INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2011 r. sygn. akt I FSK 449/10 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 13 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 929/09 stwierdza, że stanowisko Jednostki przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2009 r. (data wpływu 16 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazywania towarów i usług finansowanych ze środków funduszu socjalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazywania towarów i usług finansowanych ze środków funduszu socjalnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, zgodnie z ustawą z dnia 4 marca 1994 r. utworzył i administruje środkami Uczelnianego Funduszu Świadczeń Socjalnych, z którego przyznawane są następujące rodzaje świadczeń socjalnych: dofinansowanie do wczasów, kolonii, obozów, imprez kulturalno-oświatowych, sportowo-rekreacyjnych i turystycznych, nisko oprocentowane pożyczki na cele mieszkaniowe oraz pomoc finansowa w przypadkach losowych, określonych w regulaminie świadczeń socjalnych. Zakupy towarów i usług finansowane są ze środków UFŚS, a następnie przekazywane osobom uprawnionym za częściowym zwrotem kosztów lub za pełną odpłatnością.

Na podstawie wydanej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 5 października 2004 r.:

1. Wnioskodawca rozlicza podatek VAT na zasadach ogólnych (t.j. opodatkowuje całą usługę i korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług) w przypadku imprez organizowanych we własnym zakresie,
2. w przypadku zakupu usług u obcych organizatorów i przekazywaniu ich za częściową odpłatnością pracownikom - rozliczenie dokonywane jest poza ewidencją VAT.

Wpłaty pracowników tytułem odpłatności za przyznane świadczenia z UFŚS w obu przypadkach zasilają konto funduszu socjalnego.

W pierwszym przypadku opodatkowana sprzedaż i zakupy z prawem do odliczenia wykazywane są w deklaracji VAT, podobnie jak uzyskane odsetki od pożyczek udzielanych z UFŚS.

Po uchyleniu przepisów art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a) oraz art. 88 ust. 1 pkt 2) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.), min. na podstawie których została wydana przywołana wyżej pisemna interpretacja ZP-lll/443-2/04, powstała sytuacja, w której obowiązkowi opodatkowania przekazywanych świadczeń nie towarzyszy prawo do odliczenia podatku naliczonego od znacznej części zakupów finansowanych z UFŚS, tj. usług gastronomicznych i noclegowych związanych z organizowaniem wypoczynku. W tej sytuacji (wbrew zasadzie neutralności podatku VAT) UFŚS ponosi faktycznie dwukrotnie ciężar podatku od towarów i usług. Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że ww. interpretacja została wydana przed dniem 30 czerwca 2007 r. zatem, zgodnie z wytycznymi Ministerstwa Finansów zawartymi w piśmie z dnia 30 lipca 2007 r., Uczelnia ma możliwość wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) działalność Uczelnianego Funduszu Świadczeń Socjalnych powinna być traktowana równorzędnie z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, a tym samym, czy powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy administrowanie majątkiem UFŚS i podejmowane czynności techniczne, mające na celu zgodną z Regulaminem UFŚS dystrybucję środków funduszu socjalnego, pozostają całkowicie poza prowadzoną przez Uczelnię działalnością gospodarczą, a tym samym nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dokonując zakupu towarów na potrzeby i ze środków UFŚS Wnioskodawca nie nabywa prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Podobnie w przypadku nabycia usług - nie nabywa ich na potrzeby swojej działalności, a dokonując przekazania świadczeń, przyznanych zgodnie z regulaminem funduszu, nie dokonuje ich sprzedaży i nie występuje w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Wszelkie wpływy z tytułu częściowej lub pełnej odpłatności dokonywane są na wyodrębniony rachunek bankowy UFŚS i nie stanowią przychodu Wnioskodawcy, który za administrowanie funduszem socjalnym nie pobiera żadnego wynagrodzenia.

W tym miejscu zauważono, iż na rolę pracodawcy ograniczoną do pełnienia funkcji administratora środków ZFŚS oraz związek miedzy powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, a odpłatnym świadczeniem usług, ale tylko tych, które wykonuje podatnik występujący w danej transakcji w takim charakterze, wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 lutego 2008 r. (I FSK 1076/07).

W ocenie Wnioskodawcy podobne stanowisko w sprawie opodatkowania zwrotu części wydatków na zakup lub organizację usług turystyki w ramach ZFŚS przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej sygn. IPPP2/443-1552/08-2/SAP z dnia 19 grudnia 2008 r.

Wyżej przywołane stanowiska wynikają również z przepisów i orzecznictwa UE. Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347) wprost określa w art. 2 pkt 1, iż opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. W orzecznictwie ETS podkreśla się, że system VAT obejmuje działalność gospodarczą, a nie wszelką działalność, a całkowity brak odpłatności eliminuje podmiot z systemu VAT(wyrok ETS 88/81).

W interpretacji indywidualnej z dnia 10 września 2009 r. znak ITPP1/443-548/09/KM oceniono stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Wnioskodawca złożył skargę, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.

Wyrokiem z dnia 13 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 929/09 WSA w Bydgoszczy uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, stwierdzając, iż w zakresie dysponowania środkami zakładowego funduszu świadczeń socjalnych pracodawca ma ustawowo wyznaczone funkcje do spełnienia, wobec czego ich realizacja nie może być utożsamiona z działalnością gospodarczą. W opisanym stanie faktycznym brak cechy odpłatności (Wnioskodawca nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia z tytułu analizowanej działalności) powoduje, zdaniem Sądu, że czynności dokonywane przez pracodawcę z wykorzystaniem środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie stanowią dostawy towarów ani świadczenia usług w ramach przepisów art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, złożył w dniu 10 lutego 2010 r. skargę kasacyjną, która wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 marca 2011 r. sygn. akt I FSK 449/10 została oddalona. W uzasadnieniu wyroku, podzielając wykształconą (jednolitą) linię orzeczniczą w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności socjalnych finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, a świadczonych przez pracodawców na rzecz pracowników, Sąd stwierdził jednocześnie, iż podmiot administrujący środkami funduszu nie może zostać uznany za podatnika podatku od wartości dodanej. Zatem – zdaniem sądu - w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy, w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1, jak również przepisów ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, oceniając pozycję prawnopodatkową podmiotu administrującego tym funduszem, nie działa on jako podatnik podatku od towarów i usług, w związku z tym czynności opisane we wniosku o udzielenie interpretacji nie mogą podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

W dniu 26 kwietnia 2011 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy z dnia 13 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 929/09, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 marca 2011 r. sygn. akt I FSK 449/10 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 13 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 929/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.