INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlanych związanych z budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażami wielostanowiskowymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2011 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlanych związanych z budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażami wielostanowiskowymi.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 6 grudnia 2010 roku Spółka podpisała umowę na wykonanie robót budowlanych, polegających na wzniesieniu budynku mieszkalnego, wielorodzinnego (segm. B, C, D) z garażami wielostanowiskowymi i „usługami”, zlokalizowanego w S. Według klasyfikacji PKOB jest to budynek mieszkalny, gdyż co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych (PKOB 112). Od dnia 1 stycznia 2011r. zmieniły się zasady dotyczące opodatkowania obiektów budownictwa mieszkaniowego, wygasł okres przejściowy na stosowanie stawki obniżonej do wszelkich obiektów budownictwa mieszkaniowego. Obecnie art. 41 ust. 12a ustawy mówi o budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych. Budynek, w którym Spółka wykonuje prace budowlane ma następujące powierzchnie:

• segment B: mieszkalne 70,06%, niemieszkalne 29,94%
• segment C: mieszkalne 31,16%, niemieszkalne 68,84%
• segment D: mieszkalne 55,05%, niemieszkalne 44,95%, przy czym do powierzchni niemieszkalnych wliczono lokale użytkowe oraz ciągi komunikacyjne, garaże wielostanowiskowe itp. podobne pomieszczenia nie będące lokalami mieszkalnymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do wykonywanych robót budowlanych, polegających na wznoszeniu budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażami wielostanowiskowymi i „usługami” Spółka może zastosować stawkę obniżoną w wysokości 8% do całości robót, gdyż jest to budynek mieszkalny wielorodzinny o PKOB 112, czy też jednak Spółka powinna zafakturować roboty budowlane dwoma stawkami: podstawową 23% do części niemieszkalnych oraz obniżoną w wysokości 8% tylko do części mieszkalnych...

Zdaniem Spółki, ponieważ pod pojęciem obiektów budownictwa mieszkaniowego, zdefiniowanym w art. 2 pkt 12 ustawy od towarów i usług, rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, a roboty budowlane wykonywane przez Spółkę dotyczą budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażami wielostanowiskowymi i „usługami”, gdzie co najmniej 50% całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych, można zastosować do całości wykonywanych robót budowlanych (100%), bez dzielenia proporcjonalnie na powierzchnie mieszkaniowe i niemieszkaniowe, obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ww. ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich cześci, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%,

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż klasyfikacji budynków dokonuje się na podstawie zapisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) – (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.). W dziale objaśnień wstępnych wyjaśniono, iż Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOB) stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej. Rozporządzenie segreguje poszczególne budynki, a następnie przyporządkowuje je stosując sekcje, działy, grupy oraz klasy.

Do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zalicza się :

• budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu;

• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112);

• budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka na podstawie zawartej umowy wykonuje roboty budowlane, polegające na wznoszeniu budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażami wielostanowiskowymi i usługami, gdzie 50% całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Spółka wskazała również, iż budynek sklasyfikowany jest w PKOB w grupowaniu 112 – budynek wielorodzinny.

Zatem mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro przedmiotem robót budowlanych jest budowa obiektu budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11 (grupa 112), a umowa jest zawarta na realizację budynku jako całości, to stawka 8 % ma zastosowanie do całości tych robót, wykonywanych w bryle budynku. Przy realizacji całego zadania inwestycyjnego w odniesieniu do budowy obiektu budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11 bez znaczenia pozostaje struktura procentowo-powierzchniowa znajdujących się w nim lokali mieszkalnych i użytkowych, istotnym jest bowiem sklasyfikowanie budynku, wg PKOB do odpowiedniego grupowania. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż na etapie budowy obiektu jako całości trudno mówić o wyodrębnionych lokalach użytkowych.

Jeżeli jednak podejmowana byłaby osobna robota budowlano-montażowa (na podstawie odrębnej umowy), wykonywana w istniejących lokalach użytkowych (garażach), to do tej roboty powinna mieć zastosowanie stawka 23%.

Należy wskazać, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. W związku z tym niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o klasyfikację przedstawioną we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.