INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uprawnienia do wystawienia faktury korygującej do faktury wystawionej przez zmarłego męża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uprawnienia do wystawienia faktury korygującej do faktury wystawionej przez zmarłego męża.

Przedmiotowy wniosek pismem z dnia 17 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.) został uzupełniony poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego oraz przedstawienie własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Samochód nabyty przez firmę męża Wnioskodawczyni poprzez leasing operacyjny został po jego zakończeniu wykupiony w czerwcu 2010 r. W styczniu 2011 r. ww. samochód firmowy został sprzedany innej firmie. Ponieważ po wykupie z leasingu był użytkowany w firmie powyżej 6-ciu miesięcy można go uznać za samochód używany (art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług) i przy jego sprzedaży można byłoby zastosować zwolnienie z podatku VAT (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. § 12 ust. 1 pkt 5 w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT). Przy nabyciu samochodu przez firmę męża można było odliczyć jedynie część podatku VAT (art. 86 ust. 3 i 5 ustawy). Faktura sprzedaży została jednak wystawiona tak, iż wartość sprzedawanego samochodu została rozbita na kwotę netto i 23% podatek VAT. Kilka dni po ww. sprzedaży mąż zmarł i jego firma zakończyła działalność.

W piśmie z dnia 17 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż jako odrębny podmiot gospodarczy podjęła działalność w 1994 r. i prowadzi ją nadal (do 2003 r. obok pracy na etacie, obecnie jest na emeryturze). Przedmiotem prowadzonej działalności są:

• usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego (obecnie 66.29.z) jako działalność główna ;

• usługi informatyczne (obecnie 62.01.z);

• pośrednictwo handlowe (obecnie 74.90.z)

a w 2004 r. Wnioskodawczyni rozszerzyła działalność w zakresie projektowania budowlanego, urbanistycznego, technologicznego (obecnie 71.12.z) i odtąd parę razy w roku włączała się do pracy z mężem przy drobnych zleceniach (dotyczących głównie zjazdów z dróg na posesję). Projekt główny wykonywał mąż Wnioskodawczyni (Zainteresowana nie posiada uprawnień do projektowania), natomiast wykonywała inne prace (opis techniczny, drukowanie, składanie kompletów dokumentacji itp.). Razem z mężem jeździła mierzyć i sprawdzać stan istniejących, odpowiednich obiektów.

Wnioskodawczyni jednocześnie zaznaczyła, iż mąż rozpoczął działalność w 1999 r. jako swoją jedyną pracę (działalność w zakresie projektowania budowlanego, urbanistycznego, geologia), posiadał pełne uprawnienia i wykonywał poważne prace na rzecz np. urzędów miast i gmin czy przedsiębiorców. Natomiast przedmiotem Wnioskodawczyni działalności były i są usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, a inne działania, w tym również te związane ze współpracą z mężem, były tylko wykonywane sporadycznie. W chwili obecnej Wnioskodawczyni nie może samodzielnie zajmować się tego typu pracami, które mogła wykonywać wspólnie z mężem. Natomiast mąż mając na uwadze przydatność samochodu do dojazdu na rozmowy z potencjalnymi klientami Wnioskodawczyni, zdecydował o sprzedaży samochodu, o którym mowa we wniosku jej firmie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jest możliwe dokonanie korekty ww. faktury w sytuacji gdy samochód w styczniu 2011 r. został sprzedany firmie Wnioskodawczyni będącej odrębnym podmiotem gospodarczym... Jeśli tak, to czy Wnioskodawczyni jako spadkobierca ustawowy (sprawa spadkowa jest w toku, ale spadek nie został odrzucony) i jednocześnie jako jednoosobowa firma może dokonać korekty do faktury wystawionej przez firmę męża, czy też korekty powinien dokonać ktoś inny i kto to mógłby być (mąż Wnioskodawczyni nie miał żadnych wspólników oraz pełnomocników)...

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna móc dokonać korekty faktury wystawionej przez firmę męża, zwracając jednocześnie podatek VAT, który odliczyła jako firma nabywająca ww. samochód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 1.

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej wystawiają faktury oznaczone „Faktura VAT”.

Z kolei zgodnie z § 14 ww. rozporządzenia fakturę korygująca wystawia podatnik gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W świetle art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Byt prawny podatnika – osoby fizycznej, na którego przepisy podatkowe nakładają obowiązek podatkowy ustaje z chwilą jego śmierci.

Organy podatkowe uzyskują informację o śmierci podatnika na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tj. Dz. U. z 2004r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), zwanej dalej ustawą o NIP.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. ustawy o NIP w przypadku podatników prowadzących indywidualną działalność gospodarczą organy prowadzące ewidencję ludności są obowiązane, w terminie 14 dni od dnia otrzymania aktu zgonu, do przekazania informacji o zgonie naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania zmarłego podatnika.

Tym samym, w przypadku zgonu podatnika – osoby fizycznej wygasa z mocy prawa decyzja o nadaniu podatnikowi numeru identyfikacji podatkowej (NIP) oraz ustaje byt prawny podatnika (art. 12 ust. 2 ustawy o NIP).

Stosownie do art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu – Spadki. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Podkreślić należy, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa.

Kwestię sukcesji podatkowej reguluje przede wszystkim art. 97 § 1 ww. ustawy zgodnie z którym, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

W myśl art. 97 § 2 powołanej ustawy jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Z powyższego wynika, że spadkobiercy przejmują z mocy prawa wszelkie prawa i obowiązki o charakterze majątkowym, a prawa niemajątkowe pod warunkiem kontynuacji działalności prowadzonej uprzednio przez spadkodawcę.

Natomiast art. 98 § 1 ww. ustawy stanowi, iż do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że samochód nabyty przez firmę męża Wnioskodawczyni poprzez leasing operacyjny został po jego zakończeniu wykupiony w czerwcu 2010 r. Następnie w styczniu 2011 r. ww. samochód firmowy męża Wnioskodawczyni, został sprzedany jej firmie. Po wykupie z leasingu był użytkowany w firmie małżonka Wnioskodawczyni powyżej 6-ciu miesięcy i w ocenie Wnioskodawczyni można go uznać za samochód używany (art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług) i przy jego sprzedaży można byłoby zastosować zwolnienie z podatku VAT (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. § 12 ust. 1 pkt 5 w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT). Faktura sprzedaży została jednak wystawiona tak, iż wartość samochodu została rozbita na kwotę netto i 23% podatek VAT. Kilka dni po ww. sprzedaży mąż Wnioskodawczyni zmarł i jego firma zakończyła działalność.

Przedmiotem Wnioskodawczyni działalności były i są usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, a inne działania, w tym również te związane ze współpracą z mężem, były tylko wykonywane sporadycznie. W chwili obecnej Wnioskodawczyni nie może samodzielnie zajmować się tego typu pracami, które mogła wykonywać wspólnie z mężem. Tym samym Wnioskodawczyni nie kontynuuje działalności męża.

Wątpliwość Wnioskodawczyni dotyczy kwestii czy jest możliwe dokonanie korekty ww. faktury w sytuacji gdy samochód w styczniu 2011 r. został sprzedany jej firmie i czy może tego dokonać Wnioskodawczyni jako spadkobierca, czy też ktoś inny...

Wobec przedstawionego stanu faktycznego sprawy i zakresu zadanego pytania należy stwierdzić, iż jak wynika z art. 106 ust. 1 ustawy, to sprzedawca towaru wystawia fakturę, w której określa m.in. stawkę podatku VAT. Z kolei nabywca towaru może przyjąć do własnego rozliczenia podatkowego wartość nabytego towaru i towarzyszącego tej wartości podatku, tylko według danych wynikających z otrzymanej faktury. W przypadku, gdy faktura zawiera pomyłki w zakresie stawki podatku VAT, to jedynie wystawca faktury pierwotnej może wystawić fakturę korygującą (§ 14 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług).

Opierając się na przedstawionym stanie faktycznym, regulacjach ogólnego prawa podatkowego oraz przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, iż wystawcą faktury pierwotnej był mąż Wnioskodawczyni, a zatem w przypadku jego śmierci następcy prawni ani także inne osoby nie są uprawnione do wystawienia faktury korygującej, gdyż takie uprawnienia dotyczą wyłącznie podatników. W niniejszej sprawie nie znajdują zastosowania przepisy art. 97 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.

W związku z powyższym nie jest możliwe wystawienie przez Wnioskodawczynię – jako spadkobiercę oraz przez inny podmiot, faktury korygującej do faktury wystawionej przez podmiot w stosunku, do którego na skutek śmierci podatnika ustał byt prawny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uprawnienia do wystawienia faktury korygującej do faktury wystawionej przez zmarłego męża. Natomiast w zakresie obowiązku przechowywania faktury korygującej oraz odprowadzenia podatku z tytułu otrzymania należności wynikającej z faktury korygującej, wystawionej na firmę zmarłego męża wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie Nr IPTPP2/443-55/11-5/IR. W kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało rozstrzygnięcie Nr IPTPB1/415-16/11-4/AG i Nr IPTPB1/415-16/11-5/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.