Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-567/11-3/EN
z 15 czerwca 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP2/443-567/11-3/EN
Data
2011.06.15


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług


Słowa kluczowe
drogi
infrastruktura
inwestycje
przekazanie nieodpłatne
przyłącze
świadczenie nieodpłatne
świadczenie usług


Istota interpretacji
Czy Spółka powinna naliczyć podatek VAT należny z tytułu nieodpłatnego przekazania przebudowanej drogi publicznej oraz przyłącza wodociągowego na rzecz PZD i Gminy?



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2011 r. (data wpływu 23 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania przebudowanej drogi publicznej oraz przyłącza wodociągowego na rzecz innych podmiotów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania przebudowanej drogi publicznej oraz przyłącza wodociągowego na rzecz innych podmiotów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

XXX Spółka z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi Inwestycję w postaci budowy elektrowni biogazowej w XXX. W związku z realizacją wskazanego przedsięwzięcia konieczne było wykonanie funkcjonalnie powiązanej z Inwestycją, przebudowy powiatowej drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego. Oba przedmiotowe przedsięwzięcia stanowiły elementy obiektywnie niezbędne do właściwego wykonania inwestycji oraz późniejszego z niej korzystania zgodnie z jej gospodarczym przeznaczeniem i realizowanymi funkcjami (wytwarzaniem i dostawami energii elektrycznej).

Na podstawie porozumienia zawartego z Powiatowym Zarządem Dróg w XXX (dalej: PZD), Spółka zobowiązała się do poniesienia kosztów przebudowy drogi powiatowej, zgodnie z treścią ciążącego na niej zobowiązania publicznoprawnego wynikającego z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r., Nr 19, poz. 115 z późn. zm.). Zgodnie z brzmieniem tego przepisu budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia, a więc w tym przypadku do Spółki. Zgodnie z treścią wspomnianego porozumienia przebudowany fragment drogi powiatowej został nieodpłatnie wydany na rzecz PZD, na podstawie odrębnego protokołu przekazania.

Warunkiem koniecznym realizacji Inwestycji było również wykonanie przyłącza wodociągowego, które zgodnie z projektem budowlanym ma zaopatrywać w wodę początkowo plac budowy, a następnie funkcjonującą elektrownię biogazową. Z uwagi na fakt, iż wspomniane przyłącze wodociągowe stanowi funkcjonalną całość z siecią wodociągową w miejscowości XXX, należącą do Gminy XXX (dalej: Gmina), Spółka zawarła z Gminą porozumienie, na podstawie którego przekazała nieodpłatnie na rzecz Gminy przysługujące jej prawo do odcinka sieci wodociągowej (przyłącza wodociągowego). Okoliczność ta wynikała z treści art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Z chwilą zatem podłączenia przyłącza do sieci wodociągowej, stało się ono własnością właściciela sieci – Gminy XXX.

Faktyczne wydanie przyłącza na rzecz Gminy nastąpiło na podstawie odrębnego protokołu przekazania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka powinna naliczyć podatek VAT należny z tytułu nieodpłatnego przekazania przebudowanej drogi publicznej oraz przyłącza wodociągowego na rzecz PZD i Gminy...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie była zobowiązana do naliczenia należnego podatku VAT z tytułu nieodpłatnego przekazania przebudowanej drogi publicznej oraz przyłącza wodociągowego na rzecz PZD i Gminy.

Podejmując analizę skutków nieodpłatnego przekazania przebudowanej drogi publicznej i przyłącza wodociągowego na rzecz odpowiednio PZD i Gminy na gruncie podatku VAT, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy w danym przypadku mamy do czynienia z dostawą towarów, czy ze świadczeniem usług.

Ustawa o VAT, wśród czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, wymienia m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do końca 2010 r. (a więc w stanie prawnym mającym zastosowanie w niniejszej sprawie), są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statysty publicznej, a także grunty.

Definicja świadczenia usług została natomiast sformułowana w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenia na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zdaniem Spółki w przypadku przekazania przyłącza wodociągowego na rzecz Gminy mamy do czynienia z dostawą towarów. Przyłącze wodociągowe w istocie stanowi część budynków i budowli wchodzących w skład projektu inwestycyjnego – do momentu podłączenia przyłącza do sieci wodociągowej i przekazania na rzecz Gminy na podstawie stosownego porozumienia, Spółce przysługiwało prawo własności tego przyłącza. Wydanie zatem przedmiotowego przyłącza na rzecz Gminy odpowiada treści definicji dostawy towarów zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tj. jest tożsame z przeniesieniem prawa do rozporządzania jak właściciel.

W opinii Spółki, inaczej należy zakwalifikować na gruncie ustawy o VAT przebudowę drogi publicznej i nieodpłatnego przekazania efektów wykonanych prac na rzecz PZD. Powyższe wynika z faktu, iż Spółka przeprowadziła przebudowę drogi należącej do właściwej jednostki samorządu terytorialnego, znajdującej się na należącym do niej gruncie. Skoro zatem inwestycja drogowa została dokonana na gruncie stanowiącym własność Gminy, nie można mówić, iż przekazanie na rzecz Gminy ostatecznych rezultatów tego przedsięwzięcia stanowiło dostawę, rozumianą jako przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel. Zgodnie bowiem z zasadą superficies solo cedit, wszelkie urządzenia trwałe z gruntem związane stanowią część składową tego gruntu – prawo własności gruntu przysługujące Gminie rozciąga się na wszystkie części składowe gruntu, w tym drogi publiczne. Jeżeli zatem przebudowa drogi i nieodpłatne jej przekazanie na rzecz Gminy nie stanowi dostawy towarów, zasadne jest zakwalifikowanie przedmiotowych czynności jako świadczenia usług. Definicja świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT ma bowiem szeroki charakter, dopełniający pojęcie dostawy towarów, obejmując swym zakresem przedmiotowym każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. W związku z tym w ocenie Spółki, podjęte przez nią działania w zakresie przebudowy drogi publicznej należy rozpatrywać jako świadczenie usługi na rzecz Gminy.

Zasadą wynikającą z przytoczonych powyżej przepisów ustawy o VAT, jest opodatkowanie VAT wyłącznie czynności o charakterze odpłatnym. Ustawa o VAT zawiera jednak szczególne regulacje dotyczące opodatkowania nieodpłatnej dostawy towarów i nieodpłatnego świadczenia usług. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT, tak jak odpłatna dostawa towarów, podlega także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa:

  1. na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem,
  2. jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie zaś z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega także nieodpłatne świadczenie usług jeżeli:

  1. nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,
  2. podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

Opodatkowanie VAT nieodpłatnej dostawy i nieodpłatnego świadczenia usług zostało zatem uzależnione przez ustawodawcę od łącznego spełnienia dwóch powyższych warunków.

Biorąc pod uwagę zaprezentowaną powyżej argumentację Spółki w zakresie prawa do odliczenia VAT od wydatków poniesionych na przebudowę drogi oraz wykonanie przyłącza wodociągowego, stwierdzić należy, iż Spółce takie prawo przysługiwało. Za spełniony należy zatem uznać jeden z dwóch warunków określonych w przepisach art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W ocenie Spółki, okoliczności faktyczne przebudowy drogi oraz przekazania na rzecz Gminy przyłącza wodociągowego, przemawiają za uznaniem, iż w obu tych przypadkach mamy do czynienia ze świadczeniami związanymi z prowadzeniem przedsiębiorstwa przez Spółkę. Jak już zostało wskazane powyżej, oba przedsięwzięcia stanowią niezbędne elementy do prawidłowego i sprawnego wykonania inwestycji oraz późniejszego z niej korzystania zgodnie z jej gospodarczym przeznaczeniem. Korzystanie z drogi publicznej oraz przyłącza wodociągowego, zarówno w trakcie budowy elektrowni biogazowej jak i po jej zakończeniu, ma ścisły związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Powyższego wniosku nie powinien przy tym zmieniać fakt przekazania drogi oraz przyłącza wodociągowego na rzecz odpowiednich jednostek samorządowych, wynikającego ze szczególnych uwarunkowań i zobowiązań prawnych, przytoczonych w opisie stanu faktycznego, a mianowicie art. 49 Kodeksu cywilnego i art. 16 ustawy o drogach publicznych. Po przekazaniu na rzecz właściwych jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego przedmiotowych elementów infrastruktury technicznej, będą one nadal wykorzystywane przez Spółkę w ramach prowadzenia jej przedsiębiorstwa – elektrowni biogazowej.

Podkreślenia wymaga fakt, iż przebudowa drogi i wykonanie przyłącza wodociągowego oraz ich późniejsze przekazanie na rzecz PZD i Gminy jest częścią projektu inwestycyjnego, mającego na celu zapewnienie Spółce źródła przychodów i możliwości wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zagwarantowanie właściwego dojazdu do przedsiębiorstwa Spółki, jak również zaopatrzenia elektrowni biogazowej w wodę jest bezwzględnie konieczne dla przeprowadzenia procesu inwestycyjnego i podjęcia przez Spółkę jakiejkolwiek działalności gospodarczej w jej podstawowym zakresie, tj. w zakresie wytwarzania energii elektrycznej. Nie sposób zatem uznać, iż czynności te włącznie z przekazaniem drogi oraz przyłącza wodociągowego pozostają bez związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa przez Spółkę. Stanowią one wręcz realizację podstawowych potrzeb gospodarczych Spółki.

Mając powyższe na uwadze, wobec niespełnienia jednego z warunków opodatkowania VAT nieodpłatnej dostawy towarów i nieodpłatnego świadczenia usług, nie ulega wątpliwości, iż nieodpłatne przekazanie przyłącza wodociągowego na rzecz Gminy i przebudowanej drogi na rzecz PZD nie podlegało opodatkowaniu VAT. W analizowanej sytuacji nie znajdują bowiem zastosowania przepisy art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z czym Spółka nie była zobowiązana do naliczenia należnego podatku VAT na nieodpłatnym przekazaniu przedmiotowych elementów infrastruktury technicznej.

Spółka podkreśliła, iż za takim właśnie rozumieniem przepisów art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w analogicznych przypadkach, wielokrotnie opowiedział się Minister Finansów w wydanych w tym zakresie interpretacjach podatkowych. Warto w tym miejscu przywołać chociażby:

  • interpretację wydaną za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 lipca 2010 r., sygn. IBPP1/443-660/10/LSz,
  • interpretację wydaną za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2010 r., sygn. ILPP2/443-601/10-3/AK,
  • interpretację wydaną za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 marca 2010 r., sygn. ILPP1/443-1563/09-4/Al,
  • interpretację wydaną za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 maja 2009 r., sygn. IBPP1/443-196/09/AL,
  • interpretację wydaną za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 października 2008 r., sygn. IPPP1-443-1521/08-2/JB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwaną dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

  1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
  2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
  3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
  4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
  5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
  6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Ponadto ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r.), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zauważyć jednak należy, że niektóre czynności wykonane nieodpłatnie ustawodawca zrównał z odpłatnym świadczeniem usług.

I tak na mocy art. 8 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r.), nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego zapisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki wymienione w ww. przepisie:

  • nieodpłatne świadczenie usług nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa oraz
  • podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

Przez świadczenie usług, które nie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka prowadzi Inwestycję w postaci budowy elektrowni biogazowej w XXX. W związku z realizacją wskazanego przedsięwzięcia konieczne było wykonanie funkcjonalnie powiązanej z Inwestycją, przebudowy powiatowej drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego. Oba przedmiotowe przedsięwzięcia stanowiły elementy obiektywnie niezbędne do właściwego wykonania inwestycji oraz późniejszego z niej korzystania zgodnie z jej gospodarczym przeznaczeniem i realizowanymi funkcjami (wytwarzaniem i dostawami energii elektrycznej). Na podstawie porozumień zawartych z Powiatowym Zarządem Dróg oraz z Gminą Spółka zobowiązała się do poniesienia kosztów przebudowy drogi powiatowej oraz budowy przyłącza wodociągowego, a następnie ich przekazanie nieodpłatnie na rzecz ww. podmiotów.

Niewątpliwie w przypadku nieodpłatnego przekazania drogi na rzecz Powiatowego Zarządu Dróg mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług, bowiem jest to w istocie przekazanie jedynie poniesionych nakładów.

Natomiast wyjaśnienia wymaga kwestia zakwalifikowania czynności nieodpłatnego przekazania inwestycji – przyłącza wodociągowego jako nieodpłatnego świadczenia usług.

Stosownie do art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Jak stanowi § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych (art. 47 § 3 K.c.).

W art. 48 K.c. postanowiono, iż z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Ponadto w art. 49 § 1 K.c. wskazano, iż urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 K.c.).

Zaznaczyć należy, iż przesłanka wynikająca art. 49 § 1 K.c. jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w tym przepisie urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż w świetle powołanych przepisów Kodeksu cywilnego Spółka w momencie nieodpłatnego przekazania wybudowanego przyłącza nie jest właścicielem przedmiotowej inwestycji, bowiem jest ono już włączone do sieci i stanowiąc część istniejącej sieci należącej do miejskiego zakładu wodociągów stanowi jedną całość. Tym samym nieodpłatne przekazanie tego przyłącza na rzecz Gminy należy traktować jako świadczenie usług, bowiem jest to w istocie przekazanie jedynie poniesionych nakładów.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż nieodpłatne przekazanie wybudowanej inwestycji w postaci przebudowanej drogi publicznej oraz wykonanego przyłącza wodociągowego, jest związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, bowiem wykonanie tych inwestycji jest niezbędne do funkcjonowania przedsiębiorstwa (elektrowni biogazowej), jak wskazano we wniosku („Oba przedmiotowe przedsięwzięcia stanowiły elementy obiektywnie niezbędne do właściwego wykonania inwestycji oraz późniejszego z niej korzystania zgodnie z jej gospodarczym przeznaczeniem i realizowanymi funkcjami (wytwarzaniem i dostawami energii elektrycznej)”). Natomiast w interpretacji indywidualnej z dnia 15 czerwca 2011 r. Nr ILPP2/443-567/11-2/EN rozstrzygającej prawo do odliczenia podatku naliczonego, stwierdzono iż Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na przebudowę drogi publicznej oraz wykonanie przyłącza wodociągowego ze względu na fakt, iż poniesione wydatki mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Odnosząc powyższe do treści art. 8 ust. 2 ustawy stwierdzić należy, iż pomimo spełnienia jednej z przesłanek zawartych w tym przepisie, a dotyczącej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z prowadzoną inwestycją, nie została spełniona druga z przesłanek warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług, ponieważ przekazanie nieodpłatnie przebudowanej drogi publicznej oraz wykonanego przyłącza wodociągowego, związane jest z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie przebudowanej drogi publicznej oraz wykonanego przyłącza wodociągowego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania przebudowanej drogi publicznej oraz przyłącza wodociągowego na rzecz innych podmiotów.

Natomiast w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, została wydana w dniu 15 czerwca 2011 r. odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP2/443-567/11-2/EN. Z kolei wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj