INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2011 r. (data wpływu 28.03.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu ze sprzedaży gruntów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 16.05.2011 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu ze sprzedaży gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką z o.o., której podstawowym przedmiotem działalności jest działalność rolnicza polegająca na uprawie roślin oraz hodowli bydła. Działalność swoją prowadzi na gruntach własnych zakupionych od X w listopadzie 2002 r. oraz na gruntach dzierżawionych. Zakupione grunty stanowią środek trwały firmy. Spółka rozważa możliwość sprzedaży części posiadanych gruntów rolniczych.

Pismem z dnia 12 maja 2011 r. Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

• grunty przeznaczone do sprzedaży stanowią użytki rolne, podlegające opodatkowaniu podatkiem rolnym,
• ww. grunty wchodzą w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym,
• łączna powierzchnia użytków rolnych stanowiących własność Spółki przekracza 1 ha,
• przedmiotowe grunty zostały zakupione od X w listopadzie 2002 r., a więc upłynął już okres 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie,
• na przedmiotowych gruntach prowadzona jest działalność rolnicza.
  
  

Pytanie Spółki dotyczy sposobu zakwalifikowania przychodu uzyskanego z ewentualnej sprzedaży gruntów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychody ze sprzedaży będzie można zaliczyć do przychodów z działalności rolniczej, czy pozarolniczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów podatku dochodowego, działalność rolniczą definiuje przepis art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Definicja ta określa jedynie w ujęciu rzeczowym rodzaje działalności zaliczanych do działalności rolniczej. Przyjmując tę działalność za źródło przychodów, uzasadnione jest uznanie wszystkich przychodów z tego źródła. Zdaniem Spółki, czynnikiem decydującym o zakwalifikowaniu przychodu jest dalszy sposób użytkowania tych gruntów przez Kupującego (na podstawie złożonego przez Kupującego stosownego oświadczenia). Jeśli odkupywane grunty nadal będą wykorzystywane w działalności rolniczej, to przychód uzyskany z tej transakcji winien być zakwalifikowany jako przychód rolniczy. W przeciwnym przypadku będzie to przychód z działalności pozarolniczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych działalność rolniczą definiuje przepis art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397), który stanowi, iż działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

   - licząc od dnia nabycia.

Z treści art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, iż przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, chyba że ustalenie przychodów jest wymagane dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4e.

Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym (art. 2 ust. 3 tej ustawy).

W myśl definicji zawartej w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, działalnością rolniczą dla potrzeb tej ustawy, jest wszelka produkcja roślinna i zwierzęca (z zastrzeżeniem ust. 3) w stanie nieprzetworzonym, określonym tu jako naturalny, wykorzystująca materiał roślinny lub zwierzęcy pochodzący z własnych upraw, hodowli, chowu oraz wykorzystująca materiał roślinny i zwierzęcy nabyty od innych producentów. W przypadku nabycia przez podatnika roślin lub zwierząt od innych producentów, okresy ich przetrzymywania, w których następuje ich biologiczny wzrost (tzn. czas liczony od dnia nabycia do dnia zbycia) – nie mogą być krótsze niż określone w ww. art. 2 ust. 2 ustawy, by można uznać tą działalność za działalność rolniczą.

Ponieważ ustawodawca zdefiniował pojęcie działalności rolniczej, to tylko w granicach wyznaczonych zakresem owej definicji można mówić o przychodzie z tego tytułu.

Zakresu wyłączenia przedmiotowego określonego w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stosuje się natomiast do przychodów wynikających z działalności związanej z działalnością rolniczą lub produkcją rolniczą. Do przychodów z działalności rolniczej zalicza się przychody pochodzące (a nie „związane”) z działalności wymienionej w art. 2 ust. 2 ww. ustawy. Wyłączenie nie ma więc zastosowania do przychodów pochodzących, np. z działalności przetwórczej płodów rolnych czy świadczenia usług związanych z działalnością rolniczą. Przychody z takich rodzajów działalności, jako przychody pochodzące z innej niż rolnicza działalności, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Do przychodów z działalności rolniczej nie zalicza się również przychodów ze sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego.

Przychody uzyskane przez podatnika prowadzącego działalność rolniczą, które, mimo że są związane z tą działalnością, nie mieszczą się w jej zakresie zdefiniowanym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych – nie będą podlegały przedmiotowemu wyłączeniu na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Dlatego przychody uzyskane z ewentualnej sprzedaży gruntów nie stanowią przychodów z działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego mogą podlegać, po spełnieniu określonych warunków, zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości.

Z treści powyższego przepisu wynika, iż ustawodawca określił trzy przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia:

• podatnik dokonał odpłatnego zbycia nieruchomości w drodze umowy sprzedaży,
• przedmiotem sprzedaży była całość lub część nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego,
• w momencie sprzedaży upłynęło 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości.
  
  

W przeciwieństwie do pojęć „działalność rolnicza” i działy specjalne produkcji rolnej” ustawa o podatku dochodowym nie definiuje dla jej potrzeb pojęcia „gospodarstwo rolne”. Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym – art. 2 ust. 4 tej ustawy.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. Dz. 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb – art. 1 i 2 tej ustawy.

Z powyższego wynika, że przy ocenie, czy dana nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym - a tym samym również w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - należy brać pod uwagę trzy przesłanki:

1. łączna powierzchnia nieruchomości musi mieć powyżej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowego,
2. grunty wchodzące w skład nieruchomości muszą być kwalifikowane jako użytki rolne,
3. grunty nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.
   
   

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest działalność rolnicza. Spółka przymierza się do sprzedaży gruntów na których prowadzona jest ww. działalność rolnicza. Grunty zostały zakupione od X w listopadzie 2002 r., stanowią użytki rolne, podlegające opodatkowaniu podatkiem rolnym, wchodzą w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym, łączna powierzchnia użytków rolnych przekracza 1 ha.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że dochody uzyskane ze sprzedaży przedmiotowych gruntów rolnych wolne będą od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy nadmienić, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w swoim pierwotnym brzmieniu przewidywała zwolnienie dochodów z tyt. sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. To zwolnienie nie dotyczyło dochodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny. Nie miał znaczenia w tym stanie prawnym okres posiadania nieruchomości. Jedynie sprzedaż, w wyniku której takie nieruchomości traciły charakter rolny bądź leśny, skutkowała nie nabyciem prawa do zwolnienia. Jednakże od 01 stycznia 2001 r. zwolnieniu podlegają dochody z tyt. sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego. O zwolnieniu decyduje okres posiadania praw własności do nieruchomości. Przestał mieć znaczenie charakter tych nieruchomości po sprzedaży.

Z uwagi zatem na przytoczoną przez Spółkę argumentację, iż decydującym czynnikiem o zakwalifikowaniu przychodu jest dalszy sposób użytkowania tych gruntów przez kupującego, należało uznać stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.