Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1229/12-6/KOM
z 7 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2012 r. (data wpływu do Organu 7 grudnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31.01.2013 r. (data wpływu 4.02.2013 r.) oraz pismem z dnia 18.02.2013 r. (data wpływu 22.02.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego na podstawie faktur korygujących, które ma obowiązek wystawić kontrahent po niekorzystnym dla niego prawomocnym wyroku sądu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego na podstawie faktur korygujących, które ma obowiązek wystawić kontrahent po niekorzystnym dla niego prawomocnym wyroku sądu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31.01.2013 r. (data wpływu 4.02.2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu nr IPPP2/443-1229/12-2/KOM z 24.01.2013 r., w którym Wnioskodawca przesłał dowód wpłaty brakującej kwoty za wydanie interpretacji indywidualnej oraz pismem z dnia 18.02.2013 r. (data wpływu 22.02.2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu nr IPPP2/443-1229/12-4/KOM z 14.02.2013 r. (skuteczne doręczenie 18.02.2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka do roku 2008 współpracowała z firmą podwykonawczą H. Sp. z o. o. Firma H. Sp. z o. o. w dniu 30 grudnia 2008 r. wystawiła na rzecz Spółki dwie faktury VAT o Nr 2/12/2008 oraz 3/12/2008 na łączną kwotę 34.160,-zł. brutto.

W dniu 22 stycznia 2009 r. dokonano z konta Spółki wypłaty kwoty 15 000,-zł z tytułu faktury VAT 2/12/2008 na rzecz Spółki H. Sp. z o.o. Po rozwiązaniu umowy z księgową Spółki dokonano analizy wzajemnych rozliczeń stron, w wyniku których Spółka stwierdziła, iż Spółka H. Sp. z o. o. zawyżała wartość wystawianych faktur i odmówiła płatności wzywając do wystawienia stosownych faktur korygujących.

Spółka H. Sp. z o. o. nie zgodziła się na powyższe, kierując sprawę do Sądu z żądaniem zapłaty kwoty 19.160,- zł, w tym kwoty 10.160,- zł z faktury Nr 2/12/2008.

W dniu 29.05.2009 r. Sąd Rejonowy wydał nakaz zapłaty ww. kwoty (Sygn. akt…..).

Wyrok został zaskarżony przez Spółkę sprzeciwem. W wyniku przeprowadzonego postępowania Sąd Rejonowy w 2012 r. uznał twierdzenia Spółki, iż nie jest ona zobowiązana do zapłaty żądanej kwoty, bowiem żądanie firmy H. Sp. z o. o. było nieuzasadnione - z tego też powodu wydał wyrok uchylający nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym oraz oddalający powództwo Spółki H. Sp. z o. o..

Firma H. Sp. z o. o. od wyroku złożyła apelację. Po przeprowadzeniu postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy w dniu 15.10.2012 r. wydał wyrok oddalający apelację H. Sp. z o.o. Powyższy wyrok jest prawomocny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest zobowiązana do skorygowania podatku VAT naliczonego na podstawie faktur VAT korygujących do faktur 2/12/2008 oraz 3/12/2008, które wystawi kontrahent - Spółka H. Sp. z o. o. (w związku z wyrokiem Sądu)?

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w uzupełnieniu z dnia 22.02.2013 r.)

W związku z pozytywnym dla Spółki wynikiem postępowania sądowego kwestionującym zasadność wystawienia faktur zawyżonych, koniecznym jest dokonanie korekty zapisów księgowych dotyczących zakupu usług od Spółki H. Sp. z o. o.

Kontrahent - Spółka H. Sp. z o. o. - na podstawie prawomocnego wyroku Sądu - powinien wystawić korektę faktur VAT 2/12/2008 oraz 3/12/2008 w zakresie wskazanym w treści wyroku, zgodnie z zapisami § 14 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.03.2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur (....), gdzie wskazano, iż fakturę korygującą wystawia się również w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku.

W tym przypadku stwierdzenie to nastąpiło prawomocnym wyrokiem Sądu w październiku 2012r., a zatem z tą datą powinny zostać wystawione faktury korygujące, celem udokumentowania rzeczywistej i ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Przywołane przepisy § 14 Rozporządzenia Ministra Finansów, w powiązaniu z zapisami § 13 określają sytuacje, w jakich podatnicy są obowiązani do wystawienia faktur korygujących oraz jakie elementy faktury powinny zawierać, nie rozstrzygają jednak terminu, w jakim faktury korygujące mają być wystawiane. Skoro przepisy podatkowe nie regulują maksymalnego terminu korygowania faktur VAT, podmioty mają prawo do wystawiania faktur korygujących w każdym terminie, po zaistnieniu okoliczności wskazanych w § 13 i 14 Rozporządzenia. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 10a Ustawy o VAT, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał.

Korekta podatku naliczonego przez Spółkę na podstawie otrzymanych od kontrahenta faktur korygujących powinna zatem zostać ujęta w miesiącu otrzymania faktury korygującej, nie zaś w miesiącu dokonania sprzedaży.

Zdaniem Spółki, kontrahent Spółki - firma H. Sp. z o. o. - na podstawie prawomocnego wyroku Sądu - zobowiązany jest do wystawienia korekty faktur VAT 2/12/2008 i 3/12/2008. Spółka na ich podstawie powinna dokonać korekty podatku naliczonego, odliczonego poprzednio w związku z nabyciem usługi, w terminie określonym w art. 86 ust. 10a Ustawy, tj. dopiero w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma stosowną fakturę korygującą od Spółki H. Sp. z o. o.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu,
   – z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.
   
   
   

Prawo to może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Należy ponadto wskazać, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują przypadki, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym prawem podatnika. Jest ono także fundamentalnym elementem systemu VAT, który umożliwia zachowanie zasady neutralności tego podatku. W związku z powyższym – a także biorąc pod uwagę systematykę ustawy i umiejscowienie w niej komentowanego przepisu – regulacje prawne zawarte w art. 88 ustawy należy uznać za przepisy szczególne. Mają one charakter wyjątkowy, bowiem wprowadzają ograniczenie względem zasadniczego, przysługującego podatnikom prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z ogólnymi regułami w tym względzie muszą one być interpretowane ściśle. Nie jest przede wszystkim dopuszczalna ich rozszerzająca wykładnia prowadząca do powiększania zakresu wyłączeń z prawa do odliczenia, a tym samym ograniczająca zakres uprawnień podatników.

Faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego – z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota wynikająca z faktury, zaś stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 tej ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny (a więc prawo to nie powstanie, jeżeli podatnik faktury nie otrzyma).

Należy zauważyć, że prawo do odliczenia wiąże się tylko z otrzymaniem faktury dokumentującej rzeczywisty obrót gospodarczy, wystawionej przez uprawniony do tego podmiot (zarejestrowanego podatnika VAT uprawnionego do wystawiania faktur, tj. podatnika VAT czynnego).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Faktura VAT jest więc dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Podatnicy są obowiązani dokumentować zdarzenia gospodarcze fakturami VAT. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług czy też otrzymania zaliczki.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca współpracował z kontrahentem (Spółką H. Sp. z o. o.), który w 2008 r. wystawił na jego rzecz dwie faktury VAT o numerach 2/12/2008 oraz 3/12/2008, z których Wnioskodawca odliczył podatek od towarów i usług. W momencie dokonywania płatności za fakturę nr 2/12/2008 Wnioskodawca zorientował się jednak, że podwykonawca zawyżył wartość wystawionych faktur i w związku z tym zapłacił tylko część kwoty z tej faktury, a w stosunku do reszty kwoty odmówił jej zapłaty, żądając jednocześnie od kontrahenta wystawienia faktur korygujących. Kontrahent skierował sprawę do Sądu Rejonowego, który nakazał Wnioskodawcy zapłatę zaległej kwoty. Wnioskodawca nie zgodził się z tym orzeczeniem i odwołał się od niego. Sąd ponownie rozpatrując sprawę zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że nie musi on wpłacać zawyżonej należności za faktury. Kontrahent złożył apelację do Sądu Okręgowego, który jednak wyrokiem z października 2012 r. oddalił tę apelację, przyznając tym samym rację Wnioskodawcy, iż wartość faktur została przez kontrahenta zawyżona i w związku z tym ma On obowiązek wystawić faktury korygujące do przedmiotowych faktur o nr 2/12/2008 oraz 3/12/2008, dokumentujących nabycie przez Wnioskodawcę określonych usług. Wyrok jest już prawomocny.

Trzeba w tym miejscu zauważyć, że jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Z takim właśnie przypadkiem mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż Sąd Okręgowy uznał w październiku 2012 r. zasadność roszczeń Wnioskodawcy i uchylił nakaz zapłaty zaległej kwoty, a tym samym zobowiązał podwykonawcę do wystawienia faktur korygujących do faktur o nr 2/12/2008 oraz 3/12/2008. Wyrok ten jest już prawomocny.

W myśl art. 64 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.) prawomocne orzeczenie Sądu stwierdzające obowiązek danej osoby do złożenia oznaczonego oświadczenia woli, zastępuje to oświadczenie. Oświadczenie woli, którego złożenie jest przedmiotem obowiązku prawnego może wchodzić w skład umowy, prowadzić do powstania stosunku prawnego jak również do jego zmiany. W związku z powyższym orzeczenie Sądu zastępuje oświadczenie woli w tym sensie, że wywołuje te same skutki, które wywołałoby oświadczenie woli zobowiązanego.

Zatem w powyższej sytuacji prawomocny wyrok Sądu stanowi podstawę do wystawienia przez kontrahenta faktur korygujących, które winny być wystawione zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), a zwłaszcza zgodnie z jego § 4, 13 i 14.

Przepisy § 13 i § 14 powołanego wyżej rozporządzenia określają sytuacje, w jakich podatnicy obowiązani są do wystawienia faktur korygujących oraz jakie elementy faktury te winny zawierać. Nie rozstrzygają jednak kwestii terminu, w jakim faktury korygujące mają być wystawiane. Skoro więc przepisy podatkowe nie regulują maksymalnego terminu korygowania faktur VAT, podmioty mają obowiązek wystawiania faktur korygujących w każdym przypadku zaistnienia okoliczności wskazanych w przepisach § 13 i § 14 cyt. rozporządzenia.

Wątpliwość Wnioskodawcy sprowadza się do tego, czy jeśli otrzyma On od kontrahenta faktury korygujące, to czy będzie mógł dokonać korekty podatku naliczonego odliczonego uprzednio w związku z nabyciem usługi i czy może to uczynić w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma od kontrahenta stosowne faktury korygujące.

Jak stanowi art. 86 ust. 10a cyt. ustawy, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Z powyższych uregulowań wynika zatem, iż brak jest przepisów ograniczających termin wystawienia faktury VAT korygującej. Z uwagi na fakt, że przepisy podatkowe nie wskazują maksymalnego terminu korygowania faktur VAT i nakazują, generalnie, rozliczanie korekt faktur VAT w okresach bieżących (w terminach wystawienia faktur korygujących i ich otrzymania przez nabywcę), nie ma obowiązku składania korekt dokumentów rozliczeniowych za okresy, w których wystawione zostały faktury pierwotne.

Nadmienić należy, iż stosownie do art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe przepisy dopuszczają możliwość skorygowania uprzednio złożonej deklaracji i określają, w jakim terminie wygasa zobowiązanie podatkowe podatnika, nie regulują natomiast kwestii terminów, w jakich należy wystawiać faktury korygujące.

Biorąc zatem pod uwagę przywołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów wydanego na jej podstawie, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że w wyniku okoliczności przedstawionych w sprawie, zobowiązany jest On rzeczywiście dokonać korekty podatku naliczonego, odliczonego uprzednio w związku z nabyciem przedmiotowych usług od Spółki H. Sp. z o. o. Zgodzić się należy również z Wnioskodawcą, iż w przypadku, gdy po prawomocnym orzeczeniu Sądu otrzyma faktury korygujące, to winien dokonać korekty podatku naliczonego w miesiącu ich otrzymania, o czym stanowi art. 86 ust. 10a ustawy.

Wnioskodawca musi mieć jednakże na względzie, że może zaistnieć sytuacja, w której pomimo korzystnego dla siebie prawomocnego już wyroku Sądu, nie otrzyma jednak od kontrahenta faktur korygujących. W takiej sytuacji Wnioskodawca będzie również zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego (uprzednio już odliczonego), a wynikającego z przedmiotowych faktur wystawionych przez kontrahenta, w okresie kiedy faktura taka powinna być wystawiona, tj. po prawomocnym wyroku Sądu, w związku z zaistnieniem okoliczności, o których mowa w cyt. wyżej art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b ustawy, tj. na fakturach nr 2/12/2008 oraz 3/12/2008 podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością, zawyżone przez kontrahenta, które rzutują na prawidłowe wyliczenie kwoty podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie zatem zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, po prawomocnym zakończeniu postępowania sądowego zarówno w przypadku, gdy kontrahent wystawi faktury korygujące (zastosowanie znajdzie wtedy przepis art. 86 ust.10a ustawy), jak i w przypadku, gdy kontrahent nie wystawi Wnioskodawcy przedmiotowych faktur korygujących.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wskazać należy, że cyt. w interpretacji rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zostało zastąpione obowiązującym od dnia 1.01.2013 r. rozporządzeniem zmieniającym z dnia 11 grudnia 2012 r. ( Dz. U. z 2012, poz. 1428), które to rozporządzenie wprowadza zmiany w zapisach dotyczących fakturowania określonych m.in. w § 4, 13 i 14, jednakże zmiany te winien mieć na uwadze kontrahent Wnioskodawcy zobowiązany do wystawienia faktur korygujących.

Tut. Organ informuje ponadto, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.