INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia w 16 marca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 23 marca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu uzyskania przychodu podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu uzyskania przychodu podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, m.in. w zakresie sprzedaży koksu dla kontrahenta z Niemiec. Miejscem przeznaczenia (odbioru koksu) są Niemcy. Jest to wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca dokonuje zakupu koksu u dostawców (polskich podatników). Miejscem odbioru koksu (przy jego zakupie) jest teren miejsca prowadzenia działalności gospodarczej jego dostawców. Z tych miejsc koks jest bezpośrednio transportowany do odbiorcy do Niemiec. Transport koksu do Niemiec zlecany jest zewnętrznej firmie transportowej, która wykonuje dla Wnioskodawcy usług transportowe.

W dniu załadunku koksu na samochód dostawczy, Wnioskodawca wydaje towar (koks) firmie transportowej. Po przetransportowaniu koksu do miejsca przeznaczenia, do Niemiec (transport ten, łącznie z rozładunkiem samochodu ciężarowego w miejscu przeznaczenia trwa średnio 2-3 dni), w dniu rozładunku samochodu, w miejscu przeznaczenia, firma transportowa, w imieniu Wnioskodawcy wydaje towar (koks) jego odbiorcy w Niemczech (w miejscu przeznaczenia – określonym w zamówieniu – na terenie Niemiec).

Reasumując:

• dzień wydania towaru firmie transportowej, która świadczy dla Wnioskodawcy usługi transportowe, to dzień załadunku samochodu (dzień ten jest wskazany w dokumencie transportowym CMR),
• dzień wydania towaru (w miejscu odbioru, tj. miejscu przeznaczenia właściwego dla jego odbiorcy) to dzień rozładunku samochodu na terenie Niemiec (pokwitowanie odbioru koksu jest dokonywane również na dokumencie CMR).
  
  

Fakturę za sprzedany koks Wnioskodawca wystawia w dniu otrzymania potwierdzenia odbioru koksu w Niemczech.

W umowie dostawy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a odbiorcą w Niemczech zostało zastrzeżone prawo własności, co oznacza, iż do momentu pełnej zapłaty za dostarczony towar – koks pozostaje jego własnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy za dzień powstania przychodu Wnioskodawca powinien przyjmować dzień załadunku samochodu w Polsce, czy też dzień rozładunku samochodu w Niemczech (jest to dzień potwierdzenia odbioru koksu w miejscu przeznaczenia w Niemczech)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 1c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dzień powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy ponieważ faktura nie jest wcześniej wystawiona, a zapłata za towar też następuje później.

Dzień wydania rzeczy odbiorcy to dzień rozładunku samochodu w Niemczech, w związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż w tym dniu powstaje u niego przychód z transakcji kupna – sprzedaży koksu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Oznacza to, iż w przypadku będącym przedmiotem wniosku, moment uzyskania przychodu należnego z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie jest uzależniony od zapłaty należności przez kontrahenta, czy też zastrzeżeń prawa własności wynikającej z zawartej z nim umowy.

Skoro bowiem z tytułu czynności wykonywanych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawiania faktur VAT potwierdzających zawarcie transakcji, to w tym zakresie ustalenie momentu powstania przychodu z tej działalności winno nastąpić wg zasad wynikających z art. 14 ust. 1c ww. ustawy.

W myśl tego przepisu, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Z treści złożonego wniosku wynika w szczególności, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, m.in. w zakresie sprzedaż koksu dla kontrahenta z Niemiec. Miejscem przeznaczenia (odbioru koksu) są Niemcy. Jest to wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, w rozumieniu ustawy z dania 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca dokonuje zakupu koksu u dostawców (polskich podatnków). Miejscem odbioru koksu (przy jego zakupie) jest teren miejsca prowadzenia działalności gospodarczej jego dostawców. Z tych miejsc koks jest bezpośrednio transportowany do odbiorcy do Niemiec. Transport koksu do Niemiec zlecany jest zewnętrznej firmie transportowej. Firma ta wykonuje dla Wnioskodawcy usług transportowe.

W dniu załadunku koksu na samochód dostawczy, który będzie świadczył usługę transportową Wnioskodawca wydaje towar (koks) firmie transportowej. Po przetransportowaniu koksu do miejsca przeznaczenia, do Niemiec (transport ten, łącznie z rozładunkiem samochodu ciężarowego w miejscu przeznaczenia trwa średnio 2-3 dni), w dniu rozładunku samochodu, w miejscu przeznaczenia, firma transportowa, w imieniu Wnioskodawcy wydaje towar (koks) jego odbiorcy w Niemczech (w miejscu przeznaczenia – określonym w zamówieniu – na terenie Niemiec).

Dzień wydania towaru firmie transportowej, która świadczy dla Wnioskodawcy usługi transportowe, to dzień załadunku samochodu (dzień ten jest wskazany w dokumencie transportowym CMR), natomiast dzień wydania towaru (w miejscu odbioru, miejscu przeznaczenia właściwego dla jego odbiorcy) to dzień rozładunku samochodu na terenie Niemiec (pokwitowanie odbioru koksu jest dokonywane również na dokumencie CMR).

Fakturę za sprzedany koks Wnioskodawca wystawia w dniu otrzymania potwierdzenia odbioru koksu w Niemczech.

Mając na względzie wyżej powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie faktura dokumentująca zbycie towaru (koksu) wystawiana jest po wydaniu towaru kontrahentowi z Niemiec, a zapłata za zakupiony towar następuje dopiero po wystawieniu faktury, to Wnioskodawca na mocy art. 14 ust. 1c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązany będzie, do rozpoznania przychodu z tego tytułu w dniu wydania rzeczy (towaru).

Odnosząc się do kwestii, czy dniem wydania rzeczy, towaru, jest dzień przekazania towaru (węgla) przewoźnikowi, czy też dzień jego odbioru przez kontrahenta z Niemiec, należy mieć na względzie, iż w myśl art. 454 § 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm. – w dalszej części oznaczonej skrótem K.c.), jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione w miejscu, gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał zamieszkanie lub siedzibę. Przy czym, jeżeli zobowiązanie ma związek z przedsiębiorstwem dłużnika lub wierzyciela, o miejscu spełnienia świadczenia rozstrzyga siedziba przedsiębiorstwa (art. 454 § 2 K.c.). W myśl natomiast art. 544 § 1 K.c., jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, poczytuje się w razie wątpliwości, że wydanie zostało dokonane z chwilą, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż jeżeli z zawartej przez Wnioskodawcę umowy wynika, iż jest on obowiązany do dostarczenia sprzedanego węgla do miejsca jego odbioru, znajdującego się na terytorium Niemiec (miejsca spełnienia świadczenia), to za dzień wydania rzeczy należy uznać dzień wydania towaru (węgla) kontrahentowi na terytorium Niemiec.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie uznano zatem za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.