INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25.01.2011 r. (data wpływu 31.01.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia szkoleń doskonalenia techniki jazdy dla osób posiadających uprawnienia do kierowania pojazdami - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.01.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia szkoleń doskonalenia techniki jazdy dla osób posiadających uprawnienia do kierowania pojazdami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie zwane w dalszej części wniosku „Stowarzyszeniem” lub „Wnioskodawcą” jest dobrowolną i samorządną organizacją społeczną, powołaną w celu promocji i realizacji idei bezpieczeństwa na drogach oraz w celu integracji środowiska właścicieli ośrodków doskonalenia technik jazdy, instruktorów techniki jazdy oraz wszelkich osób, które wyrażą zainteresowanie problemem bezpieczeństwa na drogach.

Głównym celem Stowarzyszenia jest podniesienie bezpieczeństwa na drogach, podniesienie wiedzy i umiejętności kierowców oraz promowanie idei „bezpiecznej i kulturalnej jazdy”

Stowarzyszenie realizuje swoje cele w szczególności poprzez:

• organizowanie szkoleń dla kierowców, kierowców pojazdów uprzywilejowanych w ruchu oraz kierowców przewożących ładunki niebezpieczne;
• szkolenie instruktorów;
• organizowanie szkoleń dla osób niepełnosprawnych;
• działania edukacyjne z dziećmi i młodzieżą, dotyczące problemów bezpieczeństwa komunikacyjnego;
• organizowanie seminariów szkoleń prelekcji, kursów dotyczących problematyki bezpieczeństwa komunikacyjnego.
  
  

Stowarzyszenie jest podmiotem zrzeszającym Ośrodki Doskonalenia Techniki Jazdy (ODTJ) prowadzącym szkolenia z zakresu doskonalenia techniki jazdy jak wyżej. Szkolenia prowadzone są przez Ośrodki Doskonalenia Techniki Jazdy na podstawie odrębnych przepisów określonych w ustawie Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r. nr 108 poz. 908 z późniejszymi zmianami) oraz przepisach wykonawczych do tej ustawy.

ODTJ realizują szkolenia w każdej kategorii prawa jazdy, w minimalnym stopniu w kategorii A, natomiast w kategorii C i D realizowane są zgodnie z ustawą (Dz.U. z 2007 r. Nr 125 poz. 874 z późniejszymi zmianami, Dz.U. z 2010 r. Nr 53 poz.314) zajęcia praktyczne jazdy w warunkach specjalnych w ramach obowiązkowych zajęć kwalifikacji wstępnej i wstępnej przyspieszonej.

Do przeprowadzenia szkoleń z zakresu doskonalenia techniki jazdy zgłaszają się firmy oraz instytucje, których pracownicy wykorzystują do pracy samochód i konieczne jest zwiększenie ich wiedzy teoretycznej i praktycznej w zakresie bezpieczeństwa jazdy. Prowadzone szkolenia w znacznym stopniu podnoszą kwalifikacje pracowników których narzędziem pracy jest samochód. Do Wnioskodawcy zgłaszają się głównie podmioty gospodarcze wskazując do przeszkolenia swoich pracowników. Duży procent wszystkich wykonywanych szkoleń stanowi doskonalenie techniki jazdy dla służb mundurowych takich jak policja, BOR, wojsko. Ostatnio także Stowarzyszenie podpisało umowę w zakresie szkolenia z bezpieczeństwa jazdy z P. Rzadziej szkolone są osoby indywidualne i stanowią one nieznaczny procent klientów Stowarzyszenia.

Szkolenia te przeprowadzane są przez członków Stowarzyszenia - Ośrodki Doskonalenia Techniki Jazdy. Ośrodki obciążają kosztami wykonania szkolenia Stowarzyszenie, które rozlicza się bezpośrednio z klientem zlecającym wykonanie szkolenia przenosząc na niego poniesione koszty szkolenia.

Wnioskodawca nie realizuje żadnej marży tytułem wykonania szkoleń przez ODTJ-ty. Za przeprowadzenie szkolenia Stowarzyszenie wystawia rachunki (nie jest podatnikiem podatku VA T) i otrzymuje stosowne opłaty za wykonane usługi szkoleniowe. Każdy uczestnik zajęć szkoleniowych zostaje wpisany do rejestru osób szkolonych oraz otrzymuje wydane przez ODTJ imienne zaświadczenie o ukończeniu szkolenia. Zaświadczenia wystawiane są zgodnie z zapisem w Prawie o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r. nr 108 poz. 908 z późniejszymi zmianami) oraz przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Należy dodać, iż obecnie została uchwalona przez Sejm i czeka na podpis Pana Prezydenta RP ustawa o kierujących pojazdami zawierająca Obowiązek szkolenia w ODTJ z doskonalenia techniki jazdy jako II etap szkolenia w zakresie prawa jazdy kategorii B dla wszystkich osób uzyskujących prawo jazdy oraz dla wszystkich prowadzących pojazdy uprzywilejowane.

Stowarzyszenie do tej pory nie było płatnikiem podatku VAT i korzysta ze zwolnienia z tego podatku ze względu na wykonywanie jedynie usług szkoleniowych

Obecnie w związku ze zmianą przepisów od 1 stycznia 2011 roku Stowarzyszenie ma wątpliwości czy nadal może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT z tytułu wykonywania usług szkoleniowych jak powyżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy na gruncie przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2011 roku wykonywane przez Wnioskodawcę a przeprowadzane przez ODTJ-ty szkolenia z zakresu doskonalenia techniki jazdy dla osób posiadających uprawnienia do kierowania pojazdami będą zwolnione z podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia w zakresie doskonalenia techniki jazdy są nadal zwolnione z podatku VAT. Według Stowarzyszenia, powodują one bezsprzecznie podniesienie kwalifikacji szkolonych osób, w przeważającej części pracowników firm, którym powierzono zadania związane z wykorzystywaniem samochodów. Istotne jest, więc, aby osobom tym podnoszono kwalifikacje związane z wykonywaną pracą. Ponadto szkolenia w zakresie doskonalenia techniki jazdy poprawiają bezpieczeństwo jazdy co wpływa na bezpieczeństwo szkolonych osób jak i ich otoczenia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zwolnieniu z podatku VAT podlegają usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją , lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Wnioskodawca zacytował oficjalne stanowisko Ministerstwa Finansów z dnia 06.12.2010 r., które wskazuje: (...) „W nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie usług edukacyjnych zwolnione od podatku od dnia 1 stycznia 2011 r. będą m.in. usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług).

Szkolenie osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy jest ściśle uregulowane w przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r. nr 108 poz. 908 z późniejszymi zmianami) oraz przepisach wykonawczych do tej ustawy.

Stwierdzić również należy, że usługi osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy C, D i E są usługami kształcenia zawodowego. Również usługi szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii B, z uwagi na fakt, iż jest to obecnie jeden z podstawowych wymogów jakie stawia się kandydatom na różne stanowiska należy uznać za kształcenie zawodowe.

Podsumowując wyjaśniam, że od dnia 1 stycznia 2011 r. usługi szkolenia osób ubiegających się o wydanie prawa jazdy kategorii B, C, D i E, będą zwolnione od podatku na podstawie Art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług (...)”.

Według Wnioskodawcy, powyższe stanowisko potwierdza, iż szkolenia doskonalenia techniki jazdy, analogicznie do szkoleń w zakresie samej nauki jazdy są zwolnione z podatku VAT. Szkolenia te są niejako kontynuacją nauki jazdy rozpoczętą na zwykłych kursach, po których uczestnicy są przygotowani na tyle, aby móc jeździć samochodem. Doskonalenie techniki jazdy powoduje, iż uczestnicy szkoleń jeżdżą lepiej i bezpieczniej oraz umieją odpowiednio zareagować w różnych warunkach.

Wnioskodawca uważa, że szkolenia z zakresu doskonalenia techniki jazdy to analogicznie, jak w przytoczonym powyżej piśmie, kształcenie i doskonalenie zawodowe. Jest to szkolenie najczęściej zamawiane przez firmy dla swoich pracowników, którzy wykonują pracę z wykorzystaniem samochodu.

Opisywane we wniosku szkolenia oparte są na przepisach ustawy o ruchu drogowym i niebawem ustawy o kierujących pojazdami – zatem mieszczą się w zapisach Art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT wskazującym, że zwolnieniu z podatku VAT podlegają usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Powyższe oznacza więc, że szkolenia wykonywane przez Stowarzyszenie a przeprowadzane w ODTJ-tach w zakresie doskonalenia techniki jazdy korzystać nadal będą ze zwolnienia z podatku VAT, a stowarzyszenie w związku z wykonywaniem szkoleń nadal nie stanie się podatnikiem podatku VAT i będzie uprawnione do wystawienia rachunków za przeprowadzenie rzeczonych szkoleń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Od 1 stycznia 2011 r. podstawowa stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 23%, z wyłączeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zmiana powyższa jest efektem wejścia w życie ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Zauważyć należy, że na gruncie Dyrektywy VAT zwolnienie w zakresie świadczenia usług edukacyjnych ma charakter podmiotowo – przedmiotowy, co oznacza, że świadczenie usług edukacyjnych powinno być zwolnione od podatku wyłącznie wówczas, gdy usługodawcą jest podmiot, który spełnia określone warunki.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE) obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 :

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Wynika z powyższego, że dla zastosowania zwolnienia w pierwszej kolejności istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania a następnie spełnienie dodatkowych warunków np. uzyskanie akredytacji na dany rodzaj kształcenia, finansowania szkolenia ze środków publicznych lub prowadzenia tego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Stowarzyszenie jest dobrowolną i samorządną organizacją społeczną, powołaną w celu promocji i realizacji idei bezpieczeństwa na drogach oraz w celu integracji środowiska właścicieli ośrodków doskonalenia technik jazdy, instruktorów techniki jazdy oraz wszelkich osób, które wyrażą zainteresowanie problemem bezpieczeństwa na drogach. Głównym celem Stowarzyszenia jest podniesienie bezpieczeństwa na drogach, podniesienie wiedzy i umiejętności kierowców oraz promowanie idei „bezpiecznej i kulturalnej jazdy”

Stowarzyszenie realizuje swoje cele w szczególności poprzez: organizowanie szkoleń dla kierowców, kierowców pojazdów uprzywilejowanych w ruchu oraz kierowców przewożących ładunki niebezpieczne; szkolenie instruktorów; organizowanie szkoleń dla osób niepełnosprawnych; działania edukacyjne z dziećmi i młodzieżą, dotyczące problemów bezpieczeństwa komunikacyjnego; organizowanie seminariów szkoleń prelekcji, kursów dotyczących problematyki bezpieczeństwa komunikacyjnego.

Stowarzyszenie jest podmiotem zrzeszającym Ośrodki Doskonalenia Techniki Jazdy prowadzącym szkolenia z zakresu doskonalenia techniki jazdy jak wyżej. Szkolenia prowadzone są przez Ośrodki Doskonalenia Techniki Jazdy na podstawie odrębnych przepisów określonych w ustawie Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r. nr 108 poz. 908 z późniejszymi zmianami) oraz przepisach wykonawczych do tej ustawy. ODTJ realizują szkolenia w każdej kategorii prawa jazdy.

Wnioskodawca wskazał, że do przeprowadzenia szkoleń z zakresu doskonalenia techniki jazdy zgłaszają się firmy oraz instytucje, których pracownicy wykorzystują do pracy samochód i konieczne jest zwiększenie ich wiedzy teoretycznej i praktycznej w zakresie bezpieczeństwa jazdy. Stowarzyszenie stwierdziło, że prowadzone szkolenia w znacznym stopniu podnoszą kwalifikacje pracowników których narzędziem pracy jest samochód. Do Wnioskodawcy zgłaszają się głównie podmioty gospodarcze wskazując do przeszkolenia swoich pracowników. Rzadziej szkolone są osoby indywidualne i stanowią one nieznaczny procent klientów Stowarzyszenia. Szkolenia te przeprowadzane są przez członków Stowarzyszenia - Ośrodki Doskonalenia Techniki Jazdy. Ośrodki obciążają kosztami wykonania szkolenia Stowarzyszenie, które rozlicza się bezpośrednio z klientem zlecającym wykonanie szkolenia przenosząc na niego poniesione koszty szkolenia. Wnioskodawca nie realizuje żadnej marży tytułem wykonania szkoleń przez ODTJ-ty. Za przeprowadzenie szkolenia Stowarzyszenie wystawia rachunki (nie jest podatnikiem podatku VA T) i otrzymuje stosowne opłaty za wykonane usługi szkoleniowe. Każdy uczestnik zajęć szkoleniowych zostaje wpisany do rejestru osób szkolonych oraz otrzymuje wydane przez ODTJ imienne zaświadczenie o ukończeniu szkolenia. Zaświadczenia wystawiane są zgodnie z zapisem w Prawie o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r. nr 108 poz. 908 z późniejszymi zmianami) oraz przepisach wykonawczych do tej ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że o ile usługi świadczone przez Wnioskodawcę można uznać za usługi kształcenia zawodowego to dla zastosowania zwolnienia z podatku VAT istotne jest spełnienie pozostałych warunków wymienionych w cytowanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Z treści wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca był podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie świadczonych usług, jak również aby szkolenia były finansowane ze środków publicznych. W związku z powyższym analizie należy poddać czy przedmiotowe szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy).

Działalność szkoleniową w ramach Ośrodka Doskonalenia Techniki Jazdy regulują przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108,poz. 908 z późn. zm.).

Stosownie do art. 115f ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, doskonalenie umiejętności osób posiadających uprawnienie do kierowania pojazdem silnikowym jest prowadzone w ośrodku doskonalenia techniki jazdy. Ośrodek doskonalenia techniki jazdy może być prowadzony przez przedsiębiorcę (art. 115f ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 115g ust. 1 ww. ustawy, działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia ośrodka doskonalenia techniki jazdy stanowi działalność regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.) i wymaga uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek doskonalenia techniki jazdy. Ustęp 2 powołanego artykułu określa szereg warunków jakie musi spełniać przedsiębiorca, aby móc wykonywać działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia ośrodka doskonalenia techniki jazdy.

Ponadto Minister Infrastruktury wydał rozporządzenie z dnia 10 kwietnia 2008r. (Dz.U. nr 77 poz. 458) w sprawie wymagań dotyczących prowadzenia ośrodka doskonalenia techniki jazdy, egzaminowania kandydatów na instruktorów techniki jazdy, postępowania z dokumentacją związaną z prowadzeniem szkoleń oraz wzorów stosowanych dokumentów. W tym miejscu należy wskazać, że rozporządzenie to określa jedynie zasady i formy prowadzenia szkoleń dla kandydatów na instruktorów techniki jazdy. Nie zawiera natomiast zasad i form wymaganych dla prowadzenia szkoleń dla osób wymienionych w stanie faktycznym wniosku tj. pracowników firm wykorzystujących samochód jako narzędzie pracy oraz kierowców prywatnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że mimo tego, iż przedmiotowe szkolenia można uznać za kształcenie zawodowe ich uczestników to jednak brak jest odrębnych przepisów, które zawierałyby zasady i formy prowadzenia tych szkoleń.

Reasumując, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujących od 1 stycznia 2011r. szkolenia z zakresu doskonalenia techniki jazdy dla osób wymienionych w stanie faktycznym wniosku nie korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, bowiem nie spełniają przesłanek wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.