Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-579/12/PK
z 6 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2012r. (data wpływu 18 grudnia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenie momentu powstania obowiązku podatkowego przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów dokonanej poprzez magazyn konsygnacyjny - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenie momentu powstania obowiązku podatkowego przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów dokonanej poprzez magazyn konsygnacyjny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka planuje uruchomić magazyn konsygnacyjny na terytorium Czech państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Magazyn ten zostanie utworzony zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium danego państwa - Czechy, przez „Kontrahenta XX”. Ponadto magazyn ten „będzie miejscem odpowiadającym magazynowi konsygnacyjnemu” w rozumieniu polskiej ustawy VAT.

Zgodnie z informacjami uzyskanymi od doradców podatkowych z niektórych państw (np. Czech), kontrahenci Spółki - podatnicy podatku od wartości dodanej - są obowiązani wykazywać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w momencie, w którym towary zostaną dostarczone do magazynu konsygnacyjnego na terytorium danego państwa, a przed dokonaniem ich dostawy (w rozumieniu „pobrania towarów z magazynu”).

Spółka w momencie wykazywania przez kontrahenta XX pobrań z magazynu w danym miesiącu rozliczeniowym będzie miała wiedzę, kiedy towary zostaną pobrane z magazynu konsygnacyjnego po uzyskaniu informacji od kontrahenta XX. Możliwe są sytuacje, że towary te będą pobrane w tym samym miesiącu, w którym zostanie dokonane ich przemieszczenie do magazynu konsygnacyjnego. Możliwe jest również, że towary te mogą zostać pobrane w miesiącach późniejszych. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w żadnym z państw członkowskich, w którym uruchamiane będą miejsca odpowiadające magazynom konsygnacyjnym.

W związku z brakiem dostawy na rzecz kontrahentów Spółka w momencie dokonania przemieszczenia towarów do miejsc odpowiadających magazynowi konsygnacyjnemu nie będzie wystawiała faktur dokumentujących sprzedaż. Będzie natomiast wystawiać faktury pro forma lub listy przewozowe. Dokumenty te będą potwierdzane przez odbiorcę i przechowywane w Spółce.

Przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na rzecz podatnika od wartości dodanej (kontrahent XX) nastąpi w momencie poboru przez niego towarów z miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu na terytorium danego kraju i wystawienia faktury przez Spółkę.

Spółka o pobranych towarach z magazynu konsygnacyjnego przez kontrahenta będzie informowana przez niego raz w tygodniu. Na podstawie tych informacji będzie on wystawiał fakturę (w ciągu 7 dni od dnia pobrania towarów przez kontrahenta). Natomiast do momentu przedstawienia informacji o której mowa wcześniej, Spółka nie wie czy i kiedy kontrahent towar pobierze (pobrał).

Na koniec każdego miesiąca będą przeprowadzone rozliczenia stanów na magazynie konsygnacyjnym pomiędzy Spółką a „Kontrahentem XX” w celu uzgodnienia prawidłowości wystawiana faktur sprzedaży przez Spółkę. Zgodnie z ustaleniami z Kontrahentem XX, Spółka będzie wystawiała faktury sprzedaży dotyczące pobrań w danym miesiącu rozliczeniowym i wszystkie pobrania będą zafakturowane w miesiącu ich pobrania.

W związku z powyższym zadano pytanie:

W jakim momencie powstanie obowiązek podatkowy w przypadku przemieszczenia towarów do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu na terytorium państwa członkowskiego, jeżeli kontrahenci - podatnicy podatku od wartości dodanej - są obowiązani wykazywać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym towary zostaną dostarczone do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu na terytorium danego państwa?

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy i WDT powstanie w momencie wystawienia faktury na rzecz kontrahenta - jeżeli dostawa na rzecz kontrahenta (pobór towarów przez kontrahenta z miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Reasumując wywóz towarów do magazynów konsygnacyjnych położonych w innych krajach UE stanowić będzie WDT, z tym że ziści się ona z dniem pobrania tych towarów przez nabywcę z równoczesnym wystawieniem faktury. Wg wnioskodawcy WDT nie jest sama czynność faktyczna, jaką jest wywóz, ale wywóz musi nastąpić w wyniku dokonania dostawy - jest to warunek konieczny i jest odbiciem warunków dotyczących nabycia, gdzie wymaga się aby miało miejsce nabycia prawa do rozporządzania jak właściciel towarami - czego potwierdzeniem jest faktura.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Zgodnie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Ww. przepis rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności nie mające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają służyć działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy.

Przy czym należy zaznaczyć, iż przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7 (art. 13 ust. 6 ustawy).

Kwestia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów uregulowana została w art. 20 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.

W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 20a ust. 1 ustawy, w przypadku przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej, pod warunkiem że podatnik podatku od wartości dodanej jest obowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

Zgodnie z art. 20a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli:

1. przemieszczenia towarów dokonuje podatnik, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki;
2. podatnik, który przemieszcza towary do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu, prowadzi ewidencję towarów przemieszczanych do tego miejsca zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów podatnikowi podatku od wartości dodanej, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3 - także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów; przepis art. 109 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
   
   

Zgodnie z legalną definicją zawartą w art. 2 pkt 27c ustawy, przez magazyn konsygnacyjny rozumie się wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Przez prowadzącego magazyn konsygnacyjny, rozumie się podatnika, który przechowuje w magazynie konsygnacyjnym towary i pobiera je z tego magazynu (art. 2 pkt 27d ustawy).

Istotą magazynu konsygnacyjnego jest ograniczenie uciążliwości obowiązków administracyjnych związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi oraz przesunięcie momentu, w którym dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Z magazynu podatnik, zarejestrowany jako podatnik VAT UE który przechowuje towary, pobiera je, przy czym przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania. W tej sytuacji zatem mamy do czynienia z dokonywanymi „na raty” (z przerwą w magazynie) dostawą wewnątrzwspólnotową dla dostawcy i nabyciem wewnątrzwspólnotowym dla nabywcy (prowadzącego magazyn).

Analizując powyższe przepisy zauważa się również, iż art. 20a ustawy nie dotyczy tylko zasad powstania obowiązku podatkowego od dostaw wewnątrzwspólnotowych realizowanych za pośrednictwem magazynu konsygnacyjnego położonego w innym państwie członkowskim. W istocie bowiem określa on również warunki zastosowania uproszczeń związanych z wykorzystaniem zagranicznych magazynów konsygnacyjnych przy dokonywaniu dostaw wewnątrzwspólnotowych. Powyższy przepis ma zatem zastosowanie, jeśli towary są przemieszczane do zagranicznego magazynu konsygnacyjnego w celu dokonania ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej. Podatnik ten (na rzecz którego dostawa jest dokonywana) powinien być obowiązany do wykazania dokonanego przemieszczenia towarów oraz ich późniejszej dostawy na jego rzecz jako jednej czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Istotą dokonywania dostaw poprzez zagraniczny magazyn konsygnacyjny jest to, że mają zastosowania uproszczenia, na mocy których obowiązek podatkowy od dokonywanej dostawy powstaje z chwilą pobrania towarów z magazynu przez zagranicznego nabywcę (którym jest podatnik podatku od wartości dodanej), nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę. Wprowadzenie towarów do zagranicznego magazynu jest zaś obojętne podatkowo. Innymi słowy przemieszczenie własnych towarów do zagranicznego magazynu konsygnacyjnego nie będzie traktowane jako wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie towarów. Natomiast z dniem pobrania tych towarów z zagranicznego magazynu przez nabywcę, ziści się wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zastosowanie uproszczeń, o których mowa, uzależnione jest od tego, czy w tym innym państwie członkowskim funkcjonują przepisy odnoszące się do magazynów konsygnacyjnych (postaci magazynów typu „call-of”), względnie czy wykształciła się tam odpowiednia praktyka traktowania takich dostaw. Jeśli takich przepisów (względnie takiej praktyki) nie będzie, to wówczas zagraniczny nabywca nie będzie mógł potraktować przemieszczenia towarów do magazynu położonego w swoim państwie i ich późniejszej dostawy z tego magazynu jako wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Warunkami, spełnionymi łącznie, uznania dostawy do magazynu konsygnacyjnego położonego w innym państwie członkowskim za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i w konsekwencji, warunkami powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów są:

1. obowiązek rozpoznania i wykazania przez nabywcę wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w tym samym miesiącu w którym u dostawcy powstaje obowiązek z dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów
2. przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy;
3. przemieszczenie towarów do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu;
4. przemieszczenie towarów w celu ich późniejszej dostawy zagranicznemu nabywcy;
5. przemieszczenie towarów przez podatnika, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki. Jeżeli bowiem podatnik jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki, może rozliczyć podatek od wartości dodanej należny w tym państwie, w związku z przemieszczeniem do niego towarów i ich późniejszą dostawą;
6. prowadzenie przez podatnika dokonującego przemieszczenia towarów do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu ewidencji towarów przemieszczanych do tego miejsca, zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów zagranicznemu nabywcy oraz dane pozwalające na identyfikację towarów.
   
   

W przedmiotowej sprawie nie jest spełniony pierwszy z ww. warunków. Jak wynika z Wniosku kontrahenci Spółki - podatnicy podatku od wartości dodanej - są obowiązani wykazywać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w momencie, w którym towary zostaną dostarczone do magazynu konsygnacyjnego na terytorium danego państwa, a przed dokonaniem ich dostawy (w rozumieniu „pobrania towarów z magazynu”). Możliwe są sytuacje, że towary te będą pobrane w tym samym miesiącu, w którym zostanie dokonane ich przemieszczenie do magazynu konsygnacyjnego. Możliwe jest również, że towary te mogą zostać pobrane w miesiącach późniejszych.

Aby móc zastosować uproszczony moment powstania obowiązku podatkowe przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów za pośrednictwem magazynu konsygnacyjnego kontrahenci czescy winni de facto być zobowiązani wykazywać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów z chwilą ich pobrania z magazyny, czyli w momencie powstania obowiązku podatkowego u Wnioskodawcy (ze względu na fakt, że faktura potwierdzającej tę dostawę będzie wystawiana po momencie pobrania nie będzie to miało wpływu na określenie momentu powstanie obowiązku podatkowego).

Mając jednak na uwadze, że czescy kontrahenci zgodnie z tamtejszymi regulacjami są obowiązani wykazywać dokonane przemieszczenie towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w momencie, dostarczone towarów do magazynu konsygnacyjnego nie jest możliwe zastosowanie regulacji art. 20a ustawy dotyczące uproszczeń w zakresie określania powstania momentu podatkowego. Tym samym moment ten należy określić na zasadach ogólny.

Ze względu, iż prawo do dysponowaniem towarem na nabywcę przedzie w momencie pobrania magazynu czyli już po przemieszczeniu towaru z Polski do Czech należy uznać, że w przedmiotowej sytuacji będzie miała miejsce wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawa czyli przemieszczenie własnych towarów Wnioskodawcy.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Natomiast przez sprzedaż rozumie odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Zatem przedmiotowa wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, pomimo, że nie towarzyszy jej przeniesienie prawa do dysponowania towarem jak właściciel winna być udokumentowana fakturą albowiem stanowi ona sprzedaż w rozumieniu ustawy o VAT, przy czym należy tutaj zauważyć, że nie będzie to faktura dla kontrahenta czeskiego lecz będzie to faktura wystawiona na rzecz samego Wnioskodawcy.

Zgodnie z § 9 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług z dnia 28 marca 2011r. (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.) w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano lub przemieszczono towar.

Mając na uwadze, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, Wnioskodawca winien rozpoznać obowiązek podatkowy z tytułu przemieszczenia towarów do Czech 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego przemieszczenia chyba, że przed tym terminem wystawi fakturę dokumentująca tą czynność co też powiąże moment powstania obowiązku podatkowego z dniem wystawienia faktury.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.