INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 14 lutego 2011r.) uzupełnionym w dniu 06 kwietnia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie właściwego opodatkowania wynagrodzenia ustalonego w umowie za przewóz niepełnosprawnego dziecka do ośrodka szkolno-wychowawczego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 lutego 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie właściwego opodatkowania wynagrodzenia ustalonego w umowie za przewóz niepełnosprawnego dziecka do ośrodka szkolno-wychowawczego.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 28 marca 2011r. Znak: IBPBII/1/415-147/11/BD wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 06 kwietnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 03 stycznia 2011r. została zawarta umowa pomiędzy Przedszkolem a rodzicem dziecka niepełnosprawnego. Przedmiotem umowy jest dowóz dziecka do Ośrodka Szkolno-Wychowawczego. W niniejszej sprawie Gmina, na terenie której dziecko zamieszkuje jest zobowiązana do jego nieodpłatnego przewozu i opieki do ww. ośrodka na podstawie art. 17 ustawy o systemie oświaty. W zawiązku z brakiem możliwości przewozu tego dziecka środkami komunikacji publicznej oraz trudnościami ze zorganizowaniem przewozu przez gminę została zawarta umowa z rodzicem dziecka, który zapewni przewóz i opiekę na trasie od miejsca zamieszkania dziecka do ośrodka i z powrotem. Z tego tytułu rodzic otrzyma wynagrodzenie miesięczne w formie ryczałtu. Powołana umowa stanowi realizację zadania gminy zapewnienia bezpłatnego transportu i opieki podczas przewozu wynikającego z treści art. 17 ust. 3a ustawy o systemie oświaty. Umowa została zawarta przez Przedszkole będące jednostką organizacyjną Gminy.

W uzupełnieniu wnioskodawca dodał, iż przedmiotowa umowa jest umową zlecenia; dziecko urodziło się w dniu 18 listopada 2004r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie ustalone w umowie o przewóz dziecka do ośrodka stanowi dochód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... Jeżeli odpowiedź będzie pozytywna to czy dochód z tego tytułu podlega zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ww. ustawy...

Zdaniem wnioskodawcy, wynagrodzenie rodzica wynikające z umowy o przewóz dziecka do ośrodka stanowi dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 jako działność wykonywana osobiście na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie wnioskodawcy dochód z powyższego tytułu nie będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40c ww. ustawy. Dochód ten stanowi wynagrodzenie za wykonanie usługi, a nie bezpośrednio zwrot kosztów przejazdu wymieniony w powołanym zwolnieniu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 13 ust. 8 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

W myśl art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (tj. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), sieć publicznych szkół powinna być zorganizowana w sposób umożliwiający wszystkim dzieciom spełnianie obowiązku szkolnego, z uwzględnieniem ust. 2.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o systemie oświaty, droga dziecka z domu do szkoły nie może przekraczać:

1. 3 km - w przypadku uczniów klas I-IV szkół podstawowych;
2. 4 km - w przypadku uczniów klas V i VI szkół podstawowych oraz uczniów gimnazjów.
   
   

Jeżeli droga dziecka z domu do szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka, przekracza odległości wymienione w ust. 2, obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu lub zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej (art. 17 ust. 3 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie zaś do treści art. 17 ust. 3a ustawy o systemie oświaty, obowiązkiem gminy jest:

1. zapewnienie uczniom niepełnosprawnym, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 71b, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej i gimnazjum, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym - także do najbliższej szkoły ponadgimnazjalnej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 21 roku życia;
2. zapewnienie dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka umożliwiającego tym dzieciom i młodzieży realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia;
3. zwrot kosztów przejazdu ucznia, o którym mowa w pkt 1 i 2, oraz jego opiekuna do szkoły lub ośrodka, wymienionych w pkt 1 i 2, na zasadach określonych w umowie zawartej między wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) i rodzicami, opiekunami lub opiekunami prawnymi ucznia, jeżeli dowożenie i opiekę zapewniają rodzice, opiekunowie lub opiekunowi prawni.
   
   

Treść art. 16 ust. 7 ustawy o systemie oświaty stanowi, że za spełnianie obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki uznaje się również udział dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych, organizowanych zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zauważyć należy, iż zwolnieniem wynikającym z treści art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęty jest nie tylko zwrot kosztów przejazdu dziecka środkami komunikacji publicznej, ale także zwrot kosztów transportu dziecka m. in. samochodem prywatnym rodziców dziecka. Nie w każdej bowiem sytuacji gmina może zapewnić dzieciom niepełnosprawnym, na których ciąży obowiązek szkolny, dowóz do najbliższej szkoły (ośrodka szkolno-wychowawczego) bezpłatnym transportem oraz nie zawsze – z uwagi na stopień niepełnosprawności dziecka – możliwe jest np. dowożenie dziecka przez rodziców środkami transportu publicznego.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca – Przedszkole będące jednostką organizacyjną Gminy, realizuje obowiązki wynikające z art. 17 ustawy o systemie oświaty. W związku z tym w dniu 03 stycznia 2011r. została zawarta umowa zlecenia pomiędzy Przedszkolem a rodzicem dziecka niepełnosprawnego, które skończyło 6 lat w listopadzie 2010r.. Przedmiotem umowy jest dowóz dziecka do Ośrodka Szkolno-Wychowawczego. W zawiązku z brakiem możliwości przewozu tego dziecka środkami komunikacji publicznej oraz trudnościami ze zorganizowaniem przewozu przez gminę została zawarta umowa z rodzicem dziecka, który zapewni przewóz i opiekę na trasie od miejsca zamieszkania dziecka do ośrodka i z powrotem. Z tego tytułu rodzic otrzyma wynagrodzenie miesięczne w formie ryczałtu. Powołana umowa stanowi realizację zadania gminy zapewnienia bezpłatnego transportu i opieki podczas przewozu wynikającego z treści art. 17 ust. 3a ustawy o systemie oświaty.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż fakt podpisania z rodzicem dziecka niepełnosprawnego umowy zlecenia na dowóz własnego dziecka do Ośrodka Szkolno-Wychowawczego, do którego obowiązku zobowiązana była Gmina, co wynika z treści art. 17 ustawy o systemie oświaty nie można utożsamiać z wykonywaniem przez tegoż rodzica jakiejkolwiek usługi. Jak zaznaczył wnioskodawca rodzic otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie w formie ryczałtu, a jak stanowi art. 17 ust. 3a pkt 3 ustawy o systemie oświaty, jeżeli dowożenie i opiekę do szkoły (ośrodka szkolno – wychowawczego) zapewniają rodzice, opiekunowie lub opiekunowie prawni przysługuje im za to zwrot kosztów przejazdu, na podstawie stosownej umowy.

Z punktu widzenia możliwości skorzystania ze zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych najistotniejszy jest jednak wskazany w przedstawionym opisie stanu faktycznego fakt, iż ww. umowa została zawarta z rodzicem na podstawie art. 17 ust. 3a pkt 3 cyt. ustawy o systemie oświaty w celu zapewnienia dowozu dziecka do Ośrodka Szkolno-Wychowawczego.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż opisane we wniosku świadczenie w postaci ryczałtu jakie otrzymuje rodzic należy potraktować jako zwrot kosztów przejazdu, o którym mowa w art. 17 ust. 3a pkt 3 ustawy o systemie oświaty, które wolne jest od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie uregulowania zawartego w treści art. 21 ust. 1 pkt 40c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika z tytułu wypłaty tegoż świadczenia.

Wobec powyższego, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.