INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 08.03.2011 r. (data wpływu 14.03.2011 r.), uzupełnionym w dniu 13.06.2011 r. (data wpływu 16.06.2011 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 30.05.2011 r. (skutecznie doręczone w dniu 07.06.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zwolnienia Najemcy z czynszu najmu za rabat oraz możliwości wystawienia faktur korygujących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.03.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zwolnienia Najemcy z czynszu najmu za rabat oraz możliwości wystawienia faktur korygujących. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 10.06.2011 r., złożonym w dniu 13.06.2011 r. (data wpływu 16.06.2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 30.05.2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik - Wynajmujący Szpital Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej zawarł umowę najmu pomieszczeń, w których Najemca miał świadczyć usługi zdrowotne w postaci badań rezonansu magnetycznego. W celu przystosowania wynajmowanych pomieszczeń do udzielania świadczeń zdrowotnych w postaci badań rezonansu magnetycznego, zgodnie z zawartą umową najmu Najemca zobowiązał się, iż do daty upływającej pod koniec lutego 2010 r. dokona niezbędnej adaptacji wynajmowanych pomieszczeń. W/w adaptacja pomieszczeń wymagała przeprowadzenia istotnych i kosztownych robót budowlanych.

Przedmiotowej adaptacji pomieszczeń Najemca nie wykonał w terminie, jednocześnie Podatnik - Wynajmujący zgodnie z umową najmu począwszy od przewidzianego w umowie terminu zakończenia prac adaptacyjnych (czyli od końca lutego 2010 r.) zaczął wystawiać faktury VAT opiewające na kwoty miesięcznego czynszu najmu.

W chwili obecnej w związku z tym, że Najemca rzeczywiście w okresie od końca lutego 2010 r. do dnia dzisiejszego nie wykorzystywał wynajmowanych pomieszczeń do celu przewidzianego w umowie najmu, czyli do świadczenia usług rezonansu magnetycznego, Podatnik - Wynajmujący rozważa możliwość zwolnienia Najemcy z czynszu najmu za okres od końca lutego 2010 r. do 31.01.2011 r. oraz wystawienia w związku z tym faktur korygujących VAT dotyczących czynszu najmu za ten okres. Za w/w okres od końca lutego 2010 r. do 31 stycznia 2011 r. Najemca nie płacił Wynajmującemu należnego czynszu najmu, natomiast podatek VAT wynikający z miesięcznych faktur dotyczących czynszu najmu za w/w okres został przez Wynajmującego zapłacony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku gdyby Podatnik - Wynajmujący zdecydował się na zwolnienie Najemcy z czynszu najmu za okres od końca lutego 2010 r. do 31 stycznia 2011 r., Podatnik - Wynajmujący będzie mógł takie zwolnienie z czynszu uznać za udzielenie rabatu przewidzianego w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług i czy w związku z tym będzie mógł wystawić faktury korygujące VAT dotyczące wystawionych wcześniej faktur VAT opiewających na miesięczne kwoty czynszu najmu za okres od końca lutego 2010 r. do 31 stycznia 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca będzie mógł opisane wyżej zwolnienie z czynszu najmu uznać za udzielenie rabatu przewidzianego w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1713 z późn. zm.) będzie mógł wystawić faktury korygujące VAT dotyczące wystawionych wcześniej faktur VAT opiewających na miesięczne kwoty czynszu najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie przepisu art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższych przepisów wynika, iż obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, tj. z tytułu dokonanej dostawy towarów lub świadczenia usług. Kwotę należną należy rozumieć jako cenę jaka została ustalona za dany towar lub usługę. Całość świadczenia należnego od nabywcy to kwota jaką sprzedawca żąda od nabywcy w zamian za dostawę określonych towarów i usług po ustalonej cenie. Ustawa nie definiuje obrotu jako kwoty płatności faktycznie dokonanej przez nabywcę.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z powołanego przepisu ustawy wynika, iż udzielenie rabatu, powoduje zmniejszenie podstawy opodatkowania, o ile nie jest niedozwolone na podstawie innych przepisów prawa. Ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane.

Powołany powyżej przepis art. 29 ust. 4 ustawy jasno stanowi, iż kwoty, o które zmniejsza się obrót muszą zostać udokumentowane.

Rabat polega na udzieleniu zniżki od ustalonej ceny towaru i może być stosowany na wszystkich szczeblach obrotu towarowego.

W sytuacji udzielenia przez sprzedawcę rabatu na nabywany przez klienta towar lub usługę, podstawą opodatkowania podatkiem VAT będzie kwota, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić, pomniejszona o wartość należnego podatku VAT, z uwzględnieniem udzielonego rabatu.

Rabaty mogą przybierać różne formy. Mogą być udzielane przed powstaniem obowiązku podatkowego jak również po wystawieniu faktury. Ponadto w rzeczywistości gospodarczej spotkać się można z różnymi pojęciami, jak np. skonto, opust, bonifikata. Zauważyć jednak należy, iż nie jest ważne jak kontrahenci nazwą określoną czynność, tylko ważny jest charakter tej czynności. Dlatego też w każdym konkretnym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć co było intencją określonej czynności i jakie skutki podatkowo-prawne łączą się z wykonaniem tej czynności.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „bonifikata”, ani „rabat”, w związku z powyższym pojęcia te należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową.

Przyjmując za Słownikiem Języka Polskiego PWN pod. red. M. Szymczaka, Warszawa 1992:

• rabat – to zniżka, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie;

• skonto – to zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową albo ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką;

• opust – to zniżka ceny kupna, przyznawana nabywcy przez sprzedawcę (zwykle przy zakupach hurtowych);

• bonifikata – to zniżka od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę.
  
  

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż rabat jest instrumentem stosowanym dobrowolnie przez sprzedawcę, mającym na celu zachęcenie klienta do dokonywania większej ilości zakupów, płacenia gotówką, itp. w celu osiągnięcia zamierzonych, określonych korzyści ekonomicznych (np. zwiększenie obrotów).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie natomiast z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68 poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie zaś z § 13 ust. 2, w przypadku, gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę najmu pomieszczeń, w których Najemca miał świadczyć usługi zdrowotne w postaci badań rezonansu magnetycznego. W celu przystosowania wynajmowanych pomieszczeń do udzielania świadczeń zdrowotnych w postaci badań rezonansu magnetycznego, zgodnie z zawartą umową najmu Najemca zobowiązał się, iż do daty upływającej pod koniec lutego 2010 r. dokona niezbędnej adaptacji wynajmowanych pomieszczeń. W/w adaptacja pomieszczeń wymagała przeprowadzenia istotnych i kosztownych robót budowlanych.

Przedmiotowej adaptacji pomieszczeń Najemca nie wykonał w terminie, jednocześnie Podatnik - Wynajmujący zgodnie z umową najmu począwszy od przewidzianego w umowie terminu zakończenia prac adaptacyjnych (czyli od końca lutego 2010 r.) zaczął wystawiać faktury VAT opiewające na kwoty miesięcznego czynszu najmu.

Wnioskodawca rozważa możliwość zwolnienia Najemcy z czynszu najmu za okres od końca lutego 2010 r. do 31.01.2011 r. oraz wystawienia w związku z tym faktur korygujących VAT dotyczących czynszu najmu za ten okres. Za w/w okres od końca lutego 2010 r. do 31 stycznia 2011 r. Najemca nie płacił Wynajmującemu należnego czynszu najmu, natomiast podatek VAT wynikający z miesięcznych faktur dotyczących czynszu najmu za w/w okres został przez Wynajmującego zapłacony.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zwolnienie Najemcy z czynszu najmu za okres od końca lutego 2010 r. do 31 stycznia 2011 r., w sytuacji gdy Najemca nie płacił Wynajmującemu należnego czynszu najmu, nie stanowi żadnej z czynności określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, tj. nie stanowi udzielenia rabatu, bonifikaty, opustu, skonta. Usługa najmu faktycznie miała miejsce - Wnioskodawca, zgodnie z zawartą umową udostępnił pomieszczenia Najemcy.

Powyższa usługa została wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług, który prawidłowo wystawiał faktury VAT dokumentujące tę usługę. Brak zapłaty za wykonaną usługę pozostaje bez wpływu na prawidłowe rozliczenie podatku należnego. Rezygnacja z zapłaty za wyświadczoną usługę, tj. zwolnienie z czynszu najmu nie wywiera bowiem skutku w takiej postaci, że nie powstanie obrót z tego tytułu.

W konsekwencji powyższego, przepisy dotyczące wystawiania faktur korygujących nie znajdą zastosowania w niniejszej sprawie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.