INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17.05.2011 r. (data wpływu 20.05.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku odprowadzenia zaliczki od dochodów uzyskanych z tytułu pracy wykonywanej w Brukseli w formie umowy o dzieło – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.05.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku odprowadzenia zaliczki od dochodów uzyskanych z tytułu pracy wykonywanej w Brukseli w formie umowy o dzieło.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest obywatelem polskim zamieszkałym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, a od jesieni 2009 roku przebywała czasowo za granicą (w Brukseli), przy czym jako Jej stałe miejsce zamieszkania traktuje swoje mieszkanie w W., gdzie ma też całą rodzinę. Na czas wykonywania pracy za granicą wynajmuje mieszkanie w Brukseli.

Za zadania realizowane w Brukseli – w formie umowy o dzieło, na rzecz firmy zarejestrowanej jako podmiot prawa europejskiego D.. (adres: …) – Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie bez pośrednictwa płatnika i sama rozlicza się z właściwym Urzędem Skarbowym w Polsce.

Wnioskodawczyni przed wyjazdem z Polski upewniła się w swoim Urzędzie Skarbowym, co do kwestii zaliczek odprowadzanych od Jej wynagrodzenia uzyskiwanego za granicą i otrzymała informację, że w Jej przypadku stosuje się art. 44 Ustawy o PIT. W szczególności oznacza to, że zaliczkę na podatek Wnioskodawczyni powinna zapłacić do 20 dnia miesiąca następującego po powrocie do Polski, lub też podatek od wynagrodzenia odprowadzić wraz z rozliczeniem rocznym, o ile pozostaje za granicą do końca roku. informacjami uzyskanymi w urzędzie skarbowym Wnioskodawczyni kierowała się rozliczając swój podatek za rok 2009 oraz 2010.

Jednakże w październiku 2010 roku Wnioskodawczyni kontaktując się ponownie z Urzędem Skarbowym (w związku z błędem w rozliczeniu Jej PIT) usłyszała inną interpretację, a mianowicie że być może Jej rozumienie art. 44 jest niewłaściwe i przebywając w Brukseli dłużej i otrzymując wynagrodzenie za umowę o dzieło, rozłożone na płatności okresowe (zwykle co 1-2 miesiące) powinna odprowadzać zaliczki na podatek do 20 dnia miesiąca po każdej otrzymanej płatności. Poradzono Jej wówczas, aby wystąpiła o indywidualną interpretację w tej sprawie.

Zapytanie dotyczy w szczególności roku 2010, kiedy Wnioskodawczyni przebywała za granicą (z krótkimi przerwami) praktycznie cały rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni powinna odprowadzać zaliczki na podatek od wynagrodzenia otrzymanego za działalność wykonywaną w Brukseli po każdej płatności, czy też odprowadzać od niego podatek wraz z rozliczeniem rocznym...

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Zaliczki nie muszą być odprowadzane na bieżąco tylko w momencie rozliczenia rocznego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest obywatelem polskim zamieszkałym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, a od jesieni 2009 roku przebywała czasowo za granicą (w Brukseli), przy czym jako Jej stałe miejsce zamieszkania traktuje swoje mieszkanie w W., gdzie ma też całą rodzinę. Na czas wykonywania pracy za granicą wynajmuje mieszkanie w Brukseli. Za zadania realizowane w Brukseli – w formie umowy o dzieło, na rzecz firmy zarejestrowanej jako podmiot prawa europejskiego – Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie bez pośrednictwa płatnika i sama rozlicza się we właściwym Urzędem Skarbowym w Polsce. W roku 2010 Wnioskodawczyni przebywała za granicą (z krótkimi przerwami) praktycznie cały rok.

W przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie uregulowania zawarte w Konwencji zawartej miedzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 20.08.2001 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. Konwencji, dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta posiada stałą placówkę w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania swej działalności. Jeżeli posiada ona taką stałą placówkę, wówczas dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce.

Z treści wyżej przytoczonego przepisu wynika, iż dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że osoba ta dysponuje zwykle stałą placówką w Belgii dla wykonywania swej działalności.

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie wynika, aby Wnioskodawczyni posiadała w Brukseli (Belgii) stałą placówkę do wykonywania pracy w ramach umowy o dzieło, zatem Jej wynagrodzenie od zagranicznego podmiotu podlega opodatkowaniu tylko w Polsce zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie nie ma miejsca podwójne opodatkowanie tego samego dochodu, z tytułu świadczeń, o których mowa w art. 14 ust. 1 ww. Konwencji, stąd też nie ma zastosowania metoda odliczenia proporcjonalnego określona w art. 23 ust. 2 lit. a) umowy i odpowiednio w art. 27 ust. 9 i 9a ustawy.

Metoda ta ma zastosowanie wyłącznie w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania, tj. w przypadku, gdy zgodnie z postanowieniami Konwencji, ten sam dochód może być opodatkowany w obu umawiających się państwach, tj. w Belgii oraz w Polsce.

Zatem, mając powyższe na uwadze, w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały wymienione rodzaje źródeł przychodów. Zgodnie z tym przepisem źródłami przychodów jest m.in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy (pkt 1), działalność wykonywana osobiście (pkt 2) oraz kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (pkt 7).

W myśl art. 13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze.

Ponadto wskazać należy, iż w myśl art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Stosownie do art. 44 ust. 7 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, czasowo przebywający za granicą, którzy osiągają dochody ze źródeł przychodów położonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócili do kraju, wpłacić zaliczkę na podatek dochodowy. Jeżeli termin płatności przypada po zakończeniu roku podatkowego, należny podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania. Do obliczenia należnej zaliczki stosuje się odpowiednio ust. 3a oraz 3c.

Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 44 ust. 3a ww. ustawy).

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika (art. 44 ust. 3c ustawy).

Stosownie natomiast do art. 45 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu dochodów uzyskanych z umowy o dzieło za zadania realizowane w Brukseli w sposób oraz w terminach wskazanych w przepisach cytowanych powyżej, tj. w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawczyni wróciła do kraju, a jeżeli termin płatności przypada po zakończeniu roku podatkowego, należny podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.