INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 14 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniach 19 i 24 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia stawki tego podatku właściwej do opodatkowania przychodów uzyskanych ze świadczenia usług centrów telefonicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia stawki tego podatku właściwej do opodatkowania przychodów uzyskanych ze świadczenia usług centrów telefonicznych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 maja 2011 r. Znak: IBPBI/1/415-270/11/WRz wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 19 i 24 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2009 roku Wnioskodawca, jako osoba fizyczna rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, która została zarejestrowana w Urzędzie Gminy. Działalność firmy opiera się głównie na sprzedaży usług dla call center – sklasyfikowanych wg PKWiU z 2008 r. pod numerem 82.20.10.0, jako usługi centrów telefonicznych. Wynagrodzenie Wnioskodawcy, to prowizja, która jest uzależniona od wielkości sprzedaży (przez telefon) usług na korzystanie z abonamentu na telefon, telewizję kablową oraz łącza internetowego. Do 31 grudnia 2010 roku Wnioskodawca płacił podatek ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5%. Od 1 stycznia 2011 roku wysokość podatku zryczałtowanego od właścicieli call center wzrosła z 8,5 % do 17%. Wnioskodawca jako osoba fizyczna zatrudniająca się w call center dalej płaci podatek wg stawki 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w roku podatkowym 2011r. Wnioskodawca prawidłowo stosuje 8,5% stawkę ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych...

Zdaniem Wnioskodawcy, wzrost zryczałtowanego podatku dochodowego z działalności call center ze stawki 8,5% do stawki 17% obejmuje właścicieli call center a nie osoby fizyczne sprzedające tylko usługę w call center, (niebędące właścicielami call center). Dlatego też, jak twierdzi Wnioskodawca, pomimo wzrostu stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych osiąganych ze świadczenia usług call center, w dalszym ciągu należy płacić ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5%.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51 poz. 307 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Podkreślić jednakże należy, iż u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ww. ustawy z dnia 20 listopada 1998 r.

Należy zwrócić uwagę, iż możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, „działalność usługowa” to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczane do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88 poz. 439 ze zm.), z zastrzeżeniem zawartym w pkt 2 – definiującym działalność gastronomiczną i pkt 3 - definiującym działalność usługową w zakresie handlu.

Kwalifikacji poszczególnych przychodów ze świadczonych usług do określonego symbolu PKWiU dokonuje sam podatnik. Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

W przypadku trudności w ustaleniu symbolu PKWiU zainteresowany podmiot może zwrócić się o jego wskazanie i o wydanie opinii do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacji Urzędu Statystycznego w Łodzi. Powyższe wynika z komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z którym zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

• 17% przychodów ze świadczenia usług przyjmowania telefonów (PKWiU 82.99.12.0), centrów telefonicznych (call center) (PKWiU 82.20.10.0), powielania (PKWiU 82.19.11.0), związanych z organizowaniem kongresów, targów i wystaw (PKWiU 82.30) (art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. o tej ustawy),
• 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5 %, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b tej ustawy).
  
  

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż dla zastosowania właściwej stawki ryczałtu do przychodów uzyskanych z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, konieczne jest każdorazowe przypisanie rodzaju wykonywanych czynności do określonego grupowania PKWiU.

Jeżeli zatem wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności (świadczone usługi), polegające m.in. na sprzedaży przez telefon usług na korzystanie z abonamentu na telefon, telewizję kablową oraz łącza internetowego, w świetle obowiązujących (nie będących przepisami prawa podatkowego) przepisów prawa, są usługami tzw. call center, sklasyfikowanymi pod numerem 82.20.10.0 wg PKWiU z 2008 r., to przychód uzyskany w związku z ich wykonaniem podlega opodatkowaniu 17% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Mając powyższe na względzie uznać należy, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.