INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2011r. (data złożenia 17 marca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2011r. (data wpływu 19 maja 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjowania usług najmu lokalu mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjowania usług najmu lokalu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 maja 2011r. (data wpływu 19 maja 2011r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

31 grudnia 2010 roku na podstawie umowy najmu Wnioskodawca wynajął prywatnie należące do Wnioskodawcy mieszkanie. Mieszkanie to Wnioskodawca wynajął osobie fizycznej na cele mieszkaniowe. 1 stycznia 2011 roku Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej. 3 stycznia 2011 roku Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług, wybierając możliwość rozliczania się za okresy kwartalne.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 17 maja 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż nie wszystkie usługi, które Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach własnej działalności gospodarczej będą zwolnione z podatku VAT – część z nich będzie opodatkowana stawką 8%, a część stawką 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej wyżej sytuacji Wnioskodawca ma obowiązek ujmować przychody z tytułu prywatnego najmu na cele mieszkalne w ewidencji sprzedaży VAT, którą Wnioskodawca prowadzi w związku z działalnością gospodarczą i wykazywania tych przychodów w kwartalnych deklaracjach VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, mieszkania nie wynajmuje jako firma, to znaczy w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, lecz wynajmuje je prywatnie, jako osoba fizyczna i dlatego - zdaniem Wnioskodawcy - nie ma on obowiązku ujmować przychodów z tytułu prywatnego najmu na cele mieszkalne w ewidencji sprzedaży VAT, którą Wnioskodawca prowadzi w związku z działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, przy czym w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej ustawodawca w treści ustawy o VAT, jak i przepisów wykonawczych do niej przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawką obniżoną lub zwolnienie od podatku.

Jednocześnie zauważyć należy, iż w myśl art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, iż w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są m.in. usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 43 ust. 20 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy (w pozycji nr 163 tego załącznika, stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, znajdują się usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55).

Natomiast pojęcia „podatnika” oraz „działalności gospodarczej” na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. I tak, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż 31 grudnia 2010 roku na podstawie umowy najmu wynajął prywatnie należące do Wnioskodawcy mieszkanie osobie fizycznej na cele mieszkaniowe. 1 stycznia 2011 roku Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej. 3 stycznia 2011 roku Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług, wybierając możliwość rozliczania się za okresy kwartalne.

A zatem należy stwierdzić, iż najem mieszkania w świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy traktować jako działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, zaś Wnioskodawca działa w charakterze podatnika. Wnioskodawca bowiem wykorzystuje towar w postaci lokalu w sposób ciągły dla celów zarobkowych - otrzymuje z tytułu wynajmu wynagrodzenie.

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Jednocześnie tut. organ pragnie zauważyć, iż wartość sprzedaży zwolnionej wykazuje się w polu nr 20 „Dostawa towarów oraz świadczenie usług, na terytorium kraju, zwolnione od podatku” deklaracji VAT-7K, wprowadzonej rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał również, iż nie wszystkie usługi, które Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach własnej działalności gospodarczej będą zwolnione z podatku VAT – część z nich będzie opodatkowana stawką 8%, a część stawką 23%.

W tym miejscu zauważyć należy, iż świadczona przez Wnioskodawcę usługa najmu lokalu mieszkalnego osobie fizycznej na cele mieszkaniowe podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym jednocześnie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Wynagrodzenie z tytułu najmu, jako wartość sprzedaży zwolnionej z opodatkowania, mieści się w grupie danych niezbędnych do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania i prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z powyżej powołanego przepisu art. 109 ust. 3 ustawy o VAT wynika, iż tylko podatnicy wykonujący wyłącznie czynności zwolnione (na podstawie określonych przepisów) oraz podatnicy zwolnieni od podatku (na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT) nie są objęci obowiązkiem prowadzenia ewidencji, o której mowa w tym przepisie.

Skoro zatem Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2011r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, która obejmuje również czynności opodatkowane pozytywnymi stawkami VAT, jest zobowiązany do wykazania wartości sprzedaży zwolnionej z tytułu najmu lokalu mieszkalnego osobie fizycznej na cele mieszkaniowe w prowadzonej ewidencji oraz deklaracji podatkowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.