INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 06.05.2011r. (data wpływu 17.05.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi specjalistycznych kursów dla dorosłych prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz dokumentowania faktu finansowania ze środków publicznych usług świadczonych przez Spółkę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.05.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi specjalistycznych kursów dla dorosłych prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz dokumentowania faktu finansowania ze środków publicznych usług świadczonych przez Spółkę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest podmiotem utworzonym działającym w Polsce w ramach międzynarodowej Grupy E. W ramach świadczonych przez siebie usług, Spółka oferuje specjalistyczne szkolenia dla osób dorosłych, zróżnicowane pod względem tematyki i metodyki prowadzenia. Usługi te obejmują organizację m.in. następujących szkoleń:

• przygotowujących do egzaminów, po zdaniu których uzyskuje się tytuły potwierdzające międzynarodowe kwalifikacje z zakresu finansów i rachunkowości,

• typu MBA (kurs Executive Studies in Finance) - studia z zakresu finansów,

• z zakresu audytu wewnętrznego,

• z zakresu sprawozdawczości międzynarodowej,

• z zakresu rachunkowości,

• z zakresu zarządzania projektami,

• z zakresu finansów, prawa i podatków,

• z zakresu języka angielskiego,

• kursy dla osób na stanowiskach menedżerskich doskonalące umiejętności personalne lub poszerzające wiedzę w określonym temacie.
  
  

Powyższe szkolenia prowadzone są w zróżnicowanych trybach, tj. od warsztatów jednodniowych po kilkunastodniowe bloki lub cykle szkoleń i prowadzone są przez trenerów posiadających odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie w zakresie prowadzonego kursu, w tym również przez pracowników naukowych - wykładowców szkół wyższych. Szkolenia, co do zasady, przybierają formę prelekcji, natomiast w przypadku warsztatów przeprowadzane są zajęcia i ćwiczenia praktyczne. Uczestnicy wybranych kursów poddawani są testom kontrolnym sprawdzającym postępy w nauce oraz mają możliwość kontaktu z wykładowcą drogą elektroniczną.

Przedstawiona powyżej działalność ma charakter ściśle komercyjny i jest wykonywana przez Spółkę funkcjonującą jako podmiot niepubliczny prowadzący działalność gospodarczą nastawioną na osiągnięcie zysku. W tym zakresie Spółka pragnie podkreślić, iż oferowane przez nią kursy i szkolenia są fakultatywne i skierowane do ograniczonego kręgu potencjalnych odbiorców, tj. co do zasady osób posiadających wykształcenie wyższe, i służą poszerzaniu wiedzy i umiejętności tych osób, w szczególności w zakresie rachunkowości, zarządzania i prawa. Wszystkie z wymienionych szkoleń są odpłatne.

Spółka świadczy usługi na rzecz podmiotów prywatnych i publicznych. W obydwu przypadkach może się zdarzyć, iż odbiorca usług będzie finansował nabywane kursy i szkolenia ze środków publicznych. W szczególności, w niektórych przypadkach Spółka świadczy usługi na rzecz podmiotów będących dysponentami środków publicznych, które mogą być zaliczone do jednej z poniższych przykładowych kategorii:

• urzędy skarbowe, urzędy kontroli skarbowej,

• ministerstwa, urzędy wojewódzkie, urzędy gminy, urzędy miasta,

• Narodowy Bank Polski,

• Urząd Komisji Nadzoru Finansowego,

• Najwyższa Izba Kontroli,

• Instytut Pamięci Narodowej,

• Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, Centrum Obsługi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,

• Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa,

• Agencja Mienia Wojskowego,

• Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska.
  
  

Ponadto może się zdarzyć, iż przedstawione usługi będą finansowane ze środków publicznych otrzymanych np. w formie dotacji celowej przez faktycznych nabywców tych usług. W sytuacjach, w których Spółka nie jest w stanie potwierdzić faktu zaistnienia takiego finansowania we własnym zakresie, może zwrócić się do kontrahenta o przedstawienie stosownego oświadczenia w formie pisemnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy o VAT można uznać, iż wszelkie usługi świadczone przez Spółkę, a polegające na organizacji opisanych w stanie faktycznym szkoleń, są zwolnione z opodatkowania VAT...
2. W jaki sposób można udokumentować fakt finansowania ze środków publicznych usług świadczonych przez Spółkę na rzecz podmiotów będących dysponentami środków publicznych...
   
   

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1

Spółka stoi na stanowisku, iż wszelkie usługi przez nią świadczone, a polegające na organizacji opisanych w stanie faktycznym szkoleń, są zwolnione z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Zgodnie z powyższym przepisem, zwolnienie znajdzie zastosowanie w przypadku usług, które mogą być uznane jednocześnie jako:

1. usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego,
2. usługi prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
   
   

Spółka stoi na stanowisku, iż celem ustalenia, czy dane usługi można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, uzasadnione jest posiłkowanie się przykładowo przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 stycznia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537), które to rozporządzenie określa klasyfikację zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy. W załączniku akt ten określa strukturę klasyfikacji zawodów i specjalności, wśród których wymienia się m.in.:

• głównego księgowego,

• kierownika biura rachunkowego,

• kierownika działu finansowego,

• kierownika do spraw obsługi biznesu, zarządzania i handlu,

• adwokata, radcę prawnego, prokuratora,

• biegłych rewidentów,

• specjalistów do spraw rachunkowości.
  
  

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, szkolenia oferowane przez Spółkę kierowane są przede wszystkim do uczestników, którzy bądź to wykonują jeden z wymienionych zawodów lub też pretendują do uzyskania wymienionych specjalizacji poprzez uzyskanie stosownych kwalifikacji. W konsekwencji, zdaniem Spółki, pierwszą przesłankę zastosowania zwolnienia należy uznać za spełnioną. Możliwość odniesienia się w tym celu do przepisów powyższego rozporządzenia została potwierdzona w interpretacji z dnia 28 marca 2011 r., znak ILPP2/443-17/11-2/TK.

W drugiej kolejności, dla zakwalifikowania danej usługi jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego jako zwolnionej od podatku VAT, konieczne jest spełnienie warunków, co do formy i zasad jej świadczenia przewidzianych w odrębnych przepisach. Ustawa o VAT nie wskazuje jednakże wprost konkretnych przepisów, na podstawie, których można byłoby rozstrzygnąć o zasadności zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

W opinii Spółki, przepisami, o których mowa w pkt 29a i do których należy się odwołać w trakcie analizy kolejnego warunku, zawarte są w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 31 poz. 216 ze zm., dalej: Rozporządzenie MEN).

Zgodnie z § 2 ust. 1 Rozporządzenia MEN, uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

• kurs,

• kurs zawodowy,

• seminarium,

• praktyka zawodowa.
  
  

Zdaniem Spółki, oferowane przez nią kursy i szkolenia można zakwalifikować jako seminaria w świetle definicji zawartej w § 2 ust. 4 Rozporządzenia MEN. Zgodnie z tą definicją, seminarium jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia.

W przedstawionym stanie faktycznym bezspornym jest fakt, iż kursy prowadzone przez Spółkę mają na celu uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat zgodny z tematyką wybranego przez uczestnika kursu i pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem. Wszystkie z wymienionych w stanie faktycznym szkoleń są prowadzone przez wyspecjalizowaną i doświadczoną kadrę nauczycielską zgodnie z opracowanym przez Spółkę programem nauczania i trwają co najmniej 5 godzin.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, świadczone przez nią usługi na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy o VAT są zwolnione z opodatkowania VAT. Należy je, bowiem zakwalifikować jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2

Spółka stoi na stanowisku, iż może uznać spełnienie przesłanki finansowania świadczonych przez siebie usług w całości lub przynajmniej w 70% ze środków publicznych na podstawie stosownego oświadczenia przekazanego jej przez nabywcę usługi.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 2

W praktyce zdarzyć się mogą sytuacje, w których Spółka nie będzie w stanie jednoznacznie określić, czy dany podmiot nabywający jej usługi jest dysponentem środków publicznych lub też korzysta z dofinansowania udzielonego z takich środków, bądź też nie będzie w stanie zweryfikować takich faktów we własnym zakresie (przykładowo z uwagi na niedostępność danych, bądź brak możliwości wglądu w stosowne umowy). Zdaniem Spółki, taka sytuacja nie może stanowić bariery dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29c ustawy o VAT i § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia, w związku z czym będzie uprawniona do jego zastosowania w przypadku udowodnienia warunków przewidzianych w powołanych przepisach.

Ustawa o VAT nie precyzuje sposobu, w jaki można udowodnić, że świadczone usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego są finansowane w całości lub części ze środków publicznych. Z tego względu Spółka uważa za stosowne odwołanie się do art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), z którego wynika, iż jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy a nie jest sprzeczne z prawem.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, powinna ona być uprawniona do uznania przesłanki finansowania świadczonych przez nią usług w całości lub przynajmniej w 70% ze środków publicznych za spełnioną na podstawie np. stosownego pisemnego oświadczenia przekazanego jej przez nabywcę usługi. Jednocześnie, w przypadku zaistnienia niezgodności w takiej dokumentacji ze stanem faktycznym Spółka będzie zobowiązana do poniesienia konsekwencji w zakresie obciążeń podatkowych (tj. do skorygowania rozliczeń i wpłaty zaległości VAT). Takie wnioski znajdują potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 8 kwietnia 2008 r., znak ILPP1/443-33/08-2/IM.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, w sytuacjach, w których nie jest ona w stanie określić źródła finansowania świadczonych przez siebie usług, może zastosować zwolnienie z opodatkowania w przypadku otrzymania od nabywcy dokumentu potwierdzającego spełnienie przesłanek przewidzianych w przepisach o VAT (np. oświadczenia).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 01.01.2011r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Stosownie do treści obowiązującego od 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z treścią art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane;

Jak wynika z powyższego ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje szereg zwolnień dla usług związanych z nauczaniem i kształceniem zawodowym, m.in. dla usług świadczonych przez jednostki objęte systemem oświaty (art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a), usług prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a), usług świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b), finansowanych w całości ze środków publicznych (art. 43 ust. 1 pkt 29c).

W związku z powyższym dla oceny, czy usługi wykonywane przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia od podatku VAT konieczna jest ich analiza pozwalająca również określić, który z powyższych przepisów dotyczących zwolnień ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca, w ramach świadczonych przez siebie usług, oferuje specjalistyczne szkolenia dla osób dorosłych, zróżnicowane pod względem tematyki i metodyki prowadzenia. Usługi te obejmują organizację m.in. następujących szkoleń: przygotowujących do egzaminów, po zdaniu których uzyskuje się tytuły potwierdzające międzynarodowe kwalifikacje z zakresu finansów i rachunkowości, typu MBA (kurs Executive Studies in Finance) - studia z zakresu finansów, z zakresu audytu wewnętrznego, z zakresu sprawozdawczości międzynarodowej, z zakresu rachunkowości, z zakresu zarządzania projektami, z zakresu finansów, prawa i podatków, z zakresu języka angielskiego, kursy dla osób na stanowiskach menedżerskich doskonalące umiejętności personalne lub poszerzające wiedzę w określonym temacie. Szkolenia prowadzone są w zróżnicowanych trybach, tj. od warsztatów jednodniowych po kilkunastodniowe bloki lub cykle szkoleń i prowadzone są przez trenerów posiadających odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie w zakresie prowadzonego kursu, w tym również przez pracowników naukowych - wykładowców szkół wyższych. Szkolenia, co do zasady, przybierają formę prelekcji, natomiast w przypadku warsztatów przeprowadzane są zajęcia i ćwiczenia praktyczne. Uczestnicy wybranych kursów poddawani są testom kontrolnym sprawdzającym postępy w nauce oraz mają możliwość kontaktu z wykładowcą drogą elektroniczną.

Spółka podkreśla, iż oferowane przez nią kursy i szkolenia są fakultatywne i skierowane do ograniczonego kręgu potencjalnych odbiorców, tj. co do zasady osób posiadających wykształcenie wyższe, i służą poszerzaniu wiedzy i umiejętności tych osób, w szczególności w zakresie rachunkowości, zarządzania i prawa. Wszystkie z wymienionych szkoleń są odpłatne.

W uzupełnieniu własnego stanowiska Wnioskodawca podaje, iż w jej opinii, przepisy, o których mowa w pkt 29a i do których należy się odwołać, zawarte są w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 31 poz. 216 ze zm., dalej: Rozporządzenie MEN).

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przedmiotowe szkolenia powinny być zwolnione na podstawie art. 43 ust.1 pkt 29a, gdyż szkolenia te mają charakter szkoleń zawodowych oraz prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

Należy jednak podkreślić, iż w myśl § 2 ust. 1 wskazanego rozporządzenia, uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

1. kurs;
2. kurs zawodowy;
3. seminarium;
4. praktyka zawodowa.
   
   

Natomiast § 9 pkt 2 rozporządzenia stanowi, iż kursy zawodowe mogą prowadzić osoby prawne i fizyczne, prowadzące działalność oświatową nieobejmująca prowadzenia szkoły, placówki lub ich zespołu, obejmującą prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, dla której uzyskały akredytację, o której mowa w art. 68b ustawy, jeżeli zakres kursu zawodowego jest zgodny z zakresem kształcenia, dla którego została przyznana akredytacja.

Z powyższego wynika zatem, iż wskazane przez Zainteresowaną rozporządzenie reguluje zasady prowadzenia kursów, seminariów i praktyk zawodowych, a w przypadku kursów – mogą je prowadzić osoby prawne i fizyczne prowadzące działalność oświatową, dla której uzyskały akredytację i jeżeli zakres kursu zawodowego jest zgodny z zakresem kształcenia, dla którego została przyznana akredytacja. Jednakże z okoliczności przedstawionych w przedmiotowej sprawie nie wynika, aby Wnioskodawca uzyskał taką akredytację. Należy zatem wbrew opinii Zainteresowanego stwierdzić, iż wskazane rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Nauki z dnia 03.02.2006r. nie określa form i zasad prowadzenia opisanych we wniosku szkoleń powadzonych przez Spółkę.

Istotne jest również to, że przedmiotowe rozporządzenie wydane zostało na podstawie przepisów o systemie oświaty - art. 68c ust. 1 cyt. ustawy o systemie oświaty, zgodnie z którym minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, a także może określić warunki i tryb przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych umożliwiających uzyskanie tytułów zawodowych, skład, warunki powoływania i odwoływania przez kuratora oświaty państwowych komisji egzaminacyjnych, wzory wydawanych świadectw i dyplomów, wysokość opłat za przeprowadzenie egzaminów kwalifikacyjnych oraz warunki wynagradzania członków komisji.

Przedmiotowe rozporządzenie adresowane jest do jednostek systemu oświaty i zawiera jedynie ogólne zasady prowadzenia kursów, kursów zawodowych, seminariów i praktyk zawodowych przez te jednostki. Z przedstawionych w analizowanej sprawie okoliczności nie wynika natomiast, aby Spółka była jednostką objętą systemem oświaty.

Rozporządzenie to nie reguluje również wprost kwestii szkoleń, które oferuje Wnioskodawca, zatem należy stwierdzić, że wskazane przez Wnioskodawcę rozporządzenie nie stanowi przepisów odrębnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, które określałyby formy i zasady prowadzenia szkoleń przygotowujących do egzaminów, po zdaniu których uzyskuje się tytuły potwierdzające międzynarodowe kwalifikacje z zakresu finansów i rachunkowości, typu MBA (kurs Executive Studies in Finance) - studia z zakresu finansów, z zakresu audytu wewnętrznego, z zakresu sprawozdawczości międzynarodowej, z zakresu rachunkowości, z zakresu zarządzania projektami, z zakresu finansów, prawa i podatków, z zakresu języka angielskiego, kursy dla osób na stanowiskach menedżerskich doskonalące umiejętności personalne lub poszerzające wiedzę w określonym temacie.

W konsekwencji zwolnienie z podatku wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy również nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż przedmiotowe szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wnioskodawca ma również wątpliwości w jaki sposób można udokumentować fakt finansowania ze środków publicznych usług świadczonych przez Spółkę na rzecz podmiotów będących dysponentami środków publicznych.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy zauważyć, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług jak i w rozporządzeniach ustawodawca nie przewidział obowiązku żądania oświadczeń od nabywców usług zwolnionych ze względu na ich finansowanie ze środków publicznych. Jednakże zasady regulujące przyznawanie i rozliczanie otrzymywanych dotacji zostały określone w odrębnych przepisach, na podstawie których podmioty realizujące projekty finansowane ze środków publicznych są zobowiązane udokumentować poniesione wydatki. A zatem, ww. podmioty posiadają dokumenty, z których wynika przeznaczenie otrzymanych środków publicznych na określone cele (w tym na szkolenia nabywane od Wnioskodawcy). Wnioskodawca powinien więc być w posiadaniu takich dokumentów i powinien to zrobić we własnym interesie. Bowiem to podmiot prowadzący działalność gospodarczą ponosi ryzyko doboru kontrahentów i z tego względu ponosi konsekwencje będące wynikiem naruszenia obowiązujących przepisów. Podmioty dokonujące sprzedaży usług szkoleniowych zwolnionych z podatku ze względu na sposób ich finansowania powinny dołożyć wszelkiej staranności przy weryfikacji nabywców ponieważ ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne.

Reasumując, Wnioskodawca powinien być w posiadaniu dokumentów potwierdzających, iż faktycznie będzie to usługa finansowana ze środków publicznych, jednakże oświadczenia nie stanowią takich dokumentów.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w powyższych dwóch kwestiach należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto Organ informuje, iż w zakresie pozostałych pytań zawartych we wniosku z dnia 06.05.2011r. zostanie wydana odrębna interpretacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.