INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20.04.2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 27.04.2011r., data wpływu do tut. organu 02.05.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencji sprzedaży na kasie rejestrującej.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się organizacją pogrzebów, zarówno na zlecenie instytucji, jak i osób fizycznych. Wykonanie zlecenia obejmuje szereg czynności w zależności od wymagań osoby zlecającej. W zakres usługi mogą wchodzić: nabycie miejsca na cmentarzu pod grób, wykonanie robót murarskich, przygotowanie pochówku, zamówienie trumny i kwiatów, organizacja Mszy Świętej, transport, przeprowadzenie pogrzebu. Wymienione czynności podatnik wykonuje samodzielnie w zakresie prowadzonego przedsiębiorstwa, jako własne usługi.

Nabywa również usługi obce np. murarskie. W tym zakresie zlecone czynności traktowane są jako usługi wykonywane w imieniu przedsiębiorstwa i traktowane jako obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Równocześnie realizując zlecenie Wnioskodawca załatwia w imieniu i na rzecz zlecającego szereg czynności, które nie stanowią zakupów dla przedsiębiorstwa, lecz dla zleceniodawcy usługi. W szczególności dotyczy to nabycia na cmentarzu komunalnym kwatery (grobu) do dokonania pochówku oraz przeprowadzenie mszy świętej i udziału duchownego w ceremonii pogrzebowej. W istocie Wnioskodawca nie kupuje wówczas tych czynności, lecz jedynie opłaca ich wykonanie w imieniu i na rzecz zleceniodawcy. Podmiot wykonujący usługę wystawia wówczas fakturę (bądź inny dokument), w którym jako nabywca wymieniona jest osoba zleceniodawcy (najczęściej osoba fizyczna), a Wnioskodawca jest jedynie płatnikiem, a więc podmiotem zobowiązanym do sfinansowania kwoty należności. W tym też zakresie otrzymując od zleceniodawcy zwrot wydatkowanych kwot, nie jest traktowany jako sprzedaż usług przez Wnioskodawcę, a co za tym idzie, nie jest wykazywany jako obrót dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę, iż zleceniodawcami Wnioskodawcy są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, istnieje konieczność stosowania od 1 maja 2011r. kas rejestrujących dla prowadzonej ewidencji kwot obrotu i podatku należnego.

Przyjmując od zleceniodawcy zapłatę za wykonanie przez Wnioskodawcę usługi oraz zwrot kosztów za usługi wykonane przez inne podmioty, nabyte przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, pojawi się problem zakresu w jakim należy otrzymane kwoty ewidencjonować przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzona przez Wnioskodawcę od 1.05.2011r. ewidencja obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących powinna obejmować wyłącznie wartość świadczonych usług przez podatnika, czy również kwoty wpłat od zleceniodawców, które służą sfinansowaniu usług świadczonych przez inne podmioty, za które Wnioskodawca płaci w imieniu i na rzecz zleceniodawców, a zatem nie stanowią one obrotu podatnika podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Natomiast na podstawie § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 listopada 2008r. podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Wobec zacytowanego brzmienia przepisu rozporządzenia zakładamy, że Wnioskodawca przyjmując zapłatę od osób fizycznych za przeprowadzenie organizacji pogrzebu, gdy płatność obejmuje zarówno cenę usług świadczonych przez niego, jak również zwrot kwot wyłożonych przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, jest obowiązany zaewidencjonować na kasie rejestrującej całość kwoty otrzymanej od zleceniodawcy.

Wnioskodawca rozumie, że z obowiązku powyższego nie zwalnia fakt, iż usługi nabyte przez zleceniodawcę będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej od innych podmiotów (np. cmentarza komunalnego), także i u nich zostały zaewidencjonowane w pamięci kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Pojęcie umowy zlecenia regulują przepisy art. 734-751 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Przedmiotem umowy zlecenia jest wykonanie określonej czynności prawnej (odpłatnie lub nieodpłatnie). Stronami umowy zlecenia mogą być dowolne osoby fizyczne lub osoby prawne (pod warunkiem posiadania zdolności do czynności prawnych). Strony umowy zlecenia tradycyjnie nazywa się zleceniodawcą (zlecający wykonanie określonych czynności) i zleceniobiorcą (wykonującym zlecenie).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zatem istotne jest na rzecz kogo Wnioskodawca świadczy usługi, czy wyłącznie na rzecz podmiotów gospodarczych, czy też również na rzecz tzw. „ludności”.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnym stanie prawnym, obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Przedmiotowe rozporządzenie przewiduje generalnie dwa rodzaje zwolnień:

• podmiotowe - zwalniające podatnika z obowiązku ewidencjonowania w zakresie całej prowadzonej przez niego działalności,

• przedmiotowe - zwalniające z ewidencjonowania tylko ściśle określone czynności.
  
  

Z zapisu § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wynika, iż zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Natomiast z treści § 2 ust 1 pkt 2 lit. a) wynika, iż zwalnia się z ewidencjonowania, do dnia 30 kwietnia 2011r., czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Na podstawie zapisów zawartych w § 2 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. zwolniono z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 30 tego załącznika wymieniono świadczenie usług pogrzebowych i pokrewnych (PKWiU 93.03).

Z opisu sprawy będącej przedmiotem wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zajmuje się organizacją pogrzebów głównie na zlecenie osób fizycznych, a czasami instytucji.

Usługi pogrzebowe od dnia 1 maja 2011 r. nie korzystają już ze zwolnienia z obowiązku ewidencji za pomocą kasy rejestrującej, gdyż nie są wymienione w załączniku do rozporządzenia, jako usługi zwolnione z tego obowiązku. Wobec tego Wnioskodawcy będzie przysługiwało zwolnienie z ewidencji świadczonych usług na kasie fiskalnej, ale tylko do momentu przekroczenia kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia, tj. 40000 zł.

Zgodnie bowiem z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zgodnie z § 3 ust. 6 rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Obowiązek ewidencjonowania na kasie dotyczy tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych).

Obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008r. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338) określa m. in. warunki stosowania kas przez podatników.

Jak wynika z treści § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2 są obowiązani do dokonania ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zgodnie zaś z § 7 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2 są obowiązani stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.

Z opisu sprawy wynika, że wykonanie danego zlecenia przez Wnioskodawcę obejmuje szereg czynności, które uzależnione są od wymagań osoby zlecającej. W zakres usługi wchodzą m.in: nabycie miejsca na cmentarzu pod grób, wykonanie robót murarskich, przygotowanie pochówku, zamówienie trumny i kwiatów, organizacja Mszy Świętej, transport, przeprowadzenie pogrzebu. Wymienione czynności podatnik wykonuje samodzielnie w zakresie prowadzonego przedsiębiorstwa, jako własne usługi i traktuje jako obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Realizując zlecenie Wnioskodawca załatwia w imieniu i na rzecz zlecającego szereg czynności np. nabycie na cmentarzu komunalnym kwatery (grobu), opłacenie mszy świętej i udziału duchownego w ceremonii pogrzebowej, które nie stanowią zakupów dla niego, lecz dla zleceniodawcy usługi. Podmiot wykonujący usługę wystawia wówczas fakturę (bądź inny dokument), w którym jako nabywca wymieniona jest osoba zleceniodawcy (najczęściej osoba fizyczna), a Wnioskodawca jest jedynie płatnikiem, a więc podmiotem zobowiązanym do sfinansowania kwoty należności. W tym też zakresie otrzymując od zleceniodawcy zwrot wydatkowanych kwot, nie jest traktowany jako sprzedaż usług przez Wnioskodawcę, a co za tym idzie, nie jest wykazywany jako obrót dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług.

W oparciu o powyższe należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa w § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów, zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

W przypadku Wnioskodawcy obrotem dla niego jest prowizja będąca wynagrodzeniem za wykonanie, w ramach zawieranych z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej umów, kompleksowej usługi pogrzebowej. Wnioskodawca przyjmując zapłatę od osób fizycznych za przeprowadzenie organizacji pogrzebu, gdy płatność obejmuje zarówno cenę usług świadczonych przez niego, jak również zwrot kwot wyłożonych przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, jest obowiązany zaewidencjonować na kasie rejestrującej całość kwoty otrzymanej od zleceniodawcy, zgodnie z § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, 09-402 Płock, ul.1-go Maja 10.