INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 25 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie opodatkowania przychodu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 12 lipca 2011 r. znak ILPB1/415-630/11-2/AG, ILPP2/443-721/11-2/AD na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 lipca 2011 r., a w dniu 25 lipca 2011 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 22 lipca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi aptekę i uczestniczy w programie, w ramach którego pacjenci otrzymują karty uczestnictwa od operatora „Programu 1”. Okazanie karty w aptece przy zakupie niektórych leków powoduje obniżenie odpłatności pacjenta o określony procent ceny. Kasa fiskalna ewidencjonuje sprzedaż leków na paragonach fiskalnych w pełnej wysokości. W części niefiskalnej jest zamieszczona informacja o kwocie odpłatności pacjenta, która jest niższa od kwoty wskazanej na paragonie fiskalnym. Wnioskodawczyni odprowadza podatek od towarów i usług i ujmuje po stronie przychodów całą wartość sprzedanego leku, tj. zarówno odpłatność pacjenta, jak również kwotę przysługującą aptece od operatora „Programu 1”, która to kwota stanowi różnicę pomiędzy ceną wskazaną na paragonie, a odpłatnością pacjenta.

„Program 1” zakłada, że Wnioskodawczyni pokrywa koszty swojego udziału w Programie 1, przekazując operatorowi kwotę w wysokości różnicy, o której mowa w zdaniu poprzednim. Podstawą poniesienia takiego kosztu jest zaakceptowana przez Zainteresowaną oferta udziału w „Programie 1”. Obciążenie Wnioskodawczyni przez operatora „Programu 1” następuje na podstawie noty na wartość wynikającą z miesięcznego zestawienia, w którym widoczna jest data transakcji, numer karty programu oraz różnica pomiędzy wartością zafiskalizowaną, a odpłatnością pacjenta. Koszty poniesione przez Wnioskodawczynię na podstawie noty wystawionej przez operatora „Programu 1”, zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 updof.

Wnioskodawczyni otrzymuje również od operatora „Programu 1”, zgodnie z ofertą udziału w „Programie 1” faktury VAT za obsługę marketingową i za realizację kart w aptece.

Apteka uczestniczy również w innym programie, zwanym: „Program 2”, w którym leki sprzedawane są po obniżonej cenie, a udzielony przez Wnioskodawczynię pacjentom rabat, jest uwzględniony na paragonie fiskalnym. Rabat udzielany jest przez producenta za pośrednictwem podmiotu, od którego Wnioskodawczyni nabywa leki. Rabatu pacjentowi udziela zatem inny podmiot, niż Wnioskodawczyni. Kwotę równą wartości udzielonych pacjentom rabatów, Wnioskodawczyni otrzymuje od producenta leków za pośrednictwem dostawcy, na podstawie noty uznaniowej.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni podała, iż korzyścią płynącą dla Niej z tytułu udziału w „Programie 1” jest wzrost przychodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej.

Zainteresowana w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a jako metodę księgowania poniesionych kosztów stosowana jest metoda określona w przepisie art. 22 ust. 4 oraz ust. 6b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pomiędzy Wnioskodawczynią a producentem leków nie została zawarta żadna umowa, która określałaby prawa i obowiązki stron w zakresie transakcji zachodzących w ramach „Programu 2”. Dostawca biorący udział w transakcjach objętych „Programem 2” prowadzi hurtową sprzedaż towarów (leków), w które zaopatruje Wnioskodawczynię.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w podatku dochodowym do osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy koszt poniesiony przez Wnioskodawczynię na rzecz operatora „Programu 1” w związku z udziałem Wnioskodawczyni w „Programie 1” stanowi dla niej koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 updof...

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponoszony koszt udziału w „Programie 1”, stanowi dla niej koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 updof. Uzasadnieniem powyższego jest to, iż zgodnie z deklaracją uczestnictwa Wnioskodawczyni w „Programie 1”, Wnioskodawczyni jest zobowiązana do ponoszenia przedmiotowego kosztu. Ponadto uczestnictwo w „Programie 1” ma na celu uatrakcyjnienie oferty Wnioskodawczyni, rozpropagowanie idei „Programu 1”, a tym samym zwiększenie przychodu osiąganego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Koszt poniesiony zostaje zatem w celu uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów (zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów),
• nie zostały wymienione w treści art. 23 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• zostały należycie udokumentowane.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów.

Wydatki poniesione na udział w programie, który ma przynieść korzyści, jako nie wymienione w art. 23 ww. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Właściwa kwalifikacja wydatku możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków itp. Należy podkreślić, że o zakwalifikowaniu poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który w swoim własnym interesie winien wykazać istnienie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z przychodami Wnioskodawczyni oraz brak istnienia ww. przesłanek negatywnych.

Z przedstawionych informacji wynika, iż apteka prowadzona przez Wnioskodawczynię uczestniczy w programie, w ramach którego pacjenci otrzymują karty uczestnictwa od operatora „Programu 1”. W związku z uczestnictwem w programie ponoszone są koszty, a korzyścią płynącą dla Wnioskodawczyni z tytułu udziału w „Programie 1” jest wzrost przychodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej. Zainteresowana wykazała, iż koszty udziału w ww. programie są poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zatem, wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na rzecz operatora „Programu 1” w związku z udziałem w „Programie 1” stanowi dla Niej koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. opodatkowania przychodu) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 1 sierpnia 2011 r. nr ILPB1/415-630/11-5/AG, natomiast w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług podanie zostało rozstrzygnięte odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.