INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2011 r. (data wpływu do Organu 17 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 07 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z nieodpłatnym udostępnieniem Spółce nieruchomości przez jedynego udziałowca (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2011 r. wpłynął do Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z nieodpłatnym udostępnieniem Spółce nieruchomości przez jedynego udziałowca.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 25 maja 2011 r. Znak IBPBI/2/423-349/11/AP wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP w dniu 07 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi szpital. Szpital jest Niepublicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej, wpisanym do rejestru Zakładów Opieki Zdrowotnej Wojewody. Spółka jest organem założycielskim szpitala. Szpital działa na podstawie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz innych przepisów wydanych na podstawie tej regulacji, a także w oparciu o ustawę o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, aktu założycielskiego Spółki oraz Statutu Szpitala. Podstawowym celem działania Szpitala jest udzielanie specjalistycznej opieki medycznej, połączonej z edukacją oraz rozwojem działań w zakresie promocji zdrowia. Spółka natomiast zgodnie z brzmieniem § 1 Aktu Założycielskiego, została zawiązana w celu związanym z charyzmatem Zakonu, Konstytucjami, Statutami Generalnymi, który polega na posługiwaniu ludziom chorym i potrzebującym, w tworzonych i utrzymywanych w tym celu własnych szpitalach i ośrodkach, we współpracy z miejscową służbą zdrowia, która to działalność jest działalnością charytatywno-opiekuńczą w rozumieniu ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. nr 29, poz. 154 ze zm.), w celu prowadzenia Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (szpitala) oraz apteki. Na podstawie § 18 aktu założycielskiego Spółki, zysk przeznaczony do podziału pomiędzy wspólników lub wyłączony od podziału, będzie przeznaczony na działalność charytatywno-opiekuńczą w rozumieniu ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP lub na cele kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptacje innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze. Na podstawie uchwał Zgromadzenia Wspólników i na podstawie przepisów prawa, w Spółce mogą być tworzone fundusze. Zgodnie z zapisami aktu założycielskiego, na obszarze swego działania Spółka może tworzyć oddziały, zakłady, przedstawicielstwa oraz filie w kraju i za granicą jak również prowadzić zakłady (przedsiębiorstwa) handlowe, usługowe, produkcyjne, przedstawicielskie i inne, a także przystępować do innych podmiotów gospodarczych w kraju i za granicą.

Szpital posiada zawartą z NFZ umowę o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej – w rodzaju leczenie szpitalne.

W uzupełnieniu wniosku Spółka dodatkowo wyjaśniła, iż podmiotem udostępniającym opisywaną w zapytaniu nieruchomość jest wspólnik – Zakon - kościelna osoba prawna działająca na podstawie prawa kościelnego, Statutów Generalnych Zgromadzenia Zakonnego oraz przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego, jak też – Konkordatu. Zakon nie prowadzi działalności gospodarczej, a co za tym idzie, nie można przypisać mu żadnego kodu PKD. Ww. Zakon dysponuje natomiast określonym majątkiem, w skład którego wchodzi m.in. opisana w zapytaniu nieruchomość. Zgodnie z przysługującym prawem, Zakon, na zasadach wspólnie ustalonych w Wnioskodawcą w pisemnej umowie użyczył nieodpłatnie ową nieruchomość na rzecz Wnioskodawcy do celów prowadzenia przez niego działalności medycznej – tego typu postępowanie mieści się w ramach charyzmatu realizowanego przez ww. Zakon.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy i w jaki sposób opodatkować nieodpłatne przekazanie przez Konwent nieruchomości do korzystania przez Wnioskodawcę... (pytanie oznaczone we wniosku nr 5)

Zdaniem Spółki, udostępnienie Spółce przez Konwent nieruchomości pod tytułem darmym niesie dla Spółki obowiązek zaliczenia do przychodu do opodatkowania wartości nieodpłatnie otrzymanego świadczenia (art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT). Wartość świadczenia powinna być skalkulowana na poziomie wartości rynkowej czynszu za wynajem nieruchomości budynkowych, lokalowych i gruntowych. O oszacowaną kwotę wzrośnie dochód Spółki, który może być przeznaczony na cele określone w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b. W omawianym przypadku powstaje jednak problem z wydatkowaniem tego dochodu, albowiem dochód ten zostanie jedynie zarachowany memoriałowo i jego powstaniu nie będzie towarzyszyło wygenerowanie w Spółce odpowiadającej mu gotówki. Opisana sytuacja będzie natomiast neutralna podatkowo dla Konwentu.

W uzupełnieniu wniosku, Spółka podkreśla, iż dochód ten będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania w oparciu o przepis ar. 17 ust. 1 pkt 4a lit b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”. Zgodnie z wykładnią gramatyczną odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002).

Dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenia należy więc rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy. Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy zatem rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw (w szczególności ze środków pieniężnych).

W okoliczności opisanych we wniosku wynika, że jedyny udziałowiec Spółki (kościelna osoba prawna) udostępni nieodpłatnie Spółce nieruchomość.

Powyższe oznacza, że wartość ww. świadczenia, w postaci nieodpłatnego udostępnienia nieruchomości, będzie dla Spółki przychodem podatkowym, stanowiącym źródło dochodu.

Zasady określania wartości takiego przychodu, zostały unormowane w art. 12 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Z wniosku wynika, że tego typu usługi nie są przedmiotem działalności podmiotu udostępniającego nieruchomość (udziałowca – kościelnej osoby prawnej). Zatem, wartość tego świadczenia należy wycenić na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia, zgodnie z art. 12 ust. 6 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (…). Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółek, których jedynymi udziałowcami (akcjonariuszami) są kościelne osoby prawne - w części przeznaczonej na cele wymienione w pkt 4a lit. b.

Z kolei w myśl z art. 17 ust. 1 pkt 4a tej ustawy, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
2. z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
   
   

Reasumując, na gruncie obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że przychód z tytułu nieodpłatnego udostępnienia przez udziałowca nieruchomości stanowi przychód podatkowy, który może wygenerować dochód stanowiący podstawę opodatkowania. Powyższe nie oznacza jednakże, iż dochód ten w każdym przypadku będzie podlegał opodatkowaniu. Jeżeli bowiem uzyskany z tego tytułu dochód, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostanie przeznaczony na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) ww. ustawy, będzie wolny od podatku (zwolniony z opodatkowania).

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, uznać zatem należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2, 3, 4, 5 (w części dotyczącej Konwentu) wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.