INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 lipca 2011 r. (data wpływu 21 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 lipca 2011 r. (data wpływu 21 lipca 2011 r.) o doprecyzowanie opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz dokument, z którego wynika prawo osoby podpisanej na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest międzynarodowym, prywatnym stowarzyszeniem wiernych uznanym przez „A”. W Polsce występuje pod nazwą: „B”. Zainteresowany poprzez swą konkretną i bezpośrednią działalność służy człowiekowi, wykorzystując wszystkie swoje możliwości do prowadzenia apostulatu pośród różnorodnych uwarunkowań środowiskowych i społeczno-kulturowych oraz podejmuje każdą działalność uznaną za pożyteczną, celową lub niezbędną do realizowania celów ujętych w naturze. W sposób szczególny działalność Wnioskodawcy polega na organizowaniu i animowaniu rekolekcji dni skupienia i duchowości, kursów formacyjnych, pielgrzymek, symptomów oraz na działalności kulturalno-rekreacyjnej i wydawniczej, a także na tworzeniu i realizacji programów formacyjnych i ewangelizacyjnych w ramach duszpasterstwa osób cierpiących, na tworzeniu i opiece nad chorymi, starszym wiekiem lub będącymi w jakikolwiek potrzebie kapłanami, na promowaniu i troszczeniu się o chorych i niepełnosprawnych w placówkach służby zdrowia i w ramach opieki socjalno-zdrowotnej i opiekuńczo-rehabilitacyjnej. W szczególności celem Wnioskodawcy jest prowadzenie działalności na rzecz społeczności wyodrębnionych ze względu na ich szczególną sytuację życiową niematerialną, w tym pomoc i działalność rehabilitacyjną dla grup: ofiar wypadków komunikacyjnych, ofiar wypadków losowych, niepełnosprawnych, poszukujących pracy i ofiar przemocy. Prowadzenie ww. działalności rehabilitacyjnej jest w jakimś stopniu świadczeniem związanym z ochroną zdrowia. W stowarzyszeniu pojawiła się wątpliwość dotycząca instalacji kasy rejestrującej w związku ze zmianą rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż działalność rehabilitacyjna kościelnej osoby prawnej – Wnioskodawcy – nie jest nastawiona na osiąganie zysków (ma charakter non-profit). Z zabiegów rehabilitacyjnych korzystają tylko i wyłącznie osoby fizyczne posiadające status osoby niepełnosprawnej, udokumentowany orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności. Nie prowadzą one działalności gospodarczej i nie są rolnikami ryczałtowymi. Należność za udostępnione im świadczenia rehabilitacyjne jest regulowana w całości przez PFRON. Na początku 2011 r. Zainteresowany zawarł z Narodowym Funduszem Zdrowia umowę na refinansowanie usług rehabilitacji leczniczej. W treści umowy znajdują się zapisy, z których wynika, że mogą być one świadczone także na rzecz osób, które nie posiadają orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Wśród osób korzystających ze świadczeń refinansowanych znajdują się osoby, które wyrażają wolę skorzystania z dodatkowych (poza systemem refinansowania) zabiegów rehabilitacyjnych. Za dodatkowe świadczenia rehabilitacje pobierane są wtedy opłaty w formie gotówki. Osobom tym wystawiane są dowody wewnętrzne na druku KP, dokumentujące kto, jaką kwotę i z jakiego tytułu wpłacił. Dowody te następnie uwzględniane są przy sporządzaniu okresowych raportów kasowych. Zatem z tytułu ww. świadczeń nie ma wpływów na konto bankowe za pośrednictwem poczty lub kasy oszczędnościowo-kredytowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z prowadzoną działalnością organizacji religijnych (non-profit) polegającą na niesieniu pomocy w zakresie ochrony zdrowia (rehabilitacja) dla osób niepełnosprawnych z orzeczeniem o niepełnosprawności Wnioskodawca traci zwolnienie przedmiotowe w związku ze zmianą rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, symbol PKWiU dla jego działalności to 94.91.10.0. Z informacji z GUS wynika, że niezależnie jaką działalność będzie prowadzić w ramach głównej działalności religijnej, PKWiU Zainteresowanego będzie zawsze 94.91.1.0 (PKD 94.91.Z). W związku z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r., poz. 31 „Usługi świadczone przez organizacje członkowskie” – Zainteresowany uważa, że jego usługi będą korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących. Jednakże informacje, które pojawiają się w literaturach podatkowych nie są jednoznaczne i trudno jest Wnioskodawcy przyjąć jednoznaczne stanowisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieporowadzące działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest międzynarodowym, prywatnym stowarzyszeniem wiernych uznanym przez „A”. W szczególności celem Wnioskodawcy jest prowadzenie działalności na rzecz społeczności wyodrębnionych ze względu na ich szczególną sytuację życiową niematerialną, w tym pomoc i działalność rehabilitacyjną dla grup: ofiar wypadków komunikacyjnych, ofiar wypadków losowych, niepełnosprawnych, poszukujących pracy i ofiar przemocy. Prowadzenie ww. działalności rehabilitacyjnej jest w jakimś stopniu świadczeniem związanym z ochroną zdrowia. Działalność rehabilitacyjna kościelnej osoby prawnej – Wnioskodawcy – nie jest nastawiona na osiąganie zysków (ma charakter non-profit). Z zabiegów rehabilitacyjnych korzystają tylko i wyłącznie osoby fizyczne posiadające status osoby niepełnosprawnej, udokumentowany orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności. Nie prowadzą one działalności gospodarczej i nie są rolnikami ryczałtowymi. Należność za udostępnione im świadczenia rehabilitacyjne jest regulowana w całości przez PFRON. Na początku 2011 r. Zainteresowany zawarł z Narodowym Funduszem Zdrowia umowę na refinansowanie usług rehabilitacji leczniczej. W treści umowy znajdują się zapisy, z których wynika, że mogą być one świadczone także na rzecz osób, które nie posiadają orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż nie będzie podlegać obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących obrót z tytułu świadczeń rehabilitacyjnych wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, które na mocy zawartej umów refinansowane są przez PFRON bądź Narodowy Fundusz Zdrowia, ponieważ czynności te opłacane będą przez podmiot inny niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika ponadto, iż wśród osób korzystających ze świadczeń refinansowanych znajdują się osoby, które wyrażają wolę skorzystania z dodatkowych (poza systemem refinansowania) zabiegów rehabilitacyjnych. Za dodatkowe świadczenia rehabilitacje pobierane są wtedy opłaty w formie gotówki. Osobom tym wystawiane są dowody wewnętrzne na druku KP, dokumentujące kto, jaką kwotę i z jakiego tytułu wpłacił. Dowody te następnie uwzględniane są przy sporządzaniu okresowych raportów kasowych. Zatem z tytułu ww. świadczeń nie ma wpływów na konto bankowe za pośrednictwem poczty lub kasy oszczędnościowo-kredytowej. W złożonym wniosku Zainteresowany sklasyfikował prowadzoną przez siebie działalność pod symbolem 94.91.10.0 według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, do dnia 31 grudnia 2012 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Na podstawie § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Natomiast, w myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, do dnia 31 grudnia 2012 r. – sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 31 ww. załącznika wymieniono usługi świadczone przez organizacje członkowskie, sklasyfikowane w grupowaniu 94 według PKWiU z 2008 r.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością organizacji religijnych (non-profit) sklasyfikowaną pod symbolem 94.91.10.0 według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 r., w przypadku wykonywania dodatkowych zabiegów rehabilitacyjnych (poza systemem refinansowania przez Narodowy Fundusz Zdrowia), za które pobierane są opłaty w formie gotówki – będzie korzystał do dnia 31 grudnia 2012 r. ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy pomocy kas rejestrujących, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w związku z poz. 31 załącznika do tego rozporządzenia.

Tut. Organ wskazuje, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego powołanej klasyfikacji statystycznej, a interpretację wydano na podstawie informacji udzielonych przez Wnioskodawcę w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.