INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2011r. (data wpływu 30 marca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania towarów objętych procedura tranzytu oraz prawa do odliczenia podatku VAT jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania odsprzedaży na terytorium kraju towarów objętych procedurą tranzytu,
• prawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2011r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania towarów objętych procedura tranzytu oraz prawa do odliczenia podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: WSK, Spółka) jest podmiotem posiadającym siedzibę w Polsce, zarejestrowanym w kraju dla potrzeb podatku od towarowi usług.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja części wykorzystywanych w budowie silników lotniczych i świadczenie usług specjalistycznych na wskazanych częściach (niklowanie, kadmowanie, obróbka cieplna itp.). Zdecydowaną większość odbiorców Spółki stanową podmioty zagraniczne spoza UE (Kanada, USA). W określonej części usług realizowanych na rzecz podmiotów z krajów trzecich, Spółka wykorzystuje materiały sprowadzane na teren kraju w procedurze uszlachetniania czynnego z systemem zawieszenia cła. Przedmiotowe transakcje mogą przebiegać wg następującego schematu:

1. Spółka nabywa od dostawy z kraju trzeciego (podmiot niezarejestrowany dla potrzeb podatku VAT w Polsce) towary w procedurze uszlachetnienia czynnego, w systemie zawieszenia cła.
2. Po zakończeniu pierwszego etapu usług uszlachetniania, Spółka dokonuje zamiany procedury uszlachetniania na procedurę tranzytu i odsprzedaje z zachowaniem nadzoru celnego wstępnie uszlachetnione towary innemu podmiotowi krajowemu (podatnik VAT czynny).
3. Po otrzymaniu towarów w ramach procedury tranzytu, kooperant krajowy ponownie (z zachowaniem nadzoru celnego) dokonuje zamiany procedury tranzytu na procedurę uszlachetniania czynnego i wykonuje na zakupionych towarach drugi zestaw usług specjalistycznych. Następnie, towary takie wysyła do odbiorcy z kraju trzeciego, poprzez zamknięcie procedury uszlachetniania czynnego i objęcie powstałych produktów kompensacyjnych procedurą powrotnego wywozu poza granice UE. Sprzedaż i wywóz produktów kompensacyjnych z Polski dokumentowane są fakturą VAT wystawianą przez kontrahenta Spółki na rzecz finalnego odbiorcy z kraju trzeciego (podmiotu niezarejestrowanego w Polsce dla potrzeb podatku VAT).
4. W toku realizowanego procesu, zarówno Spółka jak i krajowy podmiot kooperujący posiadają wszelkie wymagane przepisami celnymi zezwolenia na obejmowanie towarów procedurą uszlachetniania czynnego, procedurą tranzytu, zamykania procedur, powrotnego wywozu towarów itp.
   
   

Spółka wskazuje, iż w powyższym procesie, występować może zarówno jako pierwszy podmiot analizowanej transakcji (podmiot inicjujący proces wskazany w pkt 2) jak i drugi w kolejności podmiot krajowy (funkcje opisane w pkt 3 powyżej).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

3.Czy odsprzedaż towarów objętych procedurą tranzytu w Polsce pomiędzy polskimi podatnikami podatku od towarowi usług (punkt 2 powyżej) podlegać będzie opodatkowaniu polskim podatkiem VAT...

4.W przypadku, kiedy sprzedaż taka podlega opodatkowaniu w Polsce polskim podatkiem VAT, czy Spółka, występując jako 2 w kolejności podmiot krajowy (pkt 3 powyżej), ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez pierwszy w procesie podmiot krajowy...

Stanowisko Wnioskodawcy,

Ad 1.

W opinii Spółki, odsprzedaż towarów w procedurze tranzytu na rzecz drugiego w kolejności podmiotu krajowego nie podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem od towarowi usług.

Ad2.

W ocenie Spółki, w przypadku, kiedy sprzedaż taka podlegałaby jednak opodatkowaniu polskim podatkiem VAT, Spółce występującej jako drugi w kolejności podmiot krajowy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturze wystawionej przez pierwszy (krajowy) podmiot procesu.

Uzasadnienie

W analizowanym stanie faktycznym, towary niewspólnotowe są przywożone do Polski w procedurze uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń cła, która następnie zastępowana jest procedurą tranzytu.

W ramach przedmiotowych procedur, towar odsprzedawany jest z zachowaniem nadzoru celnego podmiotowi krajowemu, który ponownie zamienia procedurę tranzytu na procedurę uszlachetniania. Następnie, po zakończeniu świadczenia usług uszlachetniania, wywozi wytworzone w procesie towary kompensacyjne poza granie Unii Europejskiej.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami celnymi (w szczególności art. 168-170 i 99-100 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 460/2008 z dnia 23 kwietnia 2008., ustanawiającego wspólnotowy kodeks celny (zmodernizowany kodeks celny)), towary przeznaczone do uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń cła nie są obciążane należnościami przywozowymi, jak też nie stosuje się wobec nich środków polityki handlowej. Analogiczne rozwiązania stosowane są w przypadku procedury tranzytu.

Powyższe oznacza, iż na czas pozostawania towarów na obszarze celnym Wspólnoty w ramach procedur uszlachetniania/ tranzytu, zarówno należności przywozowe jak i środki polityki handlowej są zawieszane. W konsekwencji, objęcie towaru procedurą uszlachetniania czynnego/procedurą tranzytu nie powoduje powstania długu celnego do czasu, kiedy względem towarów wystąpi obowiązek zapłaty wyrównawczych lub im podobnych należności, bądź też, gdy wobec towarów (w postaci produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie niezmienionym) powstanie dług celny (tj. zostaną one wprowadzone poza zawieszającymi procedurami celnymi do obrotu na terytorium UE).

Reasumując, wskazane sprowadzenie towarów na terytorium Polski przy zastosowaniu przedmiotowych procedur wypełniać będzie definicję importu, dla których jednak, z uwagi na szczegółowe unormowania przepisów celnych, nie powstanie obowiązek zapłaty cła lub innych opłat o podobnym charakterze.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z póź. zm., dalej: Ustawa o VAT), przez import towarów rozumieć należy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Stosownie do postanowień art. 19 ust. 9 Ustawy o VAT, jeżeli import towarów objęty jest procedurą celną: składu celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, tranzytu, a od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i nie powstaje jednocześnie dług celny - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat.

Konsekwentnie uznać należy, iż w przypadku importu towarów w którym nie są pobierane opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i dla których nie powstaje dług celny, zgodnie z przepisem art. 19 ust. 9 Ustawy o VAT nie powstanie także obowiązek podatkowy w podatku VAT. Pomimo zatem, iż zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w przepisie art. 5 ust. 1 pkt 3 i art. 2 pkt 7 Ustawy o VAT czynność taka podlegać będzie przepisom polskiej Ustawy o VAT, w tym konkretnym przypadku, czynność ta będzie czynnością nieopodatkowaną. Czynność taka nie prowadzi bowiem do konsumpcji sprowadzanych towarów na terytorium kraju (nabycia towarów niekrajowych i wprowadzenia ich do obrotu); przeciwnie, konsumpcja takich towarów nastąpi poza terytorium UE, gdzie po zakończeniu ostatniej w kolejności procedury uszlachetniania czynnego towary kompensacyjne zostaną wywiezione. W efekcie, niekonsumpcyjny charakter objęcia towarów procedurami celnymi potwierdza zasadność wyłączenia takich transakcji z opodatkowania podatkiem VAT w Polsce.

Równocześnie jednak, w przypadku przyjęcia stanowiska odmiennego od prezentowanego powyżej i uznania, iż w analizowanym stanie faktycznym dochodzi do transakcji podlegającej opodatkowaniu w Polsce podatkiem VAT, nabywcy towarów (w tym Spółce - drugi z analizowanych wariantów), przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach, zgodnie z ogólnymi zasadami określonymi w przepisie art. 86 ustawy o VAT. Ewentualne uznanie transakcji odsprzedaży przedmiotowych towarów za czynność opodatkowaną, przy równoczesnym pozbawieniu podatnika prawa do odliczenia podatku VAT z tak wystawianych faktur, pozostawałoby bowiem w sposób jednoznaczny w sprzeczności z podstawą zasadą neutralności podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania odsprzedaży na terytorium kraju towarów objętych procedurą tranzytu,
• prawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ww. ustawy przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Powyższa definicja importu towarów stanowi implementację art. 30 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. L Nr 347 str. 1 ze zm.), w myśl którego „import towarów” oznacza wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów, które nie znajdują się w swobodnym obrocie w rozumieniu art. 24 Traktatu.

Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów jest powiązane z powstaniem obowiązku zapłaty cła lub faktem zaistnienia określonych procedur celnych. Co do zasady, obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego – art. 19 ust. 7 z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 ww. ustawy o VAT.

Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 9 jeżeli import towarów objęty jest procedurą: składu celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, tranzytu, a od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i nie powstaje jednocześnie dług celny – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat. Wskazane w tym przepisie opłaty wyrównawcze i opłaty o podobnym charakterze są to pozataryfowe środki polityki celnej, które mimo że nie są cłami pełnią podobną funkcję. Opłaty te nakładane są we Wspólnocie na towary przywożone spoza Wspólnoty i obejmują niektóre towary najbardziej znanymi są opłaty wyrównawcze pobierane od produktów rolnych. Opłaty te mają na celu ograniczenia napływu na terytorium Wspólnoty towarów, których nadmierny dopływ mógłby być szkodliwy dla polityki gospodarczej Wspólnoty.

Zatem objęcie towaru procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń pozwala na poddanie na obszarze celnym Wspólnoty jednemu lub większej liczbie procesów uszlachetniania towarów niewspólnotowych przeznaczonych do powrotnego wywozu poza obszar celny Wspólnoty w postaci produktów kompensacyjnych, bez obciążania tych towarów należnościami celnymi przywozowymi ani stosowania wobec nich środków polityki handlowej (art. 114 ust. 1 pkt a Wspólnotowego Kodeksu Celnego). Powyższe oznacza, że objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń nie powstaje powstania długu celnego.

Zastosowanie tej procedury przewidziano w sytuacjach, w których przedmiotem przywozu na obszar celny Wspólnoty są towary potrzebne do wytworzenia gotowego produktu (tzw. produktu kompensacyjnego), który to produkt jest następnie przeznaczony do wywozu poza obszar celny Wspólnoty. Procedura uszlachetniania czynnego ma w założeniu wspomagać wytwórczą działalność oraz ułatwiać eksport wyrobów wytwarzanych we Wspólnocie. Istotą natomiast zawieszenia poboru należności przy procedurze uszlachetniania czynnego w omawianym systemie związana jest z założeniem, ze zamiarem osoby korzystającej z procedury jest powrotny wywóz produktów kompensacyjnych. W związku z tymi zasadami na stosowanie systemu zawieszeń decydują się zazwyczaj te podmioty, które prowadzą działalność eksportową i maja zapewnione dla produktów kompensacyjnych rynki zbytu poza Wspólnotą. Procedura uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń kończy się, gdy produkty kompensacyjne lub towary w stanie niezmienionym zostaną powrotnie wywiezione lub otrzymają nowe dopuszczalne przeznaczenie celne.

Należy także zaznaczyć, iż zgodnie z art. 91 ust. 1 lit. a Wspólnotowego Kodeksu Celnego procedura tranzytu zewnętrznego, pozwala na przemieszczanie z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty towarów niewspólnotowych, niepodlegających w tym czasie należnościom celnym przywozowym i innym opłatom ani środkom polityki handlowej. Wobec powyższego, objęcie towaru niewspólnotowego procedurą tranzytu nie powoduje również powstania długu celnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że nabyte towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego po zakończeniu pierwszego etapu usługi uszlachetniania zostają objęte procedurą tranzytu i odsprzedane innemu podmiotowi krajowemu, który ponownie obejmuje nabyte wyroby procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, w celu wykonania dalszego etapu obróbki. Po wykonaniu usług uszlachetniania gotowe wyroby zostają sprzedane i wysłane do odbiorcy z kraju trzeciego w procedurze celnej powrotnego wywozu.

Stosownie do powyższego ponieważ przedmiotem wniosku są towary sprowadzane spoza Wspólnoty, a więc towary niewspólnotowe, stwierdzić należy, że ich objęcie na terytorium kraju procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń oraz procedurą tranzytu skutkuje tym, że nie podlegają one należnościom celnym ani środkom polityki handlowej. Dalszą konsekwencją powyższego jest to, że nie podlegają one podatkowi od towarów i usług w związku z wprowadzeniem ich na terytorium kraju.

W tych okolicznościach dochodzi do wykonania przez podatnika czynności przywozu towaru na terytorium kraju z kraju trzeciego, która mimo, że odpowiada treści definicji importu towarów to nie powstaje w stosunku do niej obowiązek podatkowy. Zatem czynność wprowadzenia towarów spoza Wspólnoty na terytorium kraju mimo, że generalnie zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 3 i art. 2 pkt 7 ustawy o VAT podlega przepisom tej ustawy, to w tym konkretnym wypadku jest czynnością nieopodatkowaną, gdyż zgodnie z treścią art. 19 ust. 9 ustawy o VAT w związku z art. 114 ust. 1 lit. a oraz 91 ust. 1 lit. a WKC nie powstaje w stosunku do niej dług celny.

Zgodnie powyższym, zastosowania do towarów pochodzących z państw trzecich procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń oraz procedury tranzytu na terytorium polski nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów jeżeli od tych towarów nie są pobierane opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze.

Odnośnie natomiast rozstrzygnięcia kwestii opodatkowania dostawy towarów realizowanych w procedurze tranzytu na terytorium kraju, zauważyć należy co następuje:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższej definicji pojęcia „towary” wynika, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie rozróżnia towarów niewspólnotowych i wspólnotowych.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - art. 2 pkt 22 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 5 ust. 2 ustawy czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Stosownie do powyższego należy stwierdzić, iż w rozpatrywanym przypadku sprzedaży na terytorium kraju towarów objętych procedurą tranzytu dochodzi do odpłatnej dostawy, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, z zastosowaniem stawek obowiązujących dla konkretnego towaru.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż odsprzedaż towarów objętych procedurą tranzytu na terytorium Polski pomiędzy polskimi podatnikami podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie zaś do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

Treść art. 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione są określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedmiotem zapytania wnioskodawcy jest czy w przypadku jeżeli, będzie występował w przedstawionym stanie faktycznym jako drugi w kolejności podmiot krajowy ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez pierwszy w procesie podmiot krajowy.

Mając na uwadze treść art. 86 ust. 1, stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca nabywa na terytorium kraju towary (wstępnie uszlachetnione) do wykonywania czynności opodatkowanych, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturach dotyczących nabywanych towarów.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

• nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania odsprzedaży na terytorium kraju towarów objętych procedurą tranzytu,
• prawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.