INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 06 stycznia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 24 stycznia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie ulgi meldunkowej przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie ulgi meldunkowej przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 01 czerwca 2007r. dziadek wnioskodawczyni w testamencie sporządzonym przed notariuszem zapisał jej dom z działką. Po śmierci dziadka w dniu 14 stycznia 2008r. Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 25 lutego 2009r. potwierdził, iż spadek po dziadku w całości odziedziczyła wnioskodawczyni. Jest ona jedyną wnuczką zmarłego.

Majątkiem spadkowym został objęty:

• grunt zabudowany o pow. 587 m2 o wartości 88.050 zł,
• budynek mieszkalny o pow. 260,50 m2 położony na ww. gruncie o wartości 312.600 zł,
• inne budynki gospodarcze (garaż, inne budynki) położone na ww. gruncie o wartości 10.000 zł.
  
  

Powyższy stan spadkowy został potwierdzony przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego w zaświadczeniu wydanym na podstawie art. 306a Ordynacji podatkowej (zaświadczenie o zwolnieniu z podatku od spadków i darowizn).

W związku z faktem, iż wnioskodawczyni od dwudziestu lat większość czasu przebywa za granicą (w Niemczech) zdecydowała się sprzedać odziedziczoną nieruchomość.

Wnioskodawczyni nadmienia, iż w przedmiotowym budynku mieszkalnym jest zameldowana na pobyt stały od urodzenia tj. od dnia 08 marca 1973r. aż do chwili obecnej. Nieruchomość została sprzedana po sporządzeniu aktu notarialnego w dniu 18 maja 2010r. Wnioskodawczyni dodała, iż w związku ze sprzedażą nieruchomości chce skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym w ramach ulgi meldunkowej (jest w niej zameldowana od dnia 8 marca 1973r.). Nadmieniła, iż w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 14 grudnia 2010r. Znak: IBPB II/2/415-995/10/HSt uzyskała potwierdzenie, że może skorzystać z ulgi meldunkowej dla przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości w części odpowiadającej sprzedaży budynku mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości w części dotyczącej gruntu wchodzącego w skład całej nieruchomości będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawczyni, w świetle aktualnego orzecznictwa Sądów Administracyjnych – wyrok WSA w Olsztynie z dnia 23 września 2010r. sygn. akt I SA/Ol 576/10 w ramach zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. ulgi meldunkowej) zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym będzie nie tylko przychód ze sprzedaży budynku mieszkalnego, ale także przychód ze sprzedaży gruntu, na którym znajdują się budynki (mieszkalny i niemieszkalny) wchodzące w skład całej nieruchomości.

W myśl bowiem obowiązującego w latach 2007-2008 przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych od podatku zostały przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, d) prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Analiza powyższych norm wskazuje, iż zawarty w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych katalog przedmiotów, których zbycie zostało zwolnione od podatku, nie jest wiernym odzwierciedleniem odpowiedniego katalogu z art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy. W szczególności odnosi się to do interesującego z punktu widzenia zwrotu „lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu” (art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały bowiem wymienione „nieruchomości lub ich części lub udział w nieruchomości”. Rozważania zatem wymagało znaczenie zwrotu „lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość”, którym operuje art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niewątpliwie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje tego pojęcia.

W ślad za stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie zawartym w wyroku z dnia 23 września 2010r. sygn. akt I SA/Ol 576/10 wnioskodawczyni uważa jednak, iż treść normatywna art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje się ustalić w drodze posłużenia się wykładnią systemową poprzez odwołanie do definicji samodzielnego lokalu mieszkalnego zawartej w ustawie o własności lokali. Prawo własności lokalu i prawo użytkowania wieczystego gruntu, jako że są ze sobą związane, nie mogą być przedmiotem samodzielnego obrotu gospodarczego. Konsekwencją tego jest fakt, że w sytuacji zbycia lokalu, jego wartość (cena) uwzględnia również wartość części wspólnych budynku oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynek został posadowiony. Tym samym wnioskodawczyni uważa, iż będzie mogła skorzystać z ulgi meldunkowej również w odniesieniu do tej części przychodu, która odpowiada wartości całego gruntu (pow. 587 mkw.) tworzącego wspólną nieruchomość z budynkami (mieszkalnymi i niemieszkalnymi).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości tylko wówczas, jeżeli nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z ich sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, dla określenia właściwej podstawy prawnej normującej zasady opodatkowania przychodu uzyskanego z jej zbycia, istotne jest z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 926 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez wnioskodawczynię jest data śmierci spadkodawcy. Zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż wnioskodawczyni w dacie śmierci dziadka, tj. w dniu 14 stycznia 2008r. odziedziczyła po nim jako jedyna spadkobierczyni majątek stanowiący nieruchomość obejmującą grunt zabudowany budynkiem mieszkalnym oraz innymi budynkami gospodarczymi. W dniu 18 maja 2010r. wnioskodawczyni dokonała sprzedaży tejże nieruchomości. Z wniosku wynika, iż w sprzedanym budynku mieszkalnym wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały od urodzenia, tj. od dnia 08 marca 1973r. aż do chwili obecnej.

Z uwagi na fakt, iż w przedstawionym stanie faktycznym wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość w drodze spadku po zmarłym w 2008r. dziadku, ocena prawnopodatkowa skutków jej sprzedaży winna być dokonana na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009r. Jednakże zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

W tym miejscu należy, zaznaczyć, iż w wydanej przez tut. Organ interpretacji indywidualnej z dnia 14 grudnia 2010r. Znak: IBPB II/2/415-995/10/HSt uznano, iż wnioskodawczyni spełnia warunek 12 miesięcznego okresu zameldowania w budynku mieszkalnym co oznacza, że będzie przysługiwało jej prawo do zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy czyli z tzw. „ulgi meldunkowej” z płacenia 19% podatku od sprzedaży nieruchomości wyłącznie do wysokości przychodu uzyskanego ze sprzedaży przypadającego na budynek mieszkalny o ile spełni dodatkowo drugi wymagany przepisami warunek terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

We wniosku, który jest przedmiotem niniejszej interpretacji wnioskodawczyni dowodzi jednak, że zwolnieniem na podstawie ulgi meldunkowej będzie objęta ta część przychodu, która odpowiada wartości całego gruntu tworzącego wspólną nieruchomość z budynkami (mieszkalnymi i niemieszkalnymi).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia nieruchomości, w związku z tym zasadne jest uwzględnienie w tym zakresie treści przepisu art. 46 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który stanowi, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Tak więc grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są z natury swej nieruchomościami, budynki lub części budynków trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości w myśl zasady, iż własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Z powyższego wynika zatem, że w przypadku nieruchomości gruntowej, budynek lub lokal trwale związany z gruntem, jest istotnie jego integralną częścią i nie może być przedmiotem odrębnej własności jak też przedmiotem samodzielnego obrotu gospodarczego. Dlatego sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego.

Z prawa cywilnego w sposób jednoznaczny wynika zatem, że to budynek mieszkalny jak i niemieszkalny jest częścią składową gruntu, a nie grunt częścią nierozerwalną nieruchomości. Budynek nie stanowi nieruchomości, a jedyny wyjątek dotyczy użytkowania wieczystego, co nie ma miejsca w niniejszej sprawie. Powyższe zasady prawa cywilnego są oczywiste i niekwestionowane. Są również znane ustawodawcy, który w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidział, iż źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości, ich części lub udziału w nieruchomości. O ile bowiem ustawodawca istotnie w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidział, że przychodem podatkowym będzie przychód ze sprzedaży nieruchomości, jeżeli nastąpi ona przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło jej nabycie, o tyle w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ustawy bynajmniej nie przewidział, że zwolnieniem jest objęty przychód ze zbycia nieruchomości.

Ustawodawca, konstruując w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy przesłanki uprawniające do skorzystania z ulgi meldunkowej nie użył w ww. przepisie sformułowania „nieruchomość”, a posłużył się katalogiem rzeczy (ich części składowych) i praw (posiadającym walor katalogu zamkniętego), których sprzedaż objęta jest przedmiotowym zwolnieniem. W związku z tym uznać należy, że ulga meldunkowa nie obejmuje przychodów z odpłatnego zbycia gruntów, zarówno tych, które stanowią odrębny przedmiot własności (prawo wieczystego użytkowania gruntu), jak i gruntów, z którymi trwale są związane budynki, stanowiące część składową nieruchomości. Oznacza to, iż w przypadku odpłatnego zbycia zabudowanej budynkiem mieszkalnym i niemieszkalnym działki gruntu, zwolnienie może dotyczyć po spełnieniu warunków, wyłącznie przychodu ze zbycia przypadającego na budynek mieszkalny. Gdyby zamiarem ustawodawcy było zwolnienie przychodu ze zbycia nieruchomości, a więc gruntu wraz z położonym na nim budynkiem, to dałby temu wyraz w treści przepisu. Skoro jednak ustawodawca nie posługuje się w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ustawy pojęciem „nieruchomość”, lecz wyłącznie „budynek mieszkalny”, to nie ma żadnych podstaw aby określone tym przepisem zwolnienie rozciągać również na grunt. Jeśli zaś przepis nie przewiduje zwolnienia z opodatkowania gruntu, to przychód w części przypadającej na grunt podlega opodatkowaniu. Autonomia prawa podatkowego pozwala jedynie na objęcie przedmiotowym zwolnieniem wyłącznie tej części przychodu, która przypada na budynek mieszkalny.

Tym samym trudno zgodzić się z argumentacją wnioskodawczyni, że zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ustawy możne podlegać również grunt, skoro przepis ten przewiduje możliwość zwolnienia wyłącznie przychodu ze zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku.

Nadmienić należy, że podobnie trzeba potraktować przychód ze sprzedaży przypadający na budynki niemieszkalne. Podobnie jak grunt tak i budynki niemieszkalne nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy co oznacza, że przypadający na nie przychód ze sprzedaży nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie ulgi meldunkowej.

Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. „Ulga meldunkowa” podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej również z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym zabroniona jest rozszerzająca wykładnia przepisów art. 21 ust. 1 pkt 126, jakiej dopuszcza się wnioskodawczyni.

Zgodzić się należy natomiast z twierdzeniem, że grunt, na którym znajduje się budynek mieszkalny i niemieszkalny nie może być przedmiotem samodzielnego obrotu gospodarczego, a w konsekwencji tego, w sytuacji zbycia nieruchomości, jej wartość (cena) uwzględnia również wartość budynków niemieszkalnych oraz gruntu, na którym budynki zostały posadowione. Istotnie, w przypadku nieruchomości zabudowanej, budynek jest integralną częścią gruntu i nie można dokonać zbycia budynku mieszkalnego w oderwaniu od gruntu. Jednakże fakt, iż przychód ze zbycia nieruchomości został określony jedną kwotą jest bez znaczenia dla opodatkowania, bowiem zakres zwolnienia w żadnym wypadku nie zależy od sposobu określenia ceny, lecz od zapisów ustawy w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a). Autonomia prawa podatkowego jak już wskazano wyżej pozwala na objęcie zwolnieniem wynikającym z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącznie tej części przychodu, która przypada na budynek mieszkalny. Ta część, która przypada na grunt i budynki niemieszkalne podlega opodatkowaniu. I nie zmieni tego nawet fakt, że przychód ze zbycia nieruchomości, jego wartość (cena) uwzględnia również wartość budynków niemieszkalnych oraz gruntu, na którym budynki zostały posadowione.

W sytuacji, gdy przychód ze zbycia nieruchomości został określony jedną ceną bez wyszczególnienia wartości budynków i gruntu, wówczas w celu ustalenia jaka wartość przychodu może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) podatnik będzie obowiązany sam określić powyższe wartości stosownie do obowiązujących cen rynkowych stosowanych w obrocie prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Reasumując, posłużenie się przez ustawodawcę w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawyo podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowaniem „zbycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w nim” nie jest odejściem od cywilistycznego rozumienia nieruchomości i nie zaprzecza uznaniu budynku za jej część składową. Stanowi natomiast wyraz autonomii prawa podatkowego. Skoro tzw. ulga meldunkowa nie obejmuje przychodów z odpłatnego zbycia gruntu ani budynków niemieszkalnych to w przypadku odpłatnego zbycia gruntu zabudowanego budynkiem mieszkalnym, zwolnienie może dotyczyć, po spełnieniu określonych warunków, wyłącznie przychodu w części przypadającej na przychód ze zbycia budynku mieszkalnego.

Na gruncie przedmiotowej sprawy prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po spełnieniu określonych przez ustawodawcę warunków przysługiwać będzie wnioskodawczyni wyłącznie w stosunku do przychodu uzyskanego ze sprzedaży przypadającego na budynek mieszkalny. Natomiast przychód ze sprzedaży przypadający na grunt wraz z budynkami niemieszkalnymi podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, zgodnie z zasadami przedstawionymi w art. 30e ustawy.

Natomiast w odniesieniu do powołanego przez wnioskodawczynię wyroku WSA w lsztynie z dnia 23 września 2010r. sygn. akt I SA/Ol 576/10 który jej zdaniem przemawia za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku podkreślić należy, iż orzeczenie to dotyczy wyłącznie konkretnej sprawy, w danym stanie faktycznym. Warto dodać, ze wyrok ten dotyczy całkowicie odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony przez wnioskodawczynię. Przedmiotem rozważań Sądu było zwolnienie z tytułu ulgi meldunkowej w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność. Tymczasem wnioskodawczyni nie sprzedaje lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność, tylko grunt wraz z budynkiem mieszkalnym i niemieszkalnym. Budynek mieszkalny to nie jest w żadnym wypadku lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność. Wspomnieć należy również, że wyrok powołany przez wnioskodawczynię jest nieprawomocny.

Tymczasem w kwestii braku możliwości objęcia zwolnieniem z tytułu ulgi meldunkowej również gruntu zapadł szereg wyroków przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi, wśród których można wymienić:

• wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 października 2009r. sygn., akt I SA/Wr 1100/09,
• wyrok WSA w Gdańsku z dnia 12 stycznia 2010r., sygn. akt I SA/Gd 833/09,
• wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 maja 2010r., sygn. akt I SA/Po 116/10,
• wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 stycznia 2011r., sygn. akt I SA/Gl 996/10.
  
  

Linia orzecznicza zmierza zatem w innym kierunku, niż ten, którego dowodzi wnioskodawczyni.

W tym stanie rzeczy stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.