INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2010r. (data wpływu 1 grudnia 2010r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2011r. (data wpływu 22 lutego 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności dokonywanych pomiędzy jednostkami budżetowymi – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności dokonywanych pomiędzy jednostkami budżetowymi.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lutego 2011r. (wpływ z dnia 22 lutego 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr z dnia 10 lutego 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest oświatowa samorządową jednostką budżetową. Od niedawna w obiekcie Wnioskodawcy Wnioskodawca posiada kotłownię na eko opał". W związku z poczynionymi wydatkami jednostki nadrzędnej Wnioskodawcy i w ramach oszczędności wydatków ponoszonych na ogrzewanie obiektów w Powiecie do kotłowni Wnioskodawcy została podłączona inna jednostka budżetowa (szkoła).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że jest czynnym podatnikiem podatku VAT od dnia 1 września 2004r. Zgłoszenia Wnioskodawca dokonał w Urzędzie Skarbowym dnia 23 sierpnia 2004r. Wnioskodawca jest budżetową jednostką oświatową, której podstawowa działalność jest zwolniona z podatku VAT, ponieważ jest jednostką oświatową w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania.

W roku 2010 - 89% działalności Wnioskodawcy była zwolniona z podatku VAT. Jednak Wnioskodawca wynajmuje pomieszczenia innym podmiotom i dokonuje sprzedaży posiłków osobom i firmom z zewnątrz i z tego tytułu odprowadza podatek VAT.

Nikt nie wystawia Wnioskodawcy faktury VAT za dostarczoną energię cieplną, gdyż od dnia 1 grudnia 2009r. (po przeprowadzonej termomodemizacji) w jednostce Wnioskodawcy jest kotłownia na „eko opał”.

Kotłownia Wnioskodawcy zasila dwa budynki:

• budynek Wojewódzkiego Ośrodka Dokształcania … (budżetowa jednostka oświatowa)
• budynek Zespołu Szkół … (budżetowa jednostka oświatowa).
  
  

Zadaniem Wnioskodawcy jest zakup opału, obsługa kotłowni i zapewnie dostarczenia ciepła do obu budynków.

Wnioskodawca wystawia faktury VAT za dostarczoną energię cieplną dla Zespołu Szkół …, który jest budżetową jednostką oświatową i nie jest podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca wystawia również faktury trzem właścicielom mieszkań znajdującym się w budynku ZS… (podatek VAT 22% w roku 2010 i 23% w roku 2011) oraz jednemu wynajmującemu mieszkanie służbowe w budynku Wnioskodawcy (podatek VAT 22% w roku 2010 i 23% w roku 2011).

Wnioskodawca sklasyfikował usługę dostawy energii cieplnej wg symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jako 40.30.10, wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zmianami).

Na potwierdzenie tego Wnioskodawca przedstawił pismo z Urzędu Statystycznego o PKWiU, który obowiązywał do końca 2010r. i jest to symbol PKWiU 40.30.10.

Z przedłożonej do wniosku klasyfikacji Urzędu Statystycznego w Łodzi wydanej dla Wnioskodawcy wynika, iż wytwarzanie ciepła we własnej ciepłowni wraz z jego dostarczeniem i sprzedażą mieści się w grupowaniu PKWiU 40.30.10-00.12– „Ciepło z ciepłowni”.

Od dnia 1 stycznia 2011r. zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) Wnioskodawca powinien zaliczyć usługę do PKWiU 35.30.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wystawiając fakturę VAT za dostarczanie energii cieplnej Wnioskodawca może zastosować zwolnienie podatku z § 12 ust.1 pkt 13... Dostawca i odbiorca są jednostkami budżetowymi.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 21 lutego 2011r.) należy zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług (w roku 2010) na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. (Dz. U. Nr 224 poz.1799) § 12 ust. 1 pkt 13, ponieważ zwalnia się z podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

W roku 2011 na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. (Dz. U. Nr 246 poz. 1649) § 13 ust. 1 pkt 13a należy również zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca uważa, iż jego działanie jest prawidłowe gdyż dostarczanie energii cieplnej jest usługą a usługi świadczone między jednostkami budżetowymi są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Przed obciążeniem Zespołu Szkół … oraz właścicieli mieszkań za dostarczanie energii cieplnej Wnioskodawca pytał w Urzędzie Skarbowym (gdzie potwierdzono, że może stosować zwolnienie z podatku VAT przy dostarczaniu energii cieplnej innej jednostce budżetowej natomiast mieszkańców ma obciążać podatkiem 22%), oraz telefonicznie w Krajowej Informacji Podatkowej gdzie Wnioskodawca otrzymał dwie różne odpowiedzi jedna potwierdzała zastosowanie zwolnienia z podatku VAT a druga zalecała wprowadzenie najwyższej stawki podatku VAT, dlatego mając tak różne odpowiedzi Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

W roku 2011 po zmianie przepisów w sprawie stosowanie stawek podatku od towarów i usług ponownie Wnioskodawca kontaktował się telefonicznie z Krajową Informacją Podatkową i ponownie otrzymał potwierdzenie, że Wnioskodawca może stosować zwolnienie z podatku przy wystawianiu faktury za dostarczoną energię cieplną dla Zespołu Szkół …., ponieważ szkoła ta jest budżetową jednostką oświatową i my również jesteśmy taką jednostką.

Dlatego w roku 2010 Wnioskodawca stosował zwolnienie z podatku na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. tj. § 12 ust. 1 pkt 13, a w roku 2011r. Wnioskodawca stosuje zwolnienie na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. tj. § 13 ust.1 pkt 13a.

W wystawionych fakturach za dostarczanie energii cieplnej do mieszkań Wnioskodawca stosuje najwyższą stawkę podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010r., gdyż we wniosku z dnia 15 listopada 2010r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

W art. 8 ust. 3 ww. ustawy o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 2 pkt 22 sprzedażą jest m.in. odpłatna dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju. Zatem w zestawieniu z zapisem art. 29 ust. 1, obrotem jest kwota należna m.in. z tytułu świadczenia usług.

W art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT postanowiono, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepis art. 106 ust. 1 ustawy o VAT określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminu: „jednostka budżetowa”, wobec czego należy posiłkować się definicjami legalnymi zawartymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
3. jednostki budżetowe;
4. samorządowe zakłady budżetowe;
5. agencje wykonawcze;
6. instytucje gospodarki budżetowej;
7. państwowe fundusze celowe;
8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
11. uczelnie publiczne;
12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
13. państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.
    
    

Jednostkami budżetowymi – w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy – są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług – poza wyjątkami wyszczególnionymi w ustawie o VAT oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%.

Stosownie natomiast do § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Z powyższego przepisu wynika, iż:

• zwolnienie o którym mowa, dotyczy wyłącznie usług świadczonych pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, (bez ograniczeń dotyczących terytorialnego zakresu działania tych jednostek),
• zwolnienie to nie obejmuje usług w zakresie rozprowadzania wody (PKWiU - 41.00.2) oraz usług w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, a także usług sanitarnych i pokrewnych (PKWiU - 90.0) oraz usług komunikacji miejskiej.
  
  

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest oświatową samorządową jednostką budżetową, której podstawowa działalność jest zwolniona z podatku VAT. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT od dnia 1 września 2004r. Od niedawna Wnioskodawca w swoim obiekcie posiada kotłownie na „eko opał”. Do kotłowni Wnioskodawcy została podłączona w ramach oszczędności inna jednostka budżetowa (szkoła).

Wnioskodawca nie otrzymuje faktur VAT za dostarczoną energię cieplną, gdyż to w jednostce Wnioskodawcy od dnia 1 grudnia 2009r. jest kotłownia na „eko opał” (po przeprowadzonej termomodemizacji), która zasila dwa budynki:

• budynek Wojewódzkiego Ośrodka Dokształcania …. (budżetowa jednostka oświatowa)
• budynek Zespołu Szkół … (budżetowa jednostka oświatowa).
  
  

Zadaniem Wnioskodawcy jest zakup opału, obsługa kotłowni i zapewnie dostarczenie ciepła do obu budynków.

Wnioskodawca wystawia faktury VAT za dostarczoną energię cieplną dla Zespołu Szkół …, która jest budżetową jednostką oświatową i nie jest podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca sklasyfikował usługę dostawy energii cieplnej wg symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jako 40.30.10, wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42.poz.264 z późn. zm.).

Z powyższego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiada w swoim obiekcie kotłownię na „eko opał”, która zasila dwa budynki jednostek budżetowych – budynek Wnioskodawcy i szkoły. Zadaniem Wnioskodawcy jest zakup opału, obsługa kotłowni i zapewnie dostarczenie ciepła do obu budynków.

Zatem Wnioskodawca wytwarza energię cieplną i dostarcza (przesyła) energię cieplną innemu odbiorcy. Zatem mamy doczynienia ze sprzedażą wytworzonej energii cieplnej.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż zgodnie z art. 3 pkt 12 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. – Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2006r Nr 88, poz. 625 ze zm.) przedsiębiorstwo energetyczne to podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji paliw albo energii lub obrotu nimi.

W myśl natomiast § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 października 2006r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło (Dz. U. Nr 193, poz. 1423) taki podmiot mieści się również w definicji przedsiębiorstwa ciepłowniczego, którym jest przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem ciepła w eksploatowanych przez to przedsiębiorstwo źródłach ciepła, przesyłaniem i dystrybucją oraz sprzedażą ciepła wytworzonego w tych źródłach lub zakupionego od innego przedsiębiorstwa energetycznego.

Z powyższych przepisów i z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nie jest spełnia definicji przedsiębiorstwa energetycznego, ponieważ nie jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji paliw albo energii lub obrotu nimi.

Jak wskazano wcześniej wszelkie postacie energii na gruncie podatku VAT (zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT) należy traktować jako towar, w tym również energię cieplną. Zatem mamy tutaj do czynienia z odpłatną dostawą towarów czyli z czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Ponadto z przedłożonej przez Wnioskodawcę klasyfikacji Urzędu Statystycznego wydanej dla Wnioskodawcy wynika, iż wytwarzanie ciepła we własnej ciepłowni wraz z jego dostarczeniem i sprzedażą mieści się w grupowaniu PKWiU 40.30.10-00.12– „Ciepło z ciepłowni”.

W świetle powyższych rozważań, a w szczególności z faktu, iż z zacytowanego przepisu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług bezspornie wynika, że wszelkie postacie energii są towarem w rozumieniu przepisu, stwierdzić należy, iż wykonywane przez Wnioskodawcę czynności na rzecz jednostki budżetowej, tj. wytwarzanie i dostarczanie energii cieplnej, nie korzystają ze zwolnienia określonego w powołanym przepisie § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów.

Wytwarzanie i dostarczanie energii cieplnej nie stanowi bowiem świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług lecz dostawę towarów.

Zatem przedmiotowa sprzedaż energii cieplnej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej, tj. 22%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż dostawa energii cieplnej jednostce budżetowej powinna być zwolniona z podatku VAT na mocy § 12 ust. 1 pkt 13 cyt. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o VAT - należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy zaznaczyć, iż – jak już wskazano powyżej - niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010r., gdyż we wniosku z dnia 30 listopada 2010r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego. Zatem nie dokonano oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy w kwestii dotyczącej zasadności zastosowania stawki podatku w wysokości 23% lub ewentualnego zwolnienia z podatku VAT dla wykonywanych przez niego czynności w 2011r., gdyż z opisu stanu faktycznego, zadanego pytania czy też własnego stanowiska w sprawie, zawartych w pierwotnym wniosku z dnia 30 listopada 2011r. nie wynikało, aby przedmiotem zapytania była stawka podatku w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.

Interpretacja nie dotyczy również opodatkowania dostawy energii do mieszkań znajdujących się w budynku ZS… ani mieszkania wynajmowanego w budynku Wnioskodawcy, gdyż Wnioskodawca ograniczył pytanie do sytuacji, w której dostawca i odbiorca są jednostkami budżetowymi.

W związku z faktem, iż przedstawienie własnego stanowiska w kwestii nie objętej pierwotnym wnioskiem o wydanie interpretacji na etapie uzupełnienia wniosku z dnia 21 lutego 2011r. jest niedopuszczalne, zagadnienie to może być przedmiotem odrębnego wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego, w którym Wnioskodawca przedstawi wyczerpująco stan faktyczny, sformułuje pytanie oraz przedstawi własne stanowisko w sprawie adekwatnie do zadanego pytania, jak również uiści odrębną opłatę.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć jednak należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.