INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 sierpnia 2011 r. (data wpływu 4 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem i sposobu udokumentowania rozliczeń w przypadku wpłat partnerów na konto lidera projektu partnerskiego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupami towarów i usług w ramach ww. projektu –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 4 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem i sposobu udokumentowania rozliczeń w przypadku wpłat partnerów na konto lidera projektu partnerskiego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupami towarów i usług w ramach ww. projektu.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina, będąca miastem na prawach powiatu, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizując swoje zadania opisane w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) i art. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.), planuje w niedalekiej przyszłości zawrzeć umowę partnerską, w której uczestnikami będą jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) oraz uniwersytet - uczelnia wyższa niepaństwowa o uprawnieniach szkoły publicznej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy: edukacji publicznej (pkt. 8), kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury (pkt 9). Zgodnie z art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie edukacji publicznej (pkt 1) i kultury (pkt 7).

Partnerami, będącymi jednostkami sektora finansów publicznych, są trzy inne jednostki samorządu terytorialnego (art. 9 pkt 2 ustawy o finansach publicznych), trzy samorządowe instytucje kultury (art. 9 pkt 13) oraz cztery uczelnie publiczne (art. 9 pkt 11 tej ustawy). Gmina, wg zapisów projektu umowy, miałaby być tzw. liderem projektu, zaś pozostałe jednostki - partnerami projektu. Przedmiotem umowy jest realizacja wspólnego projektu partnerskiego pn. „…", współfinansowanego ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2015. Głównym jego celem jest rozwój społeczeństwa informacyjnego, poprzez utworzenie Biblioteki Wirtualnej, umożliwiającej szybki i szeroki dostęp do zasobów wiedzy oraz zabezpieczającej najcenniejsze dokumenty i piśmiennicze zabytki kultury regionu.

Cele szczegółowe projektu obejmują:

1. umożliwienie powszechnego dostępu do zasobów informacji przechowywanych w bibliotekach i archiwach,
2. poprawę dostępu do zasobów cyfrowych instytucji kultury i nauki poprzez wspólną platformę komunikacji i udostępniania danych,
3. rozwój infrastruktury technicznej i organizacyjnej, umożliwiającej systematyczny rozwój zasobów cyfrowych,
4. integrację platformy sprzętowo-programowej oraz obniżenie kosztów jej funkcjonowania,
5. poprawę dostępu do elektronicznych katalogów i bibliografii bibliotek,
6. stworzenie cyfrowych kopii najcenniejszych dzieł przechowywanych w bibliotekach, muzeach i archiwach regionu,
7. zwiększenie dostępności do materiałów dydaktycznych, w tym do materiałów wykorzystywanych w kształceniu na odległość.
   
   

Zakres przedmiotowy projektu obejmuje realizację następujących działań:

1. przygotowanie projektu do realizacji (w tym opracowanie studium wykonalności oraz projektu techniczno-organizacyjnego),
2. budowę serwerowni oraz wyposażenie jej w niezbędne urządzenia i sprzęt,
3. budowę lub zakup gotowej infrastruktury dostępowej (łączącej biblioteki z terenu miasta),
4. zakup sprzętu i oprogramowania do digitalizacji zasobów bibliotecznych (dla istniejących lub nowotworzonych pracowni digitalizacyjnych),
5. uruchomienie procesu digitalizacji zbiorów (poprzez zakup odpowiednich usług zewnętrznych),
6. zakup sprzętu i oprogramowania w celu uruchomienia wspólnego systemu informatycznego Biblioteki Wirtualnej,
7. pozyskanie niezbędnej infrastruktury teleinformatycznej łączącej z miastami partnerskimi,
8. podłączenie do wspólnego systemu informatycznego bibliotek spoza,
9. uruchomienie systemu zarządzania i promocji projektu.
   
   

Wg planowanej umowy tzw. liderem projektu będzie Gmina. Lider projektu jest odpowiedzialny m.in. za ogólną koordynację i zarządzanie projektem pod względem rzeczowym i finansowym, a także reprezentuje partnerów projektu na zewnątrz, prowadzić będzie działania zmierzające do opracowania i złożenia wniosku aplikacyjnego, a po jego ostatecznym zatwierdzeniu do dofinansowania, jest odpowiedzialny za sprawną realizację projektu, będąc podmiotem wszelkich praw i obowiązków, wynikających z zawartej umowy o jego dofinansowanie. Odpowiada za sprawozdawczość, monitoring i rozliczenia finansowe w ramach projektu, a także za trwałość projektu w trakcie jego realizacji oraz przez okres 5 lat od daty jego zakończenia.

Z kolei partnerzy projektu zobowiązani są m.in. do współpracy z liderem w zakresie utrzymania trwałości projektu, jego monitorowania i ewaluacji, współpracy przy opracowaniu studium wykonalności projektu, wniosku aplikacyjnego oraz pozostałych dokumentów niezbędnych do jego przygotowania, umożliwienia przeprowadzenia kontroli wykorzystania infrastruktury pozyskanej w wyniku jego realizacji oraz przekazania liderowi dokumentów dotyczących zabezpieczenia finansowego swojego wkładu oraz współfinansowania projektu.

Projekt w 85% ma być finansowany ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa.

Lider i partnerzy projektu zobowiązują się do współfinansowania pozostałych 15% kosztów w różnych proporcjach i wysokości. Zobowiązują się także utworzyć wyodrębnione rachunki bankowe oraz prowadzić wyodrębnioną ewidencję księgową na potrzeby obsługi finansowej projektu, niezwłocznie po podpisaniu umowy o dofinansowanie. Faktury za odebrane roboty, dostawy i usługi, w zakresie wydatków ponoszonych wyłącznie przez partnerów, będą wystawiane na nich. Lider i partnerzy projektu zobowiązują się do opłacania faktur za odebrane roboty, dostawy i usługi ze środków własnych zgromadzonych na wydzielonym rachunku bankowym. Lider zobowiązuje się do opłacania faktur za odebrane roboty, dostawy i usługi ze środków własnych i partnerów projektu, zgromadzonych na wydzielonym rachunku bankowym, w zakresie „wydatków wspólnych", ponoszonych przez wszystkich uczestników projektu, które dotyczą:

1. uruchomienia biura projektu i systemu zarządzania projektem (wynagrodzenia i dodatki do wynagrodzeń, umowy cywilnoprawne, koszty wyposażenia i utrzymania biura),
2. promocji projektu,
3. opracowania technicznego projektu wdrożenia i funkcjonowania, specyfikacje nabywanego sprzętu/usług, program funkcjonalno-użytkowy,
4. obsługi prawnej i eksperckiej.
   
   

Partnerzy zobowiązują się przekazywać liderowi na nieoprocentowany rachunek bankowy środki finansowe na współfinansowanie realizacji projektu, w zakresie wydatków ponoszonych przez wszystkich uczestników projektu. Środki te przeznaczone będą na pokrycie „wydatków wspólnych", a także na zakup sprzętu (w tym serwerów) i oprogramowania do digitalizacji, proces digitalizacji oraz zakup i uruchomienie wspólnego systemu informatycznego.

Lider wraz z rzeczowo właściwym partnerem dokona protokolarnego odbioru poszczególnych elementów infrastruktury i środków trwałych powstałych w wyniku realizacji projektu. Właścicielami elementów infrastruktury i środków trwałych powstałych w wyniku realizacji projektu, współfinansowanych przez partnerów, będą partnerzy w takich częściach, jakie wynikają z ich wkładu w realizację poszczególnych zadań w projekcie. Przekazanie elementów powstałej infrastruktury i środków trwałych nastąpi dokumentami „PT” w części ułamkowej o wartości proporcjonalnej do wniesionego udziału. Infrastruktura i środki trwałe, nie mogą być przekazane w całości, ani w części, innym podmiotom, które nie są stroną przedmiotowego porozumienia, przez okres co najmniej 5 lat od daty zakończenia realizacji projektu.

W wyniku realizacji projektu powstanie również infrastruktura, której jedynym właścicielem będzie Gmina np. serwerownia lub infrastruktura dostępowa na terenie Miasta. Uczestnicy projektu będą z niej korzystać nieodpłatnie, np. w formie umowy użyczenia.

Dostępność do materiałów dydaktycznych zawartych w projekcie „…" będzie nieodpłatna. Zawarta umowa nie stanowi umowy spółki cywilnej w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku kwot, które wpłynęłyby na konto bankowe Gminy od partnerów (innych jednostek samorządu terytorialnego, samorządowych instytucji kultury, publicznych uczelni wyższych, uniwersytetu), należy rozpoznać i odprowadzić należny podatek od towarów i usług oraz udokumentować ww. fakt poprzez wystawienie na rzecz tych podmiotów faktur VAT (traktując je jako odpowiednik zaliczki), czy też uznać, iż w opisanym przypadku nie mamy do czynienia z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, co w konsekwencji rodziłoby konieczność udokumentowania ww. kwot notą obciążeniową (księgową)...
2. Czy w przypadku zakupu towarów i usług w ramach projektu, udokumentowanych fakturami VAT wystawionymi na lidera projektu, tj. Gminę, będzie jej przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w nich zawartego...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przelane przez partnerów środki finansowe będą jedynie czynnością techniczną, częścią mechanizmu służącego sprawniejszej realizacji wspólnego projektu, zaś u lidera tego projektu (Gminy) ich otrzymanie nie będzie stanowiło przedmiotu opodatkowania z uwagi na fakt, iż ww. przepisy takiej sytuacji nie przewidują. W konsekwencji, z chwilą wpływu ww. środków na konto Gminy nie powstanie obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19 ust. 11 ustawy ze względu na to, iż przelanych przez partnerów kwot nie można utożsamiać z zaliczką przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Przelane kwoty – zdaniem Gminy - nie będą stanowiły obrotu, o którym stanowi art. 29 ust. 2 ustawy. Otrzymanie tych kwot nie spowoduje również obowiązku wystawienia faktury VAT, o której mowa w art. 106 ustawy.

W ocenie Gminy, najwłaściwszym dokumentem byłaby w omawianym przypadku nota obciążeniowa (księgowa). Wskazała na przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), które mają zastosowanie m.in. do państwowych, gminnych, powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych, w szczególności na art. 20 ust. 2, z którego wynika, iż każda operacja przeprowadzona między jednostką a jej kontrahentem winna być udokumentowana dowodem źródłowym stwierdzającym jej dokonanie, przekazywanym w oryginale kontrahentowi, czyli dowodem zewnętrznym własnym. Nota obciążeniowa (określana zamiennie, jako nota księgowa), będąca uniwersalnym dokumentem służącym dokumentowaniu transakcji, dla których nie przewidziano odrębnych formularzy wydaje się, zdaniem Gminy, w przedmiotowej sprawie najlepszym dokumentem.

Gmina zwróciła uwagę, iż zaprezentowane przez nią stanowisko, odnośnie charakteru, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, rozliczeń pomiędzy uczestnikami umowy partnerskiej zgodne jest z interpretacjami Ministra Finansów, dotyczących podobnego stanu faktycznego i prawnego, IPPP1/443-383/10-4/AS z dnia 23 czerwca 2010 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie oraz ILPP2/443-659/09-4/MN z dnia 31 lipca 2009 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej. Gmina wskazała, iż z przedstawionych stanowisk organów podatkowych wynika, iż umowy partnerskie mają charakter tzw. umów konsorcjalnych. Skoro konsorcjum nie może być odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to rozliczenia finansowe pomiędzy liderem a partnerami dotyczące przenoszenia kosztów, biorąc pod uwagę unormowania art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazała, iż ww. interpretacje wydane zostały w latach poprzednich, lecz w Jej ocenie stan prawny, który był podstawą rozstrzygnięć zawartych w tych interpretacjach nie uległ zmianie.

W ocenie Wnioskodawcy, skutkiem uznania zaprezentowanego stanowiska za prawidłowe będzie również, iż w związku z realizacją ww. umowy nie wystąpi nabycie przez nią prawa do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, zawartego w wystawionych na nią fakturach zakupu w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10 ustawy, z uwagi na niespełnienie przesłanki, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Po powołaniu brzmienia tego przepisu stwierdziła, iż potraktowanie rozliczeń w ramach umowy partnerskiej pomiędzy liderem a partnerami, jako czynności nieobjętych zakresem przedmiotowym art. 7 i art. 8, w związku z art. 5 ustawy, przesądza o braku prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wskazała ponadto, że zakup towarów i usług w ramach projektu finansowanego przez Gminę ze środków własnych jak i unijnych, służyć będzie ich nieodpłatnemu, niekomercyjnemu wykorzystywaniu na tzw. „cele związane z działalnością gospodarczą”.

Zdaniem Gminy, wykorzystywanie zakupionych towarów i usług na stworzenie infrastruktury w ramach projektu „…”, która będzie służyła celom opisanym we wniosku, nie stanowi czynności objętych zakresem ustawy o podatku do towarów i usług, co wynika z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy. Po powołaniu obowiązującego od 1 kwietnia 2011 r. brzmienia tego przepisu, Gmina wskazała, iż o związku nieodpłatnego świadczenia usług z „działalnością gospodarczą podatnika" przesądzają cytowane zapisy ustaw o samorządzie gminnym i powiatowym, które w przypadku gmin będących miastami na prawach powiatu przede wszystkim określają - czy coś jest, czy nie jest związane z „działalnością gospodarczą podatnika". Gmina wskazała, iż w konsekwencji, podatek od towarów i usług, jako niepodlegający odliczeniu, będzie miał charakter kosztu kwalifikowanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika (ust. 2 pkt 2 tego artykułu).

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.

Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 ustawy).

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosowanie do brzmienia ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 tej ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie do brzmienia ust. 2 tego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl ust. 3 ww. artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4).

W myśl art. 91 ust. 1 ww. ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosowanie do brzmienia ust. 2 tego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Umowa partnerska nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Należy ją zaliczyć do kategorii tzw. umów nienazwanych i może zostać zawarta na podstawie art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Oznacza to, że co do zasady, strony mogą swobodnie określić warunki umowy o współpracy i muszą brać pod uwagę jedynie przepisy prawa mające charakter bezwzględnie obowiązujący. Umowa nie może też mieć na celu obejścia prawa.

Umowa partnerska ma charakter umowy konsorcjalnej. Powstałe w celu realizacji zawartej umowy konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Konsorcjum powstałe w wyniku zawartej umowy nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej, ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach nie związanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem – projektem partnerskim. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Konsorcjum, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy, nie może być uznane za podatnika od towarów i usług. Oznacza to, że z punktu widzenia podatku od towarów i usług, każdy z członków konsorcjum pozostaje odrębnym podatnikiem.

Stosownie do brzmienia art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1999 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: edukacji publicznej (ust. 1 pkt 8 ww. artykułu), kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury (…) (ust. 1 pkt 9 ww. artykułu).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592 ze zm.), powiat wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in.: edukacji publicznej (ust. 1 pkt 1 ww. artykułu), kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (ust. 1 pkt 7 ww. artykułu).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Gmina jako lider projektu partnerskiego planuje w niedalekiej przyszłości zawrzeć wraz z partnerami – jednostkami samorządu terytorialnego, samorządowymi instytucjami kultury oraz uczelniami publicznymi umowę partnerską, której celem jest utworzenie „…”. Realizacja projektu ma umożliwić szybki i szeroki dostęp do zasobów wiedzy oraz zabezpieczyć najcenniejsze dokumenty i piśmiennicze zabytki kultury regionu. Zgodnie z umową, lider projektu - Gmina, będzie odpowiedzialna m.in. za ogólną koordynację i zarządzanie projektem, a także będzie reprezentowała partnerów projektu na zewnątrz oraz odpowiadała za sprawną realizację projektu.

Partnerzy projektu zobowiązani są m.in. do współpracy z liderem w zakresie utrzymania trwałości projektu, jego monitorowania i ewaluacji, współpracy przy opracowaniu dokumentów niezbędnych do jego przygotowania, umożliwienia przeprowadzenia kontroli wykorzystania infrastruktury pozyskanej w wyniku jego realizacji, itd.

Projekt w 85% ma być finansowany ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa. Lider i partnerzy projektu zobowiązują się do współfinansowania pozostałych 15% kosztów w różnych proporcjach. Zobowiązują się także utworzyć wyodrębnione rachunki bankowe oraz prowadzić wyodrębnioną ewidencję księgową. Faktury za roboty, dostawy i usługi, w zakresie wydatków ponoszonych wyłącznie przez partnerów, będą wystawiane na nich. Lider zobowiązuje się do opłacania faktur za roboty, dostawy i usługi, w zakresie „wydatków wspólnych", ponoszonych przez wszystkich uczestników projektu, które dotyczą:

• uruchomienia biura projektu i systemu zarządzania projektem,

• promocji projektu,

• opracowania technicznego projektu wdrożenia i funkcjonowania, specyfikacje nabywanego sprzętu/usług, program funkcjonalno-użytkowy,

• obsługi prawnej i eksperckiej,
  
  

Partnerzy przekażą liderowi, na nieoprocentowany rachunek bankowy, środki finansowe w zakresie wydatków ponoszonych przez wszystkich uczestników projektu. Środki te przeznaczone będą na pokrycie „wydatków wspólnych", a także na zakup sprzętu (w tym serwerów) i oprogramowania do digitalizacji, proces digitalizacji oraz zakup i uruchomienie wspólnego systemu informatycznego.

Właścicielami elementów infrastruktury i środków trwałych powstałych w wyniku realizacji projektu, będą partnerzy projektu w takich częściach, jakie wynikają z ich wkładu w realizację poszczególnych zadań w projekcie. Przekazanie elementów powstałej infrastruktury i środków trwałych nastąpi dokumentami „PT” w części ułamkowej o wartości proporcjonalnej do wniesionego udziału. Infrastruktura i środki trwałe, nie mogą być przekazane w całości, ani w części, innym podmiotom, niebędącym stroną niniejszego porozumienia, przez okres co najmniej 5 lat od daty zakończenia realizacji projektu.

W wyniku realizacji projektu powstanie również infrastruktura, której jedynym właścicielem będzie Wnioskodawca, np. serwerownia lub infrastruktura dostępowa. Uczestnicy projektu będą z niej korzystać nieodpłatnie, np. w formie umowy użyczenia.

Dostępność do materiałów dydaktycznych zawartych w „…" będzie nieodpłatna. Zawarta umowa nie stanowi umowy spółki cywilnej.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż w zakresie, w jakim rozliczenia finansowe pomiędzy Gminą a partnerami projektu, będą dotyczyły „wydatków wspólnych", na gruncie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie będą podlegały opodatkowaniu. Nie stanowią bowiem odpłatności za świadczenie wzajemne - dostawę towarów lub świadczenie usług. W konsekwencji powyższego, wzajemne rozliczenia między liderem a partnerami projektu, w odniesieniu do tej części wydatków, nie powinny być dokumentowane fakturą VAT, lecz innym dokumentem księgowym.

Natomiast w odniesieniu do tej części środków finansowych, przekazanych przez partnerów projektu, z których lider sfinansuje zakup elementów infrastruktury i środków trwałych, które następnie przekaże w części ułamkowej partnerom projektu, proporcjonalnie do wniesionych przez nich wkładów, nie można uznać, iż wystąpi wewnętrzne rozliczenie finansowe pomiędzy Gminą a partnerami projektu, które nie stanowią obrotu, określonego w art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Skoro właścicielami elementów infrastruktury i środków trwałych, powstałych w wyniku realizacji projektu, współfinansowanego przez partnerów, będą oni w takich częściach, jakie wynikają z ich wkładu, to w tym zakresie Gmina będzie dokonywała odpłatnej dostawy towarów na ich rzecz, a więc czynności wymienionej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, która podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Czynność ta, stosowanie do brzmienia art. 106 ust. 1 ustawy, winna być udokumentowana fakturą VAT.

W związku z powyższym, w odniesieniu do tej części zakupów dokonanych w ramach projektu „…”, udokumentowanych fakturami VAT wystawionymi na Gminę, które będą dotyczyły „wydatków wspólnych” – nie będzie Jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż zakupy te nie będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych. Natomiast będzie Jej przysługiwało takie prawo w odniesieniu do zakupionych elementów infrastruktury i środków trwałych, które będą odsprzedane partnerom projektu, a więc zostaną wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanej.

Natomiast w zakresie, w jakim zakupy dokonane w związku z realizacją przedmiotowego projektu, będą wykorzystywane nieodpłatnie do realizacji zadań własnych Gminy, wynikających z ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawy o samorządzie powiatowym, również nie będzie Jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wykorzystanie ww. zakupów do nieodpłatnego świadczenia usług przez Gminę w ramach „działalności gospodarczej”, nie jest bowiem na gruncie art. 8 ust. 2 zrównane z odpłatnym świadczeniem usług, które podlega opodatkowaniu. Skoro zakupy te nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, to Gminie nie będzie w tym zakresie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z tym, oceniając stanowisko Gminy całościowo, należało je uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek od towarów i usług w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.