INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 24 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem - data wpływu - z dnia 1 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup materiałów zużytych do naprawy samochodów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup materiałów zużytych do naprawy samochodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi handel samochodami używanymi i jest czynnym podatnikiem VAT. Przedstawione zdarzenia nie są abstrakcyjne i wynikają z konkretnych, zaszłych sytuacji faktycznych.

Samochody używane kupowane są jako towary handlowe do dalszej odsprzedaży, nie stanowią one środków trwałych spółki.

Spółka bierze w komis samochody używane od komitentów (umowa komisowa), którymi są osoby fizyczne nie będące podatnikami VAT.

Spółka kupuje samochody używane od osób fizycznych nie będących podatnikami podatku od wartości dodanej zamieszkałych poza granicami kraju na podstawie umowy kupna sprzedaży oraz zagranicznych podmiotów prowadzących sprzedaż samochodów używanych na podstawie umowy kupna sprzedaży lub faktury z adnotacją o niepodleganiu transakcji podatkowi od wartości dodanej.

Spółka kupuje samochody używane od osób fizycznych (nie będących podatnikami VAT) w kraju na podstawie umowy kupna sprzedaży jako towar handlowy celem dalszej odsprzedaży. Tego typu samochody wymagają czasami napraw przed sprzedażą.

Spółka nabywa samochody używane od podatników VAT (podmioty handlujące samochodami używanymi) na podstawie faktury VAT-marża.

Spółka zakupuje od podatników VAT samochody osobowe używane na podstawie faktury VAT ze stawką "zwolniona" w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT oraz w związku z tym przepisem zwolnione na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z 4 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 73, poz. 392).

Sprzedaż komisowa samochodów dokumentowana jest fakturą VAT-marża i w przypadku odbiorcy - osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej także paragonem fiskalnym. Opodatkowaniu podlega wyłącznie prowizja komisowa i tylko ona ujmowana jest w deklaracji VAT.

Wszystkie zakupione samochody używane jako towary handlowe niezależnie od dostawcy i niezależnie od dokumentu zakupu spółka sprzedaje według zasady zawartej w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT - każdorazowo wystawiając fakturę VAT-marża. W przypadku odbiorcy - osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej sprzedaż ujmowana jest w kasie fiskalnej. Opodatkowaniu podlega wyłącznie prowizja i tylko ona ujmowana jest w deklaracji VAT.

Procedura ta stosowana jest także w przypadku sprzedaży samochodów używanych zakupionych jako towary handlowe wymagających naprawy przed dokonaniem sprzedaży. VAT naliczony zawarty w zakupie części i innych materiałów do naprawy jest odliczany od należnego, ponieważ prowizja od sprzedaży tych samochodów jest sprzedażą opodatkowaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy VAT zawarty w fakturach dokumentujących zakup materiałów zużytych do naprawy samochodów kupionych jako używane i zwolnione od VAT i stanowiących towary handlowe może być odliczany od podatku należnego...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, naprawa samochodu przed sprzedażą klientowi związana jest ze sprzedażą opodatkowaną i zdaniem spółki podatek naliczony z faktur dokumentujących zakup materiałów do naprawy winien podlegać odliczeniu od podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z przytoczonego przepisu wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane w sposób bezpośredni i bezsporny z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. od dnia 01 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczalnej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86. ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do ust. 2 tegoż artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
• odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
• oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
  
  

Na mocy art. 3 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie z ust. 7 powyższego artykułu, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do nabytych lub importowanych części składowych zużytych do wytworzenia przez podatnika samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem przepisów ust. 3 i 4, jeżeli te samochody i pojazdy zostały zaliczone przez tego podatnika do środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Należy zaznaczyć, iż towary i usługi, przy nabyciu których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego, a także przypadki nie stanowiące podstawy do dokonania ww. obniżenia lub zwrotu, ustawodawca wymienił w art. 88 ustawy.

Z przepisów tego artykułu nie wynikają ograniczenia w zakresie odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia części służących do remontu, czy naprawy pojazdów samochodowych (osobowych, ciężarowych lub innych).

Zatem ustawodawca ograniczył prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem części samochodowych, ale jedynie w przypadku, gdy służą one podatnikowi do wytworzenia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych. Czynności naprawy lub remontu nie można jednakże utożsamiać z wytworzeniem.

Natomiast art. 120 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

Stosownie do art. 120 ust. 19 cyt. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, jeżeli podlegały opodatkowaniu zgodnie z ust. 4 i 5.

Przepis ten stanowi, iż zakaz dokonywania odliczeń dotyczy konkretnych, wymienionych w tym zakresie przedmiotów będących przedmiotem obrotu, przy sprzedaży których zastosowanie ma opodatkowanie marży.

W przedstawionym zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi handel samochodami używanymi. Samochody używane kupowane są jako towary handlowe do dalszej odsprzedaży, nie stanowią one środków trwałych spółki.

Wnioskodawca nabywa samochody używane od różnych podmiotów. Część z nich wymaga czasem napraw przed sprzedażą.

Wszystkie zakupione samochody używane jako towary handlowe niezależnie od dostawcy i niezależnie od dokumentu zakupu spółka sprzedaje według zasady zawartej w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT - każdorazowo wystawiając fakturę VAT-marża.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie materiałów zużytych do naprawy przedmiotowych pojazdów.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu materiałów zużytych do naprawy zakupionych samochodów używanych stanowiących towar do dalszej odsprzedaży, pod warunkiem, iż nie ma zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 120 ust. 19 (które miałoby zastosowanie w przypadku, gdyby np. zakupione części miały charakter towarów używanych, sprzedawanych przez Spółkę w systemie opodatkowania VAT-marża), oraz o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wskazane w art. 88 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie materiałów zużytych do naprawy przedmiotowych pojazdów należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej możliwości zastosowania marży przy sprzedaży zakupionych samochodów używanych, obowiązku sprawdzania rzetelności stwierdzeń zawartych w umowach kupna-sprzedaży, dokonano w interpretacji indywidualnej nr IPTPP3/443-27/11-4/IB.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem wraz z własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.