Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-803/12/MS
z 12 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2012r. (data wpływu 30 lipca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 października 2012r. (data wpływu 31 października 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• stwierdzenia czy planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1392, udziałów w prawie własności działek nr 1388, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858, 2859, oraz działek posiadanych w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej nr 1308/14 i 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27, 1386/29 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - jest nieprawidłowe,
• stwierdzenia czy Wnioskodawca (w sytuacji gdy sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) będzie mógł wykazać na wystawionej fakturze VAT cały obrót z tytułu planowanej transakcji – jest prawidłowe,
• opodatkowania sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1392, udziałów w prawie własności działek nr 1388, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858, 2859 oraz działek posiadanych w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej nr 1308/14 i 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27, 1386/29 (w sytuacji gdy sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2012r. do tut. organu, wpłynął wniosek z dnia 19 lipca 2112r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• stwierdzenia czy planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1392, udziałów w prawie własności działek nr 1388, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858, 2859, oraz działek posiadanych w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej nr 1308/14 i 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27, 1386/29 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• stwierdzenia czy Wnioskodawca (w sytuacji gdy sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) będzie mógł wykazać na wystawionej fakturze VAT cały obrót z tytułu planowanej transakcji,
• opodatkowania sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1392, udziałów w prawie własności działek nr 1388, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858, 2859 oraz działek posiadanych w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej nr 1308/14 i 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27, 1386/29 (w sytuacji gdy sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).
  
  

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 października 2012r. (data wpływu 31 października 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 19 października 2012r. znak IBPP1/443-803/12/MS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (C.) w lipcu 2012r. planuje transakcję sprzedaży. Przedmiotem planowanej transakcji będą trzy grupy składników majątkowych:

1. W pierwszej kolejności przedmiotem planowanej sprzedaży będzie 1/2 udziału we współwłasności działek, oznaczonych odpowiednio nr 1388, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858 oraz 2859. Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie również 1/2 udziału w prawie użytkowania wieczystego, ustanowionym na działce oznaczonej nr 1392. Udziały we współwłasności i w prawie użytkowania wieczystego wyżej wymienionych działek przysługują Wnioskodawcy oraz jego małżonce w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej.
   Wyżej wymienione udziały w nieruchomościach nabyte zostały odpowiednio w 2005r. (działki nr 1392, 2849, 2850, 2851, 2857, 2858, 2859), w 2006r. (działki nr 2852, nr 2853) oraz w 2007r. (działka nr 1388). Wyżej wymienione nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Jak wynika z Uchwały Rady Miasta i Gminy M. z dnia 23 lutego 2012r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, działki oznaczone nr 1388, 1392, 2849, 2850, 2851, 2852 oraz 2853 mają przeznaczenie rolne lub leśne. Jednocześnie w odniesieniu do działek oznaczonych nr 2857, 2858 oraz 2859, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego utracił ważność. Rolne lub leśne przeznaczenie wszystkich spośród wyżej wymienionych działek wynika również ze sporządzonego przez rzeczoznawcę operatu szacunkowego. Rzeczoznawca oparł swoje ustalenia o treść studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. W odniesieniu do wyżej wymienionych działek nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Z kolei w ewidencji gruntów i budynków wszystkie wyżej wymienione działki oznaczone zostały jako lasy, grunty zadrzewione i zakrzewione bądź jako pastwiska trwałe.
   
2. Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie również działka oznaczona nr 1308/14, stanowiąca własność Sprzedawcy oraz jego małżonki w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej. Przedmiotowa działka nabyta została w 1993r. i wykorzystywana była uprzednio na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Jednakże poczynając od dnia 30 czerwca 2006r., wyżej wymieniona działka stała się składnikiem majątku prywatnego Wnioskodawcy. Od tej pory nie jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz z operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę wynika, że część terenów położonych w obrębie przedmiotowej działki ma przeznaczenie rolne lub leśne, a pozostałą część stanowią tereny przeznaczone pod inwestycję. Z kolei w ewidencji gruntów i budynków przedmiotowa działka oznaczona została jako sady, łąki, lasy oraz grunty zadrzewione i zakrzewione.
   
3. Przedmiotem planowanej transakcji będą dodatkowo działki oznaczone odpowiednio nr 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27 oraz 1386/29. Przedmiotowe działki stanowią własność Wnioskodawcy i jego małżonki w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej. Zostały one nabyte w 2002r. i nigdy nie były wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Na działce nr 1386/24 ustanowiona została w dacie jej zakupu nieodpłatna służebność przechodu i przejazdu na rzecz każdoczesnych właścicieli pozostałych z wyżej wymienionych działek. Jak wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz z operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę, część terenów położonych w obrębie wyżej wymienionych działek przeznaczona jest pod inwestycję. Pozostałe tereny mają przeznaczenie rolne. Z kolei w ewidencji gruntów i budynków przedmiotowe działki oznaczone są jako łąki, grunty zadrzewione i zakrzewione oraz jako grunty orne.
   
   

Wnioskodawca posiada ponad 59% udziałów w kapitale zakładowym C. Sp. z o.o. - podmiotu, który będzie nabywcą wyżej wymienionych składników majątkowych (dalej: Nabywca). Jak wynika z treści przedłożonego zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, Wnioskodawca formalnie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Oprócz nabycia działek będących obecnie przedmiotem planowanej sprzedaży, Wnioskodawca w 2011r. dokonał również zbycia innych działek, stanowiących składniki jego majątku prywatnego. Ponadto w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystywał budynek biurowy i magazyn, które to nieruchomości sprzedane zostały odpowiednio w 2005r. i 2006r. na rzecz podmiotu, w którym Wnioskodawca posiada udziały w kapitale zakładowym. Dodatkowo w 2007r. Wnioskodawca nabył kamienicę, którą następnie wydzierżawił podmiotowi trzeciemu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z kolei małżonka Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej w jakimkolwiek zakresie. Choć małżonka również formalnie będzie stroną planowanej transakcji, nie będzie podejmować żadnych aktywnych działań w związku z tą sprzedażą.

Po przeprowadzeniu transakcji Nabywca planuje całkowite przekształcenie nabytych działek w tereny przeznaczone pod zabudowę, a następnie sukcesywną ich sprzedaż. Środki uzyskane ze sprzedaży Nabywca planuje przeznaczyć na spłatę zaciągniętych kredytów oraz na spłatę hipotek obciążających niektóre spośród sprzedawanych działek.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 października 2012r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 19 października 2012r. znak IBPP1/443-803/12/MS.

Wątpliwość, czy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, w odniesieniu do planowanej sprzedaży nieruchomości powinna zostać rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej wydanej w odpowiedzi na wniosek z dnia 19 lipca 2012r. Rozstrzygnięcie to bowiem bezpośrednio rzutuje na odpowiedź na pytanie 1 zadane w tym wniosku. Jak jednocześnie wskazano we wniosku z dnia 19 lipca 2012r., w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca formalnie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Stwierdzenie to oznacza, że Wnioskodawca posiada wpis do ewidencji działalności gospodarczej, w którym między innymi jako przedmiot działalności gospodarczej określono kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (od 1997r.).

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT od dnia 25 maja 1993r. Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nabył działki wskazane we wniosku z dnia 19 lipca 2012r., aby wykorzystać je na cele inwestycyjne. Ze względu jednak na brak planów zagospodarowania przestrzennego działki te nie zostały ostatecznie w żaden sposób zagospodarowane i nie zostały ostatecznie wykorzystane zgodnie z pierwotnym zamiarem nabywcy.

Wnioskodawca nie nabywał równolegle z nabyciem przedmiotowych działek innych nieruchomości w celu ich odsprzedaży.

Jak jednocześnie wskazano we wniosku z dnia 19 lipca 2012r., Wnioskodawca nabył w 2007r. kamienicę, w celu jej wydzierżawienia.

Jak już wskazano Wnioskodawca nabył działki wskazane we wniosku z dnia 19 lipca 2012r., aby wykorzystać je na cele inwestycyjne. Ze względu jednak na brak planów zagospodarowania przestrzennego działki te nie zostały ostatecznie w żaden sposób zagospodarowane i nie zostały wykorzystane zgodnie z pierwotnym zamiarem nabywcy.

Jeżeli interpretacja indywidualna otrzymana w przedmiotowej sprawie wskazywała będzie, iż planowana sprzedaż jest dokonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości i Wnioskodawca w odniesieniu do tej transakcji będzie występował jako podatnik VAT, to na fakturze będą widniały dane firmy Wnioskodawcy. Natomiast w przypadku innego rozstrzygnięcia faktura nie będzie wystawiona.

Sprzedaży wskazanych we wniosku działek będzie dokonywał W. K., który prowadzi działalność gospodarczą pod firmą C. W. K. Konsekwencją prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej jest posiadanie składników majątku wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej oraz składników majątku prywatnego. W związku z faktem, iż planowanej sprzedaży na dokonać osoba fizyczna, która równocześnie prowadzi działalność gospodarczą, analizy wymaga czy będzie to rzutowało na sposób opodatkowania VAT tej sprzedaży. Biorąc pod uwagę fakt, że w przypadku uznania planowanej sprzedaży za sprzedaż dokonywaną przez podatnika VAT działającego w takim charakterze, tym podatnikiem byłby W. K. działający pod firmą C. W. K., we wniosku wskazana została firma Wnioskodawcy.

Stwierdzenie Wnioskodawcy, że wskazane nieruchomości nie były wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej należy rozumieć literalnie. Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowych nieruchomości do zarobkowej działalności gospodarczej, którą prowadzi pod firmą C. W. K.

Nabycia przedmiotowych działek dokonano w oparciu o akty notarialne. Z tytułu ww. transakcji nie były wystawiane faktury VAT. W związku z powyższym nabywcom działek nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Nabywcami działek byli odpowiednio - Pan W. K. prowadzący działalność gospodarczą jako C. C. W. K. oraz jego małżonka - Pani G. K.

Powierzchnia działki nr 1388 wynosi 0,3691 ha.

Powierzchnia działki nr 2849 wynosi 0,2056 ha.

Powierzchnia działki nr 2850 wynosi 0,1853 ha.

Powierzchnia działki nr 2851 wynosi 0,2506 ha.

Powierzchnia działki nr 2852 wynosi 0,1734 ha.

Powierzchnia działki nr 2853 wynosi 0,0392 ha.

Powierzchnia działki nr 2857 wynosi 0,8578 ha.

Powierzchnia działki nr 2858 wynosi 0,4199 ha.

Powierzchnia działki nr 2859 wynosi 0,4588 ha.

Powierzchnia działki nr 1392 wynosi 0,1369 ha.

Powierzchnia działki nr 1308/14 wynosi 2,1008 ha.

Powierzchnia działki nr 1386/5 wynosi 0,1089 ha.

Powierzchnia działki nr 1386/22 wynosi 0,8069 ha.

Powierzchnia działki nr 1386/24 wynosi 0,0054 ha.

Powierzchnia działki nr 1386/27 wynosi 0,0064 ha.

Powierzchnia działki nr 1386/29 wynosi 2,6729 ha.

Wszystkie działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży są niezabudowane.

Przedmiotowe działki od chwili ich nabycia przez Wnioskodawcę nie zostały w żaden sposób zagospodarowane. Nie były wykorzystywane na cele rolnicze. Nie były również wykorzystywane na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy ani na jego cele osobiste.

Żadna z działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży, poczynając od dnia nabycia przez Wnioskodawcę każdej z przedmiotowych działek z osobna, nie była przedmiotem najmu bądź dzierżawy.

Do momentu sprzedaży przedmiotowych działek nie będą w odniesieniu do nich wydane decyzje o warunkach zabudowy.

W związku z pierwotnym zamiarem wykorzystania przedmiotowych działek w celach inwestycyjnych Wnioskodawca wnosił uprzednio o zmianę ich przeznaczenia. Ponieważ jednak w tamtym okresie nie uchwalono dla tych działek miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wnioski o zmianę ich przeznaczenia nie zostały uwzględnione.

Wnioskodawca nie będzie wnosił w przyszłości o ewentualną zmianę przeznaczenia przedmiotowych działek w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

W związku z planowaną sprzedażą działek Wnioskodawca nie dokonywał uprzednio i nie będzie dokonywał w przyszłości jakiegokolwiek uatrakcyjnienia wyżej wymienionych nieruchomości.

Wnioskodawca planuje sprzedaż przedmiotowych działek aby uzyskać środki pieniężne.

W związku z planowaną sprzedażą działek Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza podejmować żadnych działań marketingowych.

Sprzedaży działek stanowiących składnik majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki dokonała w 2011r. małżonka Wnioskodawcy. Z tego tytułu złożyła zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, deklarację VAT-7 i odprowadziła podatek VAT. Wyżej wymieniona transakcja podlegała opodatkowaniu VAT ze względu na przeznaczenie zbywanego gruntu pod zabudowę. Rejestracja na potrzeby VAT wynikała z przekroczenia przez małżonkę Wnioskodawcy, z tytułu wyżej wymienionej transakcji, limitu wartości sprzedaży na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. W chwili obecnej małżonka Wnioskodawcy nie jest zarejestrowana na potrzeby VAT.

W przeszłości Wnioskodawca nie dokonywał zakupu innych działek poza opisanymi w zdarzeniu przyszłym we wniosku z dnia 19 lipca 2012r.

W przeszłości Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży innych działek poza opisanymi w zdarzeniu przyszłym, we wniosku z dnia 19 lipca 2012r.

Środki uzyskane ze sprzedaży działek przeznaczone zostaną na zakup przez Wnioskodawcę udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana w lipcu 2012 r. transakcja sprzedaży będzie podlegała opodatkowaniu VAT?

Jeżeli odpowiedź na pytanie oznaczone w niniejszym wniosku nr 1 będzie twierdząca, to czy w odniesieniu do planowanej transakcji status podatnika VAT posiadał będzie wyłącznie Wnioskodawca, czy również jego małżonka?

Jeżeli odpowiedź na pytanie oznaczone w niniejszym wniosku nr 1 będzie twierdząca, to czy w takiej sytuacji:

• sprzedaż udziałów we współwłasności oraz udziału w użytkowaniu wieczystym na działkach oznaczonych odpowiednio nr 1388, 1392, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858 oraz 2859 podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9?
• sprzedaż działki oznaczonej nr 1308/14 podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z proporcją wynikającą z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, tj. sprzedaż tej części działki, która przeznaczona jest pod inwestycję, opodatkowana będzie przy zastosowaniu stawki VAT w wysokości 23%, a sprzedaż tej części działki która ma przeznaczenie rolne lub leśne, zwolniona będzie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?
• sprzedaż działek oznaczonych odpowiednio nr 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27 oraz 1386/29 podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z proporcją wynikającą z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, tj. sprzedaż gruntów przeznaczonych pod inwestycję opodatkowana będzie przy zastosowaniu stawki VAT w wysokości 23%, a sprzedaż gruntów o przeznaczeniu rolnym lub leśnym, zwolniona będzie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Aby można było ustalić, czy planowana transakcja podlegać będzie opodatkowaniu VAT, należy w pierwszej kolejności określić, czy w odniesieniu do tej sprzedaży zbywca posiadał będzie status podatnika VAT.

Aby uznać osobę fizyczną zbywającą nieruchomości gruntowe za podatnika w rozumieniu ustawy o VAT, należy z kolei ustalić czy w ramach tej transakcji podmiot ten wykonuje działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT).

Definicja działalności gospodarczej na gruncie ustawy o VAT uregulowana została w art. 15 ust. 2 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność m.in. handlowców, producentów, usługodawców, również wówczas, gdy czynność wykonana została jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów i wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły w celach zarobkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, celem ustalenia czy osoba fizyczna zbywająca nieruchomości gruntowe posiada w odniesieniu do tej transakcji status podatnika VAT, przeanalizować należy całokształt okoliczności związanych z tą transakcją. Jednocześnie żadna z tych okoliczności z osobna nie będzie mieć charakteru rozstrzygającego.

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w najnowszym orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), orzecznictwie sądów administracyjnych i w praktyce organów podatkowych, przy ustalaniu statusu osoby fizycznej zbywającej nieruchomości gruntowe, w szczególności należy brać pod uwagę następujące okoliczności:

• Dla ustalenia czy sprzedawca zbywający nieruchomości działa w odniesieniu do tej transakcji jako podatnik VAT nie ma decydującego znaczenia ilość czy częstotliwość dokonywanych transakcji. O statusie sprzedawcy nie rozstrzyga również takt, że dokonał danej transakcji jednorazowo, ale z zamiarem wykonywania takich transakcji w sposób częstotliwy (tak np. NSA w wyroku z dnia 15 lutego 2012r.( sygn. I SA/Sz 1002/11).
• Na status sprzedawcy nie wpływa również decydująco długość okresu, w którym dokonywane są poszczególne transakcje sprzedaży, ani uprzedni podział przez sprzedawcę działek w związku z ich sprzedażą (tak np. NSA w wyroku z dnia 28 października 2011r. sygn. I FSK 1554/10).
• W omawianej kwestii nie ma decydującego znaczenia również formalny status sprzedawcy jako zarejestrowanego podatnika VAT (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 4 marca 2011r. sygn. ILPP2/443-184/08/11-S/ISN).
• O statusie sprzedawcy nie rozstrzyga również zamiar z jakim nabył on grunty będące przedmiotem sprzedaży (patrz opinia Rzecznika Generalnego TSUE w sprawie rozstrzygniętej wyrokiem TSUE z dnia 15 września 2011r. sygn. C-180/10 i C-180/11), tj. kwestia czy grunty nabyte zostały na cele osobiste czy na cele związane z prowadzoną działalnością. Należy bowiem brać pod uwagę, że po nabyciu gruntów sprzedawca może zmienić ich pierwotne przeznaczenie.
• W praktyce o statusie sprzedawcy jako podatnika VAT decyduje przede wszystkim to, czy w związku z realizowaną sprzedażą działa on jak handlowiec (ewentualnie usługodawca, producent), w celu osiągnięcia stałego dochodu. O powyższym świadczyć będzie podejmowanie przez sprzedawcę aktywnych działań związanych ze sprzedażą, takich jak np. uzbrojenie terenu, marketing wykraczający poza ramy zwykłego ogłoszenia itp. (tak np. TSUE w wyroku z dnia 15 września 2011r. sygn. C-180/10 i C-180/11).
• Jeżeli z całokształtu okoliczności wynika z kolei, że realizowana sprzedaż ma na celu wyłącznie wyzbycie się majątku prywatnego na cele osobiste, to w takiej sytuacji sprzedawca nie będzie miał statusu podatnika VAT (tak np. TSUE w wyroku z dnia 15 września 2011r. sygn. C-180/10 i C-180/11).
  
  

Jak wynika ze stanu faktycznego, planowana sprzedaż odbędzie się w ramach jednej transakcji. Przedmiotem sprzedaży będzie kilkanaście składników majątkowych, wchodzących w skład majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki, sukcesywnie nabywanych przez nich w latach 2002 - 2007. Wnioskodawca formalnie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek.

Zdaniem Wnioskodawcy, okoliczności związane z planowaną sprzedażą wskazują na zbycie w jej ramach majątku prywatnego, a nie wykonywanie w jej ramach działalności gospodarczej. O takiej kwalifikacji planowanej sprzedaży przesądza przede wszystkim to, że wszystkie składniki majątkowe będące jej przedmiotem wchodzą w skład majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki. Nie były wykorzystywane wcześniej na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (z wyjątkiem jednej działki, wycofanej jednakże 6 lat temu z tej działalności). Po ich nabyciu nie były prowadzone żadne aktywne działania, które wskazywałyby na prowadzenie działalności w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek (uzbrojenie działek, marketing wykraczający poza ramy zwykłego ogłoszenia, nie występowano o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w odniesieniu do działek będących przedmiotem sprzedaży). W opinii Wnioskodawcy nie można również jako takiego działania kwalifikować jednorazowej czynności ustanowienia służebności przechodu i przejazdu na jednej z działek w momencie jej nabycia.

Zgodnie z przedstawionym powyżej stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie i praktyce, dla ustalenia statusu osoby fizycznej zbywającej nieruchomości nie ma rozstrzygającego znaczenia ilość, czy częstotliwość dokonywanych przez zbywcę transakcji. Niemniej w opinii Wnioskodawcy, planowane zbycie wszystkich składników majątkowych w ramach jednorazowej transakcji również wskazuje na osobisty cel planowanego zbycia, a nie na wykonywanie działalności gospodarczej w jej ramach.

Również fakt, że Wnioskodawca formalnie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek nie stanowi w jego opinii okoliczności wskazującej na wykonywanie przez niego działalności gospodarczej w ramach planowanej sprzedaży. Również w orzecznictwie i praktyce wskazuje się, jak była o tym mowa powyżej, że o statusie podmiotu zbywającego nieruchomości nie przesądza formalny status zbywcy jako zarejestrowanego podatnika VAT.

Na kwalifikację planowanej transakcji nie wpływa zdaniem Wnioskodawcy fakt, że uprzednio przeprowadził on kilka transakcji w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości. W 2011r. przeprowadzona została transakcja zbycia działek stanowiących składniki majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki. Transakcja ta polegała zatem na sprzedaży majątku prywatnego i nie miała jednocześnie związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Z kolei zbycie nieruchomości w 2005r. i w 2006r. dokonane zostało w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Jednakże transakcje te polegały wyłącznie na zbyciu składników majątkowych wykorzystywanych uprzednio w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Nie były to transakcje, które miały charakter sprzedaży na własny rachunek nabytych uprzednio nieruchomości, w celu uzyskania stałego dochodu.

Również transakcja nabycia w 2007r. kamienicy przez Wnioskodawcę oraz transakcja oddania tej nieruchomości w dzierżawę na rzecz osoby trzeciej, dokonane zostały w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Jednakże należy mieć na uwadze, że w odniesieniu do wyżej wymienionej kamienicy Wnioskodawca prowadzi obecnie wyłącznie działalność gospodarczą w zakresie dzierżawy nieruchomości. Nieruchomość ta nie będzie przedmiotem planowanej sprzedaży, należy zatem uznać, że w odniesieniu do tej nieruchomości Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek.

Na kwalifikację analizowanej transakcji nie wpływa również fakt, że Nabywca składników majątkowych, w którego kapitale zakładowym Wnioskodawca posiada 59% udziałów, po zrealizowaniu transakcji planuje całkowite przekształcenie nabytych działek w tereny przeznaczone pod zabudowę, a następnie ich sukcesywną sprzedaż na rzecz podmiotów trzecich. Ewentualne skutki podatkowe odnoszące się do późniejszej sprzedaży działek przez Nabywcę nie mają w opinii Wnioskodawcy żadnego odniesienia do planowanej obecnie przez niego transakcji.

Reasumując powyższe, w opinii Wnioskodawcy planowana sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Jak bowiem wskazano powyżej, uznać należy że przedmiotowa transakcja równoznaczna będzie z wyzbyciem się w jej ramach majątku prywatnego przez Wnioskodawcę i jego małżonkę, a nie z wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W rezultacie w odniesieniu do tej transakcji zbywca nie będzie również posiadał statusu podatnika VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 2:

W przypadku gdy na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 udzielona zostanie odpowiedź, że planowana w lipcu 2012r. transakcja sprzedaży podlegać będzie opodatkowaniu VAT, status podatnika VAT w odniesieniu do tej transakcji posiadał będzie zdaniem Wnioskodawcy wyłącznie Wnioskodawca. Małżonka Wnioskodawcy nie będzie podatnikiem VAT z tytułu planowanej transakcji.

Jak wynika ze stanu faktycznego, małżonka Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej w jakimkolwiek zakresie. Choć małżonka również formalnie będzie stroną planowanej transakcji, nie będzie podejmować żadnych aktywnych działań w związku z planowaną sprzedażą.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że ustawa o VAT nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Jednocześnie żaden z przepisów ustawy o VAT nie zabrania małżonkowi, który pozostaje we współwłasności ustawowej małżeńskiej, prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnemu podatnikowi. Jeżeli zatem przedmiotem dostawy jest składnik majątku należący do majątku wspólnego małżonków to zdaniem Wnioskodawcy, podatnikiem VAT w okolicznościach wskazujących na wykonywanie działalności gospodarczej w ramach tej dostawy, będzie wyłącznie ten małżonek, który w jej ramach podejmuje aktywne działania jak handlowiec (usługodawca, producent). Zatem w zaistniałej sytuacji, skoro w ramach planowanej dostawy małżonka Wnioskodawcy nie będzie podejmować żadnych aktywnych działań (stroną transakcji będzie tylko formalnie), podatnikiem VAT z tytułu tej dostawy będzie mógł być wyłącznie Wnioskodawca. Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie również w praktyce organów podatkowych (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 16 czerwca 2011r., sygn. ITPP2/443-495/11/AD, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 19 listopada 2009r. sygn. IBPP1 /443-858/09/LSz).

W związku z powyższym obowiązek wystawienia faktury VAT z tytułu planowanej transakcji na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, ciążył będzie wyłącznie na Wnioskodawcy. Na wystawionej fakturze Wnioskodawca wykazać powinien cały obrót z tytułu sprzedaży. Jednocześnie małżonka Wnioskodawcy nie będzie zobowiązana do rejestracji na potrzeby podatku VAT na podstawie art. 96 ust 1 ustawy o VAT, w związku z planowaną sprzedażą.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 3:

W przypadku gdy na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 udzielona zostanie odpowiedź, że planowana w lipcu 2012r. transakcja sprzedaży podlegać będzie opodatkowaniu VAT, w opinii Wnioskodawcy:

• sprzedaż udziałów we współwłasności oraz udziału w użytkowaniu wieczystym na działkach oznaczonych odpowiednio nr 1388, 1392, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858 oraz 2859 podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT,
• sprzedaż działki oznaczonej nr 1308/14 oraz działek oznaczonych odpowiednio nr 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27 oraz 1386/29 podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z proporcją wynikającą z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, tj. sprzedaż gruntów przeznaczonych pod inwestycję opodatkowana będzie przy zastosowaniu stawki VAT w wysokości 23%, a sprzedaż gruntów o przeznaczeniu rolnym lub leśnym, zwolniona będzie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.
  
  

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Dla ustalenia zatem, czy dostawa gruntu niezabudowanego podlega zwolnieniu z opodatkowania na postawie ww. przepisu, koniecznym jest ustalenie, czy grunt będący przedmiotem sprzedaży ma charakter budowlany bądź przeznaczony jest pod zabudowę.

O charakterze gruntu, jak wynika z przepisów ustawy Prawo Geodezyjne i Kartograficzne decydują dane zawarte w ewidencji gruntów. Z kolei o uznaniu gruntu za teren przeznaczony pod zabudowę decydują, jak wynika z przepisów Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w razie jego braku - decyzja o warunkach zabudowy. Przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wskazują jednocześnie na studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, jako dokument którego ustalenia są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obowiązuje w odniesieniu do wszystkich działek będących przedmiotem sprzedaży, z wyjątkiem działek oznaczonych odpowiednio nr 2857, 2858 oraz 2859. W odniesieniu do trzech ostatnich działek miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego utracił ważność. Przeznaczenie wyżej wymienionych działek określone jest jednak w ewidencji gruntów i budynków. W odniesieniu do wszystkich wyżej wymienionych działek nie została wydana również decyzja o warunkach zabudowy.

W opinii Wnioskodawcy, w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla klasyfikacji terenu niezabudowanego wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków. Jednocześnie w takiej sytuacji bez znaczenia pozostaje klasyfikacja gruntów dokonywana na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, które nie jest aktem prawa miejscowego, lecz aktem kierownictwa wewnętrznego, wiążącym dla organów gminy. Jako takie nie może ono kształtować sytuacji prawnej właścicieli nieruchomości (por. wyrok składu siedmiu sędziów NSA z dnia 17 stycznia 2011r. sygn. I FPS 8/10).

Jak wynika ze stanu faktycznego, wszystkie działki oznaczone odpowiednio nr 1388, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858 oraz 2859 mają przeznaczenie rolnicze lub leśne. Takie przeznaczenie przedmiotowych działek wynika albo z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, albo z ewidencji gruntów i budynków (w odniesieniu do działek, dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego utracił ważność).

Należy jednocześnie mieć na uwadze, że przedmiotem sprzedaży w odniesieniu do wyżej wymienionych działek, będą udziały we współwłasności tych działek oraz udział w prawie użytkowania wieczystego na jednej z nich. W tym miejscu należy wskazać, że zbycie udziału w nieruchomości gruntowej zarówno przez jej właściciela, jak i użytkownika wieczystego uznać należy na gruncie VAT za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a nie świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W wyniku takiej sprzedaży dochodzi bowiem do przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (tak również uchwała NSA z dnia 25 listopada 2011r. sygn. I FPS 2/11).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy za prawidłowe należy uznać opodatkowanie sprzedaży udziałów we współwłasności oraz udziałów w użytkowaniu wieczystym na wyżej wymienionych działkach, stosując do tej sprzedaży zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Jednocześnie zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, z miejscowego planu zagospodarowaniu przestrzennego obowiązującego dla działki oznaczonej nr 1308/14, a także działek oznaczonych odpowiednio nr 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27 oraz 1386/29 wynika, że tereny położone w obrębie przedmiotowych działek w części przeznaczone są pod inwestycję, a w części mają przeznaczenie rolnicze lub leśne.

Zdaniem Wnioskodawcy, za prawidłowe należy uznać opodatkowanie sprzedaży wyżej wymienionych działek zgodnie z proporcją wynikającą z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Za prawidłowe należy uznać zastosowanie stawki VAT w wysokości 23% w odniesieniu do sprzedaży terenów przeznaczonych pod inwestycję, przy jednoczesnym zastosowaniu zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT w odniesieniu do sprzedaży terenów o przeznaczeniu rolniczym lub leśnym. Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie również w praktyce organów podatkowych (por. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 9 listopada 2010r. sygn. ILPP1/443-880/10-2/AK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie:

• stwierdzenia czy planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1392, udziałów w prawie własności działek nr 1388, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858, 2859, oraz działek posiadanych w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej nr 1308/14 i 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27, 1386/29 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – za nieprawidłowe,
• stwierdzenia czy Wnioskodawca (w sytuacji gdy sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) będzie mógł wykazać na wystawionej fakturze VAT cały obrót z tytułu planowanej transakcji – za prawidłowe,
• opodatkowania sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1392, udziałów w prawie własności działek nr 1388, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858, 2859 oraz działek posiadanych w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej nr 1308/14 i 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27, 1386/29 (w sytuacji gdy sprzedaż ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) - za prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie konstytutywnego aspektu dostawy towarów, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

• po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.
  
  

Na podstawie art. 233 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego, bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 K. c.) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel. Jednocześnie użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny. Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Artykuł 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest część budynku lub budowli, a także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części – art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 s. 1 ze zm.).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału we współwłasności nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Analogicznie sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości również należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jak i art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „zamiar”. Zgodnie z definicją zawartą we „Współczesnym słowniku języka polskiego” (Wydawnictwo Langenscheidt, Warszawa 2007r.), „zamiar” oznacza „intencje zrobienia czegoś, zamysł, plan, projekt, chęć”.

Wobec powyższego istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom oraz cel, który dana osoba ma osiągnąć wykonując dane czynności. Zatem przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej, co może mieć miejsce również przy czynności dokonanej jednorazowo. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Wskazać należy, iż ustawodawca nie określił wymogów formalnych, którym odpowiadać ma podatnik, aby mógł być uznany za producenta lub handlowca oraz kiedy zamiar częstotliwego wykonywania czynności ma być ujawniony. Jednakże w okolicznościach niniejszej sprawy uprawniony jest wniosek, że wystarczającym jest, by okoliczności wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy zaistniały w chwili ich wykonywania, zaś podmiot ich dokonujący zachowywał się jak handlowiec czy producent. Dla celów podatku VAT nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Opodatkowaniu tym podatkiem podlega dostawa towarów nie tylko wówczas, gdy dokonywana jest przez podatnika VAT, dla którego wykonywanie działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, również osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, które dokonują dostawy, czy też świadczą usługi stają się podatnikami podatku VAT, jeżeli okoliczności towarzyszące wykonywaniu czynności wskazują na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy.

Kwestia sprzedaży gruntów była również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości UE. Z treści orzeczeń w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Analizując przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego w kontekście powyższego stwierdzić należy, że w zakresie odnoszącym się do wskazanych we wniosku nieruchomości obejmujących udział w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1392 oraz udziały w prawie własności działek nr 1308/14, 1388, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858, 2859, 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27, 1386/29, Wnioskodawca podejmował działania porównywalne z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem nieruchomościami. Przedmiotowe działania wykraczały bowiem poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym i dokonywane były przez Wnioskodawcę, który przedmiotowy majątek wykorzystywał w celu uzyskania dochodu.

Wnioskodawca wskazał bowiem w piśmie z dnia 29 października 2012r., że nabył działki wskazane we wniosku aby wykorzystać je na cele inwestycyjne. Zatem nabycie przedmiotowego udziału w prawie użytkowania wieczystego oraz udziałów w prawie własności działek nastąpiło z zamiarem ich gospodarczego wykorzystania a nie na cele osobiste Wnioskodawcy. Na gospodarcze wykorzystanie udziału w prawie użytkowania wieczystego oraz udziałów w prawie własności działek wskazuje ponadto fakt, że po ich nabyciu Wnioskodawca ubiegał się o zmianę przeznaczenia działek. W piśmie z dnia 29 października 2012r. stwierdzono, że „w związku z pierwotnym zamiarem wykorzystania przedmiotowych działek w celach inwestycyjnych Wnioskodawca wnosił uprzednio o zmianę ich przeznaczenia. Ponieważ jednak w tamtym okresie nie uchwalono dla tych działek miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wnioski o zmianę ich przeznaczenia nie zostały uwzględnione”.

Przy czym w ocenie tut. organu nie zmienia powyższego zamiaru (celu) nabycia udziału w prawie użytkowania wieczystego oraz udziałów w prawie własności działek na cele inwestycyjne fakt, że ze względu na brak planów zagospodarowania przestrzennego działki te nie zostały zaraz po nabyciu wykorzystane zgodnie z pierwotnym zamiarem nabywcy. Bowiem realizacja przedmiotowego zamiaru, mimo przesunięcia w czasie zostanie jednak zrealizowana z chwilą sprzedaży o której mowa we wniosku.

Ponadto w odniesieniu do działki oznaczonej nr 1308/14 Wnioskodawca stwierdził, że działka ta nabyta została w 1993r. i wykorzystywana była uprzednio na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Jednakże poczynając od dnia 30 czerwca 2006r. działka ta stała się składnikiem majątku prywatnego Wnioskodawcy.

Jednocześnie z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1392 oraz udziałów w prawie własności działek nr 1308/14, 1388, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858, 2859, 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27, 1386/29 Wnioskodawca będzie dokonywał w ramach prowadzonej przez siebie firmy, tj. C. W. K. W piśmie z dnia 29 października 2012r. stwierdzono, że Wnioskodawca, tj. C. W. K. jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT od dnia 15 maja 1993r. i że „…formalnie prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Stwierdzenie to oznacza, że Wnioskodawca posiada wpis do ewidencji działalności gospodarczej, w którym między innymi jako przedmiot działalności gospodarczej określono kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (od 1997r.).”

Powyższe wskazuje w sposób jednoznaczny, iż Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy udział w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1392 oraz udziały w prawie własności działek nr 1308/14, 1388, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858, 2859, 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27, 1386/29 dla celów prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Ponadto przedstawione okoliczności faktyczne sprawy w sytuacji gdy: Wnioskodawca dokona sprzedaży wskazanych we wniosku działek firmie C. Sp. z o. o., w której posiada 59% udziałów w kapitale zakładowym, która to firma kupi je w celu sukcesywnej sprzedaży po uprzednim ich przekształceniu w tereny przeznaczone pod zabudowę a uzyskane ze sprzedaży środki, jak wskazał Wnioskodawca, przeznaczy na spłatę zaciągniętych kredytów oraz na spłatę hipotek obciążających niektóre spośród sprzedawanych działek (w których Wnioskodawca posiada udział w prawie użytkowania wieczystego oraz udziały w prawie własności) również wskazują, że Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowe udziały w działkach na cele prowadzonej działalności gospodarczej a aktywność Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów będzie porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Jednocześnie Wnioskodawca nie wskazał w jaki sposób zamierzał wykorzystać lub wykorzystał udział w prawie użytkowania wieczystego oraz udziały w prawie własności działek wymienionych we wniosku na potrzeby osobiste. Stwierdził jedynie w odpowiedzi na pytanie tut. organu w tym zakresie, że „jak już wskazano Wnioskodawca nabył działki wskazane we wniosku z dnia 19 lipca 2012r., aby wykorzystać je na cele inwestycyjne. Ze względu jednak na brak planów zagospodarowania przestrzennego działki te nie zostały ostatecznie w żaden sposób zagospodarowane i nie zostały wykorzystane zgodnie z pierwotnym zamiarem nabywcy….Przedmiotowe działki od chwili ich nabycia przez Wnioskodawcę nie zostały w żaden sposób zagospodarowane. Nie były wykorzystywane na cele rolnicze. Nie były również wykorzystywane na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy ani na jego cele osobiste”.

Zatem w świetle powyższego brak podstaw by uznać, że przedmiotowy udział w prawie użytkowania wieczystego oraz udziały w prawie własności działek były wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele osobiste.

Mając zatem na uwadze powyższe i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że w ocenie tut. organu w sytuacji gdy Wnioskodawca dokona sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego oraz udziałów w prawie własności działek wskazanych we wniosku aktywność Wnioskodawcy w ich zbyciu, wykraczać będzie poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności gdyż powyższe działania nie były podejmowane przez Wnioskodawcę wyłącznie dla realizacji prawa do rozporządzania swoim majątkiem osobistym. W konsekwencji Wnioskodawcę należy w tej konkretnej sytuacji uznać za podatnika prowadzącego w zakresie obrotu nieruchomościami działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż Wnioskodawca podejmie działania wskazujące na zamiar wykorzystania udziału w prawie użytkowania wieczystego oraz udziałów w prawie własności działek do działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że planowana przez niego sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy w sytuacji gdy sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca będzie mógł wykazać na wystawionej fakturze VAT cały obrót z tytułu planowanej transakcji.

Odnośnie powyższych wątpliwości wskazać należy, że małżeństwo nie należy do żadnej kategorii wymienionej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Rozpatrując przedmiotową sprawę należy mieć na uwadze przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 788).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności majątkowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, jak również nie może rozporządzać lub zobowiązywać się do rozporządzenia udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. ustawy zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Stosownie do art. 37 § 2 ww. ustawy, ważność umowy, która została zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego, zależy od potwierdzenia umowy przez drugiego małżonka, natomiast zgodnie z § 4 tegoż przepisu, jednostronna czynność prawna dokonana bez wymaganej zgody drugiego małżonka jest nieważna.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast, w myśl art. 106 ust. 4 ww. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 -3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Z wniosku wynika, że nabycia przedmiotowych działek dokonano w oparciu o akty notarialne. Nabywcami działek byli odpowiednio - Pan W. K. prowadzący działalność gospodarczą jako C. C. W. K. oraz jego małżonka - Pani G. K. Ponadto z uzupełnienia wniosku wynika, że to Wnioskodawca nabył działki wskazane we wniosku z dnia 19 lipca 2012r., aby wykorzystać je na cele inwestycyjne oraz, że w związku z pierwotnym zamiarem wykorzystania przedmiotowych działek w celach inwestycyjnych Wnioskodawca wnosił uprzednio o zmianę ich przeznaczenia.

Jeżeli zatem przedmiotowe nieruchomości (pomimo, iż stanowią majątek wspólny małżonków) zostały nabyte i wykorzystywane tylko i wyłącznie przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, to podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu tej dostawy będzie małżonek, który z tytułu tych czynności jest podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Jeżeli zatem Wnioskodawca dokona czynności prawnej polegającej na sprzedaży wskazanych we wniosku działek, wykorzystywanych tylko i wyłącznie przez niego do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w stosunku do której działa jak podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, to będzie mógł wykazać na wystawionej fakturze VAT cały obrót z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości, należy zauważyć iż zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Niemniej jednak, jak wynika z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

I tak stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwolniona jest od podatku dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast na mocy § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT. Zwolnione z podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów jest również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 647), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 tej ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).
   
   

Natomiast, ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.), informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m. in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Z powyższych przepisów wynika, że o przeznaczeniu danego terenu winien rozstrzygać zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, o klasyfikacji danego terenu decydują zapisy w ewidencji gruntów i budynków.

Z opisu sprawy wynika, że:

1. działki oznaczone nr 1388, 1392, 2849, 2850, 2851, 2852 oraz 2853 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego mają przeznaczenie rolne lub leśne. W odniesieniu do działek oznaczonych nr 2857, 2858 oraz 2859, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego utracił ważność. W odniesieniu do wyżej wymienionych działek nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Z kolei w ewidencji gruntów i budynków wszystkie wyżej wymienione działki oznaczone zostały jako lasy, grunty zadrzewione zakrzewione bądź jako pastwiska trwałe.
2. działka oznaczona nr 1308/14 – zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w części ma przeznaczenie rolne lub leśne, a pozostałą część stanowią tereny przeznaczone pod inwestycję. Z kolei w ewidencji gruntów i budynków przedmiotowa działka oznaczona została jako sady, łąki, lasy oraz grunty zadrzewione i zakrzewione.
3. działki oznaczone odpowiednio nr 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27 oraz 1386/29 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w części przeznaczone są pod inwestycję a w części mają przeznaczenie rolne. Z kolei w ewidencji gruntów i budynków przedmiotowe działki oznaczone są jako łąki, grunty zadrzewione i zakrzewione oraz jako grunty orne.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1392 oraz udziałów w prawie własności działek oznaczonych nr 1388, 2849, 2850, 2851, 2852 oraz 2853, w związku z tym, iż zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego działki te mają przeznaczenie rolne lub leśne podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. (sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1392) i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT (sprzedaż udziałów w prawie własności działek oznaczonych nr 1388, 2849, 2850, 2851, 2852 oraz 2853).

Dla działek oznaczonych nr 2857, 2858, 2859 miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego utracił ważność. Ponadto dla działek tych nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy a z ewidencji gruntów (która w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i decyzji o warunkach zabudowy ma decydujące znaczenia dla określenia przeznaczenia gruntów) wynika, że są to działki oznaczone jako lasy, grunty zadrzewione zakrzewione bądź jako pastwiska trwałe. Zatem również sprzedaż udziałów w prawie własności działek oznaczonych nr 2857, 2858, 2859 podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Z kolei działka oznaczona nr 1308/14 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w części ma przeznaczenie rolne lub leśne, a pozostałą część stanowią tereny przeznaczone pod inwestycję. Zatem sprzedaż tej działki w części w której przeznaczona jest na tereny rolne i leśne podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a w części w której przeznaczona jest pod inwestycję stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Działki oznaczone nr 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27 oraz 1386/29 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w części przeznaczone są pod inwestycję a w części mają przeznaczenie rolne. Zatem sprzedaż działek nr 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27 oraz 1386/29 w części w której działki przeznaczone są na tereny rolne i leśne podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a w części w której przeznaczone są pod inwestycję stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Przy czym w odniesieniu do sprzedaży działek nr 1308/14, 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27 oraz 1386/29 określenie ich przeznaczenia a w konsekwencji ustalenie w jakiej części ich sprzedaż podlegać będzie zwolnieniu a w jakiej opodatkowaniu należy dokonać w oparciu o ustalenia wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zatem z prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że:

• sprzedaż udziałów we współwłasności oraz udziału w użytkowaniu wieczystym na działkach oznaczonych odpowiednio nr 1388, 1392, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2857, 2858 oraz 2859 podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania,
• sprzedaż działki oznaczonej nr 1308/14 oraz działek oznaczonych odpowiednio nr 1386/5, 1386/22, 1386/24, 1386/27 oraz 1386/29 podlegać będzie opodatkowaniu zgodnie z proporcją wynikającą z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, tj. sprzedaż gruntów przeznaczonych pod inwestycję opodatkowana będzie przy zastosowaniu stawki VAT w wysokości 23%, a sprzedaż gruntów o przeznaczeniu rolnym lub leśnym, zwolniona będzie z opodatkowania.
  
  

Zauważyć jednak należy że zwolnienie z opodatkowania sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1392 przysługiwać będzie Wnioskodawcy na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. a nie jak błędnie wskazano we wniosku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Należy podkreślić także, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia Wojewódzkich Sądów Administracyjnych lub Naczelnego Sądu Administracyjnego, bowiem stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwo, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Na marginesie należy też zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany. Powyższe dotyczy również wskazanych przez Wnioskodawcę postanowień.

W zakresie stwierdzenia czy w związku z planowaną sprzedażą udziału w prawie użytkowania wieczystego oraz udziałów w prawie własności wskazanych we wniosku działek status podatnika VAT posiadać będzie małżonka Wnioskodawcy wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.