Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1201/12/AW
z 1 marca 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2012r. (data wpływu 20 listopada 2012r.), uzupełnionym pismami z dnia 18 lutego 2013r. (data wpływu 19 lutego 2013r.) oraz z dnia 27 lutego 2013r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  1. uznania, że dokonując przedmiotowej czynności prawnej – aportu – Gmina zobowiązana jest do udokumentowania ww. czynności za pomocą faktury VAT – jest prawidłowe;
  2. uznania, że pomimo iż aport stanowi odpłatną dostawę towarów będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że dokonując przedmiotowej czynności prawnej – aportu – Gmina zobowiązana jest do udokumentowania ww. czynności za pomocą faktury VAT oraz uznania, że pomimo iż aport stanowi odpłatną dostawę towarów będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2013r. (data wpływu 19 lutego 2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 lutego 2013r. znak IBPP1/443-1201/12/AW oraz pismem z dnia 27 lutego 2013r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego i zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest beneficjentem i inwestorem przedsięwzięcia inwestycyjnego współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich – Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 w ramach Działania „Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej”. W ramach przedsięwzięcia realizowane jest zadanie pn. „...”. Przedmiot inwestycji – sieć kanalizacji sanitarnej w miejscowościach B.W., S. i W.Ł., pozostaje do chwili obecnej na stanie majątkowym Gminy.

Wybudowany w ramach zadania środek trwały ma być przekazany aportem spółce – Zakład Gospodarki Komunalnej w K. Sp. z o.o., za co w zamian Gmina obejmie udziały o nominalnej wartości odpowiadającej wysokości wnoszonego aportu. Gmina jest jedynym, głównym udziałowcem Spółki, posiada jej 100% udziałów. Spółka będzie wykorzystywała majątek, o którym mowa, do prowadzenia działalności związanej z zaspokojeniem potrzeb wspólnoty samorządowej. Przedmiotem aportu będzie sieć kanalizacji sanitarnej w miejscowościach B.W., S. i W.Ł. o wartości finansowej 5.855.913,30 zł brutto. W stosunku do tych obiektów Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W piśmie z dnia 15 lutego 2013r. Wnioskodawca podał, że sieć kanalizacji sanitarnej, o której mowa we wniosku nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze.

Przedmiotowa sieć kanalizacyjna – zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych – posiada symbol PKOB 2223 i jest trwale związana z gruntem.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwolnieniem z podatku objęta została dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłyną okres krótszy niż 2 lata.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatków dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o których mowa powyżej pod warunkiem, że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie poniósł wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli poniósł takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż wniesienie aportem sieci kanalizacji sanitarnej będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia a zatem nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Dostawa przedmiotowej budowli (aport), nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, lecz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ Wnioskodawcy w stosunku do przedmiotowej sieci kanalizacji sanitarnej nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jej ulepszenie.

Zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wobec braku związku ze sprzedażą opodatkowaną, ponieważ Gmina nie będzie uzyskiwała przychodów z tytułu odbioru ścieków komunalnych.

Z chwilą dokonania aportu nastąpi oddanie do użytkowania przedmiotowej sieci kanalizacyjnej, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy budowli po ich wybudowaniu, co doprowadzi do pierwszego zasiedlenia nieruchomości. Po zakończeniu inwestycji sieć kanalizacji zostanie przekazana Zakładowi Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o.

Przedmiotowa sieć kanalizacji sanitarnej jest w trakcie budowy, nie nastąpiło jeszcze oddanie jej do użytkowania. Wnioskodawca przed rozpoczęciem budowy sieci kanalizacji sanitarnej zdecydował o przekazaniu jej aportem do Zakładu Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o.

W piśmie z dnia 27 lutego 2013r. Wnioskodawca podał ponadto, że inwestycja pn. „...” została rozpoczęta w dniu 23 października 2012r. Rozpoczynając budowę Wnioskodawca rozpoczął i kontynuuje budowę z zamiarem przekazania jej aportem do Zakładu Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność wniesienia aportem przez Gminę sieci kanalizacji sanitarnej położonej w miejscowościach B.W., S. i W.Ł. (mieszczących się w obrębie Gminy) do Zakładu Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. (której Gmina jest jedynym udziałowcem), wyłączona będzie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 11.177.1054 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 15 lutego 2013r.), dokonując przedmiotowej czynności prawnej (aportu) Gmina zobowiązana jest do udokumentowania wyżej wymienionej czynności za pomocą faktury VAT. Z uwagi na fakt iż przedmiotem aportu będzie sieć kanalizacji sanitarnej, aport ten dotyczy budowli, pomimo iż stanowi odpłatną dostawę towarów będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania, gdyż zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

  1. prawidłowe w zakresie uznania, że dokonując przedmiotowej czynności prawnej – aportu – Gmina zobowiązana jest do udokumentowania ww. czynności za pomocą faktury VAT;
  2. nieprawidłowe w zakresie uznania, że pomimo iż aport stanowi odpłatną dostawę towarów będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe. Wniesienie aportu stanowić może dostawę towarów (jeśli przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) lub świadczenie usług (w pozostałych przypadkach).

Według art. 2 pkt 22 ustawy sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa cywilnego lub handlowego spełnia definicję dostawy zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, gdyż czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji w podwyższonym kapitale zakładowym), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania wnoszonym towarem jak właściciel.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 tej ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2013r. poz. 247), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Powołany wyżej przepis wskazuje, iż zwolnieniem od podatku nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż wniesienie aportem nieruchomości będzie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy o VAT będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Kwestię prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego reguluje art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług – art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

  • prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług,
  • prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych”.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością.

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Ponadto z powyższego wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi nie są do nich wykorzystywane.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia, towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej). Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej.

Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego zgodnie z przepisami art. 91 ustawy o VAT.

Jednocześnie należy mieć na uwadze wyłączenia w zakresie obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego określone w art. 88 ust. 1 ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego i zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest beneficjentem i inwestorem przedsięwzięcia inwestycyjnego współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich – Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 w ramach Działania „Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej”. W ramach przedsięwzięcia realizowane jest zadanie pn. „...”. Przedmiot inwestycji – sieć kanalizacji sanitarnej w miejscowościach B.W., S. i W.Ł., pozostaje do chwili obecnej na stanie majątkowym Gminy. Wybudowany w ramach zadania środek trwały ma być przekazany aportem spółce – Zakład Gospodarki Komunalnej w K. Sp. z o.o., za co w zamian Gmina obejmie udziały o nominalnej wartości odpowiadającej wysokości wnoszonego aportu. Gmina jest jedynym, głównym udziałowcem Spółki, posiada jej 100% udziałów. Spółka będzie wykorzystywała majątek, o którym mowa, do prowadzenia działalności związanej z zaspokojeniem potrzeb wspólnoty samorządowej.

Sieć kanalizacji sanitarnej, o której mowa we wniosku nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze.

Przedmiotowa sieć kanalizacyjna – zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych – posiada symbol PKOB 2223 i jest trwale związana z gruntem.

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, iż wniesienie aportem sieci kanalizacji sanitarnej będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia oraz że Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jej ulepszenie.

Gmina nie będzie uzyskiwała przychodów z tytułu odbioru ścieków komunalnych.

Z chwilą dokonania aportu nastąpi oddanie do użytkowania przedmiotowej sieci kanalizacyjnej, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy budowli po ich wybudowaniu, co doprowadzi do pierwszego zasiedlenia nieruchomości. Po zakończeniu inwestycji sieć kanalizacji zostanie przekazana Zakładowi Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o.

Przedmiotowa sieć kanalizacji sanitarnej jest w trakcie budowy, nie nastąpiło jeszcze oddanie jej do użytkowania. Wnioskodawca przed rozpoczęciem budowy sieci kanalizacji sanitarnej zdecydował o przekazaniu jej aportem do Zakładu Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. Inwestycja pn. „...” została rozpoczęta w dniu 23 października 2012r. Rozpoczynając budowę Wnioskodawca rozpoczął i kontynuuje budowę z zamiarem przekazania jej aportem do Zakładu Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca rozpoczął i kontynuuje budowę przedmiotowej sieci kanalizacyjnej jako czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, już z zamiarem dalszej jej dostawy w formie aportu. Jak wskazano powyżej, aport jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, co zresztą potwierdza sam Wnioskodawca stwierdzając, że wniesienie aportem sieci kanalizacji sanitarnej będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia, które (zgodnie z niżej przytoczoną definicją zawartą w art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT) jest oddaniem do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu po ich wybudowaniu.

Ponieważ w podatku VAT, jak już wskazano wyżej, obowiązuje zasada tzw. odliczenia niezwłocznego, to – jeśli Wnioskodawca dokonał w dniu 23 października 2012r. rozpoczęcia inwestycji, w odniesieniu do której do pierwszego zasiedlenia jeszcze nie doszło, a nastąpi ono z chwilą pierwszej dostawy (aportu) – planowana dostawa stanowić będzie sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w tej sytuacji Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do budowy przedmiotowej inwestycji. Nabycia towarów i usług w zakresie realizacji inwestycji dokonano bowiem w celu zaplanowanej i sprecyzowanej przyszłej dostawy opodatkowanej na rzecz Zakładu Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o.

Mając na uwadze art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy więc stwierdzić, iż od nabycia towarów i usług w zakresie opisanej inwestycji, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z tymi nabyciami, pod warunkiem iż nie występują żadne przesłanki negatywne, o których mowa w powołanym wyżej art. 88 ustawy o VAT.

Za niesłuszny należy więc uznać prezentowany we wniosku pogląd Gminy, że w stosunku do tej inwestycji Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Treść art. 43 ust. 7a powyższej ustawy wskazuje, że warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT wynika natomiast, że ilekroć w jej przepisach mowa jest o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Według art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), pod podanym przez Wnioskodawcę symbolem przedmiotowej inwestycji 2223 znajdują się „Rurociągi sieci kanalizacyjnej rozdzielczej”.

Biorąc pod uwagę wynikający z wniosku opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że dla powyższej dostawy nie będzie możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie przytoczonego wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jak bowiem stwierdzono powyżej, dostawa (aport) przedmiotowej inwestycji będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Oznacza to, że został spełniony warunek przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o VAT wykluczający możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na mocy tego przepisu dla dostawy przedmiotowej inwestycji.

W stosunku do planowanej dostawy nie będzie także możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, który przewiduje zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz że dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak bowiem wykazano powyżej, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do przedmiotowej inwestycji Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Został więc spełniony warunek przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT wykluczający możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na mocy tego przepisu. Planowana dostawa nie będzie mogła zatem korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Odnosząc zatem powołane wyżej przepisy prawa do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż dostawa obiektu oznaczonego symbolem PKOB 2223, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT będzie podlegać opodatkowaniu 23% stawką podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, wskazaną stawkę podatku należy zastosować odpowiednio do dostawy gruntu, z którym obiekt ten jest związany.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że dokonując przedmiotowej czynności prawnej – aportu – Gmina zobowiązana jest do udokumentowania ww. czynności za pomocą faktury VAT uznano za prawidłowe, natomiast stanowisko, że pomimo iż aport stanowi odpłatną dostawę towarów będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj