INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 lutego 2011r. sygn. akt I SA/Gl 1083/10, wniosku z dnia 04 marca 2010r. (data wpływu do tut. Biura 22 marca 2010r.), uzupełnionego w dniu 21 maja 2010r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa do Spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2010r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa do Spółki komandytowej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 07 maja 2010r. Znak: IBPBI/1/415-300/10/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 21 maja 2010r.

W dniu 09 czerwca 2010r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak: IBPBI/1/415-300/10/AP, w której uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe. Interpretacja indywidualna została skutecznie doręczona w dniu 23 czerwca 2010r.

Pismem opatrzonym datą 30 czerwca 2009r. wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 23 lipca 2010r. Znak: IBPBI/1/415/W-50/10/AP, odmawiając zmiany ww. interpretacji. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona w dniu 09 sierpnia 2010r.

Pismem z dnia 08 września 2010r. wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z dnia 08 października 2010r. Znak: IBPBI/1/4160-48/10/AP, IBRP/007-367/10, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

W wyniku rozpatrzenia skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 16 lutego 2011r. sygn. akt I SA/Gl 1083/10 uchylił zaskarżoną interpretację. Prawomocny wyrok wpłynął do tut. BKIP w dniu 24 maja 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 29 listopada 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła dwie nieruchomości, jedną od osoby fizycznej, a drugą od Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jako spadkobierczyni stała się współwłaścicielem działki, w stosunku do której zawarła z pozostałymi spadkobiercami dnia 18 października 2006 r. umowę o częściowy dział spadku, w wyniku której stała się jedyną właścicielką przedmiotowej nieruchomości. Następnie wszystkie wymienione nieruchomości zostały przeznaczone do realizowania działalności gospodarczej, którą prowadzi na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej. Na przedmiotowych nieruchomościach zamierza wybudować domy jednorodzinne w zabudowie szeregowej. W tym celu zmierza założyć spółkę komandytową wraz ze swoim bratem. Wkładem do spółki będą: prowadzone przez Wnioskodawczynię przedsiębiorstwo w którego skład wchodzą m.in. wymienione powyżej nieruchomości oraz rozpoczęta inwestycja budowlana, u drugiego wspólnika – pieniądze niezbędne do realizacji budowy.

Zakres prowadzonej przez nią działalności gospodarczej obejmuje:

1. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek.
2. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.
3. pośrednictwo w obrocie nieruchomościami.
4. zarządzenie nieruchomościami wykonywane na zlecenie.
5. realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.
6. roboty budowlane związane we wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.
   
   

Wkład Wnioskodawczyni do spółki jako zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

W związku z planowaną budową domów jednorodzinnych, Wnioskodawczyni poniosła pewne koszty, jak na przykład koszty zakupu nieruchomości, koszty projektu architektonicznego, a także koszty prac budowlanych, które już się rozpoczęły.

Po wniesieniu jako wkład do spółki komandytowej jej przedsiębiorstwa, dokonane zostanie wykreślenie działalności gospodarczej z ewidencji i jej likwidacja.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

1. nieruchomości, o których mowa we wniosku zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych prowadzonej obecnie działalności gospodarczej. Ze względu na dokonany podział nieruchomości numery działek znajdujące się w ewidencji oraz wnoszone jako wkład różnią się,
2. wszystkie nieruchomości będące przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną nie stanowiły towaru handlowego w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej,
3. oprócz wymienionych we wniosku składników, w skład przedsiębiorstwa, które zamierza wnieść do nowopowstającej spółki komandytowej w formie aportu wchodzą:
   1. projekt budowlany domu jednorodzinnego w zabudowie szeregowej,
   2. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z wniesieniem wkładu w postaci przedsiębiorstwa do spółki komandytowej...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm. – dalej u.p.d.o.f.), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Katalog elementów (składników) przedsiębiorstwa, ujęty w ww. art. 55¹ Kodeksu cywilnego nie ma charakteru zamkniętego, o czym świadczy użyte w nim sformułowanie „w szczególności”. Zgodnie zaś z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zasady działania spółek osobowych (czyli spółki jawnej, spółki partnerskiej, spółki komandytowej i spółki komandytowo-akcyjnej), regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionym stanie faktycznym, w momencie wniesienia wkładu do spółki osobowej nie powstanie przychód na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Art. 10 u.p.d.o.f., definiuje źródła przychodu. Art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., stanowi, że źródłem przychodu jest odpłatne bycie udziału w nieruchomości. Jednak zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 (winno być art. 10 ust. 2 pkt 2) u.p.d.o.f., przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. W związku z tym, wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie będzie stanowiło dla niej przychodu.

Z kolei art. 10 ust. 1 pkt 3, statuuje jako źródło przychodu pozarolniczą działalność gospodarczą. Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jednak w przypadku wniesienia do spółki komandytowej przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f., zdaniem Wnioskodawczyni, nie można mówić o odpłatności zbycia przedsiębiorstwa. Pojęcie odpłatnego zbycia występuje w odniesieniu do różnych źródeł przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f. W związku z tym, w celu lepszego zrozumienia tego pojęcia można posiłkować się stanowiskami sądów i organów podatkowych odnoszących się do pojęcia „odpłatności”, gdzie opinie wyrażone przez organy podatkowe i sądy w odniesieniu do innych źródeł przychodów zachowują swoje obowiązywanie w odniesieniu do pojęcia „odpłatność zbycia” z art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f.

Na uwagę zasługuje także art. 24 ust. 3 u.p.d.o.f. W ocenie Wnioskodawczyni, po wniesieniu przedsiębiorstwa jako wkładu do Spółki komandytowej, będzie musiała zakończyć wykonywaną dotychczas działalność. Zgodnie z przytoczonym przepisem, zajdzie konieczność sporządzenia remanentu, jednak w myśl art. 24 ust. 3 pkt 3 zwolniono z ustalania dochodu na dzień likwidacji, jeśli osoba fizyczna wniosła w formie wkładu lub aportu do spółki cywilnej albo spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem. Tak wyraźne zwolnienie świadczy o tym, że wniesienie przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni do spółki komandytowej, będzie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatkowo obojętne.

Z kolei art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy stanowi, że źródłem przychodów są także kapitały pieniężne i prawa majątkowe. W art. 17 znajdujemy doprecyzowanie, co należy rozumieć pod pojęciem źródła przychodów z kapitałów pieniężnych. W art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., jako źródło przychodów z kapitałów pieniężnych określono nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Należy podkreślić, że spółki osobowe nie mają osobowości prawnej, a co za tym idzie w przedstawionym stanie faktycznym nie można uznać, że wniesienie wkładów w postaci przedsiębiorstwa do spółki osobowej będzie źródłem przychodów w rozumieniu art. 17 u.p.d.o.f.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni prosi o potwierdzenie, że wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, w którego skład wchodzą m.in. nieruchomości gruntowe, do spółki komandytowej jest dla niej czynnością obojętną podatkowo, nie stanowiącą źródła przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała:

• interpretację indywidualną wydaną przez działającego w imieniu Ministra Finansów, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 listopada 2009 r. Znak: IPPB1/415-662/09-2/MT,
• interpretację indywidualną wydaną przez działającego w imieniu Ministra Finansów, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 marca 2009 r. Znak: IBPBI/1/415-227/09/RM,
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 29 kwietnia 2009r., Sygn. akt I SA/Ke 121/09,
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 23 czerwca 2009r. Sygn. akt. I SA/Łd 19/09,
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 sierpnia 2009r. Sygn. akt III SA/Wa 384/09,
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 czerwca 2009r. Sygn. akt III SA/Wa 346/09.
  
  

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 09 czerwca 2010r. Znak: IBPBI/1/415-300/10/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe. Wnioskodawczyni, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, zaskarżyła ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach prawomocnym wyrokiem z dnia 16 lutego 2011r. sygn. akt I SA/Gl 1083/10, uchylił ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 09 czerwca 2010r. Znak: IBPBI/1/415-300/10/AP, stwierdzając m.in., iż „wniesienie nieruchomości jako wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, nie pociąga za sobą otrzymania przez osobę dokonującą (...) przeniesienia odpłatności. Wnoszący wkład niepieniężny do spółki osobowej nie otrzymuje czegokolwiek w zamian. Przymiotnik "odpłatny" jakim posłużył się ustawodawca w celu określenia opodatkowanego zbycia należy rozumieć tak, jak w języku potocznym, w którym oznacza on "taki, za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny" (vide: Słownik Języka Polskiego, pod red. M. Szymczaka; Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988, t. II s. 467). Tymczasem, ani komplementariusz, ani komandytariusz nie otrzymują od spółki żadnego ekwiwalentu z tytułu wniesionego wkładu (vide: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2009r. o sygn. akt III SA/Wa 840/09, niepubi.). Osoba wnosząca wkład otrzymuje wprawdzie w zamian udziały w spółce, trudno jest jednak określić, co w takim przypadku miałoby stanowić przychód i jaką wartość osoba wnosząca wkład w postaci przedsiębiorstwa otrzyma w zamian za wkład.

Wprawdzie umowa spółki osobowej komandytowej powinna zawierać oznaczenie wkładów wniesionych przez każdego wspólnika oraz ich wartość (art. 105 k.s.h.), ale nie można się zgodzić z twierdzeniem, że wartość wkładu jest ekwiwalentem aportu wniesionego do takiej spółki. Dopiero bowiem przez wniesienie wkładu do spółki wspólnik uczestniczy w zyskach i stratach co do zasady proporcjonalnie do jego rzeczywiście wniesionego wkładu, jednak umowa spółki może regulować te kwestie odmiennie. Ewentualna korzyść majątkowa z uczestnictwa w spółce, będzie więc efektem podejmowanych przedsięwzięć jako bilans zysków i strat powstałych w okresie rozliczeniowym. Samo więc wniesienie wkładu nie powoduje po stronie wnoszącego powstania przychodu (vide: wyrok WSA w Kielcach z dnia 4 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Ke 71/10)”.

„(...) jeżeli zatem wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie generuje dla wnoszącego wkład odpłatności (przychodu), to wniesienie aportu do spółki osobowej jest podatkowo obojętne i nie ma do takiej czynności zastosowania przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który stanowi, iż ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek z dnia z dnia 04 marca 2010r., uzupełniony w dniu 21 maja 2010r., stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm. – określanego w dalszej części skrótem K.s.h.), spółka komandytowa jest spółką osobową. Stosownie do postanowień art. 8 K.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Ponieważ spółka komandytowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego. Podmiotami takimi są natomiast wspólnicy takiej spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają odpowiednio opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r., Nr 51, poz. 307 ze zm.) albo opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm).

Pojęcie wkładu do spółki osobowej uregulowane zostało w art. 48 § 2 K.s.h. Wynika z niego, że wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu (art. 50 § 1 K.s.h).

Z powyższego wywieść należy, że:

• wniesienie do spółki osobowej określonych rzeczy, czy też praw majątkowych jako wkładu niepieniężnego, jest formą ich zbycia,
• wspólnik przystępujący do spółki osobowej, uzyska w niej udział, stosownie do wartości wprowadzonego do spółki wkładu.
  
  

Należy także wskazać na treść art. 28 K.s.h., według którego majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia oraz art. 48 § 3 K.s.h., stanowiącego, iż prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się za przeniesione na spółkę. Zarówno te przepisy, jak i wcześniej przytoczony art. 8 K.s.h., w sposób jednoznaczny przesądzają, iż majątek spółki osobowej jest wyodrębniony od majątku wspólników.

Ww. ustawa z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stanie prawnym obowiązującym w 2010r., nie zawierała szczególnych unormowań odnoszących się do wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa lub składników nie stanowiących przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej jego części do spółki osobowej. Zawierała jednakże określenie przedmiotu opodatkowania.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci wskazanego we wniosku przedsiębiorstwa, jako wkładu do spółki osobowej prawa handlowego stanowi niewątpliwie jego zbycie, gdyż dochodzi przy tej czynności do przeniesienia własności na spółkę. Zbycie to nie ma jednak charakteru odpłatnego. Odpłatną czynnością jest bowiem – stosując wykładnię językową – taka czynność, za którą się płaci, wymagająca zapłacenia, wymagająca zwrotu kosztów (por. Uniwersalny słownik języka polskiego, pod red. S. Dubisza, Warszawa 2003, s. 1163 oraz Słownik języka polskiego, pod red. M. Szymczaka, Warszawa 2002, s. 448).

Wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci ww. przedsiębiorstwa do spółki osobowej prawa handlowego nie pociąga natomiast za sobą otrzymania przez wnoszącego tak rozumianej odpłatności.

Z wyżej wskazanych względów, wniesienie przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą wkładu w postaci przedsiębiorstwa do spółki osobowej (spółki komandytowej), jako aportu nie powoduje po stronie wnoszącego powstania dochodu (przychodu) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Biorąc powyższe pod uwagę, wskazać należy, że czynność wniesienia aportu do osobowej spółki prawa handlowego jest neutralna z punktu widzenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni, iż wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, w którego skład wchodzą jego składniki szczegółowo wymienione w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, do spółki komandytowej jest dla niej czynnością obojętną podatkowo, nie generującą przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.