Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPB2/415-351/11-4/MD
Data
2011.08.31
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Podstawa obliczenia i wysokość podatku
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Przychody z działalności wykonywanej osobiście
Słowa kluczowe
działalność wykonywana osobiście
ekwiwalent
płatnik
sędzia
sport
Istota interpretacji
Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo stosując do delegacji sędziowskich art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pobierając zaliczkę wg skali - art. 27 ust. 1 pomniejszając przychód o 20% kosztów uzyskania przychodu, choć najczęściej kwota wystawianego rachunku nie przekracza 200 zł?
Wniosek ORD-IN
335 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2011 r. (data wpływu 6 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 17 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych sędziom sportowym – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 lipca 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych sędziom sportowym. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 2 sierpnia 2011 r., Nr IPTPB2/415-351/11-2/MD, wezwano do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 9 sierpnia 2011 r., natomiast w dniu 17 sierpnia 2011 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 16 sierpnia 2011 r.).
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podatku od przychodu uzyskanego przez sędziego sportowego w 2011 roku. Sędziowie nie są pracownikami Federacji - Wnioskodawcy, nie mają żadnych umów cywilnoprawnych na prowadzenie zawodów (sędziowanie). Niezawieranie umów z sędziami na prowadzenie zawodów sportowych (sędziowanie), jest uzasadnione między innymi zasadami zachowania bezstronności sędziego. Wnioskodawca informuje, że sędziowie, delegowani są na zawody sportowe przez odpowiednie organy związków sportowych. Wnioskodawca wypłaca i rozlicza wynagrodzenia sędziów jako ekwiwalent zwany również ryczałtem sędziowskim. Kwotę jaką sędzia otrzymuje po zakończeniu zawodów wylicza się na podstawie tabeli opłacania sędziów ustanowionej przez Ministerstwo Sportu i Turystyki i ogłaszanej co rok w Programie szkolenia i współzawodnictwa sportowego młodzieży uzdolnionej.
W ww. tabeli istnieje zapis np.: ryczałt sędziowski: - do 50 zł przy zawodach do 5 godzin,
- do 65 zł przy zawodach od 5 do 8 godzin,
- do 80 zł przy zawodach powyżej 8 godzin.
Nie określona jest wiec wysokość przychodu sędziego do momentu ukończenia konkretnych zawodów. Po ich ukończeniu wylicza się należność za sędziowanie biorąc pod uwagę ilość przepracowanych godzin, jak również podane w programie Ministerstwo Sportu i Turystyki stawki.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo stosując do delegacji sędziowskich art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pobierając zaliczkę wg skali - art. 27 ust. 1 pomniejszając przychód o 20% kosztów uzyskania przychodu, choć najczęściej kwota wystawianego rachunku nie przekracza 200 zł...
Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie sposób rozliczania delegacji zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście. W myśl art. 13 pkt 2 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m. in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych. Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł – w wysokości 18% przychodu.
Analiza normy wyrażonej we wskazanym przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy: - kwota należności określona w umowie nie przekracza 200 zł, oraz
- umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.
Znaczenie ma zatem kwota wynikająca z umowy (tzn. z danego tytułu prawnego). Nie jest istotne, czy takich przychodów w miesiącu od tego samego płatnika jest więcej, czy też nie. Decyduje tylko i wyłącznie kwota wynikająca z pojedynczej umowy (pojedynczego dokumentu na podstawie którego dokonano wypłaty należności). Płatnik nie musi kontrolować czy w danym miesiącu zawarł z tym samym zleceniobiorcą inne umowy zlecenia. Bez znaczenia jest łączna wartość wszystkich umów zawartych w danym miesiącu z tym zleceniobiorcą. Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 i 5-9 cytowanej ustawy po spełnieniu wskazanych wyżej warunków. W myśl art. 30 ust. 3 ww. ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. Zauważyć należy, iż powołany powyżej przepis odwołuje się do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, a zatem obejmuje również dochody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych. Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Z treści wniosku wynika, że sędziowie są delegowani na zawody sportowe przez odpowiednie organy związków sportowych. Wnioskodawca wypłaca i rozlicza wynagrodzenia sędziów jako ekwiwalent zwany również ryczałtem sędziowskim. Wysokość wskazanego wynagrodzenia wylicza się na podstawie tabeli opłacania sędziów ustanowionej przez Ministerstwo Sportu i Turystyki. Po ukończeniu zawodów wylicza się należność za sędziowanie, biorąc pod uwagę obowiązujące stawki i ilość przepracowanych godzin. Należy zatem przyjąć, że mimo iż Wnioskodawca nie zawiera z sędziami umów (np. zlecenia, o dzieło) regulujące miesięczną kwotę należności, to jednak otrzymują oni wynagrodzenie wypłacane na podstawie konkretnego zlecenia – delegacji sędziowskiej. Zatem zostaje im zlecone wykonanie określonych czynności. Znana jest również Wnioskodawcy suma należności jaka wynika z danej delegacji, gdyż jak wskazano, wysokość ekwiwalentu regulują stosowne przepisy. Tym samym, odnosząc przedstawiony stan faktyczny do przedstawionych powyżej przepisów prawa, należy uznać, iż przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczący opodatkowania ryczałtem przychodów, o których mowa m.in. w art. 13 pkt 2 ww. ustawy ma zastosowanie w analizowanym przypadku, jeżeli kwota należności określona w jednej delegacji nie przekracza 200 zł. Zatem, od wynagrodzenia wypłacanego przez Wnioskodawcę na rzecz sędziego sportowego, niebędącego pracownikiem Wnioskodawcy, jeżeli suma należności określona w jednej delegacji nie przekracza kwoty 200 zł, należy pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 18% przychodu, wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ww. ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a cyt. ustawy. Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa przy wypłacie ekwiwalentu sędziowskiego, gdy kwota należności określona w jednej delegacji nie przekracza 200 zł, należy stosować przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pobierać zryczałtowany podatek dochodowy bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. Natomiast w przypadku, gdy kwota należności za przeprowadzenie zawodów sportowych, określona w jednej delegacji przekracza 200 zł, przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania. W tej sytuacji na Wnioskodawcy jako płatniku dokonującym wypłat ekwiwalentu sędziowskiego ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
|