INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 4 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży maszyn rolniczych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży maszyn rolniczych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości - w przedmiocie działalności gospodarczej nie ma sprzedaży maszyn i środków transportu. Ponadto, poza działalnością gospodarczą posiada Pan gospodarstwo rolne, które prowadzi jako osoba fizyczna będąca czynnym podatnikiem VAT, w zakresie uprawy zbóż i hodowli bydła. W maju i czerwcu 2010 r. z gospodarstwa rolnego dokonał Pan sprzedaży ciągników, przyczep i kosiarek wykorzystywanych w gospodarstwie rolnym. Ich zakup, ani amortyzacja nie stanowiły kosztów uzyskania przychodu. Sprzedawane przez rolnika środki trwałe nabywane były w latach 2006, 2007 i 2008, a przyjmowane były do użytkowania w gospodarstwie rolnym w latach 2007, 2008 i do sierpnia 2009 r. Sprzedaż, o której mowa wyżej udokumentowana została fakturami VAT. W niektórych przypadkach skorzystał ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 pkt 1 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, pozostałe opodatkował stawką 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo zastosowano wyłączenie z podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży maszyn rolniczych będących środkami trwałymi rolnika na podstawie art. 10 pkt 1 ust. 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Wnioskodawca, sprzedając używane środki trwałe zastosował wyłączenie z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 10 pkt 1 ust. 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mówiący, że źródłem przychodu jest odpłatne zbycie innych rzeczy, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Sprzedane środki trwałe były wykorzystywane tylko w działalności rolniczej, która na gruncie podatku dochodowego nie jest działalnością gospodarczą i były użytkowane powyżej pół roku.

Uważa Pan więc, że słuszne jest zastosowanie zwolnienia z podatku dochodowego sprzedaży rzeczy używanych przez osoby nieprowadzące działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Zauważyć przy tym należy, iż ustawodawca precyzuje wyraźnie, co dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w ww. art. 2 ust. 2 ww. ustawy ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej - nie stanowią przychodów z tej działalności. Przychody te, mimo iż uzyskiwane są przez osoby prowadzące działalność rolniczą, pochodzą jednakże z innych źródeł niż ta działalność i w związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według zasad określonych w ustawie. Działalności rolniczej nie stanowią m. in. przychody uzyskane ze sprzedaży rzeczowych składników majątku (ruchomych i nieruchomych) wykorzystywanych dla celów prowadzenia działalności rolniczej. Dlatego też przychody uzyskane z ich sprzedaży będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:



1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,


1. jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jak stanowi art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie - jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Natomiast dochodem, w myśl art. 24 ust. 6 ustawy, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy. Uzyskany dochód należy wykazać w zeznaniu, wg ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym w pozycji „inne źródła", w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym i w tym terminie wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również zaliczek pobranych przez płatników, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 45 ust. 1 i ust. 4 pkt 1 ustawy.

Przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, odpłatne zbycie składników majątku niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, dokonane po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, nie będzie stanowiło źródła przychodu w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy i tym samym dochód uzyskany z tego tytułu nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, w myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jednym z warunków zaliczenia przez podatnika składnika majątku do środków trwałych jest zatem wykorzystywanie go na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z tym składniki majątkowe nie spełniające ww. kryteriów, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są kwalifikowane do kategorii środków trwałych.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w roku 2010 Wnioskodawca sprzedał ciągniki, przyczepy i kosiarki, które wykorzystywane były tylko w działalności rolniczej. Zakup, ani ich amortyzacja nie stanowiły kosztów uzyskania przychodu. Sprzedane rzeczowe składniki majątku nabywane były w latach 2006-2007. Dodatkowo wskazał Pan, iż prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości.

Na tle zanalizowanych przepisów, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że odpłatne zbycie rzeczy (ciągników, przyczep, kosiarek - wykorzystywanych tylko w działalności rolniczej), dokonane po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co w konsekwencji oznacza, iż dochód uzyskany z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Końcowo zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanych przez Pana. Jeżeli stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87–100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.