INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania przez podmiot „X” faktur w imieniu i na rzecz Zainteresowanego oraz wystawiania faktur wewnętrznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania przez podmiot „X” faktur w imieniu i na rzecz Zainteresowanego oraz wystawiania faktur wewnętrznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 1 czerwca 2007 r. weszło w życie rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów (Dz. UE. L.06.396.1 z późn. zm., zwane dalej rozp. o REACH).

Przepis ten nakłada na przedsiębiorców konieczność rejestracji w Europejskiej Agencji Chemikaliów substancji chemicznych produkowanych i importowanych, oraz przekazywania informacji na temat sposobów ich używania i przerobu. Wnioskodawca, będąc zarówno producentem, jak i importerem substancji objętych rozp. o REACH, obowiązany jest do wypełniania obowiązków rejestracyjnych substancji.

W celu zredukowania kosztów związanych z rejestracją, Spółka wraz z innymi podmiotami z terytorium Wspólnoty - producentami i importerami tej samej substancji - zawiązuje konsorcja. Umowy konsorcjalne stanowią wygodne narzędzie do realizacji obowiązków nałożonych rozp. o REACH, zmniejszają intensywność pracy członków i jednocześnie zapewniają kontrolę nad kosztami oraz zapewniają dostęp do najlepszych jakościowo badań. Członkami konsorcjów są podmioty gospodarcze, mające siedziby w różnych krajach Unii Europejskiej, jak również podmioty spoza Unii, działające przez odpowiednich przedstawicieli. Celem konsorcjów jest współpraca i dzielenie się zasobami ludzkimi, naukowymi i finansowymi ukierunkowanymi na spełnienie wymagań rozp. o REACH. Podstawę i zakres ich działania regulują odpowiednie umowy cywilnoprawne. Spełnienie wymagań rozp. o REACH wiąże się z ponoszeniem kosztów i osiąganiem przychodów, które to składniki są odpowiednio rozliczane na poszczególnych członków konsorcjum, w zależności od wkładu własnego oraz indywidualnej sytuacji każdego z członków w zakresie danej substancji.

W związku z powyższym, w celu usprawnienia i uproszczenia procesu rozliczania kosztów i przychodów konsorcjum, wyznaczony został podmiot trzeci zwany dalej podmiotem „X”, którego zadaniem jest rozliczanie kosztów i przychodów w ramach danego konsorcjum oraz wystawianie faktur w imieniu i na rzecz sprzedawców. Podmiot ten działając w imieniu i na rzecz sprzedawców - poszczególnych członków konsorcjum, na podstawie udzielonych przez każdego z nich pełnomocnictwa, wystawia w imieniu sprzedawców faktury związane z rozliczaniem działalności konsorcjum. Pełnomocnictwa te upoważniają podmiot „X” do wystawiania wszelkich faktur odnoszących się do rozliczeń finansowych pomiędzy członkami konsorcjum.

W efekcie niniejszego, Zainteresowany do rozliczenia podatku VAT przyjmuje:

• po stronie sprzedaży - faktury oznaczane: Rechnung/lnvoice, dokumentujące sprzedaż usług na rzecz kontrahentów zagranicznych, wystawione przez podmiot „X” działający w imieniu i na rzecz Spółki w oparciu o udzielone mu pełnomocnictwo o treści jak wyżej,
• po stronie zakupu - faktury oznaczane: Rechnung/lnvoice, dokumentujące zakup usług od kontrahentów zagranicznych, wystawione przez podmiot „X” działający w imieniu i na rzecz Sprzedawcy - kontrahenta zagranicznego w oparciu o udzielone mu pełnomocnictwo o treści jak wyżej.
  
  

Dodatkowo każda faktura zakupowa dokumentowana jest przez Wnioskodawcę fakturą wewnętrzną VAT wystawianą stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy o VAT.

W treści każdej faktury, zarówno po stronie sprzedaży jak i zakupu, wskazywany jest podmiot „X” jako działający w imieniu i na rzecz sprzedawcy (odpowiednio: Zainteresowanego/kontrahenta zagranicznego), sprzedawca oraz nabywca. Poza tym wskazywane są adresy stron transakcji, ich numery identyfikacyjne oraz z uwagi na rodzaj usług i miejsce ich świadczenia, odpowiedni przepis dyrektywy wskazujący, że podatek VAT rozlicza nabywca. Faktury wewnętrzne VAT wystawiane przez Spółkę do faktur zakupowych, zawierają również dane dotyczące sprzedawcy, nabywcy oraz dane podmiotu „X” z zapisem, że działa on w imieniu i na rzecz sprzedawcy - świadczeniodawcy usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego wyżej stanu faktycznego, faktury dokumentujące sprzedaż wystawiane przez podmiot „X” działający w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy na podstawie udzielonego przez niego pełnomocnictwa oraz faktury wewnętrzne VAT, spełniają wymogi dotyczące fakturowania określone w art. 106 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 106 ust. 1 podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 15 ust. 1 podatnikiem jest osoba prawna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą.

W stosunku do faktur zakupowych stanowiących import usług, zgodnie z art. 106 ust. 7 podatnik w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wystawia faktury wewnętrzne VAT. Następnie wydany na podstawie delegacji art. 106 ust. 8 przepis wykonawczy doprecyzowuje wymagania odnoszące się do faktur VAT oraz faktur wewnętrznych wg poniższego:

§ 5 ust. 1 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług: „Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegajacych opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku”.
    
    

Dodatkowo w § 5 ust. 15 stwierdzono, że faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają m.in.: wskazanie właściwego przepisu dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca.

§ 23 ust. 1 ww. rozporządzenia: „Przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 21a stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy”.

Zdaniem Spółki, w opisanym wyżej stanie faktycznym, faktury wystawiane fizycznie przez podmiot „X” w zakresie transakcji zakupu i sprzedaży nie naruszają norm prawnych wyżej przywołanych. Podmiot „X” posługując się pełnomocnictwem jest podmiotem uprawnionym do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz sprzedawcy. Użycie przez ustawodawcę sformułowania, że podatnicy są zobowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, nie oznacza, że fizycznie musi ona być wystawiona przez podatnika. Przepis ten jednocześnie nie wyklucza sytuacji, w której faktury są wystawiane przez podmiot trzeci działający jako pełnomocnik w imieniu i na rzecz sprzedawcy. W tym miejscu należy podkreślić zgodność takiego sposobu rozumowania z Dyrektywą 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Wg art. 220 tej Dyrektywy, każdy podatnik dostarczający towary bądź świadczący usługi na rzecz innego podatnika, zobowiązany jest do wystawienia faktury lub zapewnienia, iż fakturę wystawi osoba trzecia w jego imieniu i na jego rzecz. A więc w przedmiotowej sytuacji zapewnienie praw do wystawiania faktur przez podmiot „X” stanowią pełnomocnictwa sprzedawców, upoważniające do wystawiania wszelkich faktur odnoszących się do rozliczeń finansowych pomiędzy członkami konsorcjum. W świetle ogłoszenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 maja 2004 r. w sprawie stosowania prawa Unii Europejskiej (M.P. Nr 20, poz. 359), Spółka ma prawo bezpośrednio stosować regulacje wynikające z dyrektyw, w sytuacji, gdy do krajowego porządku prawnego nie zostały one wdrożone, a są precyzyjne i bezwarunkowe.

Faktury dotyczące sprzedaży (ozn. Rechnung/lnvoice) wystawiane przez podmiot „X” zawierają wszystkie elementy wymagane wyżej cytowanym rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r., a więc przede wszystkim zawierają one dane dotyczące sprzedawcy i nabywcy wraz z ich adresami i numerami identyfikacji podatkowej.

Natomiast w odniesieniu do transakcji zakupu dokumentowanych również fakturami (ozn. Rechnung/lnvoice) wystawianymi przez ten sam podmiot „X”, wystawiane są stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy o podatku VAT faktury wewnętrzne, zawierające również wszystkie elementy wymagane wyżej cytowanym rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r., a więc przede wszystkim zawierają one dane dotyczące sprzedawcy i nabywcy wraz z ich adresami i numerami identyfikacji podatkowej.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPP2/443-1455/09-2/BA z dnia 13 stycznia 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż w związku ze zmianą od dnia 1 kwietnia 2011 r. brzmienia niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz zmianą rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, niniejszą interpretację na wniosek złożony przez Zainteresowanego w dniu 11 kwietnia 2011 r. dotyczący stanu faktycznego, wydano w oparciu o przepisy obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011 r.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Obowiązek dotyczący wystawiania faktur został doprecyzowany w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem, wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

W myśl § 5 ust. 15 rozporządzenia, faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.
   
   

Z kolei § 26 ust. 1 rozporządzenia stanowi, iż przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem - § 26 ust. 2 rozporządzenia.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego, a taki powstaje m.in. z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 1 ustawy).

Nie można stwierdzić, aby użycie przez ustawodawcę sformułowania, że fakturę wystawia podatnik (w art. 106 ust. 1 ustawy, czy § 4 ust. 1 rozporządzenia), było tożsame z koniecznością technicznego wypisania tego dokumentu wyłącznie osobiście przez samego podatnika. Z analizy przedstawionego stanu prawnego wynika, że dana czynność ma być udokumentowana fakturą, zawierającą w swej treści wszystkie niezbędne elementy, wskazane w wymienionych powyżej przepisach, m.in. dane sprzedawcy i nabywcy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Spółka będąc zarówno producentem, jak i importerem substancji objętych rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów (Dz. UE. L.06.396.1 z późn. zm., zwane dalej rozp. o REACH), obowiązana jest do wypełniania obowiązków rejestracyjnych substancji.

W celu zredukowania kosztów związanych z rejestracją, wraz z innymi podmiotami z terytorium Wspólnoty - producentami i importerami tej samej substancji - zawiązuje ona konsorcja. W związku z powyższym, w celu usprawnienia i uproszczenia procesu rozliczania kosztów i przychodów konsorcjum, wyznaczony został podmiot trzeci zwany dalej podmiotem „X”, którego zadaniem jest rozliczanie kosztów i przychodów w ramach danego konsorcjum oraz wystawianie faktur w imieniu i na rzecz sprzedawców. Podmiot ten działając w imieniu i na rzecz sprzedawców - poszczególnych członków konsorcjum, na podstawie udzielonych przez każdego z nich pełnomocnictwa, wystawia w imieniu sprzedawców faktury związane z rozliczaniem działalności konsorcjum. Pełnomocnictwa te upoważniają podmiot „X” do wystawiania wszelkich faktur odnoszących się do rozliczeń finansowych pomiędzy członkami konsorcjum. Zainteresowany do rozliczenia podatku VAT przyjmuje po stronie sprzedaży - faktury oznaczane: Rechnung/lnvoice, dokumentujące sprzedaż usług na rzecz kontrahentów zagranicznych, wystawione przez podmiot „X” działający w imieniu i na jego rzecz w oparciu o udzielone mu pełnomocnictwo.

W treści każdej faktury, po stronie sprzedaży, wskazywany jest podmiot „X” jako działający w imieniu i na rzecz sprzedawcy (Wnioskodawcy), sprzedawca oraz nabywca. Poza tym wskazywane są adresy stron transakcji, ich numery identyfikacyjne oraz z uwagi na rodzaj usług i miejsce ich świadczenia, odpowiedni przepis dyrektywy wskazujący, że podatek VAT rozlicza nabywca.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, w konfrontacji z powołanymi przepisami prowadzi do wniosku, iż nie narusza przepisów podatkowych zlecenie innemu podmiotowi, na podstawie stosownej umowy (pełnomocnictwa), technicznej czynności wystawienia faktury w imieniu i na rzecz podatnika podatku od towarów i usług. A zatem, należy przyjąć, że podatnik może upoważnić innego podatnika do dokonania takich czynności.

Jak wskazał Zainteresowany, faktury dotyczące sprzedaży wystawiane w jego imieniu i na jego rzecz przez podmiot „X”, zawierają wszystkie elementy wymagane przepisami, a więc przede wszystkim dane dotyczące sprzedawcy i nabywcy wraz z ich adresami i numerami identyfikacji podatkowej.

Z informacji zawartych we wniosku wynika także, że Wnioskodawca w stosunku do faktur zakupowych stanowiących import usług, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, jako podatnik w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wystawia faktury wewnętrzne VAT.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (art. 106 ust. 7 ustawy).

Wskazać należy, iż w świetle przepisu art. 106 ust. 1a ustawy, w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Stosownie do § 24 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. wewnątrzwspólnotowego nabycia, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.
   
   

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 24 ust. 2 rozporządzenia).

Zainteresowany poinformował, że faktury wewnętrzne wystawiane przez niego zawierają wszystkie wymagane przepisami elementy, a więc przede wszystkim zawierają one dane dotyczące sprzedawcy i nabywcy wraz z ich adresami i numerami identyfikacji podatkowej.

Reasumując, faktury dokumentujące sprzedaż wystawiane przez podmiot „X” działający w imieniu i na rzecz Spółki na podstawie udzielonego mu przez nią pełnomocnictwa oraz faktury wewnętrzne VAT wystawiane przez nią, jeżeli zawierają wszystkie elementy wynikające z powołanych przepisów, spełniają wymogi dotyczące fakturowania określone w art. 106 ustawy oraz w rozporządzeniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Podkreślić należy, że powołane przez Spółkę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), obowiązywało do dnia 31 marca 2011 r.

Informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej wystawiania przez podmiot „X” faktur w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy oraz wystawiania faktur wewnętrznych. Natomiast w części dotyczącej wystawiania przez podmiot „X” faktur w imieniu i na rzecz pozostałych sprzedawców (faktur zakupowych) wydane zostało w dniu 30 czerwca 2011 r. postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr ILPP4/443-296/11-3/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.