INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2011 r. (data wpływu 9 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 19 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem, na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej, jest współwłaścicielką nieruchomości gruntowej nabytej w drodze darowizny. Nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Małżonek Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 11 lutego 2010 r. w formie aktu notarialnego sporządzono umowę służebności przesyłu na rzecz przedsiębiorstwa, które budować będzie na wskazanym gruncie urządzenia przesyłowe. Stroną przedmiotowej umowy jest Wnioskodawczyni, jej mąż oraz inwestor. Za ustanowienie służebności przysługuje Wnioskodawczyni oraz jej małżonkowi wynagrodzenie brutto, co wynika z § 7 aktu notarialnego. W lutym 2010 r. została wypłacona część wynagrodzenia określona jako zaliczka. Natomiast w § 14 aktu notarialnego widnieje zapis: „Inwestor oświadcza, że zostanie wypełniony i przesłany właścicielom oraz właściwemu urzędowi skarbowemu we właściwym terminie formularz PIT-8C – informacja o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych, na podstawie którego właściciele będą mogli rozliczyć się z ewentualnego podatku dochodowego od osób fizycznych (…) Właściciele obowiązani są od wynagrodzenia i zaliczki otrzymanych od inwestora zapłacić należny podatek VAT”. Zgodnie z tym zapisem małżonek Wnioskodawczyni, będąc podatnikiem podatku od towarów i usług, wystawił inwestorowi stosowną fakturę VAT na całą wypłaconą zaliczkę, która w połowie winna należeć do Wnioskodawczyni. Mimo wystawienia faktury i odprowadzenia należnego podatku od towarów i usług inwestor przesłał osobno Wnioskodawczyni i jej małżonkowi PIT-8C, który jako źródło przychodu wskazuje kwotę brutto (pomimo odprowadzenia podatku VAT). Kwota z obydwu PIT-8C została przez Wnioskodawczynię i jej męża wykazana w urzędzie skarbowym i od tej kwoty brutto naliczono podatek dochodowy, który został zapłacony. Wynagrodzenie to jest jednorazowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (oznaczone we wniosku nr 2 i 3).

1. Czy w związku z wystawieniem przez męża Wnioskodawczyni faktury VAT może ona oraz mąż zostać obciążona podatkiem z tytułu innych źródeł dochodu...
2. Czy w związku z tym słusznie Wnioskodawczyni i jej mąż zostali zobowiązani do rozliczenia przychodu z innych źródeł dochodu w kwocie brutto...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z wystawieniem przez jej męża faktury VAT na kwotę otrzymanej zaliczki nie jest już ona zobowiązana do odprowadzania podatku wynikającego z PIT-8C. Jeżeli pomimo wystawienia faktury VAT przez małżonka nadal jest zobowiązana do odprowadzenia podatku dochodowego to kwota do opodatkowania winna być pomniejszona o VAT wynikający z faktury. To ta pomniejszona kwota winna stanowić podstawę do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem jest konieczna korekta PIT-8C za rok 2010, a co za tym idzie korekta PIT za 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

• w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.).

Zgodnie z art. 143 ust. 2 powołanej powyżej ustawy o gospodarce nieruchomościami przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Służebność gruntowa, uregulowana została w art. 285 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Stanowi on, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Zgodnie natomiast z art. 3051 Kodeksu cywilnego nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem jest właścicielem nieruchomości gruntowej (wspólność ustawowa małżeńska), na której została ustanowiona służebność przesyłu na rzecz inwestora (spółki). Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymali w 2010 r. z tego tytułu jednorazowe wynagrodzenie. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Inwestor przesłał na koniec 2010 Wnioskodawczyni oraz jej mężowi osobne informacje PIT-8C, w których została wykazana kwota brutto otrzymanego wynagrodzenia. Mąż Wnioskodawczyni jako podatnik podatku od towarów i usług wystawił fakturę VAT inwestorowi na całą kwotę otrzymanego wynagrodzenia i odprowadził należny podatek VAT. Wnioskodawczyni odprowadziła podatek dochodowy od otrzymanego wynagrodzenia brutto.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Zasadą ustawową jest zatem, iż małżonkowie są podatnikami każdy z osobna, a w szczególnych przypadkach ustawa zezwala na łączne opodatkowanie małżonków, nie powoduje to jednak, że małżonkowie stają się jednym podatnikiem, gdyż podatnikiem nadal pozostaje osoba fizyczna.

Stosownie do treści art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga z małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Jak stanowi art. 31 § 2 pkt 2 Kodeksu ww., do majątku wspólnego należą w szczególności: dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl zaś art. 196 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), współwłasność jest współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Z brzmienia art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zauważyć należy też, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie przychodów z innych źródeł nie zawierają postanowień w zakresie wliczania bądź nie, do podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych podatku od towarów i usług.

Jak wynika natomiast z art. 155 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 Nr 54, poz. 535 ze zm.), w przypadkach nieuregulowanych w odrębnych przepisach, do przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług oraz zwróconej różnicy podatku od towarów i usług.

Powyższy przepis statuuje, że w przypadku gdy podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług i wystawia za wykonane czynności fakturę VAT, podstawą do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług wynikający z wystawionej faktury.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawczynię z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, w części na Nią przypadającej, stanowić będzie przychód podlegający opodatkowaniu ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, który należy wykazać w zeznaniu rocznym za rok podatkowy, w którym wynagrodzenie zostało wypłacone. W przypadku Wnioskodawczyni brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymanego wynagrodzenia, gdyż nie są spełnione warunki zawarte w tym przepisie, skoro Wnioskodawczyni otrzymała wynagrodzenie z tytułu służebności przesyłu, której ww. przepis nie wymienia jako tytułu uprawniającego do zastosowania zwolnienia podatkowego. Ponadto, otrzymanego przez Wnioskodawczynię wynagrodzenia nie należy pomniejszać o podatek od towarów i usług, który odprowadził jej mąż na podstawie wystawionej przez siebie faktury.

W związku z tym, wbrew stanowisku Wnioskodawcy, nie istnieją podstawy do skorygowania zeznania rocznego złożonego przez Wnioskodawczynię oraz informacji PIT-8C.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Zatem mając na uwadze pytania zawarte w przedmiotowym wniosku oraz zajęte stanowisko wyjaśnić należy, że interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawczyni i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niej. Natomiast mąż Wnioskodawczyni, chcąc uzyskać pisemną interpretację indywidualną, powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.