INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21.01.2011r. (data wpływu 25.01.2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przemieszczenia własnych towarów z Niemiec do Polski oraz rozpoznania dostawy krajowej na rzecz polskiego kontrahenta - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.01.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przemieszczenia własnych towarów z Niemiec do Polski oraz rozpoznania dostawy krajowej na rzecz polskiego kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest podmiotem z siedzibą w Niemczech, utworzonym i działającym na podstawie przepisów prawa niemieckiego. Spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji elektronicznych urządzeń użytku domowego. Spółka posiada w Polsce oddział (dalej: „Oddział”), utworzony na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności (tj. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.; dalej: „ustawa o sdg”), który działa pod firmą P GmbH Sp. z o.o. Oddział w Polsce.

Spółka jest zarejestrowana dla potrzeb podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) w różnych krajach Unii Europejskiej, w tym m.in. w Polsce. Rejestracja Spółki dla potrzeb podatku VAT w Polsce została dokonana w związku z jej dotychczasową działalnością za pośrednictwem Oddziału. Ponieważ w świetle regulacji ustawy o sdg oraz ustawy o VAT, rejestracja oddziału zagranicznego przedsiębiorcy dla celów VAT jest traktowana jako równoznaczna z rejestracją tego przedsiębiorcy, Spółka - dokonując rejestracji Oddziału - stała się automatycznie zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zamierza dokonywać dostaw towarów na rzecz polskich nabywców.

Zgodnie z planowanym schematem transakcji, Oddział będzie odpowiedzialny za negocjowanie warunków współpracy handlowej z nabywcami towarów, zawieranie z nimi umów sprzedaży oraz m.in. za reklamę towarów Spółki na rynku polskim, utrzymywanie oraz rozwijanie relacji handlowych Spółki z obecnymi, jak i potencjalnymi kontrahentami, itp.

Po przesłaniu przez Oddział zamówień do Spółki od polskich kontrahentów, przygotowywane będą przesyłki z towarami. Następnie, towary, ze względów logistycznych i zgodnie z przyjętymi warunkami dostawy, transportowane będą bezpośrednio z innego niż Polska kraju Unii Europejskiej do polskiego odbiorcy (bez udziału polskiego Oddziału niemieckiej Spółki). Transport dokonywany będzie przez zewnętrznych przewoźników, działających na zlecenie Spółki. Koszty transportu z innego niż Polska kraju Unii Europejskiej do ostatecznego odbiorcy będzie ponosić Spółka. Faktury VAT dokumentujące dokonaną dostawę będą wystawiane przez Oddział.

W zaprezentowanym powyżej zdarzeniu przyszłym nie wystąpi żaden z przypadków wymienionych w art. 12 ustawy o VAT.

Mając na uwadze opisany powyżej stan faktyczny, Spółka zamierza dokonywać rozliczeń VAT z tytułu omawianych transakcji, w następujący sposób:

Przemieszczenie towarów z innego niż Polska kraju Unii Europejskiej do Polski Spółka uzna za przesunięcie własnych towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji, Spółka rozliczy VAT z tytułu:

• wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: „WDT”) na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej zgodnie z obowiązującymi w tym kraju przepisami w zakresie podatku od wartości dodanej, oraz
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej: „WNT”), o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT na terytorium Polski.
  
  

Następnie, Oddział Spółki rozliczy VAT z tytułu krajowej dostawy towarów na rzecz polskiego kontrahenta (według stawki VAT właściwej dla krajowej dostawy towarów).

Opisany powyżej sposób rozliczenia wynika ponadto z ogólnych warunków współpracy z klientami przyjętymi przez Spółkę, zgodnie z którymi dla zachowania przejrzystości transakcji proces zakupu produktów Spółki przez jej kontrahentów nie powinien się różnić od transakcji zakupu towarów przez jej kontrahentów od dostawców krajowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przedstawiony przez Spółkę powyżej sposób rozliczeń VAT z tytułu omawianych transakcji jest prawidłowy z punktu widzenia polskich przepisów ustawy o VAT, tzn. czy Spółka powinna dla celów VAT uznać transakcje za:

1. WNT (przemieszczenie własnych towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT) dokonane w Polsce, a następnie
2. dostawę krajową na rzecz polskiego kontrahenta, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.
   
   

Zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka będzie miała obowiązek wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia własnych towarów oraz naliczenia podatku VAT na fakturach dokumentujących sprzedaż do krajowego odbiorcy.

1. Oddział i Spółka jako jeden podatnik

Na podstawie art. 85 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.), dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przepis art. 88 wskazanej ustawy stanowi, iż przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców. Ponadto, zgodnie z art. 86 ww. ustawy oddział może prowadzić działalność wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział nie prowadzi działalności gospodarczej na własny rachunek oraz nie ponosi samodzielnie ryzyka ekonomicznego związanego z prowadzoną działalnością. Tym samym oddział wraz ze spółką zlokalizowaną w innym państwie członkowskim, jest jednym i tym samym podatnikiem podatku VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie C-210/04 oraz Interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 28 marca 2007 roku (sygn. PT5-033-4/2006/IN/665). Zgodnie z tą interpretacją „jeżeli zatem przedsiębiorca zagraniczny, np. spółka utworzy oddział zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807, z późn. zm.), za pośrednictwem, którego będzie prowadzona na terytorium Polski działalność spółki, to będzie on w takim zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług. Utworzenie na terytorium Polski przez przedsiębiorcę zagranicznego następnego oddziału lub rozpoczęcie wykonywania czynności bez pośrednictwa oddziału nie powoduje powstania na terytorium Polski nowego podatnika podatku od towarów i usług. Zmienia się jedynie zakres wykonywanych czynności i struktura organizacyjna tego podatnika. Nie ma zatem podstaw do odrębnej rejestracji dla podatku od towarów i usług. Sytuacja taka powoduje jedynie konieczność aktualizacji zgłoszeń identyfikacyjnych (NIP) i rejestracyjnych (VAT-R), w oparciu o nadany wcześniej numer identyfikacji podatkowej”.

W związku z powyższym, Spółka, jako jednostka macierzysta i utworzony przez nią oddział w Polsce są traktowane jako ten sam podmiot, i jeden podatnik podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
6. Przemieszczenie towarów do Polski jako wewnątrzspólnotowe nabycie towarów
   
   

2. Przemieszczenie towarów do Polski jako wewnątrzspólnotowe nabycie towarów

W tym miejscu należy wskazać, że Oddział, w myśl przepisów ustawy o sdg oraz ustawy o VAT, jest polskim podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą. Działalność gospodarcza, zgodnie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT rozumiana jest jako „wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Jednocześnie, zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 28 marca 2007 roku (sygn. PT5-033-4/2006/IN/665) „w przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny wykonuje na terytorium Polski czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w zakresie w jakim te czynności wykonywane są na terytorium Polski (miejsce ich świadczenia jest na terytorium Polski) - staje się on podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce”.

Z powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT wynika, iż przemieszczenie towarów z terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej do Polski w przedstawionym przez Spółkę zdarzeniu przyszłym, będącym przedmiotem niniejszego wniosku, uznać należy za WNT towarów własnych dokonane przez Spółkę w Polsce, z uwagi na spełnienie następujących przesłanek:

1. przemieszczenie towarów przez Spółkę do Polski (dla celów Oddziału) stanowi przemieszczenie towarów własnych, ze względu na to, że Spółka i Oddział są jednym podatnikiem VAT w Polsce - jest przemieszczeniem towarów do Oddziału w Polsce (czyli w ramach jednego podatnika);
2. przemieszczenie towarów jest w celu prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, czyli Spółki która jest podatnikiem zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce i prowadzi na terytorium kraju działalność gospodarczą za pośrednictwem oddziału.
   
   

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, nastąpi w tym przypadku przesunięcie towarów własnych, traktowane w rozumieniu ustawy o VAT jako WNT, dokonane przez Spółkę z terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej do Polski.

W rezultacie, transakcje między Oddziałem a polskimi kontrahentami powinny być traktowane, jako dostawa towarów między dwoma krajowymi podmiotami.

3. Dostawa towarów do kontrahenta jako krajowa dostawa towarów.

W kolejnym etapie transakcji, Spółka (po wcześniejszym dokonaniu WNT - tj. przesunięcia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa) dokonywać będzie dostawy towaru na rzecz polskich kontrahentów w miejscu wskazanym przez nabywcę (na terytorium kraju).

A zatem, miejscem świadczenia przy dostawie towarów dla polskiego klienta (odbiorcy) jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel (miejsce wydania towarów kontrahentom). Jako że miejsca te znajdują się w Polsce, transakcja będzie miała charakter dostawy krajowej realizowanej w Polsce.

Takie rozliczenie VAT omawianej transakcji uzasadnione jest przyjętymi warunkami dostawy. Z punktu widzenia kontrahenta nie jest istotne, skąd towary pochodzą, gdyż kontrahent nabywa je na terytorium kraju, od polskiego podatnika VAT.

W konsekwencji, dostawa towarów na rzecz polskich kontrahentów traktowana będzie jako dostawa krajowa a Oddział Spółki, będący podatnikiem VAT z tytułu dokonanej transakcji, wystawi fakturę VAT.

Powyższy sposób rozliczania znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 29 października 2009 r. , który potwierdził stanowisko Podatnika, iż „Spółka (po wcześniejszym dokonaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - tj. przesunięcia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa) dokonywać będzie dostawy towaru na rzecz polskiego kontrahenta. Towar, w momencie dostawy, będzie znajdował się już w siedzibie klienta. Zgodnie bowiem z umową pomiędzy Spółką i polskimi kontrahentami, towary dostarczane w ramach opisywanej transakcji w momencie dostawy powinny znajdować się w siedzibie nabywcy”. W rezultacie Organ uznał za prawidłowy stosowany przez podatnika schemat kwalifikacji podatkowej poszczególnych etapów transakcji polegający na:

• rozpoznawaniu przez podatnika dla celów VAT przesunięcia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa z terytorium Belgii/Holandii na terytorium Polski jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce (dla którego podatnikiem VAT jest wnioskodawca), a
• następnie na rozpoznaniu dostawy krajowej towarów dokonywanej w siedzibie ostatecznego kontrahenta w Polsce, dla której podatnikiem jest Wnioskodawca.
  
  

Takie stanowisko potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16 czerwca 2010 r. : „Z uwagi na fakt rejestracji Oddziału Spółki w Polsce oraz posługiwanie się przez Spółkę w wystawianych dla polskich kontrahentów fakturach polskim numerem NIP nadanym w związku z rejestracją Oddziału w Polsce w celu prowadzenia na terytorium kraju działalności za pośrednictwem Oddziału, należy uznać, że przedmiotowej sprzedaży krajowej dokonuje Oddział, tj. podmiot działający w imieniu Spółki na terytorium kraju, a nie Spółka, jako podatnik niemiecki.”

W przedstawionej sytuacji bez znaczenia pozostaje również, iż transport przedmiotowych towarów jest zapewniany bezpośrednio przez Spółkę-matkę z terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej (bez udziału oddziału). Zgodnie z powyższym Spółka-matka oraz jej oddział są tym samym podatnikiem VAT w Polsce - zatem firma spedycyjna świadcząca usługi na rzecz Spółki-matki, świadczy również usługi na rzecz oddziału.

Takie stanowisko zostało zaprezentowane w Interpretacji indywidualnej z dnia 24 sierpnia 2009 r. , w której to Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż „bez znaczenia pozostaje stwierdzenie wnioskodawcy, iż transport przedmiotowych towarów jest zapewniany bezpośrednio przez Spółkę-Matkę z terytorium Niemiec (bez udziału oddziału). (...) Zatem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której oddział w Polsce (a tym samym Spółka-Matka) dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w art. 11 ust. 1 w/w ustawy, a następnie dostawy towarów za wynagrodzeniem na rzecz podmiotu krajowego, o której mowa w art. 7 ust. 1 w/w ustawy. Zatem dotychczasowa praktyka oddziału polegająca na wystawianiu kontrahentom faktur VAT zawierających stawkę i kwotę podatku od towarów i usług jest prawidłowa”.

Biorąc powyższe pod uwagę, prawidłowym jest, iż Oddział dokona rozliczenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów własnych z terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej do Polski. Następnie Oddział, z tytułu dostawy krajowej na rzecz polskich kontrahentów, rozliczy podatek należny posługując się w tym celu polskim numerem NIP nadanym w związku z jego rejestracją w Polsce. W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego sposobu rozliczania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.