INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Kancelarii Prawniczo – Brokerskiej, przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.) uzupełnione wnioskiem z dnia 23 sierpnia 2011 r. (data wpływu 24 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur ze stawką zwolnioną dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur ze stawką zwolnioną dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 sierpnia 2011r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, pytanie i własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

W zakresie działalności Wnioskodawca ma między innymi „artystyczną i literacką działalność twórczą” (90.03. Z). Na podstawie ustawy o VAT w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b, są zwolnione od VAT-u usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców wynagradzane w formie honorariów.

Wnioskodawca nie jest twórcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, więc chcąc prowadzić taką działalność jest zobowiązany, zgodnie z art. 19 ustawy prawo działalności gospodarczej, angażować do tej działalności osoby legitymujące się posiadaniem artystycznych uprawnień zawodowych. Wnioskodawca sam wykonuje czynności organizacyjne w stosunku do angażowanych przez siebie artystów. Gdy będzie sprzedawał różnym kontrahentom usługi tych artystów, polegające na ich udziale w koncertach, za co otrzymują honoraria, będzie wystawiał faktury zawierające pozycję dotyczącą tych honorariów oraz inne pozycje dotyczące innych czynności natury organizacyjnej, jak np. zwrotu kosztów podróży i transportu sprzętu i instrumentów, usługi zorganizowania danego koncertu, wynajmu aparatury nagłaśniającej czy noclegów w hotelu.

Od czynności natury organizacyjnej Wnioskodawca będzie naliczał VAT. Natomiast od pozycji "wynagrodzenia artystów w formie honorariów" Wnioskodawca uważa, że nie powinien naliczać VAT-u, a jedynie podawać podstawę zwolnienia tej usługi z tego podatku. Na fakturach obok pozycji zwolnionej z VAT (tj. wynagrodzeń artystów w formie honorariów, czy też prościej - honorariów artystów) byłyby pozycje, które nie są z VAT-u zwolnione, naliczony byłby od nich VAT, a w podsumowaniu faktury wszystko byłoby klarownie wyspecyfikowane i zsumowane, jak to się powszechnie czyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostateczne sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy prawidłowe będzie wystawianie faktur VAT, w których wyspecyfikowane będą oddzielnie:

1. usługi artystyczne - zwolnione z VAT-u na podstawie ustawy o VAT art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b
2. koszty techniczne (najem sprzętu, koszty transportu etc. ) - z naliczonym VAT-em w wys. 23%
3. koszty organizacyjne (zorganizowanie koncertu, koszty obsługi etc.) - z naliczonym VAT-em w wys. 23%i w podsumowaniu będzie podane ile VAT-u i od których części faktury zostało naliczone, a od których VAT-u nie naliczono...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku) o tym czy nalicza się VAT, czy też nie i w jakiej wysokości nie decyduje to kto wystawia fakturę, lecz to, jaki towar czy usługa jest fakturowana (z pominięciem zwolnienia podmiotowego związanego z niewielkimi przychodami małych podmiotów gospodarczych).

Widoczne jest to we wszystkich fakturach, otrzymywanych przez konsumentów, klientów czy osoby prowadzące działalność gospodarczą. Na fakturach zawsze specyfikowane są różne towary czy usługi i zawsze obok podawane są różne stawki VAT-u, które towarzyszą różnym rodzajom towarów czy usług.

Najprostszym przykładem są supermarkety, które specyfikują na paragonach i fakturach różne stawki VAT-u towarzyszące różnym rodzajom towarów. Nie płacą one podatku VAT od swojej działalności handlowej tylko od towarów, które sprzedają. Wnioskodawca uważa więc, że skoro usługi artystyczne są zwolnione z VAT, to bez względu na to, kto je fakturuje nadal muszą być z VAT-u zwolnione. Skoro usługi organizacyjne (szeroko rozumiane) nie są z VAT-u zwolnione, to zawsze od tych usług VAT powinien być naliczany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5a cyt. ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z treści art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz.360), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
    

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego przedmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie:

• podmioty prawa publicznego,

• podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,

• wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

• indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
  
  

Na podstawie art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Należy podkreślić, iż zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia zawarte w art. 132 dyrektywy 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności ma m.in. „artystyczną i literacką działalność twórczą”. W związku z tym, że sam nie jest twórcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, angażuje do tej działalności osoby legitymujące się posiadaniem artystycznych uprawnień zawodowych. Gdy będzie sprzedawał różnym kontrahentom usługi tych artystów polegające na ich udziale w koncertach, za co otrzymują honoraria, będzie wystawiał faktury zawierające pozycję dotyczącą tych honorariów oraz inne pozycje dotyczące czynności natury organizacyjnej (zorganizowanie koncertu, koszty obsługi, transportu, podróży). W ocenie Wnioskodawcy, od czynności natury organizacyjnej na fakturze winien naliczać VAT w wysokości 23%, natomiast w pozycji wynagrodzenie artysty w formie honorarium, winien wskazywać tylko podstawę zwolnienia z podatku VAT.

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 cyt. ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te – aby mogły korzystać ze zwolnienia – świadczone muszą być przez specyficzne podmioty. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl ust. 2 ww. artykułu, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Z treści ww. przepisów można wywieść, iż twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Ponadto, z art. 85 ust. 1 wskazanej ustawy wynika, że każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania (art. 85 ust. 2 ustawy).

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie spełnia definicji żadnego z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, uprawnionych do korzystania ze zwolnienia z tego podatku. Ponadto z literalnej wykładni przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 cyt. ustawy nie wynika (ani też z innego przepisu odnośnie zwolnień z podatku VAT), iż zwolnione z podatku VAT są usługi pośrednictwa w świadczeniu usług kulturalnych.

Dlatego też pobierane przez Wnioskodawcę honorarium dla artysty jako element wynagrodzenia za świadczenie usługi organizacji koncertu, nie będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Ponadto należy wskazać, iż w przedmiotowej sprawie nie będzie miała również zastosowania preferencyjna stawka podatku w wysokości 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 2 dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 2 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.

W załączniku nr 3 w poz. 181, ustawodawca wymienił usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, bez względu na symbol PKWiU.

Wnioskodawca, nie jest twórcą czy artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którzy wynagradzani są w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. Tak więc usługi świadczone przez Niego nie korzystają z preferencyjnej stawki podatku VAT

Zatem usługi kulturalne polegające na organizacji koncertów, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od organizatora koncertu w części tytułem honorariów dla artystów, a w części tytułem organizacji koncertu, będą w całości opodatkowane podstawową stawką podatku w wysokości 23%.

Reasumując, należy stwierdzić, że nieprawidłowym będzie wystawianie przez Wnioskodawcę faktur VAT, w których sprzedaż usług artystycznych będzie wykazywana jako zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Zatem wystawiona faktura będzie zawierała usługi opodatkowane jedną stawką 23%.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadto tut. Organ informuje, iż uiszczona w dniu 22.08.2011 r. opłata kwocie 40 zł, zostanie zwrócona na rachunek bankowy podany przez Wnioskodawcę w poz. 53 wniosku ORD-IN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.