INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Związek X jako dobrowolne zrzeszenie osób fizycznych i prawnych, działa na podstawie statutu w oparciu o ustawę z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo Wodne (Dz. U. Nr 115, poz. 1229), prowadzi działalność społecznie użyteczną. Organami Związku są: Walne Zgromadzenie Członków Związku, Zarząd Związku i Komisja Rewizyjna Związku. Walne Zgromadzenie dokonuje wyboru członków Zarządu i Komisji Rewizyjnej.

Związek dokonuje wypłat „diet” członkom Zarządu oraz Komisji Rewizyjnej Związku. Przedmiotowe „diety” wypłacane są na mocy paragrafu 30 pkt 4 Statutu Związku Spółek Wodnych, który brzmi: „W razie wykonywania czynności poza miejscem zatrudnienia i zamieszkania członkom Zarządu i Komisji Rewizyjnej przysługuje zwrot kosztów podróży służbowej na zasadach określonych w przepisach w sprawie diet i innych należności za czas podróży służbowej na obszarze kraju oraz ekwiwalent za diety i utracony zarobek w wysokości ustalonej przez Walne Zgromadzenie”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, iż przedmiotowe „diety” są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako diety otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280.00 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ Związek na mocy ustawy Prawo Wodne prowadzi działalność społecznie użyteczną, to „diety” wypłacane członkom Zarządu oraz Komisji Rewizyjnej Związku są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako diety otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich. do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2 280 zł.

Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym „diety” otrzymywane są przez Członków Zarządu oraz Komisji Rewizyjnej Związku. Zasady przyznawania przedmiotowych „diet” zostały uregulowane w § 30 pkt 4 Statutu Związku Spółek Wodnych. Wnioskodawca uważa, że osoby te wykonują czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich. Jednakże zdaniem tut. organu wypłacane „diety” Członkom Zarządu oraz Komisji Rewizyjnej związane są z pełnieniem funkcji statutowych.

Pełnienie obowiązku obywatelskiego związane jest ze stanami faktycznymi, w których dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratycznego państwa prawnego, sprawując funkcje w instytucjach publicznych. Natomiast pełnienie obowiązku społecznego związane jest ze stanami faktycznymi, w których dana osoba uczestniczy w pracach instytucji jako reprezentant pewnej społeczności i bierze udział w rozwiązywaniu problemów konkretnej społeczności, działając w jej interesie. Z treści wniosku wynika, iż przedmiotowe „diety” wypłacane są Członkom Zarządu i Komisji Rewizyjnej Spółki Wodnej Wodociągowej.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy z 18 listopada 2005 r. Prawo wodne (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 ze zm.), gospodarowanie wodami uwzględnia zasadę wspólnych interesów i jest realizowane przez współpracę administracji publicznej, użytkowników wód i przedstawicieli lokalnych społeczności tak, aby uzyskać maksymalne korzyści społeczne.

W myśl art. 164 ust. 1 cyt. ustawy, spółki wodne, z zastrzeżeniem ust. 2, oraz związki wałowe są formami organizacyjnymi, które nie działają w celu osiągnięcia zysku, zrzeszają osoby fizyczne lub prawne i mają na celu zaspokajanie wskazanych ustawą potrzeb w dziedzinie gospodarowania wodami.

W myśl natomiast art. 165 powołanej ustawy, utworzenie spółki wodnej następuje w drodze porozumienia co najmniej 3 osób fizycznych lub prawnych, zawartego w formie pisemnej.

Zgodnie z art. 173 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wybór oraz odwołanie członków zarządu i członków komisji rewizyjnej należy do kompetencji walnego zgromadzenia.

Członkowie Zarządu oraz Komisji Rewizyjnej Spółki Wodnej Wodociągowej nie reprezentują zatem całej społeczności mieszkańców zamieszkujących określony teren, reprezentują natomiast Związek X i działają w interesie jego członków. Ww. osoby nie sprawują również funkcji publicznych – nie zawiadują sprawami państwowymi i nie uczestniczą w działaniu instytucji publicznej.

Ponadto do uznania określonego świadczenia, przyznanego przez Wnioskodawcę, za dietę nie wystarczy użycie w nazwie świadczenia słowa „dieta” przez podmiot dokonujący wypłaty, ale niezbędne jest by świadczenie o takiej nazwie miało oparcie w ustawie. Wymienione przez Wnioskodawcę „diety” nie są świadczeniem określonym przez ustawę z dnia 18 listopada 2005 r. Prawo wodne, ale świadczeniem wynikającym wyłącznie ze statutu Związku.

Diety z ww. tytułu wypłacane przez Wnioskodawcę nie podlegają zatem pod dyspozycję przepisu art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, iż „diety” wypłacane członkom Zarządu oraz Komisji Rewizyjnej Związku są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako diety otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280,00 zł, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.