INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2011r. (data wpływu 7 stycznia 2011r.) uzupełnionym pismami z dnia 14 marca 2011r. (data wpływu 17 marca 2011r.) oraz z dnia 11 kwietnia 2011r. (data wpływu 18 kwietnia 2011r.) i z dnia 17 kwietnia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług kształcenia w ramach następujących szkoleń:
  1. w zakresie kwalifikacji wstępnej kierowców zawodowych,
  2. okresowego kierowców zawodowych,
  3. kierowców w zakresie transportu towarów niebezpiecznych (ADR),
  4. wstępnego i okresowego BHP,
  5. kandydatów na taksówkarzy,
  6. kandydatów na instruktorów nauki jazdy,
  - jest prawidłowe,
• zwolnienia od podatku świadczonych usług polegających na organizowaniu szkoleń na zlecenie innych podmiotów - jest nieprawidłowe,
• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych w formie otwartych seminariów, konferencji lub warsztatów, nie wynikających wprost z obowiązku prawnego nałożonego przez przepisy prawa - jest nieprawidłowe,
• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie szkoleń finansowanych w 100% lub w co najmniej 70% ze środków publicznych - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 14 marca 2011r. (data wpływu 17 marca 2011r.) oraz z dnia 11 kwietnia 2011r. (data wpływu 18 kwietnia 2011r.) i z dnia 17 kwietnia 2011r., będącymi odpowiedziami na wezwanie tut. organu z dnia 2 marca 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w zakresie swojej działalności organizuje seminaria i konferencje oraz szkolenia związane z aktualizacją wiedzy, między innymi z zakresu przewozu towarów niebezpiecznych ADR, BHP, PPOŻ, czasu pracy kierowców itp. Forma i zakres szkolenia prowadzona jest na podstawie odrębnych przepisów niż przewidziane dla jednostek objętych systemem oświaty. Uczestnikami szkoleń są: pracownicy organów nadzoru (urzędnicy samorządowi i państwowi), pracownicy instytucji rynku pracy, przedstawiciele firm transportu drogowego, instruktorzy kandydatów na kierowców, specjaliści branżowi i inne osoby zainteresowane aktualizacją wiedzy z określonego tematu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności handlowej (hurtowa sprzedaż pomocy dydaktycznych na potrzeby szkolenia kandydatów na kierowców) od dnia 25 stycznia 2005 roku.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Podstawowa działalność Wnioskodawcy jest określona w PKD jako:

(tabela - załącznik PDF - strona 5-6)

Działalność Wnioskodawcy polega zarówno na organizacji i samodzielnym przeprowadzaniu seminariów, konferencji oraz szkoleń związanych z aktualizacją wiedzy, między innymi z zakresu przewozu towarów niebezpiecznych, ADR, BHP, PPOŻ, czasu pracy kierowców, jak również na świadczeniu usługi w postaci organizacji tego typu szkoleń na zlecenie innych podmiotów.

Zakres pojęcia organizacji jest zróżnicowany i obejmuje:

1. przeprowadzenie akcji rekrutacyjnej (naboru chętnych na szkolenie),
2. zabezpieczenie miejsca przeprowadzenia szkoleń,
3. zabezpieczenie wyposażenia niezbędnego do przeprowadzenia zajęć,
4. zabezpieczenie cateringu,
5. obsługę techniczną szkolenia (transport, sprzątanie, obsługa biurowa, reklamy i informacja wizualna).
   
   

Czyli w zasadzie wszystko poza bezpośrednim zatrudnianiem wykładowców. Wykładowcami są specjaliści - eksperci, w tym również pracownicy ośrodka Wnioskodawcy zatrudniani przez podmiot zlecający organizację. Jest to uzasadnione w przypadku organizacji szkoleń przez podmioty spoza miejsca przeprowadzania szkolenia np. W…., G….., które nie są w stanie samodzielnie zorganizować szkolenia lub jest to uzasadnione ekonomicznie. W tych przypadkach zawierane są umowy jednorazowe lub o charakterze stałej współpracy o organizację szkolenia z podmiotem będącym jego inicjatorem. Podstawowymi zleceniodawcami są podmioty gospodarcze, które prowadzą działalność w oparciu o uzyskane uprawnienia wynikające z innych przepisów niż o systemie oświaty.

Zakres szkoleń obejmuje szeroki wachlarz szkoleń zawodowych i związanych z transportem drogowym:

• szkolenia w zakresie kwalifikacji wstępnej kierowców zawodowych,
• szkolenia okresowe kierowców zawodowych,
• szkolenia kierowców w zakresie transportu towarów niebezpiecznych (ADR),
• szkolenia wstępne i okresowe BHP oraz PPOŻ,
• szkolenie kandydatów na taksówkarzy,
• szkolenie kandydatów na instruktorów nauki jazd.
  
  

Obowiązek szkolenia w stosunku do tych osób wynika z przepisów - ustawy o ruchu drogowym, ustawy o transporcie drogowym, Kodeksu pracy oraz innych szczegółowych aktów prawnych - innych niż przepisy oświatowe.

Ponadto Wnioskodawca organizuje i przeprowadza szkolenia nie wynikające wprost z obowiązku prawnego nałożonego przez przepisy prawa, lecz niezbędne z powodu np. aktualizacji lub zmiany obowiązujących norm prawnych. Szkolenia te mają charakter dobrowolnego dokształcania się w wykonywanym zawodzie i są organizowane w formie otwartych seminariów, konferencji lub warsztatów.

Ośrodek posiada akredytację Kuratora Oświaty na część realizowanych szkoleń (szkolenie kandydatów na taksówkarzy i szkolenie instruktorów nauki jazdy) oraz ubiega się o otrzymanie akredytacji na pozostałe szkolenia.

Dlatego Wnioskodawca żywi przekonanie, że prowadzona przez niego działalność w pełni spełnia wymogi określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zarówno jako jednostka szkoleniowa (usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych")

jak i również jako podmiot organizujący szkolenie zawodowe na zlecenie innych podmiotów („oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane").

Wymienione szkolenia są szkoleniami zawodowymi, gdyż ich efektem jest uzyskanie przez uczestników określonych podstawowych lub uzupełniających kwalifikacji zawodowych. Równocześnie szkolenia te służą do uzyskania uprawnień zawodowych w ramach przekształcenia zawodowego np. emerytowani wojskowi, osoby bezrobotne. Elementem kształcenia zawodowego jest również systematyczne samokształcenie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych np. przez udział w seminariach, konferencjach.

Prowadzone szkolenia opierają się o przepisy inne niż ustawa o oświacie:

• szkolenia kierowców zawodowych - ustawa z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym,
• szkolenia kierowców w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych - ustawa z dnia 28 października 2002r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych,
• szkolenia wstępne i okresowe BHP i PPoż. - ustawa z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks Pracy,
• szkolenie kandydatów na taksówkarzy - ustawa z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym,
• szkolenie kandydatów na instruktorów - ustawa z dnia 20 czerwca 1997 roku - Prawo o ruchu drogowym

wymienione są wyłącznie podstawowe akty prawne regulujące zasady uzyskiwania uprawnień zawodowych ze względu na objętość regulacji prawnych szczegółowych i wykonawczych będących podstawą prawną do uzyskiwania uprawnień i realizacji systemu szkolenia oraz egzaminowania.

Ośrodek posiada akredytację Kuratora Oświaty na część realizowanych szkoleń (szkolenie kandydatów na taksówkarzy i szkolenie instruktorów nauki jazdy) oraz ubiega się o otrzymanie akredytacji na pozostałe szkolenia.

Część szkoleń wynika z dobrowolnego działania osób fizycznych lub przedsiębiorstw, które chcą uzyskać dodatkową wiedzę zawodową niezbędną do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku np. urzędnik samorządowy nadzorujący proces szkolenia i uzyskiwania uprawnień ADR. Ten rodzaj szkolenia nie ma bezpośredniego wskazania ustawowego obowiązku o konieczności jego zaliczenia, lecz wiedza ta jest mu niezbędna do należytego wypełniania obowiązków.

Szkolenia zlecane przez instytucje rynku pracy np. Urzędy Pracy są w 100% realizowane ze środków publicznych. Podstawą realizacji takich szkoleń jest zawarta umowa.

Specyfika świadczonych przez Wnioskodawcę usług z zakresu przewozu towarów niebezpiecznych ADR, BHP, PPOŻ, czasu pracy kierowców polega na zróżnicowanym charakterze prowadzonych szkoleń:

• pierwszych w oparciu o konkretne przepisy prawne,
• drugie w oparciu o dobrowolne samokształcenie się pracowników.
  
  

Zakresy szkoleń są bardzo tematycznie zbliżone i wszystkie mają jednoznaczne powiązanie ze zdobywaniem kwalifikacji zawodowych lub podnoszeniem poziomu tych kwalifikacji.

Jeżeli są to szkolenia zlecane przez instytucje rynku pracy to świadczone przez Wnioskodawcę szkolenia są usługami finansowanymi w co najmniej 70% ze środków publicznych. Ponadto w seminariach i konferencjach uczestniczą również urzędnicy państwowi i samorządowi za których opłatę wnosi konkretny Urząd Wojewódzki, Marszałkowski lub Powiatowy.

Prowadzone nauczanie jest bezpośrednio związane z wykonywanym zawodem uczestnika lub niezbędne mu do wykonywania pracy. Inne szkolenia jak szkolenie kandydatów na taksówkarzy i kandydatów na instruktorów nauki jazdy są związane z obowiązkowym szkoleniem dla ubiegających się o prawo do wykonywania zawodu, a więc uzyskiwaniem uprawnień zawodowych.

W uzupełnieniu z dnia 11 kwietnia 2011r. Wnioskodawca wskazał, że:

Szkolenie kandydatów na instruktorów nauki jazdy wynika z ustawy z dnia 21 czerwca 1997 roku - Prawo o ruchu drogowym - art. 105 ust. 2 pkt 4 (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 108 poz. 908 z późn. zm.) i Rozporządzenia Ministra infrastruktury z dnia 27 października 2005 roku w sprawie szkolenia , egzaminowania i uzyskiwania uprawnień do kierowania pojazdami - § 33 - (Dz. U. z 2005r., Nr 217 poz. 1834; 2006r. Nr 3 poz. 24; 2008r. Nr 215 poz. 1362, 2009r. Nr 78 poz. 653). Wnioskodawca posiada akredytację Kuratora Oświaty na ww. szkolenie.

Szkolenie kandydatów na taksówkarzy wynika z ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym - art. 6 ust. 1 pkt c (Dz. U. z 2007r. Nr 125, poz. 874, Nr 176, poz. 1238, Nr 192, poz. 1381, z 2008r. Nr 218, poz. 1391, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1574, z 2009r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 86, poz. 720, Nr 98, poz. 817, z 2010r. Nr 43, poz. 246, Nr 164, poz. 1107, Nr 225, poz. 1466, Nr 247, poz. 1652, Nr 249, poz. 1656, z 2011r. Nr 5, poz. 13, Nr 48 poz. 247). Wnioskodawca posiada akredytację Kuratora Oświaty na ww. szkolenie.

Szkolenie kierowców przewożących materiały niebezpieczne ADR wynika z ustawy z dnia 28 października 2002r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych - art. 10 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 19 (Dz. U. z 2002r. Nr 199, poz. 1671) i rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 15 września 2005r. w sprawie kursów dokształcających dla kierowców przewożących towary niebezpieczne (Dz. U. z 2005r. Nr 187 poz. 1571). Wnioskodawca nie posiada akredytacji Kuratora Oświaty na ww. szkolenie.

Szkolenia wstępne i okresowe BHP wynikają z ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks Pracy - art. 2373 § 2-3 (t. j. Dz. U. z 1998r. Nr 21 poz. 94 z późn. zm.) i rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy - § 6 (Dz. U. z 2004r. nr 180 poz. 1860, z 2005r., nr 116 poz. 972, z 2007r. nr 196, poz. 1420). Wnioskodawca nie posiada akredytacji Kuratora Oświaty na ww. szkolenie.

Szkolenia kwalifikacji wstępnej i okresowe kierowców zawodowych wynikają z ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym – art. 39a ust. 1 pkt 5-6, art. 39f ust. 1, (Dz. U. z 2007r. Nr 125, poz. 874, Nr 176, poz. 1238, Nr 192, poz. 1381, z 2008r. Nr 218, poz. 1391, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1574, z 2009r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr 86, poz. 720, Nr 98, poz. 817, z 2010r. Nr 43, poz. 246, Nr 164, poz. 1107, Nr 225, poz. 1466, Nr 247, poz. 1652, Nr 249, i poz. 1656, z 2011r. Nr 5, poz. 13, Nr 48 poz. 247). Wnioskodawca nie posiada akredytacji Kuratora Oświaty na ww. szkolenie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie jest zainteresowany wykładnią przepisów na temat podatku VAT związanego ze szkoleniem PPOŻ – ze względu na jasność przepisów w tym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzenie szkoleń, seminarium, konferencji opisanych wyżej spełnia warunki zwolnienia z podatku VAT w rozumieniu art. 1 ust. 8a pkt 29 ustawy z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe formy szkolenia związane są bezpośrednio z realizacją szkolenia i doskonalenia zawodowego. Są formą szkolenia i doskonalenia zawodowego podlegającą innym przepisom niż określone dla jednostek systemu oświaty. Zdaniem Wnioskodawcy w pełni odpowiada treści zapisu art. 1 ust. 8a pkt 29 ustawy z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług zwalniającemu powyższe z obowiązku naliczania i odprowadzania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług kształcenia w ramach następujących szkoleń:
  1. w zakresie kwalifikacji wstępnej kierowców zawodowych,
  2. okresowego kierowców zawodowych,
  3. kierowców w zakresie transportu towarów niebezpiecznych (ADR),
  4. wstępnego i okresowego BHP,
  5. kandydatów na taksówkarzy,
  6. kandydatów na instruktorów nauki jazdy,
  - za prawidłowe,
• zwolnienia od podatku świadczonych usług polegających na organizowaniu szkoleń na zlecenie innych podmiotów - za nieprawidłowe,
• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych w formie otwartych seminariów, konferencji lub warsztatów, nie wynikających z wprost z obowiązku prawnego nałożonego przez przepisy prawa - za nieprawidłowe,
• zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie szkoleń finansowanych w 100% lub w co najmniej 70% ze środków publicznych – za prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania w tym zakresie do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej .

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.)

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W myśl art. 43 ust. 17 ww. ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r., zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane oraz
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Zgodnie z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową, pod warunkiem że:

1. są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, lub
2. ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Powyższe rozporządzenie zostało uchylone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011r., Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 tego rozporządzenia, zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane oraz
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Zgodnie z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową.

Zgodnie natomiast z § 13 ust. 9 ww. rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem że:

1. są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, lub
2. ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności handlowej (hurtowa sprzedaż pomocy dydaktycznych na potrzeby szkolenia kandydatów na kierowców) od dnia 25 stycznia 2005 roku. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Działalność Wnioskodawcy polega zarówno na organizacji i samodzielnym przeprowadzaniu seminariów, konferencji oraz szkoleń związanych z aktualizacją wiedzy, między innymi z zakresu przewozu towarów niebezpiecznych, ADR, BHP, PPOŻ, czasu pracy kierowców, jak również na świadczeniu usługi w postaci organizacji tego typu szkoleń na zlecenie innych podmiotów.

Zakres pojęcia organizacji jest zróżnicowany i obejmuje:

1. przeprowadzenie akcji rekrutacyjnej (naboru chętnych na szkolenie),
2. zabezpieczenie miejsca przeprowadzenia szkoleń,
3. zabezpieczenie wyposażenia niezbędnego do przeprowadzenia zajęć,
4. zabezpieczenie cateringu,
5. obsługę techniczną szkolenia (transport, sprzątanie, obsługa biurowa, reklamy i informacja wizualna).
   
   

Czyli w zasadzie wszystko poza bezpośrednim zatrudnianiem wykładowców. Wykładowcami są specjaliści - eksperci, w tym również pracownicy ośrodka Wnioskodawcy zatrudniani przez podmiot zlecający organizację. Jest to uzasadnione w przypadku organizacji szkoleń przez podmioty spoza miejsca przeprowadzania szkolenia np. W…., G….., które nie są w stanie samodzielnie zorganizować szkolenia lub jest to uzasadnione ekonomicznie. W tych przypadkach zawierane są umowy jednorazowe lub o charakterze stałej współpracy o organizację szkolenia z podmiotem będącym jego inicjatorem. Podstawowymi zleceniodawcami są podmioty gospodarcze, które prowadzą działalność w oparciu o uzyskane uprawnienia wynikające z innych przepisów niż o systemie oświaty.

Zakres szkoleń obejmuje szeroki wachlarz szkoleń zawodowych i związanych z transportem drogowym:

• szkolenia w zakresie kwalifikacji wstępnej kierowców zawodowych,
• szkolenia okresowe kierowców zawodowych,
• szkolenia kierowców w zakresie transportu towarów niebezpiecznych (ADR),
• szkolenia wstępne i okresowe BHP oraz PPOŻ,
• szkolenie kandydatów na taksówkarzy,
• szkolenie kandydatów na instruktorów nauki jazd.
  
  

Forma i zakres szkolenia prowadzona jest na podstawie odrębnych przepisów niż przewidziane dla jednostek objętych systemem oświaty. Uczestnikami szkoleń są: pracownicy organów nadzoru (urzędnicy samorządowi i państwowi), pracownicy instytucji rynku pracy, przedstawiciele firm transportu drogowego, instruktorzy kandydatów na kierowców, specjaliści branżowi i inne osoby zainteresowane aktualizacją wiedzy z określonego tematu.

Obowiązek szkolenia w stosunku do tych osób wynika z przepisów - ustawy o ruchu drogowym, ustawy o transporcie drogowym, Kodeksu pracy oraz innych szczegółowych aktów prawnych - innych niż przepisy oświatowe.

Szkolenia są szkoleniami zawodowymi, gdyż ich efektem jest uzyskanie przez uczestników określonych podstawowych lub uzupełniających kwalifikacji zawodowych. Równocześnie szkolenia te służą do uzyskania uprawnień zawodowych w ramach przekształcenia zawodowego np. emerytowani wojskowi, osoby bezrobotne. Elementem kształcenia zawodowego jest również systematyczne samokształcenie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych np. przez udział w seminariach, konferencjach.

Prowadzone szkolenia opierają się o przepisy inne niż ustawa o oświacie, tj.:

1. Szkolenie kandydatów na instruktorów nauki jazdy - ustawa z dnia 21 czerwca 1997 roku - Prawo o ruchu drogowym - art. 105 ust. 2 pkt 4 (t.j. Dz. U. z 2005r. nr 108 poz. 908 z późn. zm.) i § 33 rozporządzenia Ministra infrastruktury z dnia 27 października 2005 roku w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień do kierowania pojazdami (Dz. U. z 2005r., nr 217 poz. 1834; 2006r. nr 3 poz. 24; 2008r. nr 215 poz. 1362; 2009r. nr 78 poz. 653). Wnioskodawca posiada akredytację Kuratora Oświaty na ww. szkolenie.
2. Szkolenie kandydatów na taksówkarzy - ustawa z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym - art. 6 ust. 1 pkt c (Dz. U. z 2007r. Nr 125, poz. 874 ze zm., ost. zm. Dz. U. z 2011r. Nr 48, poz. 247). Wnioskodawca posiada akredytację Kuratora Oświaty na ww. szkolenie.
3. Szkolenie kierowców przewożących materiały niebezpieczne ADR - ustawa z dnia 28 października 2002r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych - art. 10 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 19 (Dz. U. z 2002r. nr 199 poz. 1671) i rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 września 2005r. w sprawie kursów dokształcających dla kierowców przewożących towary niebezpieczne (Dz. U. z 2005r. nr 187 poz. 1571). Wnioskodawca nie posiada akredytacji Kuratora Oświaty na ww. szkolenie.
4. Szkolenia wstępne i okresowe BHP - ustawa z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks Pracy - art. 2373 § 2-3 (t. j. Dz. U. z 1998r., Nr 21 poz. 94 z późn. zm.) i § 6 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2004r. nr 180 poz. 1860 ze zm.). Wnioskodawca nie posiada akredytacji Kuratora Oświaty na ww. szkolenie.
5. Szkolenia kwalifikacji wstępnej i okresowe kierowców zawodowych - ustawa z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym – art. 39a ust. 1 pkt 5-6, art. 39f ust. 1, (Dz. U. z 2007r. Nr 125, poz. 874, ze zm., ost. zm. Dz. U. z 2011r. Nr 48 poz. 247). Wnioskodawca nie posiada akredytacji Kuratora Oświaty na ww. szkolenie.
   
   

Odnosząc przedstawiony wyżej opis zdarzenia przyszłego do powołanych w sprawie przepisów prawa należy zaznaczyć, że dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług wymienionych we wniosku nie ma zastosowania zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawca wskazał we wniosku, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.).

Dla oceny tego, czy usługi szkolenia świadczone przez Wnioskodawcę: kandydatów na instruktorów nauki jazdy, kandydatów na taksówkarzy, kierowców przewożących materiały niebezpieczne ADR, wstępne i okresowe BHP, kwalifikacji wstępnej i okresowej kierowców zawodowych, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w wyżej cytowanych przepisach są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a lub na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

1. czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego,
2. czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach,
3. czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją.
   
   

I tak, odnośnie przeprowadzanych przez Wnioskodawcę szkoleń kandydatów na instruktorów nauki jazdy należy zauważyć, iż stosownie do art. 115 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 21 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 108 poz. 908 z późn. zm.) Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, uwzględniając konieczność właściwego przygotowania osób ubiegających się o wydanie uprawnień do kierowania pojazdami oraz zapewnienie obiektywnego sprawdzenia ich kwalifikacji, określi, w drodze rozporządzenia program szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi, tramwajami oraz kandydatów na instruktorów i egzaminatorów oraz warunki i tryb:

• uzyskiwania uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi i tramwajami, szkolenia i egzaminowania osób ubiegających się o te uprawnienia lub podlegających sprawdzeniu kwalifikacji oraz wzory dokumentów z tym związanych,
• szkolenia i egzaminowania kandydatów na instruktorów i egzaminatorów, pracy komisji egzaminacyjnych oraz wzory dokumentów z tym związanych.
  
  

Zgodnie z art. 105 ust. 1 i ust. 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym szkolenie osoby ubiegającej się o uprawnienie do kierowania pojazdem silnikowym albo tramwajem jest prowadzone przez instruktora, z zastrzeżeniem ust. 3. Instruktorem jest osoba, która:

1. ma co najmniej wykształcenie średnie;
2. posiada, przez okres co najmniej 3 lat, uprawnienie do kierowania pojazdami rodzaju objętego szkoleniem;
3. przedstawiła orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem oraz orzeczenie psychologiczne o braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem;
4. ukończyła kurs kwalifikacyjny;
5. zdała egzamin przed komisją powołaną przez wojewodę;
6. nie była karana wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym;
7. została wpisana do ewidencji instruktorów.
   
   

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (t.j. Dz. U. z 2005r., Nr 217 poz. 1834 ze zm.), które to zgodnie z § 1 pkt 3 i 4 określa program szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi, tramwajami oraz kandydatów na instruktorów i egzaminatorów oraz warunki i tryb:

1. uzyskiwania uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi i tramwajami, szkolenia i egzaminowania osób ubiegających się o te uprawnienia lub podlegających sprawdzeniu kwalifikacji oraz wzory dokumentów z tym związanych,
2. szkolenia i egzaminowania kandydatów na instruktorów i egzaminatorów, pracy komisji egzaminacyjnych oraz wzory dokumentów z tym związanych.
   
   

Zgodnie z § 35 ust. 1. ww. rozporządzenia kandydat na instruktora nauki jazdy i instruktor nauki jazdy podlega szkoleniu, które obejmuje:

1. szkolenie podstawowe - przed przystąpieniem po raz pierwszy do egzaminu przed komisją egzaminacyjną powołaną przez wojewodę;
2. szkolenie dodatkowe:
   1. każdorazowo po dwukrotnym uzyskaniu negatywnego wyniku egzaminu, o którym mowa w pkt 1,
   2. jeżeli rozszerza posiadany zakres uprawnień instruktora,
   3. jeżeli został skreślony z ewidencji instruktorów z powodu określonego w art. 107 ust. 1 pkt 4 ustawy.
   
   

Stosownie do § 35 ust. 2 cytowanego rozporządzenia szkolenia, o których mowa w ust. 1, prowadzi się na warunkach i w trybie określonym w programie szkolenia kandydatów na instruktorów i instruktorów nauki jazdy stanowiącym załącznik nr 6 do rozporządzenia.

Zgodnie z § 1 ust. 1 i 2 załącznika nr 6 ww. rozporządzenia Ministra Infrastruktury program szkolenia kandydatów na instruktorów, zwany dalej „programem”, określa:

1. (uchylony);
2. charakterystykę absolwenta kursu;
3. plan nauczania;
4. wzory stosowanych dokumentów.
   
   

Celem szkolenia jest przygotowanie kandydatów na instruktorów do prowadzenia nauczania kandydatów na kierowców lub motorniczych.

W myśl § 38 ust. 1 ww. rozporządzenia zaświadczenie o ukończeniu kursu kwalifikacyjnego w zakresie szkolenia podstawowego lub dodatkowego wydaje kierownik jednostki prowadzącej szkolenie kandydatowi na instruktora lub instruktorowi (…).

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż szkolenie kandydatów na instruktorów nauki jazdy, przeprowadzane przez Wnioskodawcę spełnia definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenie to ma na celu zdobycie odpowiednich kwalifikacji do wykonywania zawodu instruktora nauki jazdy.

Zasady i formy przeprowadzania ww. szkolenia zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów. Oznacza to, że spełniona została też druga przesłanka określona w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż posiada akredytację Kuratora Oświaty na przeprowadzanie ww. szkolenia, a zatem została spełniona również przesłanka wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku VAT.

Odnośnie natomiast przeprowadzanych przez Wnioskodawcę szkoleń kandydatów na taksówkarzy należy zauważyć, iż stosownie do art. 6 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 125, poz. 874 ze zm.) licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką udziela się przedsiębiorcy, jeżeli posiadają zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w zakresie transportu drogowego taksówką, potwierdzonego zdanym egzaminem, lub wykażą się co najmniej 5-letnią praktyką w zakresie wykonywania tego transportu; przerwa w wykonywaniu transportu drogowego nie może być dłuższa niż kolejnych 6 miesięcy z przyczyn zależnych od nich.

Ponadto zgodnie z art. 6 ust. 3 ww. ustawy Minister właściwy do spraw transportu, po zasięgnięciu opinii organizacji o zasięgu ogólnokrajowym zrzeszających taksówkarzy, określi, w drodze rozporządzenia, program szkolenia oraz wzór zaświadczenia (...).

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 7 lutego 2002r. w sprawie programu szkolenia, wzoru zaświadczenia oraz wysokości opłat za szkolenie i egzaminowanie w zakresie transportu drogowego taksówką (Dz. U. Nr 12 poz. 118), które określa:

1. program szkolenia w zakresie transportu drogowego taksówką, zwanego dalej „szkoleniem”,
2. składniki kosztów szkolenia i egzaminowania oraz wysokość opłat z tego tytułu wynikających,
3. wzór zaświadczenia potwierdzającego ukończenie szkolenia i zdanie egzaminu w zakresie transportu drogowego taksówką.
   
   

W załączniku nr 1 ww. rozporządzenia Ministra Infrastruktury określono program szkolenia w zakresie transportu drogowego taksówką, a w załączniku nr 2 wzór zaświadczenia potwierdzającego ukończenie szkolenia i zdanie egzaminu w zakresie transportu drogowego taksówką, o którym mowa w § 6 ww. rozporządzenia.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż szkolenie kandydatów na taksówkarzy, prowadzone przez Wnioskodawcę spełnia definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenie to ma na celu zdobycie odpowiednich kwalifikacji do wykonywania zawodu taksówkarza.

Zasady i formy przeprowadzania ww. szkolenia zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 7 lutego 2002r. w sprawie programu szkolenia, wzoru zaświadczenia oraz wysokości opłat za szkolenie i egzaminowanie w zakresie transportu drogowego taksówką. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku określona w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż posiada akredytację Kuratora Oświaty na przeprowadzanie ww. szkolenia, a zatem została spełniona również przesłanka wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku.

W treści wniosku Wnioskodawca wskazał również, iż świadczy usługi szkolenia kierowców przewożących towary niebezpieczne. Świadczone usługi kształcenia prowadzone są w formach i oparte na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 28 października 2002r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671 ze zm.).

W świetle art. 10 ust. 1 cyt. ustawy, do kierowania pojazdem przewożącym towary niebezpieczne, w stosunku do którego umowa ADR wymaga ukończenia przez jego kierowcę kursu lub kursów dokształcających, jest uprawniona osoba, która:

1. ukończyła 21 lat;
2. spełnia wymogi określone w odrębnych przepisach w stosunku do kierowców przewożących towary niebezpieczne;
3. posiada zaświadczenie ADR.
   
   

Zaświadczenie ADR – w myśl art. 10 ust. 2 ww. ustawy – otrzymuje po raz pierwszy osoba, która spełnia wymagania określone w ust. 1 pkt 1-2 i która ukończyła z wynikiem pozytywnym kurs dokształcający początkowy.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 3 ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, zaświadczenie ADR, o którym mowa w ust. 2, jest wydawane przez jednostkę prowadzącą kurs na okres 5 lat, licząc od dnia złożenia z wynikiem pozytywnym egzaminu, o którym mowa w ust. 5.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 4 ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, w roku poprzedzającym datę upływu ważności zaświadczenia ADR, o którym mowa w ust. 2, kierujący pojazdem jest obowiązany ukończyć kurs dokształcający doskonalący. Po ukończeniu tego kursu, z wynikiem pozytywnym, jednostka prowadząca kurs przedłuża ważność zaświadczenia ADR albo wydaje nowe zaświadczenie ADR, na okres kolejnych 5 lat.

Stosownie do art. 18 ust. 2 ww. ustawy o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze wymagania określone w umowie ADR oraz konieczność prawidłowego przygotowania kierowców do przeciwdziałania zagrożeniom związanym z przewozem towarów niebezpiecznych, określi, w drodze rozporządzenia:

1. szczegółowe wymagania w stosunku do przedsiębiorców wykonujących działalność w zakresie prowadzenia kursów dokształcających;
   1. wzór wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących kursy dokształcające oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego wpis przedsiębiorcy do tego rejestru;
2. rodzaje i zakres kursów dokształcających i ich ramowy program;
3. warunki przeprowadzania kursów dokształcających oraz minimalny czas ich trwania;
4. szczegółowe warunki, zakres i formę egzaminu;
5. wzór zaświadczenia ADR.
   
   

W związku z powyższym Minister Infrastruktury wydał rozporządzenie z dnia 15 września 2005r. w sprawie kursów dokształcających dla kierowców przewożących towary niebezpieczne (Dz. U. Nr 187 poz. 1571), które to zgodnie z § 1 określa:

1. szczegółowe wymagania w stosunku do przedsiębiorców wykonujących działalność w zakresie prowadzenia kursów dokształcających;
2. wzór wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących kursy dokształcające oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego wpis przedsiębiorcy do tego rejestru;
3. rodzaje i zakres kursów dokształcających oraz ich ramowy program;
4. warunki przeprowadzania kursów dokształcających oraz minimalny czas ich trwania;
5. szczegółowe warunki, zakres i formę egzaminu;
6. wzór zaświadczenia ADR.
   
   

Natomiast zgodnie z § 9 ww. rozporządzenia ramowy program kursów dokształcających określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż szkolenie kierowców przewożących towary niebezpieczne, prowadzone przez Wnioskodawcę spełnia definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenie to ma na celu zdobycie odpowiednich kwalifikacji do wykonywania zawodu kierowcy przewożącego towary niebezpieczne.

Zasady i formy przeprowadzania ww. szkolenia zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 15 września 2005r. w sprawie kursów dokształcających dla kierowców przewożących towary niebezpieczne. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku określona w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Odnośnie natomiast przeprowadzanych przez Wnioskodawcę szkoleń z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy należy zauważyć, iż mogą one dotyczyć pracodawcy, pracowników służby bhp, innych pracowników oraz instruktorów i wykładowców tematyki bhp. Szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy adresowane do pracodawcy, pracowników służb bhp, instruktorów i wykładowców tematyki bhp, są usługami kształcenia zawodowego. Przedmiotowe szkolenia są usługami kształcenia zawodowego również wówczas, gdy dotyczą pracowników pracodawcy niebędących służbą bhp, mają bowiem na celu zapewnienie uczestnikom poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny, niezbędnych do podjęcia i wykonywania pracy w danym zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy.

Znajomość przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest warunkiem niezbędnym do wykonywania pracy. Każdy pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi odbycie, odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy szkolenia, w tym przekazać mu informacje i instrukcje dotyczące zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy. Obowiązek przeszkolenia podwładnych w zakresie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy nałożony został na pracodawcę ustawą z dnia 26 czerwca 1974r. – Kodeks pracy (t.j. Dz. U. Nr 21, poz. 94 ze zm.).

Zgodnie z art. 2373 § 1 tego aktu, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

W myśl art. 2373 § 21 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany odbyć szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nim obowiązków. Szkolenie to powinno być okresowo powtarzane.

Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.), które określa:

1. szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,
2. zakres szkolenia,
3. wymagania dotyczące treści i realizacji szkolenia,
4. sposób dokumentowania szkolenia oraz
5. przypadki, w których pracodawcy i pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.
   
   

Zgodnie z § 1a pkt 2 lit. e) cytowanego rozporządzenia, przez jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy rozumie się osobę prawną lub fizyczną prowadzącą działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli prowadzi działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do § 3 ww. rozporządzenia szkolenie zapewnia uczestnikom:

1. zaznajomienie się z czynnikami środowiska pracy mogącymi powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników podczas pracy oraz z odpowiednimi środkami i działaniami zapobiegawczymi;
2. poznanie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy w zakładzie pracy i na określonym stanowisku pracy, a także związanych z pracą obowiązków i odpowiedzialności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
3. nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób, postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz udzielania pomocy osobie, która uległa wypadkowi.
   
   

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 rozporządzenia, szkolenie może być organizowane przez pracodawców lub, na ich zlecenie, przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, które zostały sprecyzowane w § 1a pkt 2 rozporządzenia, czyli m.in. osoby prawne lub fizyczne prowadzące działalność oświatową na zasadach określonych w przepisach o swobodzie działalności gospodarczej, które na zlecenie pracodawcy prowadzą działalność szkoleniową w dziedzinie BHP.

Szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe (§ 6 rozporządzenia).

Stosownie do § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, programy szkolenia wstępnego oraz szkolenia okresowego, określające szczegółową tematykę, formy realizacji i czas trwania szkolenia, dla poszczególnych grup stanowisk opracowuje pracodawca lub w porozumieniu z pracodawcą - jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, na podstawie ramowych programów szkolenia.

W myśl § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia, programy szkolenia powinny być dostosowane do rodzajów i warunków prac wykonywanych przez uczestników szkolenia, a ich realizacja powinna zapewnić spełnienie wymagań określonych w § 3.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż szkolenie w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (zarówno wstępne jak i okresowe) prowadzone przez Wnioskodawcę spełnia definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenie to ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych.

Przedmiotem szkoleń z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy jest poznanie czynników środowiska pracy które mogą powodować zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia pracownika, poznanie przepisów i zasad bhp w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy na określonym stanowisku, nabycie umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych oraz postępowania w sytuacjach awaryjnych.

Zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w przepisach Kodeksu pracy oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku określona w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Odnośnie natomiast przeprowadzanych przez Wnioskodawcę szkoleń w zakresie kwalifikacji wstępnej i okresowej kierowców zawodowych należy zauważyć, iż stosownie do art. 39a ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 125, poz. 874 ze zm.) przedsiębiorca lub inny podmiot wykonujący przewóz drogowy może zatrudnić kierowcę, jeżeli osoba ta:

• uzyskała kwalifikację wstępną lub kwalifikację wstępną przyśpieszoną, zwane dalej „kwalifikacją”,
• ukończyła szkolenie okresowe.
  
  

W myśl art. 39b ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym kierowca obowiązany jest uzyskać kwalifikację, odpowiednio do pojazdu samochodowego, którym zamierza wykonywać przewóz drogowy, w zakresie bloków programowych określonych odpowiednio do kategorii prawa jazdy: C1, C1 + E, C i C + E oraz D1, D1 + E, D i D + E.

Kwalifikacja obejmuje zajęcia teoretyczne i praktyczne oraz testy kwalifikacyjne.

Zgodnie z art. 39b1 ust. 1 ww. ustawy zajęcia, o których mowa w art. 39b ust. 3, przeprowadzane są w formie:

1. zajęć szkolnych dla uczniów - w szkole, jeżeli w programie nauczania jest przewidziane uzyskanie kwalifikacji kierowcy wykonującego przewóz drogowy, albo
2. kursu kwalifikacyjnego - w ośrodku szkolenia.
   
   

W myśl art. 39b1 ust. 2 ww. ustawy zajęcia teoretyczne i praktyczne, o których mowa w art. 39b ust. 3, obejmują:

1. kształcenie zawodowe w zakresie racjonalnego kierowania pojazdem, z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa, w tym:

1. znajomość właściwości technicznych i zasad działania elementów bezpieczeństwa pojazdu,
2. umiejętność optymalizacji zużycia paliwa,
3. umiejętność zapewnienia bezpieczeństwa w związku z przewożonym towarem,
4. umiejętność zapewnienia bezpieczeństwa pasażerom,
5. umiejętność bezpiecznego mocowania ładunku.
   
   

Natomiast w myśl art. 39d ust. 2, 3 i 4 ww. ustawy kierowca obowiązany jest co pięć lat, począwszy od dnia uzyskania świadectwa kwalifikacji zawodowej poświadczającego uzyskanie kwalifikacji, ukończyć szkolenie okresowe odpowiednio do pojazdu, którym wykonuje przewóz drogowy.

Kierowca może odbywać szkolenie okresowe w jednej z następujących form:

1. kursu okresowego;
2. cyklu zajęć rozłożonych w okresie pięciu lat, obejmującego program kursu okresowego.
   
   

Szkolenie okresowe jest prowadzone w ośrodku szkolenia w zakresie bloków programowych określonych odpowiednio do kategorii prawa jazdy:

1. C1, C1+E, C i C+E;
2. D1, D1+E, D i D+E.
   
   

Ponadto zgodnie z art. 39f ust. 1 ustawy kierowca wykonujący przewóz drogowy obowiązany jest uzyskać wpis do polskiego krajowego prawa jazdy, potwierdzający spełnienie wymagań, o których mowa w art. 39a ust. 1 pkt 3 i 4 oraz odpowiednio pkt 5 lub 6.

Jednocześnie zgodnie z art. 39i ust. 1 ww. ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1. szczegółowe wymagania w stosunku do przedsiębiorcy prowadzącego ośrodek szkolenia, o którym mowa w art. 39g, w zakresie infrastruktury technicznej, warunków lokalowych, wyposażenia dydaktycznego oraz pojazdów używanych w trakcie szkolenia;
2. szczegółowe warunki prowadzenia szkolenia w ramach kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej przyśpieszonej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej przyśpieszonej, szkoleń okresowych oraz zajęć odbywanych w ramach szkolenia okresowego, o których mowa w art. 39d ust. 3 pkt 2;
3. szczegółowe warunki przeprowadzania testów kwalifikacyjnych;
4. szczegółowe wymagania wobec członków komisji, sposób ich powoływania oraz wysokość ich wynagrodzenia, które nie może być wyższe niż 400 zł za egzamin;
5. wzór świadectwa kwalifikacji zawodowej;
6. sposób postępowania z dokumentacją związaną z prowadzeniem przez ośrodki szkolenia kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej przyśpieszonej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej przyśpieszonej i szkolenia okresowego;
7. (uchylony);
8. wysokość opłaty za wpis przedsiębiorcy do rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek szkolenia.
   
   

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 1 kwietnia 2010r. w sprawie szkolenia kierowców wykonujących przewóz drogowy (Dz. U. Nr 53 poz. 314), które to zgodnie z § 1 określa:

1. szczegółowe wymagania w stosunku do przedsiębiorcy prowadzącego ośrodek szkolenia, w zakresie infrastruktury technicznej, warunków lokalowych, wyposażenia dydaktycznego oraz pojazdów używanych w trakcie szkolenia;
2. szczegółowe warunki prowadzenia szkolenia w ramach kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej przyspieszonej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej przyspieszonej szkoleń okresowych oraz zajęć odbywanych w ramach szkolenia okresowego;
3. szczegółowe warunki przeprowadzania testów kwalifikacyjnych;
4. szczegółowe wymagania wobec członków komisji egzaminacyjnej, sposób ich powoływania oraz wysokość ich wynagrodzenia;
5. wzór świadectwa kwalifikacji zawodowej;
6. sposób postępowania z dokumentacją związaną z prowadzeniem przez ośrodki szkolenia kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej przyspieszonej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej, kwalifikacji wstępnej uzupełniającej przyspieszonej i szkolenia okresowego;
7. wysokość opłaty za wpis przedsiębiorcy do rejestru przedsiębiorców prowadzących ośrodek szkolenia.
   
   

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż szkolenie w zakresie kwalifikacji wstępnej i okresowej kierowców zawodowych prowadzone przez Wnioskodawcę spełnia definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenie to ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych.

Zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w przepisach ustawy o transporcie drogowym oraz rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 1 kwietnia 2010r. w sprawie szkolenia kierowców wykonujących przewóz drogowy. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku określona w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT, tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W związku z powyższym wskazać należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia w formie szkoleń m.in.:

• szkolenia w zakresie kwalifikacji wstępnej kierowców zawodowych,
• szkolenia okresowe kierowców zawodowych,
• szkolenia kierowców w zakresie transportu towarów niebezpiecznych (ADR),
• szkolenia wstępne i okresowe BHP,
• szkolenie kandydatów na taksówkarzy,
• szkolenie kandydatów na instruktorów nauki jazdy,

spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy. Przedmiotowe szkolenia mają na celu uzyskanie lub uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji niezbędnych do celów zawodowych. Ponadto zasady organizowania i przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w powołanych wyżej odrębnych przepisach. Oznacza to, że została spełniona przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż prowadzone przez Wnioskodawcę ww. szkolenia korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Z wniosku wynika także, iż poza samodzielnym świadczeniem usług szkoleniowych działalność Wnioskodawcy polega także na organizowaniu szkoleń na zlecenie innych podmiotów.

Według Wnioskodawcy zakres pojęcia organizacji jest zróżnicowany i obejmuje:

1. przeprowadzenie akcji rekrutacyjnej (naboru chętnych na szkolenie),
2. zabezpieczenie miejsca przeprowadzenia szkoleń,
3. zabezpieczenie wyposażenia niezbędnego do przeprowadzenia zajęć,
4. zabezpieczenie cateringu,
5. obsługę techniczną szkolenia (transport, sprzątanie, obsługa biurowa, reklamy i informacja wizualna).
   
   

Czyli w zasadzie wszystko poza bezpośrednim zatrudnianiem wykładowców. Wykładowcami są specjaliści - eksperci, w tym również pracownicy ośrodka Wnioskodawcy zatrudniani przez podmiot zlecający organizację. Jest to uzasadnione w przypadku organizacji szkoleń przez podmioty spoza miejsca przeprowadzania szkolenia np. W….., G….., które nie są w stanie samodzielnie zorganizować szkolenia lub jest to uzasadnione ekonomicznie. W tych przypadkach zawierane są umowy jednorazowe lub o charakterze stałej współpracy o organizację szkolenia z podmiotem będącym jego inicjatorem. Podstawowymi zleceniodawcami są podmioty gospodarcze, które prowadzą działalność w oparciu o uzyskane uprawnienia wynikające z innych przepisów niż o systemie oświaty.

Należy więc podkreślić, że jeżeli działalność Wnioskodawcy polega tylko na przeprowadzeniu akcji rekrutacyjnej (naboru chętnych na szkolenie), zabezpieczeniu miejsca przeprowadzenia szkoleń, zabezpieczeniu wyposażenia niezbędnego do przeprowadzenia zajęć, zabezpieczeniu cateringu, obsłudze technicznej szkolenia (transport, sprzątanie, obsługa biurowa, reklamy i informacja wizualna), to tego typu działalność nie można uznać za usługę kształcenia. Usługę kształcenia świadczy w tym przypadku podmiot przeprowadzający dane szkolenie.

Działalność w tym zakresie nie spełnia zatem przesłanek do zwolnienia od podatku (ani na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26, ani na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług).

Zatem usługi związane z organizowaniem szkoleń polegające na przeprowadzeniu akcji rekrutacyjnej (naboru chętnych na szkolenie), zabezpieczeniu miejsca przeprowadzenia szkoleń, zabezpieczeniu wyposażenia niezbędnego do przeprowadzenia zajęć, zabezpieczeniu cateringu, obsłudze technicznej szkolenia (transport, sprzątanie, obsługa biurowa, reklamy i informacja wizualna), nie będą zwolnione od podatku bowiem usługi te nie spełniają przesłanek do uznania ich za usługi w zakresie kształcenia.

Wnioskodawca jako podmiot organizujący szkolenie zawodowe na zlecenie innych podmiotów, nie może również korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, ze względu, jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, na „świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane”. Zwolnienie to jest bowiem przewidziane dla podmiotu świadczącego usługę główną. A zatem tylko dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związane z usługą podstawową, dokonywane przez podmiot świadczący usługę kształcenia, będzie zwolniona od podatku VAT.

Tym samym stanowisko w ww. zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto we wniosku Wnioskodawca wskazał, iż organizuje i przeprowadza szkolenia nie wynikające wprost z obowiązku prawnego nałożonego przez przepisy prawa, lecz niezbędne z powodu np. aktualizacji lub zmiany obowiązujących norm prawnych. Szkolenia te mają charakter dobrowolnego dokształcania się w wykonywanym zawodzie i są organizowane w formie otwartych seminariów, konferencji lub warsztatów.

Odnośnie wskazanych wyżej, świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych w formie otwartych seminariów, konferencji lub warsztatów, których celem jest wprawdzie dokształcanie zawodowe, jednak są one prowadzone w oparciu o dobrowolnie samokształcenie się pracowników stwierdzić należy, iż szkolenia te nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy VAT. Szkolenia te bowiem mimo tego, że można je zaliczyć do usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, nie są prowadzone w formach oraz na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wskazane wyżej szkolenia w formie otwartych seminariów, konferencji lub warsztatów nie mogą również korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT. Mimo, iż jak wskazał Wnioskodawca, są one związane ze zdobywaniem kwalifikacji zawodowych lub podnoszeniem poziomu tych kwalifikacji, Wnioskodawca nie wskazał we wniosku, że posiada na te szkolenia akredytację (ośrodek posiada akredytację tylko na szkolenie kandydatów na taksówkarzy oraz na szkolenie instruktorów nauki jazdy).

Ponadto jeżeli prowadzone szkolenia otwarte w formie seminariów, konferencji lub warsztatów są organizowane w oparciu o dobrowolne samokształcenie się pracowników, nie są prowadzone w formach oraz na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, w zakresie ich realizacji Wnioskodawca nie posiada akredytacji i nie są one finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, wówczas, mimo, iż są związane ze zdobywaniem kwalifikacji zawodowych lub z podnoszeniem tych kwalifikacji, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż część szkoleń wynika z dobrowolnego działania osób fizycznych lub przedsiębiorstw, które chcą uzyskać dodatkową wiedzę zawodową niezbędną do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku np. urzędnik samorządowy nadzorujący proces szkolenia i uzyskiwania uprawnień ADR. Ten rodzaj szkolenia, nie ma bezpośredniego wskazania ustawowego obowiązku o konieczności jego zaliczenia, lecz wiedza ta jest mu potrzebna do należytego wypełniania obowiązków. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż szkolenia zlecane przez instytucje rynku pracy np. Urzędy Pracy, są w 100% realizowane ze środków publicznych. Jeżeli natomiast szkolenia są zlecane przez instytucje rynku pracy, to świadczone przez Wnioskodawcę szkolenia są usługami finansowanymi w co najmniej 70% ze środków publicznych. Ponadto w seminariach i konferencjach uczestniczą również urzędnicy państwowi i samorządowi za których opłatę wnosi konkretny Urząd Wojewódzki, Marszałkowski lub Powiatowy.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż opisane we wniosku szkolenia, seminaria, konferencje, których obowiązek odbycia dla uczestników nie wynika z odrębnych przepisów, mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT w sytuacji, gdy są finansowane w całości ze środków publicznych, albo na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.) lub na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) - gdy są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych. Wnioskodawca może jednak korzystać z tego zwolnienia od podatku jedynie w sytuacji, gdy świadczone przez niego usługi dla wskazanych wyżej uczestników są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Świadczone zatem przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe w celi uzyskania dodatkowej wiedzy zawodowej uczestników (szkolenia, seminaria, konferencje), których obowiązek odbycia nie wynika z odrębnych przepisów, finansowane ze środków publicznych mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT (gdy są finansowane w 100% ze środków publicznych) albo ze zwolnienia od podatku na podstawie wskazanych wyżej rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy (gdy są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych), pod warunkiem jednak, że są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy zaznaczyć, iż tut. organ nie objął oceną stanowiska Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania szkolenia PPOŻ, gdyż w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie jest zainteresowany wykładnią tych przepisów ze względu na jasność ich interpretacji w tym zakresie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.