INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 14 marca 2011r.), uzupełnionym w dniach 12 i 27 maja 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismami z dnia 04 maja 2011r. i 19 maja 2011r. Znak: IBPB II/2/415-338/11/ŁCz wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnień dokonano w dniach 12 i 27 maja 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Postanowieniem Sądu z dnia 19 października 2010r. wnioskodawczyni nabyła wraz z małoletnią córką spadek po zmarłym w dniu 27 sierpnia 2006r. mężu. Przedmiotem spadku była nieruchomość stanowiąca majątek wspólny wnioskodawczyni i jej zmarłego małżonka nabyty w drodze umowy o dożywocie z dnia 23 czerwca 2006r. Przedmiotowa nieruchomość stanowiła gospodarstwo rolne oraz prawo do posiadania i współwładania w nieruchomościach leśno-pastwiskowych.

W dniu 11 stycznia 2011r. postanowieniem Sądu ustanowiono kuratora oraz zezwolono na dokonanie czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu majątkiem małoletniej córki wnioskodawczyni. Sąd zezwolił kuratorowi małoletniej na podjęcie czynności polegającej na dokonaniu działu spadku i zniesieniu współwłasności w następujący sposób:

• na wyłączną własność córki wnioskodawczyni przyznano nieruchomości o łącznej powierzchni 1,5485 ha, których łączna wartość wynosiła 67 799 zł.,
• na wyłączną własność wnioskodawczyni przyznano nieruchomość składającą się z #189; gospodarstwa rolnego (28 098 zł) wraz z budynkami mieszkalnymi (#189;) – 100 000 zł + 7 500 zł, stajnią i stodołą (#189;) - 10 000 zł o łącznej wartości 145 598 zł.

Powyższych informacji wnioskodawczyni udzieliła na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Po wyrażeniu zgody przez Sąd na dział spadku i zniesienie współwłasności, przedmiotowej czynności dokonano w dniu 03 marca 2011r. zgodnie z treścią postanowienia z dnia 11 stycznia 2011r.

W bieżącym roku wnioskodawczyni zamierza sprzedać nieruchomość przyznaną jej na wyłączną własność w wyniku postanowienia Sądu z dnia 11 stycznia 2011r. Otrzymana w dniu 11 stycznia 2011r. nieruchomość stanowiła gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Nabywca (siostra zmarłego męża) nabędzie nieruchomość w celu dalszego prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku z dnia 12 maja 2011r. wskazała, że przedmiotem postanowienia sądu z dnia 11 stycznia 2011r. był spadek po zmarłym mężu w wyniku czego nabyła całe gospodarstwo rolne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości spowoduje obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawczyni, sprzedaż nieruchomości nabytej w spadku jest w całości wolna od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z brzmieniu obowiązującym do końca 2006r. a mającym zastosowanie w sprawie z uwagi na to, że mąż zmarł w 2006r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie m. in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

W myśl powyższego, rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości będzie moment i forma prawna nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawczyni w trakcie trwania małżeństwa nabyła w drodze umowy o dożywocie z dnia 23 czerwca 2006r. nieruchomość stanowiącą majątek wspólny wnioskodawczyni i jej zmarłego małżonka. Na przedmiotową nieruchomość składało się na gospodarstwo rolne oraz prawo do posiadania i współwładania nieruchomością leśno-pastwiskową. W dniu 27 sierpnia 2006r. zmarł małżonek wnioskodawczyni, po którym spadkobiercami była wnioskodawczyni i jej małoletnia córka. W dniu 11 stycznia 2011r. sąd zezwolił kuratorowi małoletniej na dokonanie czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu majątkiem małoletniej, polegającej na dziale spadku i zniesieniu współwłasności przedmiotowej nieruchomości. W dniu 03 marca 2011r. zgodnie z treścią postanowienia z dnia 11 stycznia 2011r. dokonano działu spadku i zniesienia współwłasności poprzez przyznanie na wyłączną własność córce wnioskodawczyni nieruchomości o łącznej powierzchni 1,5485 ha i wartości 67 799 zł., a wnioskodawczyni na wyłączną własność nieruchomość składającej się z #189; gospodarstwa rolnego wraz z budynkami mieszkalnymi, stajnią i stodołą – #189; o łącznej wartości 145 598 zł.

Z tak opisanego zdarzenia wynika, że w przedmiotowej sprawie istnieją trzy momenty, w których mogło dojść do nabycia udziałów w gospodarstwie rolnym opisanym we wniosku: nabycie w drodze umowy dożywocia, w drodze spadku po zmarłym mężu oraz w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności dokonanego z małoletnią córką. Powyższe zdarzenia prawne implikują dla wnioskodawczyni różnorakie konsekwencje prawnopodatkowe.

Zauważyć należy, że przedstawiając własne stanowisko wnioskodawczyni stwierdziła że nabycie przedmiotowej nieruchomości, którą otrzymała w spadku podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak podkreślić, że wnioski zawarte we własnym stanowisku stoją w sprzeczności z opisem zdarzenia przedstawionego przez wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni powołując się bowiem na nabycie nieruchomości w spadku pominęła całkowicie okoliczność, że nieruchomość ta stanowiła majątek wspólny małżonków nabyty w drodze umowy o dożywocie w 2006r. a później była przedmiotem działu spadku i zniesienia współwłasności. Wbrew temu co wywodzi wnioskodawczyni, każda z trzech opisanych wyżej czynności stanowić może odmienny moment nabycia i każdą z tych czynności należy rozpatrzyć odrębnie.

W tym miejscu konieczne jest odniesienie się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.), w którym uregulowane są stosunki majątkowe między małżonkami.

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Stosownie do treści art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. W myśl natomiast art. 50¹ ww. ustawy, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w 2006r. wnioskodawczyni na podstawie umowy dożywocia nabyła wraz z mężem nieruchomość, która weszła do ich majątku wspólnego. Z chwilą śmierci męża współwłasność łączna, którą objęty był majątek małżonków przekształciła się we współwłasność w częściach ułamkowych. To oznacza, że na skutek zawarcia umowy dożywocia udział wnioskodawczyni w całej nieruchomości wynosił #189;. Pozostały zaś udział należący do męża stanowił w chwili jego śmierci masę spadkową. Udziały w tej masie otrzymały po połowie wnioskodawczyni i jej córka.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadek – to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Stosownie do art. 924 i 925 ww. ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak więc dniem nabycia spadku przez wnioskodawczynię i jej córkę jest data śmierci spadkodawcy.

Powyższe oznacza, że w 2006r. wnioskodawczyni nabyła udział wynoszący #189; w całej nieruchomości w drodze umowy o dożywocie oraz udział wynoszący #188; w całej nieruchomości (#189; x #189;) w drodze spadku. Natomiast w 2011r. miał miejsce dział spadku i zniesienie współwłasności.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadłyby poszczególnym spadkobiercom. Tak więc, na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Natomiast celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyta na własność rzecz mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego fakt, że zniesienia współwłasności dokonuje się bez spłat i dopłat. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Wyjaśnić również należy, że przedmiotem działu spadku mogą być wyłącznie nabyte przez spadkobierców w spadku udziały w masie spadkowej. Jest to szczególnie istotne w niniejszej sprawie, gdyż z opisu zdarzenia jasno wynika, że w 2011r. między wnioskodawczynią i jej córką podzielono całą nieruchomość, która została nabyta przez małżonków w 2006r. w drodze umowy o dożywocie. To oznacza, że w 2011r. podzielono nieruchomość, w której udziały wnioskodawczyni nabyła zarówno w drodze umowy dożywocia (#189;) jak i spadku (#188;). Stąd też udział nabyty przez wnioskodawczynię w drodze umowy dożywocia z oczywistych przyczyn nie mógł być przedmiotem działu spadku, gdyż nie stanowił spadku. Strony umowy (wnioskodawczyni i córka) obok działu spadku musiały zatem dokonać również zniesienia współwłasności. Oczywistą nieprawdą jest zatem twierdzenie, jakoby sprzedawana przez wnioskodawczynię nieruchomość nabyta była w spadku. Ustalając w jaki sposób wnioskodawczyni nabyła nieruchomość nie wolno pominąć żadnej z czynności jakie miały miejsce od 2006r. tj. zawarcia umowy dożywocia, nabycia spadku oraz działu spadku i zniesienia współwłasności. Z uwagi na fakt, że zawarcie umowy dożywocia oraz nabycie spadku miały miejsce w 2006r. celem ustalenia skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości dotyczących nabytych tą drogą udziałów należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 01 stycznia 2007r.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do 31 grudnia 2006r. stosuje się zasady określone w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 01 stycznia 2007r.

I tak w myśl art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006r. podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zasada, o której mowa w ust. 2, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) (art. 28 ust. 2a ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w całości, jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny.

Powyższe oznacza, że przychód ze sprzedaży odpowiadający udziałowi nabytemu w spadku (#188;) będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ww. ustawy. Ze zwolnienia tego w żadnym wypadku nie będzie jednak mogła korzystać ta część przychodu, która odpowiadać będzie udziałowi nabytemu w drodze umowy dożywocia (#189;). Nabycie w drodze umowy dożywocia nie jest nabyciem w spadku ani nabyciem na podstawie umowy darowizny. Umowa dożywocia mająca w swej istocie charakter odpłatny i wzajemny, a nadto wypełniająca przesłanki świadczenia ekwiwalentnego, nie stanowi bynajmniej umowy darowizny, która uregulowana została w art. 888 Kodeksu cywilnego.

Podsumowując, w chwili działu spadku i zniesienia współwłasności wnioskodawczyni posiadała udział w nieruchomości wynoszący #190;, na który składał się udział wynoszący #189; nabyty w drodze umowy dożywocia oraz udział wynoszący #188; nabyty w spadku. Aby teraz ocenić czy w 2011r. w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności wnioskodawczyni nabyła na wyłączną własność nieruchomość ponad posiadany uprzednio udział należy ustalić na podstawie aktu notarialnego umowy o dział spadku i zniesienie współwłasności z 2011r. jaką wartość miała cała nieruchomość będąca przedmiotem działu spadku i zniesienia współwłasności oraz wycenić jaką wartość na dzień zawarcia umowy miała nieruchomość, którą w wyniku tego działu spadku i zniesienia współwłasności otrzymała na wyłączną własność wnioskodawczyni. O nabyciu w 2011r. ponad posiadany udział mówić będziemy wówczas, gdyby okazało się, że wartość nieruchomości otrzymanych przez wnioskodawczynię na wyłączną własność w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności będzie wyższa niż #190; z całkowitej wartości nieruchomości podanej w akcie notarialnym umowy o dział spadku i zniesienie współwłasności jako wartość przedmiotu umowy. Jeżeli zaś wartość nieruchomości nabytej przez wnioskodawczynię na wyłączną własność będzie niższa niż #190; wartości przedmiotu umowy o dział spadku i zniesienie współwłasności to oznacza, że w 2011r. wnioskodawczyni nie nabyła nieruchomości ponad udział, który posiadała od 2006r.

Odnosząc się do wartości liczbowych podanych przez wnioskodawczynię w opisie zdarzenia należy wyjaśnić, iż nie mogą one być podstawą ustaleń o jakich mowa powyżej, gdyż wynikają one z decyzji organu podatkowego, która nie miała nic wspólnego z działem spadku i zniesieniem współwłasności, dotyczą wartości masy spadkowej po mężu zapewne koniecznej do ustalenia podatku od spadków i darowizn oraz stoją w sprzeczności z informacjami podanymi przez samą wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni podaje wartość udziału #189; w gospodarstwie rolnym wraz z udziałem #189; w zabudowaniach według decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego, podczas gdy jednocześnie pisze, że otrzymała nieruchomość na wyłączną własność, więc nie mogła otrzymać udziałów. Wartość, którą podaje nie może być też wiarygodna z innego powodu – jeśli otrzymała jak pisze #189; całości, to drugą połowę otrzymała córka, a skoro tak to wartości powinny być równe. Innymi słowy, to nie z decyzji organu podatkowego ustalającej podatek od spadków, ale z aktu notarialnego umowy o dział spadku i zniesienie współwłasności wnioskodawczyni winna czerpać informacje. Wycenić winna również wartość otrzymanych przez nią na wyłączną własność nieruchomości. Wartość rynkowa ustalona na dzień podpisania aktu notarialnego o dział spadku i zniesienie współwłasności nieruchomości przyznanych na wyłączną własność wnioskodawczyni oraz nieruchomości przyznanych na wyłączną własność córce winna razem dać określoną w tym akcie notarialnym całkowitą wartość przedmiotu działu spadku i zniesienia współwłasności.

Podsumowując, przychód z planowanej przez wnioskodawczynię sprzedaży będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r. wyłącznie do wysokości udziału nabytego w spadku. Ta część przychodu, która odpowiadać będzie udziałowi nabytemu w drodze umowy o dożywocie z wymienionego powyżej zwolnienia w żadnym wypadku nie korzysta.

Niezależnie jednak od powyższego, z art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy wynika, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Zwolnienie to nie dotyczy jednak przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 136, poz. 969 ze zm.). W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Szczegółowe określenie, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, co decyduje o zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu ze sprzedaży takich gruntów, wymaga odniesienia się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) oraz załącznika nr 6 do tego rozporządzenia.

Stosownie do § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia użytki rolne dzielą się na:

1. grunty orne,
2. sady,
3. łąki trwałe,
4. pastwiska trwałe,
5. grunty rolne zabudowane,
6. grunty pod stawami,
7. rowy.
   
   

Natomiast zgodnie z § 68 ust. 2. ww. rozporządzenia grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione dzielą się na:

1. lasy,
2. grunty zadrzewione i zakrzewione.
   
   

Jak wynika z powyższego, las nie został wymieniony jako grunt wchodzący w skład gospodarstwa rolnego tj. nie został sklasyfikowany jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione, zatem sprzedaż lasu w żadnym wypadku nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy uzależnione zostało od wystąpienia następujących przesłanek:

• zbywane grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,
• muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,
• grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru.
  
  

W związku z powyższym jeżeli w istocie zbywana nieruchomość stanowić będzie gospodarstwo rolne, które po sprzedaży nie utraci charakteru rolnego, gdyż nadal prowadzić je będzie nabywca, to powyższe przesłanki zostaną przez wnioskodawczynię spełnione i tym samym sprzedaż gospodarstwa w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze umowy dożywocia korzystała będzie ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe zwolnienie obowiązuje również dla nieruchomości lub ich części nabytych w 2011r.

Stanowiska wnioskodawczyni nie można było uznać za prawidłowe, gdyż argumentacja wnioskodawczyni była wadliwa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.