INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 28 marca 2011r.), uzupełnionym w dniach 10 i 16 maja 2011r. oraz 09 czerwca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu wydatkowania środków wycofanych z kasy mieszkaniowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu wydatkowania środków wycofanych z kasy mieszkaniowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

W związku z brakami formalnymi, pismami z dnia 05 maja 2011r. Znak: IBPBII/2/415-408/11/ŁCz; IBPBII/2/415-409/11/ŁCz i 31 maja 2011r. Znak: IBPBII/2/415-409/11/ŁCz; wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnień dokonano w dniach 10 i 16 maja 2011r. i 09 czerwca 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 listopada 2001r. wnioskodawca zawarł umowę z kasą mieszkaniową dotyczącą otwarcia i prowadzenia imiennego rachunku oszczędnościowo-kredytowego służącego do systematycznego gromadzenia oszczędności z przeznaczeniem na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. W ciągu kolejnych lat zgodnie z regulaminem wnioskodawca dokonywał wpłat. W trakcie oszczędzania wnioskodawca dokonywał stosownych odpisów podatkowych tj. 30% poniesionych wydatków związanych z oszczędzaniem. Umowa została rozwiązana w dniu 12 stycznia 2011r. Zgodnie z regulaminem do 31 grudnia 2011r. wnioskodawca musi te pieniądze przeznaczyć na zakup nieruchomości na rynku pierwotnym lub wtórnym. Pieniądze te wnioskodawca chce przeznaczyć na zakup udziału #188; w nieruchomości - domu jednorodzinnym, w którym udział #188; posiada żona wnioskodawcy, a udział #190; należy do teściowej wnioskodawcy.

Na zakup wyżej wymienionej nieruchomości wnioskodawca wraz z małżonką chcą przeznaczyć również pieniądze ze sprzedaży w 2010r. działki budowlanej za kwotę 30 000 zł. Przedmiotowa działka została nabyta przez żonę wnioskodawcy w drodze spadku po zmarłym w dniu 09 maja 2009r. ojcu oraz w drodze darowizny od matki z dnia 06 maja 2010r. Wnioskodawca wraz z żona oświadczył, że pieniądze te w ciągu 2 lat zostaną przeznaczone na zakup nieruchomości. Z wniosku wynika również, że między małżonkami obowiązuje wspólność majątkowa.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatkowanie środków z kasy mieszkaniowej łącznie z pieniędzmi pochodzącymi ze zbycia działki przez małżonkę wnioskodawcy, na zakup udziału w prawie własności domu jednorodzinnego od teściowej nie spowoduje utraty ulgi podatkowej...

Zdaniem wnioskodawcy, z przepisów nie wynika ograniczenie, że wnioskodawca nie może przeznaczyć środków wycofanych z kasy mieszkaniowej na nabycie udziału w prawie własności domu lub lokalu mieszkalnego. Ustawodawca zastrzegł wyłącznie, aby środki zgromadzone na rachunku zostały przeznaczone na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Również przeznaczenie środków pochodzących ze sprzedaży działki łącznie z oszczędnościami z kasy mieszkaniowej jest zgodne z przepisami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy w zakresie sposobu wydatkowania środków wycofanych z kasy mieszkaniowej. W zakresie sposobu wydatkowania środków uzyskanych ze sprzedaży działki budowlanej w 2010r. - zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 2001r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134 poz. 1509) podatnikom, którzy zawarli umowę o kredyt kontraktowy z bankiem prowadzącym kasę mieszkaniową o systematyczne gromadzenie oszczędności, według zasad określonych w przepisach o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, i przed dniem 01 stycznia 2002r. nabyli prawo do odliczenia od podatku wydatków poniesionych na cel określony w art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2002r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych kwot wpłaconych oszczędności na kontynuację systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na tym samym rachunku oszczędnościowo – kredytowym i w tym samym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, poniesionych od dnia 01 stycznia 2002r., do upływu określonego przed dniem 01 stycznia 2002r. terminu systematycznego gromadzenia oszczędności, wynikającego z umowy o kredyt kontraktowy.

W świetle powyższego, prawo do odliczeń od podatku na zasadach praw nabytych przysługuje wyłącznie tym podatnikom, którzy będąc posiadaczem rachunku oszczędnościowo-kredytowego w banku prowadzącym kasę mieszkaniową pierwszych wpłat na ten rachunek dokonali przed 01 stycznia 2002r.

Jednocześnie stosownie do postanowień art. 6 ww. ustawy zmieniającej, moc obowiązującą zachował art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2002r.

Zgodnie z art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2001r., jeżeli podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków związanych z oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej, a następnie:

1. wycofał ze spółdzielni wniesiony wkład,
2. w całości zmienił przeznaczenie lokalu lub budynku mieszkalnego na użytkowy,
3. po roku, w którym dokonano odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków, z wyjątkiem gdy zwrócone kwoty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu,
4. wycofał oszczędności z kasy mieszkaniowej, z wyjątkiem gdy wycofana kwota po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania została wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę,
5. przeniósł uprawnienia do rachunku oszczędnościowo-kredytowego na rzecz osób trzecich, z wyjątkiem dzieci własnych lub przysposobionych,

-do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności, dolicza się odpowiednio kwoty poprzednio odliczone z tych tytułów.

Wykładnia literalna tego przepisu wskazuje, że w sytuacji gdy wycofane oszczędności z kasy mieszkaniowej, po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania zostaną wydatkowane przez podatnika na cele mieszkaniowe, w tym samym roku podatkowym co ich wycofanie, podatnik nie jest obowiązany "zwrócić" ulgi podatkowej w zeznaniu podatkowym i nie musi doliczać do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności kwot poprzednio odliczonych z tego tytułu.

Katalog wydatków, dotyczących celów mieszkaniowych, na które podatnik może przeznaczyć wycofane z kasy mieszkaniowej oszczędności precyzuje ustawa z dnia 26 października 1995r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1070 ze zm.).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez zawarcie umowy o kredyt kontraktowy osoba fizyczna zobowiązuje się do systematycznego gromadzenia oszczędności w kasie mieszkaniowej przez czas oznaczony, a bank prowadzący kasę mieszkaniową - do przechowywania oszczędności i udzielenia po upływie tego okresu, z zastrzeżeniem art. 12 i 13, długoterminowego kredytu na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 tej ustawy celami mieszkaniowymi są służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy:

1. nabycie, budowa, przebudowa, rozbudowa lub nadbudowa domu albo lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość,
2. uzyskanie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej albo prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego,
3. remont domu albo lokalu, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem bieżącej konserwacji i odnowienia mieszkania,
4. spłata kredytu bankowego zaciągniętego na cele wymienione w pkt 1-3,
5. nabycie działki budowlanej lub jej części pod budowę domu jednorodzinnego lub budynku mieszkalnego, w którym jest lub ma być położony lokal mieszkalny kredytobiorcy.
   
   

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 30 listopada 2001r. wnioskodawca zawarł z bankiem prowadzącym kasę mieszkaniową umowę o kredyt kontraktowy. W umowie tej zobowiązał się do systematycznego gromadzenia oszczędności z przeznaczeniem ich na cele mieszkaniowe. W dniu 12 stycznia 2011r. wnioskodawca rozwiązał umowę i zamierza do końca 2011r. wydatkować zgromadzone w kasie oszczędności na zakup od teściowej udziału wynoszącego #188; w domu jednorodzinnym.

Z treści cytowanych przepisów jednoznacznie wynika, że aby nie utracić prawa do ww. ulgi, wycofana kwota po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania, musi być wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę. Powołany przepis wymieniając cele mieszkaniowe, na które podatnik może przeznaczyć środki wycofane z kasy mieszkaniowej nie zawiera ograniczeń co do nabycia udziału w prawie własności domu. Równocześnie przedstawione regulacje nie powodują utraty prawa do ulgi z tytułu systematycznego oszczędzania, gdy umowa sprzedaży zawarta zostanie z teściową wnioskodawcy, a więc osobą, z którą łączy wnioskodawcę stosunek powinowactwa. Powyższe powoduje, że wnioskodawca nie będzie zobowiązany w zeznaniu podatkowym za rok, w którym nastąpi wycofanie zgromadzonych środków, do doliczenia kwot uprzednio odliczonych z tego tytułu. Ustawodawca zastrzega jedynie aby środki zgromadzone w kasie mieszkaniowej zostały przeznaczone na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych m.in. na nabycie własności domu.

Zgodnie z brzmieniem art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). W związku z powyższym wydatkowanie środków z kasy mieszkaniowej na nabycie udziału w domu spełnia przesłanki określone w art. 8 ust. 2 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, czyli stanowi wydatek na cele mieszkaniowe służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych.

Odnośnie natomiast kwestii przeznaczenia na zakup udziału w nieruchomości łącznie środków pochodzących z kasy mieszkaniowej oraz ze sprzedaży działki budowlanej przez małżonkę wnioskodawcy należy zauważyć, że powyższa kumulacja środków nie rodzi dla wnioskodawcy żadnych negatywnych konsekwencji wpływających na konieczność zwrotu odliczonej wcześniej ulgi. Z przepisów nie wynika bowiem, że aby zachować prawo do ulgi z tytułu systematycznego oszczędzania trzeba nabyć budynek mieszkalny (udział w nim) o wartości nie wyższej niż środki wycofane z kasy.

Natomiast skutki sprzedaży działki budowlanej, która należy do majątku odrębnego żony wnioskodawcy odnoszą się wyłącznie do żony wnioskodawcy, gdyż tylko ona osiągnęła z tej sprzedaży przychód jako zbywca. Zatem to żona wnioskodawcy a nie małżonkowie łącznie będzie rozliczała przychód ze sprzedaży nieruchomości. Z tytułu sprzedaży działki budowlanej na wnioskodawcy nie ciąży więc zobowiązanie podatkowe, podobnie bez znaczenia dla jego obowiązków podatkowych pozostaje sposób wydatkowania środków przez żonę.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.