INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2011r. (data wpływu 21 lutego 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 maja 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego od czynności nieodpłatnego przekazania składników majątku gospodarstwa pomocniczego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego od czynności nieodpłatnego przekazania składników majątku gospodarstwa pomocniczego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 maja 2011r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Likwidacja Gospodarstwa następuje na podstawie art. 89 ustawy – przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1241). Gospodarstwo Pomocnicze zostało powołane decyzją kierownika jednostki budżetowej – Dyrektora Szkoły (decyzją z dnia 29 stycznia 1999r.). Kierownik jednostki określił nazwę, miejsce i przedmiot działalności, a także składniki majątkowe przekazane nieodpłatnie do użytkowania w Gospodarstwie.

Zgodnie z decyzją o powołaniu, Gospodarstwo prowadziło produkcję rolniczą i usługi w celu zapewnienia realizacji praktycznej nauki zawodu.

Gospodarstwo Pomocnicze przy Zespole Szkół było płatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z ustawą o finansach publicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) obowiązującą w okresie funkcjonowania gospodarstw, Gospodarstwo Pomocnicze było częścią wydzieloną Szkoły. Było Gospodarstwem samofinansującym się, utrzymywało się z własnych dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności. Do dnia likwidacji – przekazania, tj. 31 grudnia 2010r. – prowadziło dotychczasową działalność. W związku z likwidacją, Gospodarstwo nieodpłatnie przekazuje całość majątku. Przekazuje także dokumenty z dotychczasowej działalności. W ten sposób zostaje włączone do macierzystej jednostki budżetowej.

Decyzja z dnia 31 grudnia 2010r. kierownika jednostki budżetowej, § 2: „Pozostałe po likwidacji składniki majątkowe, należności i zobowiązania Gospodarstwa Pomocniczego przejmuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego Zespół Szkół”. Uchwałą Rady Pedagogicznej z dnia 26 listopada 2010r., Szkoła będzie realizować zadania edukacyjne, prowadząc również działalność produkcyjną i usługową użytkując majątek, którym do tej pory dysponowało Gospodarstwo Pomocnicze.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że Szkoła jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 12 stycznia 2000r. z tytułu świadczenia usług edukacyjnych oraz z tytułu świadczenia usług opodatkowanych polegających na wynajmie pomieszczeń.

Czynność, o której mowa we wniosku stanowiła przekazanie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Przekazane zostały wszelkie składniki majątkowe oraz księgi rachunkowe i dokumenty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od przekazanych nieodpłatnie, protokołem zdawczo-odbiorczym, składników majątku Gospodarstwa Pomocniczego należy naliczyć i odprowadzić należny podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie wszystkich składników majątku protokołem zdawczo-odbiorczym do jednostki macierzystej według przepisów art. 89 ust. 4, nie wymaga naliczania podatku od towarów i usług, ponieważ nie spełnia warunków art. 5, art. 7, ani też art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ składniki zostały przekazane bezpłatnie do dalszego użytkowania w takim samym zakresie przez jednostkę macierzystą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ustawowy termin zakończenia likwidacji gospodarstwa pomocniczego upływający – jak wskazał Wnioskodawca – z dniem 31 grudnia 2010r., co wynika z przepisu art. 87 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. – Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1241 ze zm.), niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży, należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy). Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl natomiast art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W celu ustalenia, czy przedmiotem wniosku jest transakcja zbycia przedsiębiorstwa, należy dokonać analizy tego pojęcia. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W myśl tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Definicja ta określa przedsiębiorstwo w sensie przedmiotowym. Przy czym, powyższe wyliczenie jest katalogiem otwartym, więc wymienione elementy składowe przedsiębiorstwa mają jedynie charakter przykładowy. Jednakże sformułowanie przepisu tworzy domniemanie prawne, w myśl którego przedsiębiorstwo obejmuje każdy składnik zespołu, a zatem wszelkie dobra materialne i niematerialne podlegające ochronie prawnej i służące wykonywaniu celów gospodarczych.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż likwidacja Gospodarstwa następuje na podstawie art. 89 ustawy – przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1241). Gospodarstwo Pomocnicze zostało powołane decyzją kierownika jednostki budżetowej – Dyrektora Szkoły (decyzją z dnia 29 stycznia 1999r.). Kierownik jednostki określił nazwę, miejsce i przedmiot działalności, a także składniki majątkowe przekazane nieodpłatnie do użytkowania w Gospodarstwie.

Zgodnie z decyzją o powołaniu, Gospodarstwo prowadziło produkcję rolniczą i usługi w celu zapewnienia realizacji praktycznej nauki zawodu.

Gospodarstwo Pomocnicze przy Zespole Szkół było płatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z ustawą o finansach publicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) obowiązującą w okresie funkcjonowania gospodarstw, Gospodarstwo Pomocnicze było częścią wydzieloną Szkoły. Było Gospodarstwem samofinansującym się, utrzymywało się z własnych dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności. Do dnia likwidacji – przekazania, tj. 31 grudnia 2010r. – prowadziło dotychczasową działalność. W związku z likwidacją, Gospodarstwo nieodpłatnie przekazuje całość majątku. Przekazuje także dokumenty z dotychczasowej działalności. W ten sposób zostaje włączone do macierzystej jednostki budżetowej.

Decyzja z dnia 31 grudnia 2010r. kierownika jednostki budżetowej, § 2: „Pozostałe po likwidacji składniki majątkowe, należności i zobowiązania Gospodarstwa Pomocniczego przejmuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego Zespół Szkół”. Uchwałą Rady Pedagogicznej z dnia 26 listopada 2010r., Szkoła będzie realizować zadania edukacyjne, prowadząc również działalność produkcyjną i usługową użytkując majątek, którym do tej pory dysponowało Gospodarstwo Pomocnicze.

Ponadto podano, że Szkoła jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 12 stycznia 2000r. z tytułu świadczenia usług edukacyjnych oraz z tytułu świadczenia usług opodatkowanych polegających na wynajmie pomieszczeń.

Czynność, o której mowa we wniosku stanowiła przekazanie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Przekazane zostały wszelkie składniki majątkowe oraz księgi rachunkowe i dokumenty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż przejęcie przez jednostkę budżetową (Zespół Szkół) wszelkich składników majątkowych, należności i zobowiązań oraz ksiąg rachunkowych i dokumentów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w wyniku likwidacji Gospodarstwa Pomocniczego jako podmiotu podatkowego, spełnia przesłanki do uznania opisanej we wniosku czynności za przekazanie przedsiębiorstwa.

Należy podkreślić, iż w przedmiotowej sprawie Gospodarstwo Pomocnicze zaprzestało prowadzenia działalności, gdyż jak wskazano we wniosku, jednostka będąca gospodarstwem pomocniczym została zlikwidowana z końcem 2010r.

Przedstawione powyżej fakty pozwalają stwierdzić, iż Gospodarstwo Pomocnicze w istocie stanowiło samodzielne przedsiębiorstwo na gruncie przepisów ustawy o VAT. A zatem w przedmiotowej sprawie należy uznać, iż przedmiotem transakcji jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Przedmiot transakcji opisanej we wniosku spełnia przesłanki do uznania go za przedsiębiorstwo, gdyż stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny.

A zatem w celu ustalenia, czy transakcja opisana we wniosku podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, zbadania jeszcze wymaga, czy transakcja ta spełnia przesłanki do uznania jej za „zbycie”, którym to określeniem posłużył się ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ustawa o VAT stanowi, że przepisy ustawy nie obejmują transakcji zbycia przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części). Pojęcie „transakcja zbycia” zostało użyte, aby ograniczyć przypadki braku zastosowania ustawy do sytuacji, w których następuje przejście własności przedsiębiorstwa, a nie do wszystkich dostaw.

Wyłączone spod opodatkowania jest zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne zbycie przedsiębiorstwa. Również darowizna przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu (WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 7 października 2009r., I SA/Po 491/09). Nie ma znaczenia także forma zbycia – podatkowi nie będą podlegać także sprzedaż, aport, zamiana i darowizna, jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo (jego zorganizowaną część).

Zdaniem tut. organu przejęcie przez Zespół Szkół wszelkich składników majątkowych, należności i zobowiązań oraz ksiąg rachunkowych i dokumentów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w wyniku likwidacji Gospodarstwa Pomocniczego, spełnia przesłanki do uznania przedmiotowej transakcji za zbycie przedsiębiorstwa. Tym samym, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, opisana we wniosku czynność zbycia przedsiębiorstwa, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.