Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1061/12-2/KT
z 14 stycznia 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP3/443-1061/12-2/KT
Data
2013.01.14
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku
Słowa kluczowe
dokumentowanie
montaż
powierzchnia użytkowa
stawka
systemy
usługi montażowe
Istota interpretacji
Dokumentowanie powierzchni użytkowej budynku lub lokalu mieszkalnego w celu zastosowania odpowiedniej stawki podatku dla usługi montażu systemów grzewczych.
Wniosek ORD-IN  476 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.10.2012 r. (data wpływu 15.10.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania powierzchni użytkowej budynku lub lokalu mieszkalnego w celu zastosowania odpowiedniej stawki podatku – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 15.10.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania powierzchni użytkowej budynku lub lokalu mieszkalnego w celu zastosowania odpowiedniej stawki podatku oraz opodatkowania usługi wymiany wkładu kominowego na rzecz wspólnoty mieszkaniowej. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny: Spółka Jawna prowadzi działalność gospodarczą, która obejmuje swym zakresem usługi związane z projektowaniem i montażem systemów grzewczych w budynkach jednorodzinnych, wielorodzinnych jak i w budynkach użytkowych. W szczególności, firma specjalizuje się w doborze i montażu kotłów grzewczych kondensacyjnych, kotłów olejowych lub opalanych drewnem oraz kolektorów słonecznych i pomp ciepła. Dodatkowo, w ramach wykonywanej działalności wykonuje systemy ogrzewania podłogowego oraz instalację grzejników płytowych i łazienkowych drabinkowych w budynkach mieszkalnych, jak również montaż instalacji CO, montaż kotłowni, montaż wentylacji mechanicznej. W ramach prowadzonej działalności firma zajmuje się także serwisem gwarancyjnym i pogwarancyjnym urządzeń cieplnych. W związku z faktem, że część wykonywanych przez firmę usług montażu systemów grzewczych wykonywana jest w obiektach budowlanych, które zaliczane są do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, do opodatkowania podatkiem od towarów i usług Spółka stosuje stawkę obniżoną w wysokości 8 %. Wynika to z treści przepisu art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym 8-procentową stawkę tego podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Kolejny przepis (art. 41 ust. 12a) definiuje, co należy rozumieć przez określenie budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym. Jak wskazują przepisy, rozumiemy przez to obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Z kolei, ust. 12b wyżej przedstawionego artykułu wskazuje, iż do budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:
Natomiast, przepis art. 41 ust. 12c wyjaśnia, iż w przypadku, gdy powierzchnia użytkowa budynku, czy też lokalu mieszkalnego przekracza wyżej wymienione normy, obniżoną stawkę podatku VAT (8%) stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. W związku z powyższym, dla ustalenia odpowiedniej stawki podatku VAT dla montażu systemów grzewczych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym niezbędne jest ustalenie właściwego metrażu powierzchni użytkowej. Ustalając powierzchnię użytkową budynku, w którym wykonujemy usługę montażu, określamy, w jakiej części usługa będzie opodatkowana stawką preferencyjną czyli 8% (na lata 2011-2013), a w jakiej zastosowanie będzie miała stawka podstawowa (na chwilę obecną 23%). Firma ma wątpliwości odnośnie kwestii udokumentowania powierzchni użytkowej danego budynku bądź lokalu mieszkalnego, w którym wykonuje wyżej przedstawione usługi. Dodatkowo, firma dokonała montażu kotłowni w lokalu mieszkalnym, którego powierzchnia nie przekracza 150 m2. W skład wykonanych robót weszła także usługa wymiany wkładu kominowego w powyższym lokalu. Faktura za wymianę wkładu kominowego nie zostanie wystawiona bezpośrednio na klienta firmy, ale na wspólnotę mieszkaniową. W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest pytanie Wnioskodawcy dotyczące dokumentowania powierzchni użytkowej budynku lub lokalu mieszkalnego w celu zastosowania odpowiedniej stawki podatku (pytanie nr 1). W zakresie udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2 wydana została odrębna interpretacja indywidualna nr IPPP3/443-1061/12-3/KT. Stanowisko Wnioskodawcy: Ad.1) Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stawki podatku VAT ustalane są na podstawie art. 41 ustawy. Zgodnie z ust. 1 art. 41, stawka podatku wynosi 22% (jest to tzw. stawka podstawowa ), z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Wmyśl ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Jednakże należy mieć na względzie, iż stosownie do art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:
Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 (tj. 8%), stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ww. ustawy). Na podstawie art. 41 ust. 12b cyt. ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:
Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programom mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Jak zostało to przedstawione w zaistniałym stanie faktycznym, w ramach prowadzonej działalności Spółka wykonuje usługi montażu systemów grzewczych m.in. w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym. W celu zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla powyższych usług istotne jest ustalenie wartości powierzchni użytkowej budynku bądź lokalu. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 1 12 poz. 1316 ze zm.), w Objaśnieniach wstępnych, w pkt 2 - Pojęcia podstawowe - wskazano, iż całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:
Część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie). Z powyżej przytoczonej definicji wynika, iż przez powierzchnię użytkową lokalu należy rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora (takich jak: garaże, miejsca parkingowe, komórki lokatorskie), bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania; za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału. Zdaniem Spółki, określenie powierzchni użytkowej danego budynku powinno nastąpić na podstawie wiarygodnych dokumentów urzędowych. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy nie określają rodzaju i formy dokumentu jaki może służyć określeniu powierzchni użytkowej budynku. Według Spółki dokumentem wystarczającym do określenia powierzchni użytkowej jest akt notarialny lub też dokumentacja budowlana, na podstawie której istnieje możliwość wyliczenia powierzchni użytkowej, w tym kopia projektu architektonicznego budynku, gdzie określona jest dokładnie powierzchnia użytkowa i inna oraz przeznaczenie obiektu. Ewentualnie, dokumentem takim może być także decyzja w zakresie podatku od nieruchomości, w której określona jest powierzchnia użytkowa nieruchomości. Dlatego też, z uwagi na powyższe Spółka uważa, iż w celu udowodnienia prawidłowości w zakresie stosowania właściwej stawki podatku VAT dla usług montażu systemów cieplnych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, dowodem wystarczającym jest kserokopia wyżej wymienionych dokumentów (aktu notarialnego, dokumentacji budowlanej, projektu architektonicznego budynku lub decyzji w zakresie podatku od nieruchomości). W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - w zakresie dokumentowania powierzchni użytkowej budynku lub lokalu mieszkalnego w celu zastosowania odpowiedniej stawki podatku (pytanie nr 1) - uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/. Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Z kolei, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 /…/. W myśl przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie zaś do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:
W myśl z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Stosownie do treści art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a nie zalicza się:
W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy). Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ustawy). Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z tym rozporządzeniem, dział PKOB 11, w którym mieszczą się budynki mieszkalne, obejmuje:
Stosownie do obowiązującego od dnia 06 kwietnia 2011 r. § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04.042011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:
Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 ww. rozporządzenia). Z kolei, w celu właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i, co się z tym wiąże, stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 2 pkt 12 przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Jak już wyżej wskazano, dział ten obejmuje (zgodnie z cyt. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych): budynki mieszkalne jednorodzinne - 111, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, budynki zbiorowego zamieszkania - 113. Z powyższych przepisów wynika zatem, że obniżoną stawkę podatku VAT stosuje się do budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji oraz przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym do którego należą budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, z uwzględnieniem limitów określonych w art. 41 ust. 12b ustawy. Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi związane z projektowaniem i montażem systemów grzewczych w budynkach jednorodzinnych, wielorodzinnych jak i w budynkach użytkowych. W szczególności, firma specjalizuje się w doborze i montażu kotłów grzewczych kondensacyjnych, kotłów olejowych lub opalanych drewnem oraz kolektorów słonecznych i pomp ciepła. Dodatkowo, w ramach wykonywanej działalności wykonuje systemy ogrzewania podłogowego oraz instalację grzejników płytowych i łazienkowych drabinkowych w budynkach mieszkalnych, jak również montaż instalacji CO, montaż kotłowni, montaż wentylacji mechanicznej. W ramach prowadzonej działalności firma zajmuje się także serwisem gwarancyjnym i pogwarancyjnym urządzeń cieplnych. W związku z faktem, że część wykonywanych przez firmę usług montażu systemów grzewczych wykonywana jest w obiektach budowlanych, które zaliczane są do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, do opodatkowania podatkiem od towarów i usług Spółka stosuje stawkę obniżoną w wysokości 8 %, opierając się na treści przepisu art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, że dla ustalenia odpowiedniej stawki podatku VAT dla montażu systemów grzewczych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym niezbędne jest ustalenie właściwego metrażu powierzchni użytkowej, Wnioskodawca, ustalając powierzchnię użytkową budynku, w którym wykonuje usługę montażu, określa, w jakiej części usługa będzie opodatkowana stawką preferencyjną, a w jakiej zastosowanie będzie miała stawka podstawowa. Wątpliwości Wnioskodawcy, sformułowane w pytaniu nr 1, sprowadzają się do kwestii udokumentowania powierzchni użytkowej danego budynku bądź lokalu mieszkalnego, w którym wykonuje wyżej opisane usługi. Należy zauważyć, iż przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym). Strony umowy określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, modernizacyjna, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia itp.). Wyliczenie co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych). W niniejszej sprawie Spółka – jak wskazano we wniosku - świadczy usługi, które kwalifikuje do usług budowlano – montażowych, o których mowa w przepisie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Zatem, gdy przedmiotowe usługi są wykonywana w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m2 lub w lokalach mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m2, Spółka stosuje dla tych usług, na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy, obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8%. Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie posiadanej dokumentacji stwierdzić należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia wydane na jej podstawie nie określają rodzaju i formy dokumentów. Przepis art. 41 ust. 12 ustawy przywołuje natomiast Polską Klasyfikację Obiektów Budowlanych. Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, które formalnie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać będą powierzchnię użytkową, rozumianą zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie PKOB w tym zakresie, np. kserokopię dokumentacji budowlanej, na podstawie której taką powierzchnię można obliczyć, akt notarialny, w którym wymieniona byłaby powierzchnia mieszkania lub budynku, przydział ze spółdzielni z wymienionymi powierzchniami poszczególnych pomieszczeń mieszkalnych, ewentualnie decyzja określająca wymiar podatku od nieruchomości, z której wynika powierzchnia użytkowa nieruchomości. Istotne jest, aby posiadane dokumenty były dowodami potwierdzającymi, że budynek lub lokal mieszkalny spełnia wymogi określone dla budownictwa społecznego wskazane w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o podatku od towarów i usług. Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznaje się za prawidłowe. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.