INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 9 marca 2011 r.) uzupełnionym w dniu 30 maja 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji oraz momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku wydawania paliwa na podstawie kart paliwowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 30 maja 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji oraz momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku wydawania paliwa na podstawie kart paliwowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi stację paliw i współpracuje na podstawie podpisanych umów z firmą „E.” SE Spółka Europejska. Firma ta jest jednocześnie dostawcą paliwa do Spółki, a także klientem Spółki na podstawie umowy o akceptacji kart paliwowych. Na podstawie zawartej umowy Spółka wydaje osobom posługującym się kartami paliwowymi paliwo, nie otrzymując od nich zapłaty. Na podstawie podpisanej umowy Spółka na wydane paliwo wystawia faktury VAT raz w tygodniu na podstawie zestawienia transakcji z okresu rozliczeniowego na firmę „E.” SE. Spółka za wydany towar na podstawie kart paliwowych kompensuje swoje zobowiązania wobec „E.” SE z tytułu dostawy paliwa.

Na podstawie umowy Spółka wystawia faktury w przyjętym tygodniowym okresie rozliczeniowym. Spółka ewidencjonuje sprzedaż paliwa na podstawie kart paliwowych na kasie fiskalnej, nie wydając przy tym paragonów fiskalnych posiadaczom kart paliwowych tankującym paliwo. Wydaje natomiast potwierdzenie w postaci dokumentu WZ (wydanie zewnętrzne), będące dowodem przeprowadzonej transakcji. Paragony fiskalne przechowywane są przez Spółkę. Dla Spółki końcowym odbiorcą zakupionego paliwa na podstawie kart paliwowych jest „E.” SE i na nią Spółka wystawia faktury, otrzymując do niej poprzez kompensatę za dostarczone paliwo zapłatę. Spółka dokonując rozliczenia podatku od towarów i usług za dany miesiąc pomniejsza sprzedaż zarejestrowaną na kasie fiskalnej o paragony wystawione na wydanie paliwa na podstawie kart paliwowych klientom „E.” SE, posiadaczom kart paliwowych. Powiększa natomiast podatek VAT należny o sprzedaż wynikającą z faktur wystawianych w związku z transakcjami dokonywanymi w oparciu o karty paliwowe na „E.” SE w dacie wystawienia faktury.

Faktury wystawiane są przez Spółkę na „E.” SE raz w tygodniu, w każdy czwartek. Jeżeli dzień ten jest dniem wolnym od pracy, wówczas faktura jest wystawiana w następnym najbliższym dniu roboczym.

Obowiązek w podatku VAT uznawany jest przez Spółkę na podstawie wystawionych zgodnie z umową o akceptacji kart paliwowych faktur sprzedaży, w dacie wystawionej faktury.

Za datę powstania przychodu na podstawie wystawionych faktur za wydanie paliwa na karty uznawana jest przez Spółkę, zgodnie z art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, data wystawionej z zgodnie z umową faktury. Wobec powyższego, jeżeli faktura została wystawiona 3 lutego, wówczas znajdują się na niej wydania paliwa za okres tygodniowy obejmujący styczeń i luty. Spółka uznaje datę powstania przychodu w dacie wystawionej faktury, w tym wypadku w całości w miesiącu lutym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka zobowiązana jest ewidencjonować wydanie paliwa na podstawie kart paliwowych kontrahentom „E.” SE na kasie fiskalnej...
2. Czy obowiązek w podatku VAT powstanie na podstawie zaewidencjonowania wydania paliwa posiadaczom kart paliwowych na kasie fiskalnej, czy na podstawie wystawionej na rzecz „E.” SE faktury...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, Spółka nie jest zobowiązana ewidencjować wydanie paliwa na podstawie kart paliwowych na kasie fiskalnej. Zdaniem Spółki, na kasie fiskalnej można ewidencjonować sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, w tym także osób prawnych pod warunkiem niewydawania im paragonów fiskalnych.

Obowiązek podatkowy w podatku do towarów i usług powstanie nie w momencie zaewidencjonowania na kasie fiskalnej, lecz zgodnie z wystawioną fakturą na rzecz odbiorcy „E.” SE. Dlatego sposób rozliczania podatku VAT przez Spółkę jest prawidłowy poprzez odejmowanie podatku należnego VAT z paragonów na wydanie paliwa na podstawie kart paliwowych i powiększanie obrotu VAT w dacie wystawienia faktury na „E.” SE, zgodnie z umową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl ogólnej zasady zawartej w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. nr 54, poz. 535 ze zm.) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 67, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 19 ust. 4 powołanej ustawy jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Stosownie do § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Na podstawie art. 109 ust. 3 powołanej ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej. Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przepis art. 111 jednoznacznie wskazuje, iż obowiązek ewidencji obrotu i kwot należnego podatku odnosi się wyłącznie do sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku wynika, iż w ramach zawartej umowy Spółka dokonuje wydania paliwa na podstawie kart paliwowych. Sprzedaż ta dokumentowana jest fakturami VAT wystawianymi na rzecz „E.” SE raz w tygodniu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz cytowane uregulowania prawne, skoro w opisanych okolicznościach Spółka dokonuje sprzedaży na rzecz firmy „E.” SE, tym samym nie dokonuje sprzedaży paliwa wydawanego na podstawie kart paliwowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, to w związku z tym nie ciąży na Spółce obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot należnego podatku z tego tytułu przy pomocy kasy rejestrującej.

Wskazać jednak należy, iż obowiązujące przepisy nie precyzują zakazu ewidencjonowania sprzedaży na rzecz podmiotów gospodarczych, co oznacza, iż dopuszczalne jest ewidencjonowanie tego obrotu za pośrednictwem kasy rejestrującej. Warunkiem jednak prawidłowego rozliczenia obrotu i kwot podatku należnego jest posiadanie paragonów fiskalnych, dotyczących sprzedaży udokumentowanej fakturami VAT wystawionymi dla kontrahenta, na rzecz którego - na podstawie kart paliwowych - Spółka wydaje paliwo.

Obowiązek podatkowy przy sprzedaży paliwa, wydawanego na podstawie kart paliwowych, na rzecz innego podmiotu gospodarczego powstanie na zasadach ogólnych, określonych w art. 19 ust. 1 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Bez wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego w omawianej sprawie będzie fakt zaewidencjonowania obrotu i kwoty należnego podatku przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Odnosząc się do kwestii ewidencjonowania sprzedaży dokonywanej na podstawie kart paliwowych stwierdzić należy, iż przedstawiony przez Spółkę sposób prowadzenia ewidencji dla celów VAT, t.j. odejmowanie podatku należnego VAT z paragonów na wydanie paliwa na podstawie kart paliwowych i powiększanie obrotu VAT w dacie wystawienia faktur VAT dokumentujących sprzedaż paliwa na rzecz „E.” SE, zgodnie z zawartą umową, można przyjąć za prawidłowy, przy założeniu, iż sposób ten stanowi odzwierciedlenie rzeczywistego przebiegu transakcji gospodarczych, udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynika z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych. Trzeba bowiem zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego ewidencjonowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, by odzwierciedlały one faktyczny ich przebieg.

Dodatkowo wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje zasad zawierania między stronami umów cywilnoprawnych, natomiast organy podatkowe nie mają prawa ingerować w zawierane umowy i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.