Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-685/11-4/AD
z 22 lipca 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP2/443-685/11-4/AD
Data
2011.07.22
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od towarów i usług --> Procedury szczególne --> Szczególne procedury przy świadczeniu usług turystyki --> Usługi turystyki
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia --> Zwolnienie od podatku
Słowa kluczowe
kolonie i obozy
marża
podatek od towarów i usług
stawka preferencyjna
stawki podatku
świadczenie usług
usługi
usługi turystyczne
usługi zwolnione
zwolnienia z podatku od towarów i usług
zwolnienie
Istota interpretacji
Jakiej stawce podatku VAT podlegać będzie organizowany przez Wnioskodawcę wypoczynek?
Wniosek ORD-IN  499 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 8 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:
UZASADNIENIE W dniu 18 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 8 lipca 2011 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Działalność zaczął prowadzić w marcu 2010 r. Przedmiotem działalności jest udzielanie korepetycji, organizowanie kursów przygotowujących do egzaminów szkolnych oraz organizowanie wypoczynku dla dzieci w okresie ferii zimowych i letnich. Usługi są świadczone na podstawie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, z tym że niektóre z nich (organizowanie wypoczynku) podlegają obowiązkowi zarejestrowania we właściwym kuratorium oświaty. Zainteresowany nie jestem płatnikiem podatku VAT czynnym z uwagi na obrót nie przekraczający limitu wskazanego w ustawie o VAT. Jednakże w niedalekiej przyszłości planuje zostać płatnikiem VAT czynnym. Stąd rodzi się pytanie o zwolnienie z podatku VAT usługi organizowania wypoczynku dla dzieci w okresie przerwy od zajęć szkolnych. Wnioskodawca będzie świadczyć usługi organizowania wypoczynku dla dzieci. Usługa będzie polegać na:
Organizowany wypoczynek podlega obowiązkowemu zgłoszeniu właściwemu kuratorowi oświaty, zgodnie z ustawą o systemie oświaty (art. 92a ustawy o systemie oświaty i wydane na jego podstawie rozporządzenie) i jako taki będzie zgłaszany w ustawowym terminie. Na okoliczność zarejestrowania wypoczynku w ww. formach wystawiane są z urzędu zaświadczenia o zgłoszeniu wypoczynku (§ 6b ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasady jego organizowania i nadzorowania), a sam wypoczynek podlega nadzorowi właściwego kuratora oświaty. W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty, jednakże wykonuje usługi, które ustawa o systemie oświaty reguluje (art. 92a). W celu realizacji usług „półkolonii” i „lato w mieście” Wnioskodawca zakupuje m.in. następujące towary i usługi:
W celu świadczenia usług turnusów z noclegami poza miejscem zamieszkania kupowane są te same towary i usługi, z tą różnicą, że w przypadku „półkolonii” i „lato w mieście” płacony jest czynsz za najem sali, a w przypadku kilkudniowych turnusów z noclegiem poza miejscem zamieszkania dodatkowo Zainteresowany nabywać będzie kilkudniowy nocleg dla uczestników. Wszystkie usługi, w ramach kilkudniowych turnusów z noclegiem poza miejscem zamieszkania, Zainteresowany świadczy we własnym imieniu i na własny rachunek. Towary i usługi, nabywane w ramach kilkudniowych turnusów z noclegiem poza miejscem zamieszkania, Wnioskodawca będzie nabywać od innych podatników dla bezpośredniej korzyści nabywcy. W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Jakiej stawce podatku VAT podlegać będzie organizowany przez Wnioskodawcę wypoczynek... Zdaniem Wnioskodawcy, wypoczynek jest zwolniony od podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty. Wypoczynek dla dzieci i młodzieży jest organizowany na podstawie przepisów o systemie oświaty. Art. 92a ustawy o systemie oświaty wskazuje bowiem, że w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku, Organizowany przez Zainteresowanego wypoczynek będzie odbywać się w czasie wolnym od zajęć szkolnych. Podlega on obowiązkowemu zgłoszeniu właściwemu kuratorowi oświaty. Na okoliczność dopełnienia obowiązku zgłoszenia wydawane jest przez kuratora oświaty zaświadczenie. Bez wątpienia więc organizowany przez Wnioskodawcę wypoczynek będzie wykonywany w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty. Ponadto wypoczynek jest świadczeniem usług w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą. Istotą wskazanych wyżej form wypoczynku jest to, że organizator sprawuje opiekę nad powierzonymi dziećmi i młodzieżą i jest to jedno z podstawowych zadań organizatora. Rozporządzenie w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania, wydane na podstawie ustawy o systemie oświaty wskazuje, że organizator wypoczynku musi zapewnić właściwą opiekę oraz wskazuje szczegółowe warunki sprawowania opieki. Stąd wynika, że usługa organizowania wypoczynku polega na sprawowaniu opieki nad dziećmi i młodzieżą. Z powyższego wynika, że świadczenie usługi wskazanego wyżej wypoczynku jest usługą organizowaną na podstawie ustawy o systemie oświaty oraz polega na sprawowaniu opieki nad dziećmi i młodzieżą, stąd spełnia warunki z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi te są zatem zwolnione z podatku VAT. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie stawki podatku dotyczącej organizowania turnusów w miejscu zamieszkania dzieci w czasie ferii zimowych i letnich oraz nieprawidłowe w zakresie stawki podatku dotyczącej organizowania turnusów wyjazdowych w czasie ferii zimowych i letnich. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…). Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Z opisu sprawy wynika, że od marca 2010 r. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności jest m.in. organizowanie wypoczynku dla dzieci w okresie ferii zimowych i letnich. Usługi są świadczone na podstawie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, z tym że niektóre z nich (organizowanie wypoczynku) podlegają obowiązkowi zarejestrowania we właściwym kuratorium oświaty. Wnioskodawca będzie świadczyć usługi organizowania wypoczynku dla dzieci. Usługa będzie polegać na:
Organizowany wypoczynek podlega obowiązkowemu zgłoszeniu właściwemu kuratorowi oświaty, zgodnie z ustawą o systemie oświaty (art. 92a ustawy o systemie oświaty i wydane na jego podstawie rozporządzenie) i jako taki będzie zgłaszany w ustawowym terminie. Na okoliczność zarejestrowania wypoczynku w ww. formach wystawiane są z urzędu zaświadczenia o zgłoszeniu wypoczynku (§ 6b ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasady jego organizowania i nadzorowania), a sam wypoczynek podlega nadzorowi właściwego kuratora oświaty. Zainteresowany nie jest jednostką objętą systemem oświaty, jednakże wykonuje usługi, które ustawa o systemie oświaty reguluje (art. 92a). W celu realizacji „półkolonii” i „lato w mieście” Wnioskodawca zakupuje m.in. następujące towary i usługi:
W celu świadczenia usług turnusów z noclegami poza miejscem zamieszkania kupowane są te same towary i usługi, z tą różnicą, że w przypadku „półkolonii” i „lato w mieście” płacony jest czynsz za najem sali, a w przypadku kilkudniowych turnusów z noclegiem poza miejscem zamieszkania dodatkowo Zainteresowany nabywać będzie kilkudniowy nocleg dla uczestników. Wszystkie usługi, w ramach kilkudniowych turnusów z noclegiem poza miejscem zamieszkania, Zainteresowany świadczy we własnym imieniu i na własny rachunek. Towary i usługi, nabywane w ramach kilkudniowych turnusów z noclegiem poza miejscem zamieszkania, Wnioskodawca będzie nabywać od innych podatników dla bezpośredniej korzyści nabywcy. Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%. Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:
Określając krąg usług objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT, ustawodawca odwołał się do przepisów o systemie oświaty. Zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zm.), w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku. Na podstawie dyspozycji zawartej w ust. 2 tego artykułu zostało wydane przez Ministra Edukacji Narodowej rozporządzenie z dnia 21 stycznia 1997r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U z 1997 r. Nr 12 poz. 67 ze zm.). Stosownie do zapisów § 2 ww. rozporządzenia organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej. Rozporządzenie nie określa żadnych szczególnych wymagań ani co do formy prawnej, ani odnośnie do warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej. Zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, organizator wypoczynku może zorganizować wypoczynek po przedstawieniu kuratorowi oświaty, właściwemu ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania organizatora, zgłoszenia wypoczynku, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, zawierającego:
Wnioskodawca wskazał, iż wykonuje usługi, które reguluje art. 92a ustawy o systemie oświaty. Organizowany wypoczynek podlega obowiązkowemu zgłoszeniu właściwemu kuratorowi oświaty i jako taki będzie zgłaszany w ustawowym terminie. W świetle powyższego należy uznać, iż usługi prowadzenia półkolonii świadczone będą przez Wnioskodawcę w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty, będą mogły zatem korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy. Z kolei, w przypadku organizowania kilkudniowych turnusów z noclegiem poza miejscem zamieszkania dzieci wskazać należy, iż na podstawie § 13 ust. pkt 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi obozów, kolonii lub usługi o podobnym charakterze, organizowane przez szkoły i inne jednostki objęte ustawą z dnia 7 września 1991 r., o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), świadczone wyłącznie na rzecz dzieci i młodzieży z tych szkół i jednostek. Jednakże powyższa regulacja nie będzie miała zastosowania w niniejszej sprawie, ponieważ dotyczy ona zwolnienia od podatku usług organizacji obozów i kolonii przez szkoły i jednostki objęte ustawą o systemie oświaty, a Wnioskodawca nie jest ani szkołą ani taką jednostką. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia usług turystki. Jednak przez usługę turystyki należy rozumieć kompleksową usługę świadczoną na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Takie rozumienie tego pojęcia potwierdza również treść niżej wymienionego przepisu art. 119 ustawy. Zatem za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez). Zgodne jest to także z potocznym rozumieniem słowa turystyka – w słowniku języka polskiego „turystyka” to dłuższe lub krótsze wyjazdy wypoczynkowe, połączone zwykle ze zwiedzaniem, uprawianiem sportu, wycieczkami itp. (Słownik języka polskiego, Wydawnictwo PNN Biblioteka Gazety Wyborczej). W myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 ze zm.), przez usługi turystyczne należy rozumieć usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym. Natomiast impreza turystyczna to co najmniej dwie usługi turystyczne tworzące jednolity program i objęte wspólną ceną, jeżeli usługi te obejmują nocleg lub trwają ponad 24 godziny albo jeżeli program przewiduje zmianę miejsca pobytu (art. 3 pkt 2). Turysta w myśl ww. ustawy to osoba, która podróżuje do innej miejscowości poza swoim stałym miejscem pobytu na okres nieprzekraczający 12 miesięcy, dla której celem podróży nie jest podjęcie stałej pracy w odwiedzanej miejscowości i która korzysta z noclegu przynajmniej przez jedną noc (art. 3 pkt 9). Przepis art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług określa szczególną procedurę opodatkowania usług turystyki. W myśl ust. 1 tego artykułu podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. Z kolei art. 119 ust. 2 ustawy, przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie. Chodzi zatem o usługi, które w całości składają się na usługę turystyczną świadczoną przez organizatora turystyki. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, iż jest to katalog otwarty. Konsekwentnie inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić przy tym należy, iż czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego. Ponieważ ustawa nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści, to na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy przyjąć należy, iż nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej, będzie stanowić element kalkulacyjny do określenia marży. Stosownie do art. 119 ust. 3 przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:
Łączne spełnienie przedmiotowych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki. Ponadto treść art. 119 ust. 3a ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty. Przedmiotowa regulacja w sposób kategoryczny zobowiązuje podatników świadczących usługi turystyki do prowadzenia specyficznej dla tego rodzaju działalności ewidencji. Zauważyć należy, że podstawowym kryterium zasadności zastosowania specjalnych zasad opodatkowania marży, jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę turystyki. Usługa turystyki jest kompleksową usługą, realizowaną przez podatnika, obejmującą swym zakresem różne usługi składowe świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć, przy czym muszą one być nabywane od innych podatników. W związku z tym, iż usługa świadczona przez Wnioskodawcę w postaci organizowania kilkudniowych turnusów z noclegiem poza miejscem zamieszkania dzieci będzie się składać również z usług i towarów nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, zastosowanie znajdzie art. 119 ustawy. Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczony stan prawny należy przyjąć, że organizacja przedmiotowych wyjazdów, w ramach których uczestnikom zostanie zapewnione zakwaterowanie, wyżywienie i opieka, bilety wstępu uprzednio zakupione oraz opieka wychowawców zatrudnionych przez Zainteresowanego jest świadczeniem złożonym, składającym się z usług nabytych, zatem w konsekwencji stanowi usługę turystyki. Zatem nie znajdzie tu zastosowania zwolnienie od podatku VAT wynikające z ustawy lub rozporządzenia. Reasumując, organizowane przez Wnioskodawcę kilkudniowe turnusy z noclegiem poza miejscem zamieszkania dzieci będą podlegać szczególnej regulacji dotyczącej usług turystycznych, zawartej w art. 119 ustawy. Oznacza to, że usługi te, jako usługi turystyki, obligatoryjnie podlegają szczególnej procedurze opodatkowania marży, gdzie zastosowanie znajduje stawka podstawowa, tj. 23%. Zatem, marżę od powyższej usługi polegającej na sprzedaży miejsc uczestnikom turnusów, należy opodatkować stawką podatku w wysokości 23%. Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Natomiast na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), art. 113 ust. 1 otrzymał brzmienie – zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Na podstawie art. 4 ww. ustawy, ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2010 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2011 r. Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 , nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust. 2 ustawy). Należy wskazać, że w momencie kiedy Wnioskodawca przekroczy wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, stanie się zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W konsekwencji świadczone przez niego usługi polegające na organizowaniu kilkudniowych turnusów bez noclegu będą zwolnione od podatku VAT, natomiast kilkudniowe turnusy z noclegiem poza miejscem zamieszkania dzieci będzie zobowiązany opodatkować na zasadach określonych w art. 119 ustawy. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.