INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki przedstawione we wniosku z dnia 02 czerwca 2011r. (data wpływu do Organu – 09 czerwca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie podstawy opodatkowania przy umowie sprzedaży - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 czerwca 2011r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie podstawy opodatkowania przy umowie sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako stacja demontażu pojazdów. Pojazdy nabywane są w dwojaki sposób:

1. dokonywany jest zakup pojazdów wycofanych z ruchu - są to pojazdy niekompletne, niezdatne do ruchu, niespełniające wymogów technicznych dla pojazdów dopuszczonych do poruszania się po drogach publicznych,
2. pojazdy są przekazywane na rzecz spółki nieodpłatnie przez właścicieli w celu uzyskania przez nich stosownego zaświadczenia o demontażu pojazdów w celu ich wyrejestrowania.
   
   

W obu przypadkach pojazdy są rozbierane na części, poszczególne elementy pojazdów, zdatne do użycia, jako używane części zamienne przeznaczone są do dalszej sprzedaży, natomiast części i elementy niezdatne do dalszego użytku są przeznaczone do utylizacji lub recyklingu. W tym konkretnym przypadku pojazdy są traktowane, jako odpady w rozumieniu przepisów ustawy o odpadach.

W pierwszym przypadku pojazdy są nabywane według wartości oszacowania określonej przez strony w umowie sprzedaży. Wartość nabycia określona jest w umowie sprzedaży i taka wartość jest podstawą do wpisu w dokumentach księgowych spółki. Zapłacona wartość nabycia nie może być weryfikowana na podstawie tabel i cenników określonych przez systemy Audatex lub Eurotax, którymi posługują się urzędy skarbowe do określania podstawy podatku od czynności cywilnoprawnych przy rejestracji sprzedaży samochodów, ponieważ przedmiotem nabycia nie jest pojazd przeznaczony do ruchu, lecz odpad przeznaczony do demontażu i utylizacji.

W drugim przypadku wartość nabycia pojazdów wynosi „zero” złotych i też nie powinna być weryfikowana, gdyż obowiązek przejęcia wynika bezpośrednio z ustawy o demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy nabycie pojazdu przeznaczonego do demontażu i częściowej utylizacji może odbyć się na podstawie umowy sprzedaży, gdzie cena nabycia jest ustalona przez strony i nie podlega weryfikacji przez organ podatkowy według systemów A. lub E. dla samochodów spełniających wymogi techniczne dopuszczające do ruchu...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nabycie na podstawie umowy sprzedaży pojazdu z przeznaczeniem do demontażu i utylizacji winno być opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych od rzeczywistej kwoty nabycia wykazanej na umowie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych w przedmiocie podstawy opodatkowania przy umowie sprzedaży. W pozostałym zakresie wniosku wydano odrębne rozstrzygnięcia.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 ww. ustawy zakresem przedmiotowym ustawy objęte są również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4 oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży w myśl powołanej wyżej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Jeżeli jednak podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, to stosownie do art. 6 ust. 3 ustawy – organ wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Natomiast w przypadku, gdy podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik (art. 6 ust. 4 cyt. ustawy).

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym - 2%
2. innych praw majątkowych - 1%.
   
   

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W związku z powyższym, czynność cywilnoprawna sprzedaży rzeczy podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 wymienionej ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• (uchylone),
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W związku z tym należy wyjaśnić, że jeżeli z tytułu sprzedaży rzeczy jedna ze stron umowy sprzedaży będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub też od niego zwolniona wówczas umowa sprzedaży nie będzie w ogóle podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca - spółka cywilna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako stacja demontażu pojazdów. Pojazdy nabywane są m.in. poprzez zakup pojazdów wycofanych z ruchu - są to pojazdy niekompletne, niezdatne do ruchu, niespełniające wymogów technicznych dla pojazdów dopuszczonych do poruszania się po drogach publicznych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nabycie na podstawie umowy sprzedaży pojazdu z przeznaczeniem do demontażu i utylizacji winno być opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych od rzeczywistej kwoty nabycia wykazanej na umowie.

Z powyższym stanowiskiem nie można się zgodzić, bowiem podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy a nie rzeczywista kwota nabycia. Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazuje jednoznacznie w jaki sposób określić wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych. Odwołuje się ona mianowicie do przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów. Skoro wnioskodawca wskazuje, iż wartość nabycia nie może być weryfikowana na podstawie tabel i cenników określonych przez systemy A. lub E., którymi posługują się urzędy skarbowe do określania podstawy podatku od czynności cywilnoprawnych przy rejestracji sprzedaży samochodów, ponieważ przedmiotem nabycia nie jest pojazd przeznaczony do ruchu, lecz odpad przeznaczony do demontażu i utylizacji, powinien on w inny sposób określić wartość pojazdu, tak aby wartość ta odzwierciedlała w istocie jego wartość rynkową, tj. z uwzględnieniem stanu i stopnia zużycia. Jeżeli określona przez niego wartość nie będzie odpowiadała, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, to organ może dokonać wezwania do jej podwyższenia lub obniżenia. Jeżeli kwota nabycia pojazdu określona w umowie będzie tożsama z kwotą stanowiącą wartość rynkową pojazdu, kwota ta może służyć za podstawę opodatkowania umowy sprzedaży.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.