INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2011r. (data wpływu 24 maja 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2011r. (data wpływu 18 sierpnia 2011r.) oraz pismem z dnia 19 sierpnia 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT jest:

• prawidłowe w zakresie zastosowania 23% stawki podatku VAT dla odsprzedaży usług sterylizacji narzędzi medycznych oraz odsprzedaży badań laboratoryjnych dla celów eksperckich, dowodowych (w tym badania na poziom alkoholu),
• nieprawidłowe w zakresie zastosowania 23 % stawki podatku VAT dla odsprzedaży badań laboratoryjnych służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi odsprzedaży badań laboratoryjnych i usług sterylizacji narzędzi medycznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 sierpnia 2011r. (data wpływu 18 sierpnia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 5 sierpnia 2011r. znak: IBPP4/443-900/11/AŚ oraz pismem z dnia 19 sierpnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako publiczny ZOZ, którego organem założycielskim jest Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji oprócz prowadzonej działalności polegającej na udzielaniu stacjonarnych świadczeń zdrowotnych w oddziałach szpitala Zakładu i ambulatoryjnych, wykonuje zadania wynikające z:

1. zadań służby medycyny pracy
2. prowadzi działalność w zakresie orzecznictwa lekarskiego
3. medycznego zabezpieczenia działań służb podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji ponadto prowadzi zabezpieczenie medyczne „osób uprawnionych" w czasie oficjalnych podróży krajowych.
   
   

W uzupełnieniu do wniosku, w piśmie z dnia 19 sierpnia 2011r. Wnioskodawca dokonał wyjaśnienia odnośnie stawki podatku VAT przy odsprzedaży badań laboratoryjnych i usług sterylizacji wskazując, że usługi sterylizacji kupuje od Szpitala Wojewódzkiego, który jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.).

Natomiast badania laboratoryjne Wnioskodawca kupuje od prywatnego laboratorium medycznego, który jest podmiotem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (pytanie nr 3 wniosku ORD-IN):

Jaką stawkę podatku VAT zastosować przy odsprzedaży badań laboratoryjnych i usług sterylizacji narzędzi medycznych...

Usługi laboratoryjne i sterylizacja dla ZOZ MSWiA są świadczone przez firmy zewnętrzne.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na zastosowanie outsourcingu w zakresie w zakresie prowadzenia laboratorium i sterylizacji ZOZ MSWiA świadczy usługę pośrednictwa dlatego powinna mieć zastosowanie do tych czynności podstawowa stawka VAT w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie zastosowania 23% stawki podatku VAT dla odsprzedaży usług sterylizacji narzędzi medycznych oraz odsprzedaży badań laboratoryjnych dla celów eksperckich, dowodowych (w tym badania na poziom alkoholu);
• nieprawidłowe w zakresie zastosowania 23 % stawki podatku VAT dla odsprzedaży badań laboratoryjnych służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ww. ustawy stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r. wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem VAT następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU).

Z dniem 1 stycznia 2011r. ustawodawca odstąpił od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, tym samym opisuje się poszczególne czynności zwolnione od podatku wskazując na ich cechy, charakter oraz okoliczności wykonania.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2011r. zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Zwolnienie określone w przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Oznacza to, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług (usługi opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane) wykonywanych przez zdefiniowany krąg podmiotów (zakłady opieki zdrowotnej).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy, zwolnieniu podlega również świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu unikniecie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE.

Orzecznictwo Trybunału wskazuje, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Z orzecznictwa TS UE wynika, że pojęcie „opieka medyczna” dotyczy świadczeń medycznych, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy aby podlegać zwolnieniu świadczenie powinno mieć cel terapeutyczny, tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.

Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług zakresu zwolnienie poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”.

Podkreślenia wymaga, iż orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje również, że ze zwolnienia mogą korzystać również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212/01, pkt 40). Zgodnie z orzeczeniem w tej sprawie „celu terapeutycznego nie należy określać w sposób szczególnie wąski, świadczenie profilaktycznych usług medycznych może być również zwolnione od podatku nawet jeśli okaże się że osoby, które są poddane badaniom lub innym zabiegom medycznym o charakterze profilaktycznym nie cierpią na żadna chorobę lub anomalię zdrowotną.”

Tym samym badanie diagnostyczne mające jedynie na celu ustalenie lub wykluczenie choroby lub innej anomalii zdrowotnej będzie podlegało zwolnieniu z VAT.

Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa UE, nie ulega wątpliwości, że analizy laboratoryjne korzystają ze zwolnienia od podatku.

W orzeczeniu C-106/05 w sprawie L. u. P. GmbH przeciwko Finanzamt Bochum-Mitte Trybunał stwierdza „analizy laboratoryjne, których wykonanie (…) jest zalecane przez lekarzy ogólnych w ramach sprawowanej przez nich opieki medycznej, mogą przyczynić się do utrzymywania dobrego stanu zdrowia ludzi, ponieważ – podobnie jak w przypadku wszelkich świadczeń medycznych wykonywanych zapobiegawczo – ich celem jest poddanie pacjentów obserwacji i badaniom zanim zaistnieje konieczność poddania ich diagnozie, leczeniu czy też wyleczeniu z ewentualnej choroby.

W tych okolicznościach, (…), należy uznać, że mając na uwadze realizowany przez powyższe zwolnienia z opodatkowania cel obniżenia kosztów opieki medycznej, analizy laboratoryjne, takie jak te będące przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, których celem jest poddanie pacjentów zapobiegawczym obserwacjom i badaniom, można uznać za „opiekę medyczną” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. b) szóstej dyrektywy, czy też za „świadczenia opieki medycznej” w rozumieniu lit. c) tego samego ustępu”.

Podobnie w wyroku C-76/99 w sprawie Komisja przeciwko Francji (pkt 20) Trybunał stwierdził „Na mocy art. 13(A) ust. 1 lit. b szóstej dyrektywy zarówno pobranie próbki jak i samo wykonanie analizy medycznej podlegają zwolnieniu z podatku VAT”.

Należy jednak podkreślić, iż zgodnie z orzecznictwem TS UE pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych (wyrok w sprawie Peter dAmbrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise C-307/01).

Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia (tj. świadczeniu nie przyświeca cel terapeutyczny), świadczenie takie nie podlega zwolnieniu z VAT. Takie stanowisko były prezentowane przez TS UE w licznych orzeczeniach (wyrok z 20 listopada 2003r. w sprawie Peter d’Ambrumenil C-307/01; wyrok z 20 listopada 2003r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01; wyrok z 10 września 2002r. w sprawie Kügler, C-141/00).

W orzeczeniu w sprawie Peter d’Ambrumenil Trybunał wskazał przykładowe usługi medyczne, które ze względu na spełnienie wskazanego warunku (celu terapeutycznego) - podlegają zwolnieniu z VAT, oraz takie w stosunku do których zwolnienie nie ma zastosowania.

Wśród usług, do których zwolnienie nie może znajdować zastosowania TS UE wymienił:

• wydawanie poświadczeń stanu zdrowia celem otrzymywania renty wojskowej,
• przeprowadzanie badań medycznych celem określenia istnienia i wielkości szkód poniesionych przez osoby fizyczne w przypadku postępowań sądowych dotyczących uszkodzeń ciała,
• przeprowadzanie badań lekarskich celem sporządzenia raportu dotyczącego zaniedbań lekarskich w przypadku postępowań sądowych dotyczących takich zaniedbań,
• przygotowywanie raportów medycznych dotyczących wyżej wymienionych spraw oraz raportów medycznych opartych o notatki lekarskie bez przeprowadzania dodatkowych badań lekarskich w wyżej wymienionych sprawach
• pobieranie próbek DNA dla celów ustalenia ojcostwa (orzeczenie w sprawie C-384/98 Dotter vs Wllimaier).
  
  

W świetle powyższego ze zwolnienia będą korzystały jedynie badania laboratoryjne związane z profilaktyką i ochroną zdrowotną. Natomiast analizy mające cel wyłącznie ekspercki czy dowodowy – nie będą mogły korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

Pojęcie „opieki medycznej” przewidziane w art. 43 ustawy o VAT obejmuje zatem świadczenia medyczne wykonywane w celu ochrony, w tym zachowania lub przywrócenia zdrowia osób. Innymi słowy pojęcie to obejmuje zarówno diagnozę, leczenie, jak i profilaktykę.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca (zakład opieki zdrowotnej) kupuje badania laboratoryjne od prywatnego laboratorium medycznego - podmiotu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku VAT, a następnie je odsprzedaje.

W kontekście wyżej powołanego orzecznictwa Trybunału, należy uznać, iż wykonanie badań laboratoryjnych stanowi integralną część opieki medycznej nad pacjentem, bez której nie może oczywiście być mowy o ochronie w tym o utrzymaniu bądź przywróceniu dobrego stanu zdrowia osób. Innymi słowy opieka medyczna w rozumieniu zespołu czynności funkcjonalnie skierowanych na utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia stanowi ciąg czynności – których celem jest utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia – obejmujący na wstępie czynności polegające na obserwacji i badaniu, a następnie ewentualnie na diagnozie i leczeniu.

Rozstrzygając wątpliwości Wnioskodawcy odnośnie stawki podatku VAT dla usługi odsprzedaży usług - badań laboratoryjnych które Wnioskodawca nabywa od podmiotu, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT (zakładu opieki zdrowotnej) należy się zgodzić z Wnioskodawcą iż nie korzystają one ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. pkt 18 ustawy o VAT.

Nie można się natomiast zgodzić z Wnioskodawcą, że usługi te są opodatkowane 23% stawką podatku VAT. Zaznaczenia bowiem wymaga, iż w opisanej sytuacji Wnioskodawca nabywa ww. usługi, a następnie je odsprzedaje, zatem nie można tu mówić o pośrednictwie w sprzedaży usług. W ramach umowy pośrednictwa pośrednik podejmuje się czynności polegających na nastręczaniu sposobności do zawarcia umowy lub na pośredniczeniu przy jej zawarciu, natomiast nie dokonuje nabycia przedmiotu umowy.

W przedmiotowej sytuacji szczególną uwagę należy zwrócić na regulacje wynikające z cytowanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT, rozciągającego zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, na podatnika, który nabył te usługi we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, przy założeniu, że zostały one nabyte od m in. zakładów opieki zdrowotnej.

Analiza stanu faktycznego, w świetle powyższej normy prawnej prowadzi do wniosku, iż spełnione zostały wszystkie przesłanki z niej wynikające tj. usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia nabywane są przez Wnioskodawcę w jego własnym imieniu, ale z myślą wyświadczenia ich osobom trzecim – odsprzedaży, przy czym usługi te, są nabywane od podmiotu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT (zakładu opieki zdrowotnej). Oznacza to, że nabywane we własnym imieniu przedmiotowe usługi, świadczone na rzecz osób trzecich, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT będą objęte zwolnieniem od podatku.

Jednocześnie należy podkreślić, że nie będą zwolnione od podatku VAT usługi odsprzedaży badań laboratoryjnych dla celów eksperckich, dowodowych (w tym badania na poziom alkoholu), bowiem nie będą to badania diagnostyczne w rozumieniu wyżej przytoczonej wykładni prawa UE. W tym wypadku należy się zatem zgodzić z Wnioskodawcą, iż usługi te będą opodatkowane podstawową 23% stawką podatku VAT.

Z treści wniosku wynika również, że Wnioskodawca kupuje usługi sterylizacji od Szpitala, który jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, a następnie je odsprzedaje.

W tym miejscu należy zauważyć, że omawiane na wstępie zwolnienia odnoszą się do świadczeń, które mają bezpośrednio na celu diagnozę, opiekę lub terapię oraz usług ściśle związanych z tymi usługami.

Wskazać należy, że Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08 zauważył, iż „usługi są ściśle związane z opieką medyczną (leczeniem szpitalnym i medycznym) jedynie wówczas, gdy są one rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem takiej opieki świadczonej pacjentom jako świadczenie główne, tylko wówczas jeżeli wpisują się one w logiczny sposób w ramy świadczenia tejże opieki i stanowią w procesie świadczenia tejże opieki niezbędny etap, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym służą, gdyż jedynie takie usługi mogą mieć wpływ na koszty opieki zdrowotnej, która staje się dostępna w drodze zwolnienia od podatku”.

Mając na uwadze powyższe, usługi wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na zakupie, a następnie odsprzedaży usługi sterylizacji narzędzi medycznych nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT. Tym samym tut organ zgadza się z Wnioskodawcą, że usługi te będą opodatkowane 23% stawką podatku VAT. Niewątpliwie nie są to usługi, które mają bezpośrednio na celu diagnozę, opiekę lub terapię, sterylizacja narzędzi medycznych nie jest czynnością nakierowaną na konkretnego pacjenta i wykonywaną w związku z jego procesem leczenia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za:

• prawidłowe w zakresie zastosowania 23% stawki podatku VAT dla odsprzedaży usług sterylizacji narzędzi medycznych oraz odsprzedaży badań laboratoryjnych dla celów eksperckich, dowodowych (w tym badania na poziom alkoholu);
• nieprawidłowe w zakresie zastosowania 23% stawki podatku VAT dla odsprzedaży badań laboratoryjnych służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
  
  

Należy zaznaczyć, że w związku z faktem, iż wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczy zaistniałego stanu faktycznego niniejszą interpretację wydano w oparciu o przepisy obowiązujące do dnia 30 czerwca 2011r.

Wskazać należy, iż od dnia 1 lipca 2011r., na mocy ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654) w art. 43 ust. 1

• pkt 18 otrzymał brzmienie: „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze”.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo zaznacza się, że w zakresie stawki podatku VAT dla pozostałych usług świadczonych przez Wnioskodawcę wydane zostaną odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.