INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 6 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym dnia 20 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od obiektu budowlanego stanowiącego jeden z etapów realizowanej inwestycji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2011 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od obiektu budowlanego stanowiącego jeden z etapów realizowanej inwestycji.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 6 czerwca 2011r. Znak: IBPBI/1/423-30/11/AB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 20 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. decyzją Starosty uzyskała zatwierdzenie projektu budowlanego oraz pozwolenia na budowę budynku socjalno-biurowego z halą usługowo-magazynową, miejsc postojowych i zjazdu z drogi.

Budowa obiektu realizowana będzie w trzech etapach:

• I etap - wykonanie pierwszej części hali usługowo-magazynowej,
• II etap - wykonanie drugiej części hall usługowo-magazynowej,
• III etap - wykonanie budynku socjalno-biurowego.
  
  

Do dnia 31 marca 2011r. zrealizowany został I etap inwestycji, tj. pierwsza część hali wraz z częścią miejsc parkingowych i zjazdem z drogi.

W dniu 30 marca 2011 r. Spółka uzyskała decyzję wydaną przez (...) Inspektorat Nadzoru Budowlanego udzielającą pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego, tj. hali magazynowo-usługowej (I etap).

W uzupełnieniu wniosku Spółka dodatkowo wskazała, że:

1. Obiekt budowlany, którego realizacja przewidziana jest w trzech etapach stanowił będzie jeden budynek w świetle przepisów rozporządzania Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.
Zgodnie z rozporządzeniem „budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów". Dalej rozporządzenie stanowi, że „w przypadku obiektów budowlanych użytkowanych lub przeznaczonych do wielu celów klasyfikuje się je w jednej pozycji, zgodnie z głównym użytkowaniem". Ponad 60% powierzchni użytkowej stanowi działalność usługowo-handlowa co zgodnie z PKOB mieści się w klasie 1230 „Budynki handlowo-usługowe".
2. Z udzielonego Spółce pozwolenia na budowę wynika, że jest to budowa jednego budynku, a nie kilku.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwa będzie amortyzacja powstałej w pierwszym etapie hali, czy dopiero po zakończeniu całej inwestycji...

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwe jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od budynku powstałego w pierwszym etapie inwestycji, począwszy od miesiąca kwietnia 2011r.

Powstały w I etapie obiekt może funkcjonować niezależnie od mających powstać w kolejnych latach obiektów budowlanych. Środek trwały podlega amortyzacji jeśli w dniu przyjęcia do użytkowania jest kompletny i zdatny do użytku. Budynek spełnia te kryteria, jest bowiem wyposażony we wszystkie elementy niezbędne do jego funkcjonowania zgodnie z przeznaczeniem. Nie ma również przeszkód prawnych, aby go użytkować o czym świadczy decyzja o pozwoleniu na użytkowanie budynku (wydana zgodnie z art. 55 pkt 1 i art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo Budowlane). W dniu 31 marca 2011r. został on przekazany do używania i powstała zatem realna możliwość generowania przychodów przy wykorzystaniu tego środka trwałego.

Zdaniem Wnioskodawcy, kolejne etapy inwestycji stanowić będą rozbudowę istniejącego obiektu bowiem w sposób trwały będą z nim związane i nie mogą one funkcjonować samodzielnie. Ponadto na obecny czas, Wnioskodawca w sposób jednoznaczny nie jest w stanie określić, czy kolejne etapy będą mogły zostać realizowane.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., zwanej w dalszej części „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub zostały poniesione celem zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu ich zużycia (odpisy amortyzacyjne), dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębna własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Tak więc, aby określony składnik majątku mógł być uznany za środek trwały podlegający amortyzacji musi spełniać następujące warunki:

1. stanowić własność lub współwłasność podatnika,
2. być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,
3. przewidywany okres jego używania winien być dłuższy niż rok,
4. winien być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
   
   

Z wniosku wynika, że Spółka realizuje wieloetapowo zadanie inwestycyjne polegające na budowie budynku socjalno-biurowego z halą usługowo-magazynową, miejsc postojowych i zjazdu z drogi. Jak wynika z uzupełnienia wniosku, obiekt budowlany, którego realizacja przewidziana jest w trzech etapach stanowił będzie jeden budynek w świetle przepisów rozporządzania Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.). Ponadto z udzielonego Spółce pozwolenia na budowę wynika, że jest to budowa jednego budynku, a nie kilku.

W myśl powołanego wcześniej art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, środek trwały (budowla, budynek oraz lokal będący odrębną własnością) podlega amortyzacji, w sytuacji, gdy w dniu przyjęcia do używania jest kompletny i zdatny do użytku. Składnik majątku spełnia te kryteria, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Poprzez sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć przede wszystkim możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania. W konsekwencji, aby wybudowany przez Spółkę budynek mógł zostać wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a następnie podlegać amortyzacji zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, musi być w dniu przyjęcia do użytkowania kompletny i zdatny do użytku.

Z przedstawionego przez Spółkę opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka zakończyła pierwszy etap budowy - wykonanie pierwszej części hali usługowo-magazynowej i uzyskała decyzję wydaną przez (...) Inspektorat Nadzoru Budowlanego udzielającą pozwolenia na użytkowanie tej części inwestycji.

Uzyskanie pozwolenia na eksploatację części obiektu budowlanego nie zmienia jednakże faktu, że obiekt budowlany, stanowiący jeden budynek (który może stanowić środek trwały) nie będzie kompletny i zdatny do użytku w momencie zakończenia pierwszego etapu budowy.

Wobec powyższego obiekt budowlany w budowie, którego część została oddana do użytkowania, nie stanowi środka trwałego, gdyż nie spełnia warunku kompletności. Wprowadzenie budynku do ewidencji środków trwałych powinno nastąpić dopiero w momencie spełnienia przez niego przesłanek wynikających z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w momencie gdy opisany we wniosku obiekt budowlany, który będzie stanowił jeden budynek (jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku), będzie kompletny i zdatny do użytku w całości, co zostanie potwierdzone ostateczną decyzją właściwego organu administracji.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko Spółki w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od części budynku powstałego w pierwszym etapie realizowanej inwestycji jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do uzupełnienia wniosku dołączono dokument źródłowy. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.