INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2011r. (data wpływu 17 maja 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2011r. (data wpływu 4 sierpnia 2011r.) oraz pismem z dnia 5 sierpnia 2011r. (data wpływu 5 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy zmiana przeznaczenia samochodu z ciężarowego na osobowy powoduje obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2011r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 4 sierpnia 2011r. (data wpływu 4 sierpnia 2011r.) oraz pismem z dnia 5 sierpnia 2011r. (data wpływu 5 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy zmiana przeznaczenia samochodu z ciężarowego na osobowy powoduje obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W marcu 2009 roku Wnioskodawca zakupił samochód Fiat Nowa Panda VAN 1.2 przeznaczony do wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej (do wniosku Wnioskodawca dołączył ksero faktury zakupu).

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług Wnioskodawca odliczył w całości VAT naliczony (do wniosku Wnioskodawca dołączył ksero wyciągu z homologacji).

Na przełomie IV i V/2011 r. zostały wykonane zmiany w w/w samochodzie, w wyniku czego nie spełnia wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy o VAT (Dz. U. 247 poz. 1652 z 16.12.2010r.). Samochód nadal wykorzystywany będzie w prowadzonej działalności gospodarczej. Po zmianach samochód posiada 5 miejsc i jest samochodem osobowym co potwierdzone jest wpisem do karty pojazdu oraz dowodu rejestracyjnego i pieczęcią Starosty w dniu 13.05.2011 r. o następującej treści: zmiana rodzaju – osobowy, liczba miejsc – 5.

W piśmie uzupełniającym z dnia 4 sierpnia 2011r. oraz piśmie z 5 sierpnia 2011r., Wnioskodawca wskazał, że:

1. Jest podatnikiem czynnym do nadal.
2. Samochód Fiat Panda VAN 1.2, którego dot. w/w wniosek w dniu zakupu był zgodnie z otrzymanym wraz z fakturą VAT zakupu wyciągiem ze świadectwa homologacji o nr… - samochodem ciężarowym, podrodzaj VAN o dopuszczalnej ładowności 505 kg (takie same dane są zapisane w FV zakupu pojazdu wystawionej przez X oraz w karcie pojazdu i dowodzie rejestracyjnym przed zmianą).
3. Wnioskodawca nie występował o dodatkowe badanie techniczne w stacji kontroli pojazdów (art. 86 ustawy o VAT) wobec czego z braku zaświadczenia stacji kontroli pojazdów o dodatkowym badaniu Wnioskodawca nie składał go w Urzędzie Skarbowym, gdyż w tym czasie tzn. 13.02.2009 r. Minister Finansów wystosował pismo do Dyrektorów Izb Skarbowych i Urzędów Kontroli Skarbowej w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Wspólnoty Europejskiej /TSWE/ z dnia 22.12.2008r. w sprawie C-414/07 Magoora Sp. z o.o., a dotyczącym interpretacji przepisów szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG., z czego wynikało, że jeżeli w świadectwie homologacji jest zapis że jest to samochód ciężarowy to uprawniało do odliczania podatku VAT od zakupu samochodu i od zakupu paliwa do tego samochodu. Taką informację Wnioskodawca otrzymał w Urzędzie Skarbowym X. Ponadto takie stanowisko potwierdziła kontrola Urzędu Skarbowego X, w sprawie podatku VAT w 2010 roku, która nie zażądała zaświadczenia o dodatkowym badaniu-technicznym tego samochodu i nie zakwestionowała prawidłowości odliczanego podatku VAT od zakupu paliwa do w/w samochodu.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy dokonać korekty podatku VAT naliczonego po zmianie w samochodzie Fiat Nowa Panda VAN 1.2 wykonanej na przełomie IV-V/2011 r., czy też nie należy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 16.12.2010 r. (Dz. U. 247, poz. 1652) jest on zobowiązany do dokonania korekty podatku VAT naliczonego za okres w którym dokonał odliczenia tzn. III/2009 r.

Wyliczenie dotyczące korekty:…,

Wnioskodawca uzyskał dwukrotnie telefoniczną opinię z Krajowej Informacji Podatkowej, która potwierdza stanowisko Wnioskodawcy.

Jednak w rozmowie z urzędnikiem Urzędu Skarbowego Wnioskodawca uzyskał odpowiedź, że żadnej korekty nie powinien składać.

W innych Urzędach Skarbowych opinie były jeszcze inne niż te w/w.

Wobec czego Wnioskodawca prosi o jednoznaczną opinię w tej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z dniem 1 stycznia 2011r. nastąpiła zmiana przepisów. Obecnie zmiany w pojeździe i związaną z tym korektę podatku naliczonego reguluje art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2. ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Jeżeli w pojeździe dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, wprowadzono zmiany w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego (art. 3 ust. 4).

Z opisu sprawy wynika, iż w marcu 2009 roku Wnioskodawca zakupił samochód Fiat Nowa Panda VAN 1.2 przeznaczony do wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług Wnioskodawca odliczył w całości VAT naliczony. Na przełomie IV i V/2011 r. zostały wykonane zmiany w w/w samochodzie. Po zmianach samochód posiada 5 miejsc i jest samochodem osobowym, co potwierdzone jest wpisem do karty pojazdu oraz dowodu rejestracyjnego i pieczęcią Starosty. Samochód nadal wykorzystywany będzie w prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowy samochód w dniu zakupu był zgodnie z otrzymanym wyciągiem ze świadectwa homologacji samochodem ciężarowym, podrodzaj VAN o dopuszczalnej ładowności 505 kg. Wnioskodawca nie występował o dodatkowe badanie techniczne w stacji kontroli pojazdów (art. 86 ustawy o VAT) wobec czego z braku zaświadczenia stacji kontroli pojazdów o dodatkowym badaniu Wnioskodawca nie składał go w Urzędzie Skarbowym.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca w odniesieniu do ww. samochodu nie występował o wydanie przez okręgową stację kontroli pojazdów zaświadczenia potwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych.

Należy zauważyć, że przepis art. 3 cytowanej ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r. nie formułuje obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w sytuacji jak przedstawiona w przedmiotowej sprawie. Wskazać też trzeba, że treść przywołanych wyżej przepisów art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej, wskazuje, iż mają one zastosowanie w odniesieniu do pojazdów samochodowych, dla których uprzednio wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu.

Zatem należy przyjąć, że przepisy te nie mają zastosowania do pojazdu samochodowego, dla którego ww. zaświadczenie nie zostało wydane, jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

Skoro Wnioskodawca dokonał zmiany rodzaju przedmiotowego samochodu, to przekwalifikowanie takie nie będzie wywoływało skutków odnośnie wcześniej dokonanego odliczenia, jeżeli zainteresowany dysponuje stosownymi dokumentami, które w momencie zakupu uprawniały do odliczenia podatku naliczonego, a ponadto występował i występuje związek pomiędzy tym zakupem, a sprzedażą opodatkowaną.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że zgodnie z art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. zobowiązany jest do dokonania korekty podatku VAT naliczonego za okres w którym dokonał odliczenia, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy Wnioskodawca nabywając opisany samochód ciężarowy miał prawo do odliczenia VAT-u w pełnej wysokości wykazanej na fakturze zakupu, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Ponadto należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.