INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24.05.2011 r. (data wpływu 27.05.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku importu towarów na podstawie § 14 ust.1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.05.2011 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku importu towarów na podstawie § 14 ust.1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka K. GmbH, z siedzibą w K., Niemcy (dalej zwana „Spółką”) jest zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT w Polsce. (Spółka jest również podatnikiem podatku od wartości dodanej w kraju swojej siedziby). Przedmiotem działalności Spółki na terytorium Niemiec jest m. in. przemysłowa obróbka drewna, handel drewnem okrągłym oraz produktami z drewna. Spółka nabywa surowiec drzewny m. in. na terytorium Ukrainy. Zakupiony surowiec ładowany jest na terytorium Ukrainy a następnie transportowany koleją do granicy polsko-ukraińskiej. Na granicy polsko-ukraińskiej (przejścia graniczne) drewno poddawane jest procedurze dopuszczenia do obrotu na Wspólnotowym Obszarze Celnym. Na granicy surowiec jest przeładowywany na wagony polskiego przewoźnika kolejowego, a następnie transportowany do zakładu Spółki mieszczącego się na terytorium Niemiec. Towar transportowany jest najczęściej natychmiast po dokonaniu odprawy celnej. Jednakże zdarzają się również sytuacje, w których surowiec jest tymczasowo (kilka dni) składowany na bocznicy na terytorium Polski. Taka sytuacja ma miejsce, gdy ilość surowca nie wystarczy, aby zapełnić transport do Niemiec (towar w momencie składowania na bocznicy jest już dopuszczony do obrotu). Towar wywożony jest do Niemiec w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Spółka prowadzi w tym celu odpowiednią dokumentację.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy opisana w stanie faktycznym procedura transportu towarów z Ukrainy do Niemiec, przez terytorium Polski pozwala Spółce na zastosowanie zwolnienia od podatku VAT z tytułu importu towarów o którym mowa w § 14 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 73, poz. 392)...

Zdaniem Spółki procedura transportu towarów opisana w stanie faktycznym uprawnia Spółkę do stosowania zwolnienia od podatku VAT przy imporcie towarów o którym mowa w § 14 ust.1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 73, poz. 392), zwanego dalej „Rozporządzeniem”.

Zgodnie z treścią § 14 ust.1 Rozporządzenia zwalnia się od podatku import towarów w przypadku, gdy miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią powołanego wyżej przepisu, aby podatnik miał możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku z tytułu importu towarów, zaistnieć muszą łącznie następujące przesłanki:

1. Towary muszą być importowane, przez co rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju (w niniejszym przypadku na terytorium Polski),
2. Miejscem przeznaczenia importowanych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju,
3. Wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
   
   

Ponadto, zgodnie z § 14 ust. 2 Rozporządzenia:

1. Importer dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powinien być zarejestrowany jako podatnik VAT UE i w momencie importu podać swój ważny numer identyfikacji podatkowej, przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych,
2. Importer przedstawił dowód wskazujący, że importowane towary przeznaczone są do transportu lub wysyłki z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego,
3. Podał ważny numer identyfikacyjny VAT przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów - w przypadku o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zwanej dalej Ustawą o VAT, tj. w przypadku przemieszczenia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa, lub
4. Podał ważny numer identyfikacyjny VAT nabywcy towarów przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów - w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT,
5. W terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, przedstawi dokumenty potwierdzające wykazanie w informacji podsumowującej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów o której mowa w § 14 ust. 1, lub jeżeli w informacji podsumowującej, oprócz wewnątrzwspótnotowej dostawy towarów, wykazane będą również inne wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i nie będzie możliwa identyfikacja wewnątrzwspółnotowej dostawy towarów o której mowa w § 14 ust. 1, importer powinien przedstawić zaświadczenie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzające złożenie przez niego informacji podsumowującej w zakresie tej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
6. W okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym dokonywany jest import towarów, importer nie naruszył warunku opisanego w pkt 5 powyżej, w odniesieniu do towarów importowanych w okresie 17 miesięcy poprzedzających import towarów.
   
   

Celem wprowadzenia regulacji § 14 ust. 1 Rozporządzenia było uproszczenie procedury związanej z importem towarów, jeżeli towary te przeznaczone są na rynek innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Wprowadzenie zwolnienia wynikało z konieczności dostosowania polskich przepisów do treści Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., która w art. 143 lit. d nakazuje zwolnić z opodatkowania import towarów, gdy dostawa dokonywana jest przez importera uznanego w państwie członkowskim za osobę zobowiązaną do zapłaty VAT z tytułu importu towarów, a sama dostawa tych towarów jest zwolniona na podstawie art. 138 Dyrektywy (tj. gdy dostawa zaimportowanych towarów będzie dokonywana w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż celem Spółki jest sprowadzanie (transport) towarów z Ukrainy do zakładu położonego w Niemczech. Towary te nie są przeznaczone na rynek Polski. Terytorium Polski jest jedynie miejscem, przez które towary są transportowane (ewentualnie tymczasowo składowane lecz przeznaczone do transportu do Niemiec), oraz miejscem gdzie importowane towary są dopuszczane do obrotu na Wspólnotowym Obszarze Celnym. W Polsce wykazywana jest również wewnątrzwspolnotowa dostawa towarów do Niemiec. Transport towarów z Ukrainy do zakładu w Niemczech można określić jako czynność główną. W ramach czynności głównej wyróżnić można czynności wchodzące w jej skład. Takimi czynnościami są import towarów na terytorium kraju oraz, w następstwie tego importu, wewnątrzwspolnotowa dostawa towarów z terytorium kraju na terytorium Niemiec. Na terytorium Polski wykonywane są następujące czynności formalne: Spółka dokonuje odprawy celnej za pośrednictwem przedstawiciela bezpośredniego Spółka wykazuje również wewnątrzwspolnotową dostawę towarów w składanych do Urzędu Skarbowego deklaracjach VAT, gromadzi dowody potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju oraz dostarczenie ich do miejsca przeznaczenia itp. W związku z powyższym, wypełniona jest dyspozycja § 14 ust. 1 Rozporządzenia: wywóz zaimportowanych towarów następuje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Gdyby przyjąć założenie, że sposób w jaki towar transportowany jest z Ukrainy do Niemiec (opisany w stanie faktycznym) nie wypełniał przesłanek wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z terytorium kraju na terytorium Niemiec, to § 14 ust. 1 Rozporządzenia w przypadku Spółki nie miałby zastosowania. Taka wykładnia sprowadzałaby się do tego, że przepis § 14 ust. 1 w praktyce nie miałby nigdy zastosowania. Jeżeli bowiem towary trafiające na terytorium Polski w wyniku importu towarów przeznaczone są na rynek innego kraju członkowskiego, to nie powinno mieć przy tym znaczenia, czy towary te będą składowane przez określony czas w magazynie podatnika, czy też bezpośrednio po dostarczeniu na terytorium Polski, wywożone będą z kraju. W uznaniu Spółki, w niniejszym przypadku sposób transportu towarów jest czynnością techniczną, która nie powinna mieć wpływu na możliwość zastosowania zwolnienia przewidzianego w § 14 ust. 1 Rozporządzenia. Istotne jest spełnienie wszystkich warunków formalnych przewidzianych w § 14 ust. 1 i 2, między innymi importer dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, powinien być zarejestrowany jako podatnik VAT UE i w momencie importu podać swój ważny numer identyfikacji podatkowej, przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, przedstawić dowód wskazujący, że importowane towary przeznaczone są do transportu lub wysyłki z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, podać ważny numer identyfikacyjny VAT oraz wypełnić inne czynności formalne wskazane w § 14 Rozporządzenia.

Podobne stanowisko do Spółki zaprezentowane zostało przez Naczelnika Zachodniopomorskiego Urzędu Skarbowego w informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 30 grudnia 2004 r. (sygn. PO-3/443/244/676/TB/04). Analizowana przez organ skarbowy sytuacja, jest analogiczna do stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę.

Z uwagi na powyższe, Stanowisko Spółki, wg którego może ona zastosować zwolnienie od podatku VAT przy imporcie towarów powinno być ocenione jako prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) dalej zwaną ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez import towarów rozumie się, według art. 2 pkt 7 ustawy, przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

W § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 73 poz.392) zawarte zostało rozwiązanie dotyczące zwolnienia od podatku importu towarów, które stwierdza, że zwalnia się od podatku import towarów w przypadku, gdy miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Należy dodać, że zapis ten jest wynikiem implementacji do krajowego systemu prawnego art. 143 lit. d Dyrektywy 2006/112/ WE, gdzie zwolniony z opodatkowania VAT jest import towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium trzeciego lub państwa trzeciego do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transport towarów, w przypadku gdy dostawa tych towarów, dokonana przez importera zobowiązanego do zapłaty VAT w związku z importem towarów, jest zwolniona zgodnie z artykułem 138, tj. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Wnioskodawca podaje w niniejszym wniosku, iż jako podmiot z siedzibą w Niemczech, na potrzeby własnej działalności nabywa surowiec drzewny m.in. na terenie Ukrainy, skąd następnie transportowany jest koleją do granicy polsko-ukraińskiej. Na granicy drewno poddawane jest procedurze dopuszczenia do obrotu na Wspólnotowym Obszarze Celnym oraz przeładowywany jest na wagony polskiego przewoźnika kolejowego i transportowany dalej do zakładu Wnioskodawcy, mieszczącego się na terytorium Niemiec.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy taka procedura transportu towarów z Ukrainy do Niemiec, przez terytorium Polski pozwala na zastosowanie zwolnienia od podatku VAT z tytułu importu towarów o którym mowa w § 14 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Przywołany przepis § 14 rozporządzenia nakłada na podatnika warunki, od których spełnienia uzależnia możliwość zastosowania zwolnienia od podatku.

I tak, zgodnie z ust. 2 tego przepisu, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, pod warunkiem że importer, który dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE i w momencie importu podał swój ważny numer identyfikacji podatkowej, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy, przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz:

1. przedstawił dowód wskazujący, że importowane towary przeznaczone są do transportu lub wysyłki z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego;
2. podał ważny numer identyfikacyjny VAT:
   • przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów - w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, albo
   • nabywcy towarów przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów - w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy;
3. w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, przedstawi dokumenty, o których mowa w ust. 3 lub 4;
4. w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym dokonywany jest import towarów, nie naruszył warunku, o którym mowa w pkt 3, w odniesieniu do towarów importowanych w okresie 17 miesięcy poprzedzających import towarów. Jeżeli warunek ten został naruszony, importer składa organowi celnemu w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów celnych zabezpieczenie w wysokości równej kwocie podatku, który nie zostanie uiszczony.
   
   

Aby uznać, że Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia o którym mowa w § 14 rozporządzenia, należy przede wszystkim dokonać analizy przepisu pod kątem przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT w Polsce i jednocześnie podatnikiem podatku od wartości dodanej w kraju swojej siedziby. Surowiec drzewny, które zakupił na Ukrainie jest przeznaczony dla zakładu w Niemczech. W Polsce dokonuje zaimportowania swojego towaru, czego efektem jest dopuszczenie go do obrotu na terytorium Unii Europejskiej. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce, w deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy zobowiązany jest rozliczyć import przedmiotowego surowca. Następnie, po dokonanym zaimportowaniu towaru, jest on transportowany do Niemiec. Na tym etapie mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, dla której Wnioskodawca, jak w wskazuje w swoim stanowisku, gromadzi dowody, potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju oraz dostarczenie ich do miejsca ich przeznaczenia. W związku z rejestracją w podatku VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, Wnioskodawca zobowiązany jest składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej ( art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy). Jak wynika z zapisu w ust. 2 pkt 3 § 14 rozporządzenia, Wnioskodawca zobowiązany jest w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, przedstawić informację podsumowującą z wykazaną dostawą wewnątrzwspólnotową do swojego zakładu w Niemczech. Również organ celny powinien otrzymać od Wnioskodawcy jako importera taką informację podsumowującą z wykazaną dostawą towarów na teren Niemiec.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że fakt czasowego składowania towarów w Polsce przed wywiezieniem ich na terytorium Niemiec, nie ma wpływu na możliwość zastosowania przedmiotowego zwolnienia. Należy jednocześnie zauważyć, że ustawodawca przewidział w ust. 6 § 14 rozporządzenia, że jeśli importer w ustawowym terminie, tj. 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu, nie przedstawi informacji podsumowującej z wykazana dostawą wewnątrzwspólnotową, to organ celny naliczy podatek od importu i odpowiednią kwotę pokryje ze złożonego zabezpieczenia należności celnych, wyliczonych na podstawie przepisów celnych.

Reasumując, stwierdzić należy, że w oparciu o tak przedstawiony stan faktyczny Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT z tytułu importu towarów o którym mowa w § 14 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przy założeniu, że zostały spełnione wszystkie warunki formalne przewidziane tym przepisem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.