INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. organu 1 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy zużycie paliwa tj. oleju napędowego do samochodów i innych pojazdów firmy będzie traktowane jako dostawa towarów i będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2011 r. wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy zużycie paliwa tj. oleju napędowego do samochodów i innych pojazdów firmy będzie traktowane jako dostawa towarów i będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 1994 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skupu zbóż, sprzedaży hurtowej zboża, sprzedaży detalicznej nawozów, materiału siewnego i paliw. Wnioskodawca stwierdził, iż w ramach prowadzonej działalności sprzedaje olej napędowy dla rolników. Z tego samego dystrybutora oprócz sprzedaży dokonywane jest tankowanie samochodów i innych pojazdów należących do firmy Wnioskodawcy, które są wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Ponadto Wnioskodawca stwierdził, iż tankowanie (wydanie) paliwa wyżej wymienione dokumentowane jest za pomocą RW (rozchód wewnętrzny), na którym wpisywane są dane dotyczące danego środka trwałego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zużycie paliwa tj. oleju napędowego do samochodów i innych pojazdów firmy będzie traktowane jako dostawa towarów i będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, według ustawy o podatku od towarów i usług definicję dostawy towaru należy rozumieć jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jako właściciel, w tym przypadku dochodzi jedynie do zużycia paliwa a nie do przeniesienia prawa do rozporządzania tym towarem jako właściciel na inny podmiot. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy nie zachodzi podstawowa przesłanka stanowiąca o dostawie towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawcy zużycie oleju napędowego do tankowania samochodów i innych pojazdów firmy będących w ewidencji środków trwałych nie prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania jako właściciel i nie stanowi tym samym dostawy towarów w myśl art. 7 ust. 2, co powoduje iż czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do treści art. 2 pkt 22 ww. ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym, również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Ponadto zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności sprzedaje olej napędowy dla rolników i z tego samego dystrybutora dokonuje tankowania do samochodów i innych pojazdów, które są wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

W świetle powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego zużycie paliwa do służbowych samochodów nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Zauważyć bowiem należy, że przywołane przepisy w zakresie opodatkowania dostawy towarów stanowią o przeniesieniu prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, jak również opodatkowaniu czynności przekazania lub zużycia towarów na potrzeby osobiste podmiotów wskazanych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku nie następuje natomiast ani odpłatne przekazanie na rzecz innego podmiotu, ani też przekazanie nieodpłatne (w tym również na potrzeby osobiste Wnioskodawcy). Nie dochodzi również do zużycia przedmiotowego towaru na cele osobiste podmiotów wskazanych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT - przedmiotowe paliwo Wnioskodawca zużywa na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Reasumując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że tankowanie paliwa z własnego dystrybutora Wnioskodawcy do własnych samochodów i innych pojazdów, nie jest czynnością wymienioną w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT – zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.