Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1-443-697/11-2/BS
z 20 lipca 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP1-443-697/11-2/BS
Data
2011.07.20
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia --> Zwolnienie od podatku
Słowa kluczowe
banki
pośrednictwo finansowe
usługi finansowe
zwolnienie
Istota interpretacji
Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT nabywanej przez Bank usługi;
Wniosek ORD-IN 561 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19.04.2011 r. (data wpływu 26.04.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT nabywanej przez Bank usługi - jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 26.04.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT nabywanej przez Bank usługi. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. Bank… S.A. (dalej jako: „Bank” lub „Wnioskodawca”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oferuje i świadczy na rzecz klientów detalicznych, klientów z sektora małych i średnich przedsiębiorstw, klientów korporacyjnych oraz jednostek samorządowych i organizacji pozarządowych (dalej: „Klienci”) usługi finansowe (na gruncie PKWiU z 1997 r. - Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 ze zm. oraz Ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. usługi pośrednictwa finansowego, dalej: „usługi pośrednictwa finansowego”), m.in. z zakresu udzielania finansowania (w tym kredyty, pożyczki, karty kredytowe). Świadczenie usług pośrednictwa finansowego wiąże się z ryzykiem po stronie instytucji finansowej. Zarządzanie ryzykiem jest jednym z podstawowych obowiązków Banku, którego realizacja jest nadzorowana m.in. przez regulatorów rynków finansowych jak i udziałowców Banku. Zarządzanie ryzykiem polega między innymi na:
Jednocześnie, Bank jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej, która świadczy usługi finansowe klientom w różnych krajach Europy (dalej: „Grupa Banku”). Jeden z podmiotów w strukturze Grupy Banku, tj. Bank D. (dalej jako: „Bank D.” lub „Usługodawca”) posiada wyspecjalizowane kadry posiadające odpowiednią wiedzę w zakresie świadczenia usług finansowych. W konsekwencji, Bank D., będący podmiotem dominującym dla Banku o wieloletnim doświadczeniu w zakresie świadczenia usług finansowych i długiej historii działalności, zebrał odpowiedni know-how dotyczący rynków finansowych. Pozwoliło to opracować metodologię świadczenia usług finansowych również odnoszącą się do procedur i procesu zarządzania ryzykiem. Biorąc to pod uwagę, w ramach standaryzacji metodologii zarządzania ryzykiem kredytowym w Grupie Banku wprowadzona została procedura zaangażowanie Banku D. w proces zarządzania ryzykiem przez banki należące do tej grupy, w tym Bank. Mając na względzie powyższe, dążąc do efektywnego i bezpiecznego świadczenia usług finansowych, Bank korzysta z doświadczenia, wiedzy oraz innych zasobów zgromadzonych przez Bank D. , poprzez nabywaną usługę wsparcia w procesie zarządzania przez Bank ryzykiem, w szczególności kredytowym (dalej jako: „Usługa”). W ramach świadczenia omawianej Usługi, Usługodawca wspiera działalność pośrednictwa finansowego wykonywaną przez Bank, poprzez podejmowanie i wykonywanie, w szczególności, następujących czynności stanowiących łącznie świadczenie pomocnicze do pośrednictwa finansowego:
Konkludując, Usługodawca zapewnia Bankowi szerokie wsparcie konsultacyjne w procesie świadczenia usług finansowych. Dla Banku współpraca z Bankiem D. stanowi wartość dodaną, wpływa na jakość oferowania i efektywnego świadczenia usług finansowych. Z tytułu świadczenia opisanej powyżej Usługi, Bank wypłaca Usługodawcy wynagrodzenie. Wnioskodawca, w odniesienia do opisanej powyżej Usługi, uzyskał opinię klasyfikacyjną wydaną przez Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi (dalej: „OSK”), dnia 4 marca 2011 r., zgodnie z którą przedstawiona powyżej Usługa jest usługą z kategorii pośrednictwa finansowego, mieszczącą się w grupowaniach PKWiU: 67.13.10-00 (zgodnie z PKWiU z 1997 r. - Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 ze zm.) – „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe” oraz 66.19.99.0 (zgodnie z PKWiU z 2008 r. - Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) - „Pozostałe usługi wspomagające usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych”. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy przedstawiona powyżej Usługa nabywana przez Bank, objęta była zakresem zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, na gruncie regulacji ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.... Zdaniem wnioskodawcy Usługa nabywana przez Bank, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., podlegała zwolnieniu z VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, na poprawność powyższego stanowiska wskazuje zarówno brzmienie przepisów ustawy o VAT, jak i klasyfikacja przedmiotowej Usługi na gruncie PKWiU. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej zasadniczo były identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Zgodnie, natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Wśród usług wymienionych w przywołanym załączniku, pod pozycją 3, wskazano usługi pośrednictwa finansowego zawarte w sekcji J, działach 65-67 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług stanowiąca załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, którą zgodnie z treścią Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) stosuje się do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r.). W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, aby odpowiedzieć na pytanie, czy nabywana Usługa podlega zwolnieniu z VAT należy ustalić czy znajduje się ona w katalogu usług zwolnionych wymienionych w załączniku nr 4 do Ustawy o VAT, a konkretnie:
Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Usługa, na gruncie PKWiU stanowi jedną z kategorii usług wskazanych w sekcji J, a konkretnie w dziale 67 PKWiU z 1997 r. w grupowaniu 67.13.10-00.90 (według PKWiU z 1997 r.) tj. „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione”, oraz nie stanowi żadnej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4, wyłączonych z zakresu zwolnienia. Wynika to z następujących przesłanek:
Nie ulega wątpliwości, że działalność banków komercyjnych sklasyfikowana jest w dziale 65 zatytułowanym „Usługi pośrednictwa finansowego”. Dokonując formalnej analizy możliwości klasyfikacji wsparcia udzielanego Bankowi przez Bank D. jako usługi pomocniczej w stosunku do usług pośrednictwa finansowego należy wskazać, iż za taką usługę mogą zostać uznane usługi pomocnicze do usług wymienionych w dziale 65 PKWiU. Wynika to z faktu, iż zgodnie z treścią PKWiU Dział 67 „obejmuje usługi ściśle związane z usługami finansowymi (sklasyfikowanymi w działach 65 i 66), które jednak nie są usługami finansowymi wykonywanymi na własny rachunek i ryzyko”. W związku z powyższym, spełniony jest wymóg formalny umożliwiający uznanie Usługi za usługę pomocniczą. Ponadto o pomocniczym charakterze przedmiotowej Usługi, w stosunku do usług pośrednictwa finansowego świadczonych przez Bank świadczą następująca fakty:
Poprawność stanowiska Wnioskodawcy została potwierdzona w opinii klasyfikacyjnej dokonanej przez OSK w odpowiedzi na wniosek szczegółowo przedstawiający Usługę. Wnioskodawca zgadza się z niniejszą klasyfikacją i uważa, iż prawidłowym grupowaniem PKWiU z 1997 r. dla świadczonej przez Bank D. Usługi jest grupowanie 67.13.10-00.90, tj. „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione”. Bank zwraca uwagę, iż na grupowanie PKWiU: 67.13.10-00 (zgodnie z PKWiU z 1997 r.) składają się 4 szczegółowe grupowania, tj.:
Pomimo tego, iż OSK nie doprecyzował grupowania PKWiU (wg PKWiU z 1997 r.) do pełnego 10 cyfrowego poziomu, pozostawił jednak wskazówkę, która z powyższych 4 możliwości jest prawidłowa, dokonując klasyfikacji na gruncie PKWiU z 2008 r. na pełnym, 7-cyfrowym poziomie. OSK mając do wyboru, na gruncie PKWiU z 2008 r., m.in. grupowanie właściwe dla doradztwa finansowego - 66.19.91.0 „usługi związane z doradztwem finansowym”, sklasyfikował jednak Usługę nabywaną przez Wnioskodawcę do grupowania 66.19.99.0 – „pozostałe usługi wspomagające usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych”. Tym samym OSK wskazał, iż właściwym grupowaniem dla przedmiotowej Usługi, na gruncie PKWiU z 1997 r. jest grupowanie inne niż 67.13.10-00.20. Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym grupowaniem PKWiU z 1997 r. dla nabywanej przez Bank Usługi jest grupowanie 67.13.10-00.90. Jednocześnie Bank pragnie wskazać, iż zgodnie z punktem 6.2.1 zasad budowy tablic klasyfikacyjnych PKWiU „podstawową funkcją nazwy grupowania jest określenie zakresu tego grupowania”. Przeprowadzona przez Wnioskodawcę analiza wskazuje, iż:
Na marginesie Wnioskodawca zauważa również, iż wyjaśnienia do KWiU („Klasyfikacja Wyrobów i Usług; Uwagi wyjaśniające” Główny Urząd Statystyczny, Warszawa 1995 r. - stanowiącego de facto poprzednią wersję PKWiU z 1997 r.) również nie pozostawiają wątpliwości, iż przedmiotowa Usługa nie może zostać zaklasyfikowana do grupowania 67.13.10-00.20. Intencją prawodawcy było objęcie zakresem tego grupowania wyłącznie usług doradczych (doradztwa finansowego) świadczonych na rzecz osób fizycznych. Trudno bowiem uznać, iż podmiot gospodarczy (np. instytucja finansowa taka jak Bank D. ) mógłby świadczyć na rzecz drugiego podmiotu usługi doradztwa w zakresie osobistych zamierzeń finansowych (uwagi do podkategorii 67.13.10 jednoznacznie wskazują, iż jako doradztwo finansowe należy rozumieć „konsultacje finansowe prowadzone przez doradców finansowych i doradców w sprawach hipotecznych”). Przedmiotowa Usługa jest usługą świadczoną przez jedną instytucję działającą w sektorze usług finansowych na rzecz drugiej i tym samym nie wypełnia ona opisu usługi doradztwa finansowego według PKWiU. W konsekwencji, nie ma wątpliwości, iż charakter Usługi, jej cel oraz kontekst gospodarczy najlepiej odzwierciedla grupowanie 67.13.10-00.90 (według PKWiU z 1997 r.), tj. „usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione”. Usługa świadczona przez Bank D. , sprowadza się bowiem do wsparcia Banku w zakresie wykonywanej przez niego działalności pośrednictwa finansowego i jako taka stanowi usługę pomocniczą związaną z pośrednictwem finansowym w rozumieniu PKWiU. Warto również zauważyć, iż orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego potwierdza prawidłowość powyższej klasyfikacji. Zgodnie bowiem z wyrokiem z dnia 22 grudniu 2008 r. (Sygn. I FSK 1582/08) „cel (czyli istota) albo funkcje prawna powinna posiadać decydujący wpływ na kwalifikację danej czynności i związane z tym konsekwencje prawne”. W przedmiotowej sytuacji, celem Usługi i jej funkcją prawną jest zapewnienie Bankowi wsparcia w procesie oferowania oraz świadczenia usług pośrednictwa finansowego. Jedynie w przypadku grupowania 67.13.10-00.90 (według PKWiU z 1997 r.), tj. „usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione” można uznać, iż zasada określona przez Sąd została zachowana. W konsekwencji powyższego Wnioskodawca uważa, iż charakter Usługi oraz treść Rozporządzenia PKWiU nie pozwala na zaklasyfikowanie Usługi do innego grupowania PKWiU niż 67.13.10-00.90.
Zgodnie z załącznikiem nr 4 do Ustawy o VAT, zakres zwolnienie z VAT nie obejmuje:
Zdaniem Wnioskodawcy opisana w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Usługa nie należy do żadnej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4 do Ustawy o VAT, w stosunku do których zwolnienie nie przysługuje. W szczególności, Wnioskodawca zauważa, iż Usługa nie może zostać uznaną za:
W opinii Wnioskodawcy, Usługa świadczona przez Bank D. stanowi usługę pomocniczą związaną z pośrednictwem finansowym w rozumieniu PKWiU. Podsumowując z uwagi na fakt, iż Usługa nabywana przez Bank:
Usługa ta korzysta ze zwolnienia z VAT, na podstawie przepisów ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.