INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2011 r. (data wpływu 30 czerwca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2011r. (data wpływu 12 września 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej usług, za które zapłata następuje na rachunek bankowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej usług, za które zapłata następuje na rachunek bankowy.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 września 2011r. (data wpływu 12 września 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 6 września 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dom Pomocy Społecznej działający na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (tekst jednolity Dz. U. Nr 115 poz. 728 z dnia 17 czerwca 2008r.) świadczy usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem (Dział 87 PKWiU z 2008r.) dla 100-tu podopiecznych.

Odpłatność za świadczone usługi wnoszona jest za pośrednictwem ZUS, KRUS, MSWiA jako potrącenie otrzymywanego świadczenia, wyłącznie na rachunek bankowy Domu Pomocy Społecznej. Miesięczna kwota odpłatności za świadczone usługi wynosi ok. 110 000,00 (sto dziesięć tysięcy). Dom Pomocy Społecznej zwolniony jest z podatku VAT na podstawie art. 43 pkt 1 ust. 22 (ustawa o VAT z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług z dalszymi zmianami).

W roku 2010 Domy Pomocy Społecznej objęte były zwolnieniem z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (§ 2 oraz poz. 26 załącznika do rozporządzenia w sprawie czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania Dz. U. 224 poz. 1797 z dnia 23 grudnia 2009r.).

Na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. Dz. U. Nr 138, poz. 930, usługi w zakresie opieki społecznej tracą zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dniem 30 kwietnia 2011r., gdyż dział 87 PKWiU z 2008r. nie jest wymieniony w załączniku do rozporządzenia.

W piśmie z dnia 9 września 2011r., będącym uzupełnieniem do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 27 czerwca 2011r. wskazano, że:

1. Obrót na rzecz osób fizycznych (mieszkańców Domu Pomocy Społecznej) nieprowadzących działalności gospodarczej w 2010r. był wyższy niż 40 000 zł i wyniósł 1 251 120,36.
2. Dom Pomocy Społecznej przed dniem 1 stycznia 2011r. nie ewidencjonował obrotu przy użyciu kas rejestrujących.
3. Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje, za które zapłata w całości następuje na rachunek bankowy DPS, jednoznacznie wynika, iż wpłata dotyczy odpłatności za pobyt.Dowodem dokumentującym transakcje jest decyzja organu kierującego mieszkańca do DPS-u o wysokości wnoszonej opłaty za pobyt oraz decyzje ZUS, KRUS, MSWiA o wysokości świadczenia i dokonanych potrąceniach z tytułu opłaty za DPS.
4. Dom Pomocy Społecznej przyjmuje wpłaty wyłącznie na rachunek bankowy. Wnioskodawca nie przyjmuje wpłat od podopiecznych do kasy DPS tj. w gotówce za żadne wykonane usługi.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wpływy z tytułu odpłatności wnoszone przez podopiecznych na rachunek bankowy Domu Pomocy Społecznej należy rejestrować przy użyciu kas rejestrujących...

Czy Wnioskodawca może powołać się na szczególne czynności wymienione w poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r....

Zdaniem Wnioskodawcy, kasy fiskalne służą do rejestracji obrotu i związanych z nim kwot podatku VAT. Dom Pomocy Społecznej świadczył będzie usługi zwolnione od VAT i nigdy nie wystąpi kwota podatku związanego z obrotem, w związku z czym nie ma potrzeby prowadzenia ewidencji z użyciem kasy. Wszystkie wpłaty następują za pośrednictwem banku i w związku z tym, pomimo, iż usługi pomocy społecznej nie zwalnia się z prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących, to czynności wymienione w poz. 37 załącznika do rozporządzenia MF z dnia 26 lipca 2010r. zwalniają DPS od prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust 1 ww. ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Oznacza to, iż nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dostawa towarów i świadczenie usług w części w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT.

Z powyższego wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu i czy są dokonywane przez podatników będących czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Czynnikiem warunkującym obowiązek ewidencjonowania obrotów za pomocą kas rejestrujących przez podatnika podatku VAT jest sprzedaż na rzecz określonych podmiotów, a nie status podatnika jako „podatnika VAT czynnego” lub „podatnika VAT zwolnionego”, bowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Poprzez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w ww. przepisie art. 111 ust. 8 ustawy o VAT Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników w obecnym stanie prawnym, tj. od 1 stycznia 2011r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010r. Nr 138, poz. 930). Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu – do określonej tymi przepisami wysokości obrotów.

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a cyt. wyżej rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 30 kwietnia 2011r. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Na podstawie zapisów zawartych w § 2 pkt 2 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zwolniono z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 26 tego załącznika wymieniono świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU 85).

W myśl § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010r. obowiązywała Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), według której usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej klasyfikowało się do grupowania 85.

W tym miejscu należy wskazać, że w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, w części I (zwalniającej z obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej niektóre grupy czynności, ze względu na symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r.) nie zostały wymienione usługi Pomocy Społecznej z zakwaterowaniem należące do działu 87 PKWiU.

W świetle powyższego, do dnia 30 kwietnia 2011r. zostało przedłużone zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku świadczenia ww. usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU 85 z 1997r.), jako niewymienionych w załączniku do ww. rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010r.

Tym samym, od 1 maja 2011r. wobec podatników świadczących usługi w ww. zakresie, powstanie obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na zasadach ogólnych.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, do dnia 31 grudnia 2012r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zgodnie z § 3 ust. 6 cyt. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Obliczając powyższą kwotę obrotu nie wyłącza się zatem sprzedaży towarów i usług, które na mocy rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących jako wymienione w załączniku do rozporządzenia zostały przedmiotowo zwolnione z obowiązku ewidencjonowania. Do obrotu wlicza się zatem sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych (wszystkie rodzaje działalności).

Z treści wniosku wynika, iż Dom Pomocy Społecznej świadczy dla mieszkańców usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem (Dział 87 PKWiU z 2008r.) dla 100-tu podopiecznych.

W roku 2010 Dom Pomocy Społecznej objęty był zwolnieniem z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (§ 2 oraz poz. 26 załącznika do rozporządzenia w sprawie czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania Dz. U. 224 poz. 1797 z dnia 23 grudnia 2009r.).

Odpłatność za świadczone usługi wnoszona jest za pośrednictwem ZUS, KRUS, MSWiA jako potrącenie z otrzymanego świadczenia, wyłącznie na rachunek bankowy Domu Pomocy Społecznej.

Obrót na rzecz osób fizycznych (mieszkańców Domu Pomocy Społecznej) nieprowadzących działalności gospodarczej w 2010r. był wyższy niż 40 000 zł i wyniósł 1 251 120,36.

Dom Pomocy Społecznej przed dniem 1 stycznia 2011r. nie ewidencjonował obrotu przy użyciu kas rejestrujących.

Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje, za które zapłata w całości następuje na rachunek bankowy DPS, jednoznacznie wynika, iż wpłata dotyczy odpłatności za pobyt.

Dowodem dokumentującym transakcje jest decyzja organu kierującego mieszkańca do DPS-u o wysokości wnoszonej opłaty za pobyt oraz decyzje ZUS, KRUS, MSWiA o wysokości świadczenia i dokonanych potrąceniach z tytułu opłaty za DPS

Dom Pomocy Społecznej przyjmuje wpłaty wyłącznie na rachunek bankowy. Wnioskodawca nie przyjmuje wpłat od podopiecznych do kasy DPS tj. w gotówce za żadne wykonane usługi.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi pomocy społecznej z zakwaterowaniem należące do działu 87 PKWiU (według PKWiU z 2008r.) nie korzystają od 1 maja 2011r. ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Usługi te nie korzystają również ze zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia ze względu na przekroczenie przez Wnioskodawcę limitu obrotów uprawniającego do zwolnienia określonego w tym przepisie tj. 40 000zł.

Jednakże należy w tym miejscu wskazać, że w załączniku do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, który stanowi wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, w części II w poz. 37 wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła.

Jak wynika z pkt 2 objaśnień do załącznika powyższe zwolnienie nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2011r.

Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

• z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

• Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2011r.
  
  

Nie wystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W świetle przytoczonych przepisów, prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Wyrażenie „w całości” odnosi się do poszczególnych usług świadczonych przez podatnika. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu nie podlega usługa, za którą zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku, poczty lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna usługa została w całości zapłacona za pośrednictwem banku, poczty lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej oraz by było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie – po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych – podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności m. in. z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych. Nadmienić należy, że zgodnie z powołanym przepisem organ rentowy dokonuje potrąceń na wniosek dyrektorów tych placówek.

Świadczenia określone w ustawie obejmują: emeryturę, rentę z tytułu niezdolności do pracy, w tym rentę szkoleniową, rentę rodzinną, dodatek pielęgnacyjny, dodatek do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej, zasiłek pogrzebowy (art. 3).

Natomiast art. 140 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy określa górną granicę tych potrąceń, stanowiąc, że potrącenia należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych nie mogą przekraczać 65% kwoty świadczenia.

Art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:

1. z emerytury lub renty mieszkańca domu – przez właściwy organ emerytalno-rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami;
2. z zasiłku stałego mieszkańca domu – przez ośrodek pomocy społecznej dokonujący wypłaty świadczenia; opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na rachunek bankowy domu pomocy społecznej.
   
   

Wobec powyższego należy uznać, iż Wnioskodawca świadcząc usługi pomocy społecznej z zakwaterowaniem należące do działu 87 PKWiU, za które otrzymuje w całości od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (podopiecznych) zapłatę przelewem na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, to ma prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012r.

Reasumując należy stwierdzić, iż wbrew zawartemu we wniosku twierdzeniu, na powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej nie ma wpływu fakt, czy podatnik jest objęty zwolnieniem przedmiotowym od podatku od towarów i usług, bowiem jak wynika z powołanych przepisów, ewidencję tą są zobowiązani prowadzić wszyscy podatnicy (także korzystający ze zwolnienia przedmiotowego od podatku), których obroty z tytułu sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT przekroczyły 40.000 zł.

Wypada w tym miejscu wyjaśnić, iż w § 5 cyt. rozporządzenia ustawodawca wskazał, że podatnicy wykonujący wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, osiągnięty obrót ewidencjonują jako obrót zwolniony od podatku.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślenia wymaga, iż granice tego szczególnego postępowania, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14 b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa.

W związku z powyższym tut. Organ w niniejszej interpretacji odniósł się wyłącznie do obowiązku rejestracji wpływów z tytułu odpłatności wnoszonej przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej (podopiecznych) na rachunek bankowy. W niniejszej interpretacji tutejszy organ nie wypowiada się w zakresie wskazania przez Wnioskodawcę, iż jest On zwolniony z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 22 pkt 1, gdyż nie było to przedmiotem wniosku (nie zadano pytania w tym zakresie).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.