INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2011r. (data wpływu 15 kwietnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2011r. (data wpływu 26 lipca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia jaką stawkę podatku VAT należy zastosować w przypadku udzielania zgody na odpłatne i nieodpłatne wykorzystywanie symboli, nazwy K. lub znaków towarowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia jaką stawkę podatku VAT należy zastosować w przypadku udzielania zgody na odpłatne lub nieodpłatne wykorzystywanie symboli, nazwy K. lub znaków towarowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lipca 2011r., przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 13 lipca znak: IBPP2/443-504/11/RSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (Gmina Miejska) posiada ustalone:

• symbole Miasta K. (w tym herb, pieczęć, flaga, chorągiew),
• nazwę K.,
• znaki towarowe Gminy Miejskiej K. (m.in. słowno-graficzne logo miasta K.; słowno-graficzny i słowny „magiczny K.”; słowno- graficzny „K.”; słowno-graficzny „K.M”).
  
  

Symbole oraz nazwa K. podlegają ochronie prawnej przewidzianej w kodeksie cywilnym i nie są zarejestrowane przez Gminę, jako znaki towarowe objęte prawem ochronnym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r., nr 119, poz. 1117 z późn. zm.).

Znaki towarowe stanowią własność Gminy i podlegają ochronie prawnej. Objęte są prawem ochronnym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej. Znaki towarowe zostały zarejestrowane w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej. Pełnią funkcję znaków identyfikujących działania Gminy Miejskiej K. podejmowanych w ramach realizacji ustawowych zadań samorządu. Podatek VAT z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z opracowywaniem znaków towarowych oraz zgłaszaniem w urzędzie patentowym nie był odliczany. W uzasadnionych przypadkach Gmina może udostępnić znaki towarowe, nazwę K. lub symbole Miasta K. na warunkach określonych w ustawach oraz w zarządzeniach Prezydenta Miasta K.. Zarządzenia określają tryb, sposób oraz zakres ich udostępniania. Udostępnianie znaków, nazwy lub symboli traktowane jest, jako element promocji Gminy. Udostępnienie znaków, nazwy lub symboli udzielane jest w formie umowy cywilno — prawnej określającej prawa i obowiązki stron. Udostępnienie może mieć formę odpłatną lub nieodpłatną.

Gmina może udzielić prawa do używania symboli, nazwy K. lub znaków towarowych jednorazowo, na czas określony lub nieokreślony.

Udostępnienie symboli lub nazwy K. oznacza udzielenie zgody m.in. na umieszczenie ich jako części składowej nazwy podmiotu, któremu je udostępniono, jako elementu logo, lub znaku towarowego podlegającego rejestracji. Symbole lub nazwa K. mogą być również umieszczane np. na towarach produkowanych przez podmiot, któremu udostępniono wymienione oznaczenia, na materiałach promocyjnych tego podmiotu. Zgodnie z art. 131 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo własności przemysłowej, użycie symboli lub nazwy miasta w obrocie wymaga uzyskania zezwolenia właściwego organu Państwa, którym w odniesieniu do nazwy K. i symboli jest Prezydent Miasta K..

Natomiast w piśmie z dnia 21 lipca 2011r. Wnioskodawca wskazał, że na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7, ust. 1, pkt 18 ww. ustawy - do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zadania własne obejmują w szczególności sprawy promocji gminy. Usługi udostępniania nazwy K., symboli oraz znaków towarowych służą promocji Gminy Miejskiej K. oraz mają związek z wykonywaniem ustawowych zadań gminy na podstawie art. 7 ustawy o samorządzie gminnym.

Zgodnie z art. 131 ust. 2, pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r., nr 119, poz. 1117 z późn. zm.), użycie symboli lub nazwy miasta w obrocie wymaga uzyskania zezwolenia właściwego organu Państwa, którym w odniesieniu do nazwy K. i symboli jest Prezydent Miasta K.. Znaki towarowe natomiast, jako własność Gminy podlegają ochronie prawnej na podst. przywołanej ustawy. Zgodnie z art. 163 ustawy Prawo własności przemysłowej, uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną. Do umowy tej stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 oraz art. 78 i 79. Umowa licencyjna wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej. Biorąc pod uwagę powyższe uprawnienia Gminy, z podmiotami zawierane są umowy, na mocy których Gmina udziela praw do używania nazwy K., symboli lub znaków towarowych. Zapisy umów określają w szczególności: strony umowy, jej przedmiot, termin obowiązywania umowy, wysokość opłat (jeżeli jest to umowa odpłatna), warunki przeniesienia przedmiotowych praw na inne podmioty. Zapisy umów nie obejmują spraw nie będących częścią ustawowych zadań własnych wykonywanych przez Gminę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować w przypadku wyrażenia zgody na odpłatne wykorzystanie symboli, nazwy K. oraz znaków towarowych oraz czy słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, że nieodpłatne ich udostępnienie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

W ww. piśmie z dnia 21 lipca 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż oczekuje interpretacji indywidualnej w obowiązującym stanie prawnym, tj. uwzględniającym zmiany w ustawie od podatku od towarów i usług, wprowadzone ustawą z dnia 18 marca 2011R. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy-Prawo o miarach (Dz. U. z 2011r., nr 64, poz. 332).

Z powyższego wynika, ze Wnioskodawca oczekuje interpretacji w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na podstawie ustawy od towarów i usług - usługą jest każde świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Powyższe oznacza, że świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest każde świadczenie odpłatne, powodujące powstanie przysporzenia po stronie odbiorcy na skutek działania odbiorcy świadczenia. W odniesieniu do każdej płatności pieniężnej należy rozpatrywać, czy nie stanowi ona otrzymanego wynagrodzenia za jakieś świadczenia wykonane przez dany podmiot. Jeżeli można zidentyfikować takie świadczenia, to wówczas otrzymaną płatność należy potraktować jako wynagrodzenie za usługę. Zgodnie z powyższym, odpłatne udostępnianie nazwy K., symboli lub znaków towarowych traktować należy jako podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, z obowiązującą stawką podstawową.

Na podstawie art. 1 pkt 4, lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy-Prawo o miarach (Dz. U. z 2011r., nr 64, poz. 332) art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług otrzymał brzmienie:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

W związku z tym, że nieodpłatne udostępnianie nazwy K., symboli lub znaków towarowych jest formą promocji będącej jednym z ustawowych zadań własnych Gminy, nie jest spełniony warunek uznania tych świadczeń jako świadczenia odpłatne. Na tej podstawie Wnioskodawca uznaje, że nieodpłatne udostępnianie nazwy K., symboli lub znaków towarowych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w ww. piśmie z dnia 21 lipca 2011r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy oraz przeredagował pytanie oraz własne stanowisko w porównaniu do treści zawartych we wniosku o interpretację indywidualną z dnia 12 kwietnia 2010r. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawcy z dnia 21 lipca 2011r. było konsekwencją wezwania tut. organu z dnia 13 lipca 2011r. znak: IBPP2/443-504/11/RSz przyjęto, że pytanie oraz własne stanowisko Wnioskodawcy, uwzględniające zmiany wprowadzone ww. pismem, są ostateczne i w tej wersji zostały one przywołane powyżej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne (art. 5a ww. ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W powyższym przepisie przyjęto zatem generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Usługą jest także przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Usługą jest świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemajacej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Nie ma więc znaczenia kto jest odbiorcą usługi. Mając na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT wskazać należy na jedną istotną cechę usługi. Otóż usługą będzie takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Powyższe oznacza, że świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest każde świadczenie odpłatne, które powoduje powstanie przysporzenia po stronie odbiorcy na skutek działania wykonawcy świadczenia.

Zgodnie z art. 1 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64 poz. 332) art. 8 ust. 2 ustawy o VAT otrzymał brzmienie:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powołanego art. 8 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w sytuacji jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Natomiast nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdy służy celom innym niż działalność gospodarcza podatnika.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 13 ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia organu władzy publicznej, jak i urzędów obsługujących te organy, odwołując się jedynie do odrębnych przepisów nakładających obowiązek realizacji zadań o charakterze publicznym na te organy.

W świetle powyższego, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług – w zakresie czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane.

Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe i ma zastosowanie przy spełnieniu przez ten organ dwóch warunków:

• jego podmiotem jest organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ,
• odnosi się jedynie do czynności nałożonych przepisami prawa, dla których powołano te organy, z wyłączeniem czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
  
  

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy promocji miasta (art. 7 ust. 1 pkt 18 cyt. wyżej ustawy).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca posiada ustalone:

• symbole Miasta K. (w tym herb, pieczęć, flaga, chorągiew),
• nazwę K.,
• znaki towarowe Gminy Miejskiej K. (m.in. słowno-graficzne logo miasta K.; słowno-graficzny i słowny „magiczny K.”; słowno- graficzny „K”; słowno-graficzny „K. M.”).
  
  

Wnioskodawca wniósł o rozstrzygnięcie, jaką stawkę podatku VAT należy zastosować w przypadku wyrażenia zgody na odpłatne wykorzystanie symboli, nazwy K. oraz znaków towarowych oraz czy nieodpłatne ich udostępnienie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Odnosząc się zatem do kwestii odpłatnego wykorzystania symboli, nazwy K. lub znaków towarowych należy stwierdzić, iż odpłatnością za świadczoną usługę mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

W zaistniałej sytuacji, udzielanie zgody na odpłatne wykorzystywanie symboli, nazwy K. lub znaków towarowych należy traktować, jako świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT. Czynności te wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych wykraczają poza zakres obowiązków ustawowych Gminy Miejskiej K..

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie określają obniżonej stawki podatku VAT dla czynności wykorzystywania symboli, nazwy lub znaków towarowych.

Tak więc, usługi obejmujące odpłatne udostępnianie nazwy K., symboli lub znaków towarowych opodatkowane są według stawki podatku 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z art. 146a pkt 1 tej ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż odpłatne udostępnianie symboli, nazwy K. lub znaków towarowych) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podstawową (wynoszącą obecnie 23%), należało uznać za prawidłowe.

Z kolei, odnosząc się do kwestii nieodpłatnego wykorzystania symboli, nazwy K. lub znaków towarowych należy stwierdzić, iż:

Nieodpłatne świadczenie usług, co do zasady, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług mamy jednak do czynienia z sytuacjami, gdy nieodpłatne świadczenie usług zrównane jest z odpłatnym świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu tym podatkiem. Ma to miejsce w przypadku spełnienia określonych warunków (art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT). Z taką sytuacją mamy do czynienia, gdy nieodpłatne usługi świadczone są na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz gdy mamy do czynienia z wszelkim innym nieodpłatnym świadczeniem usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z kolei, przez nieodpłatne usługi służące do celów działalności podatnika należy rozumieć takie, które są wykonywane bez wynagrodzenia, ale w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczenie ich ma dominujący charakter w stosunku do korzyści osiąganej w tym przypadku przez odbiorcę tych świadczeń.

W zaistniałej sytuacji, oznacza to, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, bądź jego brak, w przypadku nieodpłatnego udostępnienia

• symboli K. (w tym herb, pieczęć, flaga, chorągiew),
• nazwy K.,
• znaków towarowych Gminy Miejskiej K. (m.in. słowno-graficzne logo miasta K.; słowno-graficzny i słowny „magiczny K.”; słowno- graficzny „K.”; słowno-graficzny „K M”),

świadczonych nieodpłatnie, jest każdorazowo uzależnione od oceny występujących w danej sprawie okoliczności faktycznych.

Z treści wniosku wynika, iż w uzasadnionych przypadkach Gmina może udostępnić znaki towarowe, nazwę K. lub symbole Miasta K. na warunkach określonych w ustawach oraz w zarządzeniach Prezydenta Miasta K.. Zarządzenia określają tryb, sposób oraz zakres ich udostępniania. Udostępnianie znaków, nazwy lub symboli traktowane jest, jako element promocji Gminy.

Wnioskodawca stwierdził, iż nieodpłatne udostępnianie nazwy K., symboli lub znaków towarowych jest formą promocji będącej jednym z ustawowych zadań własnych Gminy.

Zatem, w sytuacji, gdy celem prowadzonych nieodpłatnie czynności są działania ściśle związane są z promocją jednostki samorządowej, tj. jako zadanie własne, to zdaniem tut. organu, należy uznać, iż czynności te mieszczą się w celu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wówczas, w zaistniałej sytuacji, nieodpłatne udostępnianie symboli K. (w tym herb, pieczęć, flaga, chorągiew), nazwy K, znaków towarowych Gminy Miejskiej K., nie są objęte podatkiem od towarów i usług.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, ze w przedmiotowej sprawie, czynności związane z nieodpłatnym udostępnianiem symboli K. (w tym herb, pieczęć, flaga, chorągiew), nazwy K., znaków towarowych, są wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, iż nieodpłatne udostępnianie nazwy K., symboli lub znaków towarowych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Oceniając zatem, stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.